موضوع: تنبلی

سلام آقا حمید وقتتون بخیر ؛

هر تغییری که بخواهیم توی زندگیمون بدیم مستلزم نیاز هست ... یعنی در درجه اول باید بخواهیم که بتونیم تغییر بوجود بیاریم و از این حال بیرون بیایم.

به ما بگید چه عاملی موجب این شده که بی انگیزه بشین ؟ آیا اتفاقی که از نظر روحی روی شما تأثیر بزاره پیش نیامده ؟

اینطور که من برداشت کردم از نوشته های پست اولتون بیشتر این حالاتی که بهش اشاره کردین بخاطر این هست که در حال حاضر شغل ندارید .

چقدر تلاش کردید برای اینکه بتونید برید سر کار؟

نوشته اصلی توسط صبا_2009

دوست عزیز

هم این تالار و هم توی نت مقالات و راهکارهای بسیاری برای مقابله و درمان تنبلی و بی انگیزگی وجود داره.

قبلا هم دوستان زیادی تاپیک های مشابه داشتند که می تونید اونها را مطالعه کنید و از راهکارهاشون بهره ببرید.

پیشنهاد من این هست که یه فرصت یک ماهه به خودتون بدید و مقالات رو مطالعه کنید و راهکارها رو سعی کنید عملی کنید تو زندگی تون و بعد بیاین این تاپیک رو ادامه بدین که من این کارها رو انجام دادم و از مثلا ۵ موردش نتیجه نگرفتم و تو دو مورد پیشرفت داشتم و حالا نیاز به همفکری برای ادامه مسیر دارم.

سلام
چیزهایی که نوشته شده به صورت کلی هست . و معمولا کاربردی نیست . خیلی از تاپیک های اینجا رو هم خوندم تو خیلیاشون مثل تاپیک من یک صفحه ای رها شده بود . کارگاه تنبلی خوندم برام مفید نبود .من نسبت به همه چیز بی انگیزه شدم الان نزدیک 20 روز هست تو خونم و اصلا بیرون نرفتم . در حالی که قبل از این خیلی فعال بودم ولی الان کلا بی حوصله هستم

نوشته اصلی توسط jm.armin

سلام دوسته عزیزم
خواهش میکنم
وظیفه خودم دونستم که از تجربه خودم بگم شاید کمکی بهتون کرد
منظورم و اشتباه متوجه شدی
منظورم این نبود که مشکل شما مهم و نیست و...
اگه برای منی که تو شرایط شما بودم مهم نبود و نمیتونستم درکت کنم که برای کمک بهتون نمینوشتم
شما یه مجموعه یا محیط اداری رو در نظر بگیر
وقتی شخصی که تو قسمت فنی مهندسی به مشکلی میخوره میتونه این انتظار و داشته باشه
که دوستش قسمت امور مالی کار میکنه بیاد کمکش کنه ؟
خوب طبیعی که نمیتونه کمک درستی بهش بکنه
خوب اگه کسی پستی نذاشته دلیلش این نبوده که کسی به موضوع شما اهمیت نداده
شاید دلیلش این بوده که تو شرایطی که شما الان هستید نبوده و نمیتونسته کمک درستی بهتون بکنه
بعد اینکه شما الان دارید یکم این شرایط و مشکلی که درونش هستید و برای خودتون بزرگ میکنید
گفتم که مشکل اصلی شما به نظر من همین بیکاری شما هست و البته فکر میکنم بی انگیزه بودن نسبت به
آینده
میدونم تو زمینه پیدا کردن کار به مشکل خوردید و کمی سرد شدید
ولی برای کسی که بخواد و تلاش کنه حتما کاری پیدا میشه
نمیگم شما تلاش نمیکنید
ولی باید بیشترش کنید و سعی کنید بیشتر فعال تر باشید
موفق باشید

ممنون درست میگید تو تاپیک هایی که خوندم تقریبا هی کدوم علایم مثل من نداشتن به جز یک تاپیک که اونم بی نتیجه رها شده .

نوشته اصلی توسط قلب تپنده زندگی

سلام آقا حمید وقتتون بخیر ؛

هر تغییری که بخواهیم توی زندگیمون بدیم مستلزم نیاز هست ... یعنی در درجه اول باید بخواهیم که بتونیم تغییر بوجود بیاریم و از این حال بیرون بیایم.

به ما بگید چه عاملی موجب این شده که بی انگیزه بشین ؟ آیا اتفاقی که از نظر روحی روی شما تأثیر بزاره پیش نیامده ؟

اینطور که من برداشت کردم از نوشته های پست اولتون بیشتر این حالاتی که بهش اشاره کردین بخاطر این هست که در حال حاضر شغل ندارید .

چقدر تلاش کردید برای اینکه بتونید برید سر کار؟

سلام
برای شغل همه کار کردم نشد ولی الان مشکلم یک مرحله بالاتر رفته دیگه الان چند ماهی هست که دنبال پیدا کردن شغل نرفتم . انگار به طور کامل خودم بازنده میدونم .من قبلم خیلی اکتیو بودم و الان حتی حوصله اینو ندارم یک فیلمم نگاه کنم . عامل بی انگیزگیم نمیدونم دقیقا چی هست

من تنها توصیه ای که تو زندگیم به همه میکنم ، فقط و فقط ورزش در کنار یه مربیِ خوب هست.
ورزش به آدم هدف و انگیزه و اعتماد به نفس و ......میده.
هرچی بگم کم گفتم.
اولش فقط ورزش هست ولی رفته رفته همه ابعاد زندگی آدم رو تحت تاثیرِ مثبت قرار میده.

سلام اقا حمید
مطمن باشین اکثریت این حال و روز رو تجربه کردن و واقعاا باید خودتون تلاش کنید که از این حال دربیان.. منم فکر میکنم اگه بتونی یه شغل پیدا کنی حتی اگه بی ربط به رشته تحصیلی اتون هست باعث میشه کلی حالتون عوض بشه.. من تجربه خودم رو براتون بگم.. منم وقتی فارغ تحصیل شدم نزدیک سه ماه فقط همشهری میگرفتم و مرتب رزمه میدادم و مصاحبه میرفتم ..جوری شده بود که دیگه پاک نا امید بودم اخه هیچ کدوم بهم زنگ نزدن.. من هم دلسرد و خسته شدم دقیقااا مثل حال و روز الان شما.. حتی حوصله فیلم دیدن نداشتم.. حتی حال نداشتم غذا بخورم .. بی انگیزه و افسرده شده بودم.. بی خیال شده بودم و همش خواب بودم اتاقم .. حوصله اعضای خانواده هم نداشتم مخصوصا که شهر غریب هم امده بودیم و کسی هم نداشتیم .. خلاصه شاید نزدیک یه ماه شد که بی حوصله و بی اعصاب بودم.. تا این که یه روز صبح در حالی به شدت حالم بد بود و با خدا هم قهر بودم نماز خوندم و خیلی گریه کردم و کلی باهاش درد و دل کردم و بعدش خیلی حالم بهتر شد... دوباره رفتم همشهری گرفتم و بعد با خودم فکر کردم حتی شده منشی شرکتی بشم یا منشی دکتر میرم .. بعد با پولش مثلا کلاس زبان یا کلاس ورزش مینویسم و همزمان می گردم دنبال کار مناسب تر و متناسب با رشته ام.. اخه من فوق لیسانس مهندسی بودم... یعنی تصمیم گرفتم از یه جایی شروع کنم حتی اگه اصلا ربطی نداشت .. دیگه برام عار نبود که مثلا با مدرک فوق لیسانس منشی مطب دکتر بشم یا منشی شرکت... بعد جالبه براتون بگم به محض این که این جوری نیت کردم که میخوام از یه جایی شروع کنم و حتی قراره مصاحبه گذاشتم واسه متشی گر.. درست قبل از اینکه مصاحبه برم از یه شرکت خیلی خوب که سه ماه قبلش رزومه داده بودم و مصاحبه هم شده بودم به من زنگ زدن و دعوت به کار شدم.. یعنی درست یه موقعیت شغلی مرتبط با رشته و تحصیلاتم .... این قد اون لحظه خوشحال شدم و با تمام وجود لطف خدا رو حس کردم .. خیلی برام شیرین بود... خداروشکر بعدا تو همون شرکت پیشرفت کردم با اینکه نیروی صفر بودم و اولین تجربه کاریم بود... دقیقاا وقتی نیت کردم و حرکت کردم و راضی شدم که از یه جایی شروع کنم خدا کمکم کرد.
این ها رو نوشتم که بگم اگه بخواهین مطمن باشین میتونین همه چی رو عوض کنی چون خدا واقعاا میبنه تلاش ها و نیت واقعی شما رو... موفق باشی

- - - Updated - - -

سلام اقا حمید
مطمن باشین اکثریت این حال و روز رو تجربه کردن و واقعاا باید خودتون تلاش کنید که از این حال دربیان.. منم فکر میکنم اگه بتونی یه شغل پیدا کنی حتی اگه بی ربط به رشته تحصیلی اتون هست باعث میشه کلی حالتون عوض بشه.. من تجربه خودم رو براتون بگم.. منم وقتی فارغ تحصیل شدم نزدیک سه ماه فقط همشهری میگرفتم و مرتب رزمه میدادم و مصاحبه میرفتم ..جوری شده بود که دیگه پاک نا امید بودم اخه هیچ کدوم بهم زنگ نزدن.. من هم دلسرد و خسته شدم دقیقااا مثل حال و روز الان شما.. حتی حوصله فیلم دیدن نداشتم.. حتی حال نداشتم غذا بخورم .. بی انگیزه و افسرده شده بودم.. بی خیال شده بودم و همش خواب بودم اتاقم .. حوصله اعضای خانواده هم نداشتم مخصوصا که شهر غریب هم امده بودیم و کسی هم نداشتیم .. خلاصه شاید نزدیک یه ماه شد که بی حوصله و بی اعصاب بودم.. تا این که یه روز صبح در حالی به شدت حالم بد بود و با خدا هم قهر بودم نماز خوندم و خیلی گریه کردم و کلی باهاش درد و دل کردم و بعدش خیلی حالم بهتر شد... دوباره رفتم همشهری گرفتم و بعد با خودم فکر کردم حتی شده منشی شرکتی بشم یا منشی دکتر میرم .. بعد با پولش مثلا کلاس زبان یا کلاس ورزش مینویسم و همزمان می گردم دنبال کار مناسب تر و متناسب با رشته ام.. اخه من فوق لیسانس مهندسی بودم... یعنی تصمیم گرفتم از یه جایی شروع کنم حتی اگه اصلا ربطی نداشت .. دیگه برام عار نبود که مثلا با مدرک فوق لیسانس منشی مطب دکتر بشم یا منشی شرکت... بعد جالبه براتون بگم به محض این که این جوری نیت کردم که میخوام از یه جایی شروع کنم و حتی قراره مصاحبه گذاشتم واسه متشی گر.. درست قبل از اینکه مصاحبه برم از یه شرکت خیلی خوب که سه ماه قبلش رزومه داده بودم و مصاحبه هم شده بودم به من زنگ زدن و دعوت به کار شدم.. یعنی درست یه موقعیت شغلی مرتبط با رشته و تحصیلاتم .... این قد اون لحظه خوشحال شدم و با تمام وجود لطف خدا رو حس کردم .. خیلی برام شیرین بود... خداروشکر بعدا تو همون شرکت پیشرفت کردم با اینکه نیروی صفر بودم و اولین تجربه کاریم بود... دقیقاا وقتی نیت کردم و حرکت کردم و راضی شدم که از یه جایی شروع کنم خدا کمکم کرد.
این ها رو نوشتم که بگم اگه بخواهین مطمن باشین میتونین همه چی رو عوض کنی چون خدا واقعاا میبنه تلاش ها و نیت واقعی شما رو... موفق باشی

خانم صبا
بله افسردگی دارم

خانم فرشته اردیبهشت
سلام راستش اون تاپیک خوندم برام کاربردی نبود

خانم Happy.girl.69
پیشنهاد خوبیه ورزش . ولی برای من که حوصله بیرون رفتن هم ندارم خیلی مشکله . البته سعی میکنم تو منزل کمی انجام بدم

خانم المای
سلام درسته منم اگر اوضاع روحیم درست بشه .میرم دنبال هر نوع کاری حتی کارگری . من که دیگه زندگیم باختم چه فرقی میکنه چه شغلی داشته باشم . حالا میخاد مدرک ارشد باشه یا دکترا یا هر چی .


ممنون از تمام دوستان ان شاءالله یک روز بیاد خبر بدم که حالم خوب شده .

نوشته اصلی توسط صبا_2009

خب حالا که صورت مساله تا حدودی مشخص شد؛ راهکارتون چیه و چه برنامه ای دارید برای حل این مساله؟

میخوام حضوری برم پیش روانشناس