موضوع: من دچار نادرترین نوع سرطان شدم

سلام دوستام مهربونم....کاش میشد دست تک تکتون رو به گرمی فشار بدم و ازتون تشکر کنم که نگران حالم هستین...
نمیدونم چرا از همسرم بیزار شدم..حوصله اش رو ندارم.انگار فقط واژه "سقط" رو یاد گرفته و مدام تکرار میکنه.بهش گفتم باشه فقط یکم فرصت بهم بده کنار بیام با خودم.اما حس میکنم دارم خودمو گول میزنم و اونم میدونه.واسه همین اصلا از اینکه من یکم نرمش نشون دادم استقبال نکرد.گفت الکی میگی و تا منو نکشی دست بردار نیستی.امروز که عصبانی شد و داشت میرفت بیرون دستمو گذاشتم رو دستگیره در و گفتم نمیذارم بری.سرده و لباست کمه.حداقل صبر کن کاپشنتو بیارم..دستشو گذاشت رو دستم که رو دستگیره در بود و فشار داد...همیشه وقتی ازش دلخور میشدم دستشو که فشار میدادم تواوج دلخوری میخندید و میگفت دیدی هنوز دوستم داری...اینکه دستمو فشار میدی یعنی هنوز دوستم داری.این کارش امروز داغونم کرد..انگار تلنگر بود بهم.چه کنم.خیلی خیلی مستاصلم بچه ها.خیلی فشار بدی رومه...

دنیا جان
منو بردی به دوران های سخت زندگیم که چدر این دعا ارومم میکرد...ممنونم ازت.شاید مثل وسیله ای بود که مدتها بود گمش کرده بودم و حالا پیداش کردم و چقدر به درد بخور و عالی بود.پرینت گرفتم و گذاشتم کنار تختم که هر شب بخونم.واقعا خودم میدونم اون مریم همیشگی نیستم ..اما منم یه انسانم با صبر و تحملی معمولی.شاید یکم بیشتر به خاطر گذشته و مشکلاتم.

فرشته اردیبهشت عزیز
دلم میخواد مثل یه زن قوی بایستم و بگم با قدرت پا رو احساسم میذارم و این کارو میکنم.اما نمیدونم چرا نمیتونم.بخدا میفهمم همسرم شرایط خوبی نداره.درک میکنم حالشو.ولی من یه زنم.یه زن زجر کشیده با احساساته خودش.زنی که تو زندگی قبلیش همه جور سختی رو تحمل کرد و فکر میکرد که با شروع یه زندگی جدید میتونه روزهای بهتری رو بسازه..من دوست داشتم طعم خوشبختی رو بچشم..مثه این همه زن که مادر میشن در بهترین شرایط و کنار همسرانشون...

اویژه جان
بله.دکتر ها رو دیدم و غیر از یکیشون که کمی امیدواری داشت بقیه میگفتن سقط بهتره.یکیشون هم گفت اول و اخر سقط میشه این بچه چه تو بخوای چه نخوای و من گفتم ترجیح میدم خودش سقط بشه .به همسرم گفتن باید یکسری برگه امضا کنه که اونم فعلا زیر بارش نرفته.حضور روانپزشکا هم همون طور که گفتم فقط برای اماده سازی روحی من برای سقط هستش و نه چیز دیگه ای.دکتر زنان گفت که رشد جنین تا این لحطه عادی بوده .اما معلوم نیست به همین منوال پیش بره.اویژه جان اون قسمتم که مال من نبودو خوندم ! دقیقا هم درست بود چون پلاکتام روز به روز داره کمتر میشه .و همه ترس دکترها از اینه که موقع زایمان من بخاطر خونریزی بمیرم.حتی همین الانشم میگن کوچکترین خونریزی برات خطرناکه.امروز هم خون دماغ شدم دقیقا لحظه ای که با همسرم داشتم جر و بحث میکردم و تا یکساعتی خونش بند نیامد.همه گردن و گلو و تا داخل لباسام شده بود خون.سرامیک کف اشپزخونه سینک دستشویی و ...همه جا خون بود و انقدر همسرم محکم بینیمو فشار میداد که از دردش اشکام میامد.
اویژه جان وقتی دکتر میگه خودش سقط میشه و اصلا این بارداری نباید شکل میگرفت، خب چرا منتظر نمونم خودش سقط بشه؟

بی نهایت دوست خوبم
برام خیلی با ارزش بوده که احساسامو درک کردی.اصلا با همسرم مشاجره نمیکنم.چون اصلا اهل بگو مگو نیستم.از اول هر وقت بحثمون شده یا اون کوتاه اومده یا من و قضیه کش دار نشده.این اولین باره این قضیه انقدر داره کش میاد.ممنون.فیلم رو حتما میبینم.

فکور عزیزم
واقعا هیچ جوابی برای حرفای منطقیت ندارم....

- - - Updated - - -

برادر خوبم اقا حامد
ممنون که دوباره بهم سر زدین...حتما یه وقت میگیرم و صحبت میکنم.من میگم خدا معجزه میکنه...این همه معجزه کرده.واسه خودمم خیلی معجزه کرده.تو زندگیم.چرا همش چشمم به دهن دکترا باشه که هرچی بهم میگن انجام بده...مگر نه اینکه این کار یعنی من توکل به خدا ندارم.مگه خدا قدرت لایزال نداره؟مثلا خدا بیشتر میدونه یا پروفسور سمیعی؟ مگر نه اینکه بهترین دکترها در محضر خدا بنده ضعیفی بیش نیستن؟پس من چرا خدا رو رها کنم و به دکتر ها اکتفا کنم؟
توروخدا اگر کسی میتونه جواب بده بهم

سلام

بعضی وقتا ذهن ما عادت میکنه به شرایط سخت، چرا؟ چون از تغییر می ترسیم؛ شکست رو دوست داریم کاری می کنیم که اتفاق بیافته چون نتیجش برامون قابل پیش بینیه ؛ اگه بخوایم کاری بکنیم که شکست نخوریم هر نتیجه ای غیر از شکست نسیبمون میشه نتیجه ای که نمیدونیم چیه ، و همین ندونستنه باعث میشه بترسیم پس میگیم راهی رو میرم که میدونم تهش چیه حتی اگه بد باشه.

نمیدونم شاید شما هم دچار همین مورد شده باشین که علی رغم نظر پزشکاتون و همین طور همسرتون اصرار دارید. شاید عمق فضای ذهنتون یا ناخودآگاهتون ترجیح میده شما رو سوق بده به این سمت؛ سمتی که سختی کشیدن نتیجشه. چون عادت کردید. ولی اینبار لطفا یه راه دیگه رو برید.

و یه چیز دیگه؛ تا اونجا که یادمه یه اصل فقهی بود که میگفت : لا ضرر و لا ضرار فی الاسلام ،

به غیر از خودتون ببینید به چه افراد دیگه ای ضرر می زنید؟
درسته که من هیچ وقت نمیتونم درک کنم یه مادر چه احساسی به فرزندش داره و میدونم که چقدر بچه دوست دارید اما الان بحث اولویت هاست. اولویت های اصلی رو پیدا کنید. مطمئنم خودتون میدونید چیا هستند.

سلام اقا رضا
ممنون که برام نوشتین.نوشته هاتون منو به فکر فرو برد...بذارید حالمو براتون توصیف کنم.انگار من یک مریم دیگه هستم و اون زنی که بیماره و میخواد هر طور شده بچه اش رو نگه داره یه مریم دیگه است...و این دو تا مریم باهمدیگه در حال جنگن.حق با شماست.من انقدر تو زندگیم سختی کشیدم که هر تایپیکی رو میدیدم ، برام جالب بود که من این مشکل رو هم تجربه کردم.راستش من بچه دوست داشتم اما نه انقدر.هیچ برنامه ای برای بچه دار شدن هم نداشتیم.حداقل تا وقتی که درس من تموم بشه.حتی حرفشم زیاد نمیزدیم.نمیتونم بیشتر باز کنم که چرا کار به اینجا کشید علیرغم نخواستن هر دومون.اما شوک بزرگی بود برای هر دو.به نظر شما چرا این اتفاق الان باید بیفته؟؟؟چرا تو این دو سال نیفتاد؟؟این سوالا فکرمو مشغول میکنه..

اویژه جان وقتی دکتر میگه خودش سقط میشه و اصلا این بارداری نباید شکل میگرفت، خب چرا منتظر نمونم خودش سقط بشه؟

یه عالمه دلیل براش هست:
شرایط تو خاصه، وقتی این پروسه کنترل شده باشه و تحت نظر باشی خطر کمتری متوجهت هست، اگر توی خونه باشی، تا متوجه علایم بشی و خودت رو برسونی مرکز درمانی، ممکنه زمان زیادی از دست بره. همونطور که خودت هم گفتی یه خونریزی ساده در شرایط تو اگه کنترل نشه، آسیب رسانه.
غیر از اون، سقط دو ماه اول سبک‌تره و کم‌تر به تو فشار میاره.
دلیل بعدی اینه که الان گزینه‌های مختلف برا انتخاب روش سقط داری. با گذشت زمان انتخابها محدودتر می‌شه.
دیگه اینکه با گذشت زمان ممکنه از نظر روانی به چند سلول قد لوبیای کنونی وابسته بشی، اون وقت علاوه بر آسیب جسمی، آسیب روحی رو هم باید تا مدتی تحمل کنی.
به حرف‌های فکور عزیز خوب فکر کن.

مگه خدا قدرت لایزال نداره؟مثلا خدا بیشتر میدونه یا پروفسور سمیعی؟ مگر نه اینکه بهترین دکترها در محضر خدا بنده ضعیفی بیش نیستن؟پس من چرا خدا رو رها کنم و به دکتر ها اکتفا کنم؟
توروخدا اگر کسی میتونه جواب بده بهم

از کجا خواست خدا رو تشخیص دادی؟! نکنه وحی می‌شه بهت؟! آخه دختر هم هستی پیامبر زن نمی‌شه که :)) گذشته از شوخی بفرما، اینم فتوای آقای خامنه‌ای که دوستان توصیه کرده بودند بپرسید:

س 1262: پزشک بعد از معاینه در ماههای اول حاملگی به زن گفته است که استمرار بارداری احتمال خطر جانی برای او دارد و در صورتی که حاملگی ادامه پیدا کند، فرزندش ناقص‏الخلقه متولد خواهد شد و به همین دلیل پزشک دستور سقط جنین داده است، آیا این کار جایز است؟ و آیا سقط جنین قبل از دمیده شدن روح به آن جایز است؟
ج: ناقص‏الخلقه بودن جنين، مجوّز شرعی برای سقط جنين حتّی قبل از ولوج روح در آن محسوب نمی‏شود، ولی اگر تهديد حيات مادر بر اثر استمرار حاملگی مستند به نظر پزشک متخصص و مورد اطمينان باشد، سقط جنين قبل از ولوج روح در آن اشکال ندارد.

اینم نظر آقای مکارم :

آیا سقط جنین صورت مجازى دارد؟
جواب : در صورتى که یقین، یا خوف خطر، یا ضرر مهمّى براى مادر داشته باشد، در مراحل اولیّه جایز است.

حالا به نظرت کدوم مسیر، رها کردن دست خداست؟!

سلام دوستای عزیزم

همسرم بسیار بسیار عصبی و بداخلاقه..نمیتونم بگم چقدر...غذا نمیخوره .امروز هرکاریش کردم دستاشو باز کنه و بغلم کنه قبول نکرد که نکرد..بداخلاق و دست به سینه نشسته بود و من زورم نرسید دستاشو باز کنم.اخر سرم چند ثانیه دستاشو باز کرد و سرمو بوسید و گفت میخوام ماشین رو ببرم تعمیرگاه و من میدونم الکی گفت ...فقط میخواست بره از اونجا...همسرم رفت و من خوابیدم.توی خواب خون دماغ شدم و وقتی برگشت من بیدار شدم و سراسیمه داشتم اثار رو پاک میکردم اما همسرم رسید و دید .فقط داد میزد که واسه من میخوای بچه نگه داری؟لعنت بر این بچه....لعنت بر روزیکه این بچه به دنیا بیاد....و از این حرفهای اعصاب خوردی....

راستی دوستان دکتر گفته اگر همه چیز درست پیش بره تاریخ زایمانی که بهم داده دقیقا با روز تولد همسرم افتاده.و اینم برام عجیبه...

ممنونم اویژه جان که بازم با قلم قشنگت نوشتی برام..فعلا بین دکتر ها هم اختلاف افتاده و یکیشون میگه میتونیم نگه داریم.اما امیدش چند درصده...

سلام دنیا جان
ممنونم ازت یه دنیا....واقعا هم همه چیزو ریختم تو میکسر و دارم بهم میزنم و هی هم بدترش میکنم.

ممنون اقای یک دوست
از خدا میخوام بهم قدرت بده تا همین تصمیم رو بگیرم.

ارام دل عزیزم سلام
بله شما رو یادمه...ممنون که برام نوشتی.اسم اون شهید چی بود؟

اقای جوادیان محترم
خدا مادرتون رو رحمت کنه...ممنون که برام نوشتین.سپاسگزارم

محیا ناز عزیزم
من هم میخوام این کار رو بکنم اما قدرتم کمه

دارم کم کم به این نتیجه میرسم که این کار بهتره و باید این بچه از بین بره...اما زمان میخوام...یکم زمان میخوام.فکرم بهم ریخته است و جسمم داغونه.وزنم کم شده و شدم پوست و استخون ....