موضوع: روزهاي سخت مراحل جداشدن

نسیم جان من هم اون زمان که برگشته بودم خونه با اینکه خیلی خانوادم حمایتم میکردن اما سر کوچکرتین مسئله ای تنش ایجاد میشد.حتی یادمه مایی که صدامون از در خونه بیرون نمیرفت در اون دوره چندین بار کار به دعواهای بدی رسید.این بین همه خانواده ها مرسومه.خاص خانواده تو نیست.میدونی انگار ناراحتن از وضعیت تو اما راه همدردی کردن رو بلد نیستن.من یک شب خانوادم رو نشوندم و گفتم اگر این کنایه ها و اعصاب خوردی ها ادامه پیدا کنه من میرم یه هتل.چون به ارامش نیاز دارم و شما دارید ارامش منو بهم میزنین.حتی این تنش ها باعث شد من چند تا دادگاه رو نتونم برم و ضرر کردم و سایر مشکلات...
در این شرایط تو هم کمی زود رنج تر شدی (طبیعیه) و ممکنه حتی یک نصیحت رو هم به عنوان کنایه در نظر بگیری.بهت حق میدم اما نه در حدی که در سایر مسائل خللی ایجاد کنی.و بدون که این چیزها در خانواده هایی که درگیر این مسائلن طبیعیه....
نسیم جان
حرف پدرت با ارزش و احترامه...اما در نهایت این تویی که باید تصمیم بگیری.با پدرت صحبت کن.باید تصمیمی بگیری که نه سیخ بسوزه و نه کباب....احترام پدرت هم حفظ بشه...تو هم در این ماجرا بی تقصیر نبودی و باید اول به خانوادت سهم خودت رو از این اشتباه بگی...تا بتونی یکم شرایط خونه رو بهتر کنی....دیگه باید یکم تو کوتاه بیای و یکم همسرت.این راه و رسم زندگی مشترکه....البته تاکید میکنم از تجربه بزرگا استفاده کن تا جاییکه فکر میکنی احساسات دخیل نیست.از اونجا به بعد رو منطقی تصمیم بگیر.

نسیم جان سلام

بهتره در این شرایط تنها نمونی...خودتو حسابی مشغول کن.اگر ساکن تهران هستی برو کهریزک و بگو میخوام اونجا در شست و شوی خانمهای پیر و بیمارای ام اسی کمک کنم و یا کارهایی از این قبیل.حتما برو جایی خودت رو مشغول کن.همه مراکز بهزیستی هم استقبال میکنن.یه سرچ کنی قسمت کمکهای مردمی شون رو پیدا کنی میتونی وارد این کار بشی.
اگر به زبان مسلط هستی و داری تدریس میکنی چرا پولی دریافت نمیکنی؟من خودم هم در کار تدریس زبان هستم و میدونم الان اموزشگاه هابه شدت به معلم زبان احتیاج دارن.شده با ساعتی 5 هزار تومنم شروع کن ولی حتما درامد داشته باش.
اما در مورد استعلام....
خب بگیرن.یعنی چی؟این مسئله شخصی شماست.به کسی هم ربطی نداره.کی میاد بگه فلانی داره میره دادگاه و میاد و ...به کسی مربوط نیست.در هر صورت تو الان یک زن متاهلی.حالا یکسری مشکلات برات پیش امده و این به این معنی نیست که گناهی مرتکب شدی و یا کارت غلط بوده و ....اینا به هیچکس جز خودت ربط نداره.بعدش داری جدا میشی فرضا.ایا دزدی کردی خدایی نکرده؟حق و مال کسی رو خوردی؟خلاف شرع کردی ؟چرا با این فکرهای اشتباه خودتو داغون میکنی؟؟؟؟
داری مفت و مجانی درس میدی از خداشونم باشه شما رو نگه دارن....همسرتو رها کن.انقدر مشغول باش که کمتر بهش فکر کنی.
به خدا توکل کن....دو رکعت نماز بخون و قران رو باز کن و ببین چقدر خدا قشنگ باهات حرف میزنه و ارومت میکنه....اما حتما فکرترو مشغول کن.برو استخر برو تو سونا بشین و تمرکز کن.پیاده روی با هدف بکن....حتما حتما

نسیم جان بازم میگم به کسی ربطی نداره.حتی اگر جدا هم شده باشی به کسی ربط نداره و این زندگی شخصی شماست.تا وقتی در شرایط کسی قرار نگیریم نباید قضاوتش کنیم و اگرم قضاوت کردیم ناشی از فهم و درک پایین ماست.پس انقدر این مسئله رو بزرگ نکن.نمیدونم استعلام برای چی میگیرن .ولی ممکنه برای سقم و صحت مدارک تحصیلی و اگر جای دولتی باشه برای اینکه ببینن شما سو پیشینه ای چیزی داری یا نه.و اگر گزینش باشه منظوروشون براشون مسائل اعتقادی و چادر و ...مهمه.اینا اطلاعات منه که مطمئن هستم ناقصه و همینقدر میدونم.بازم بستگی به اون ارگان و هدفش از اون استعلام داره.ازشون دقیق بپرس.حق شماست.

همسرت نمیتونه تهدیدت کنه که اگر فلان اتفاق بیفته تا ده سال ! دیگه طلاقت نمیدم.قانون درسته در مورد طلاق سخت گیره اما انقدرا هم اوضاع قانون خراب نیست.طرف منم بهم میگفت تا 40 سالگی میخوام طلاقت ندم و ...اما به 6 ماه نرسید دادگاه رای طلاق رو به نفع من صادر کرد ( با اینکه حق طلاق نداشتم و همه حق و حقوقم رو هم دریافت کردم).درسته دوندگی قبلش زیاد کردم و تقریبا کاملا ناامید شده بودم اما الکی نیست که طرف بخواد ادمو عذاب بده.
مشکل تو هم حل میشه شک نکن....این روزها رو خیلیا گذروندن مثل من و تو و خیلی از کاربرهای دیگه اینجا...

یه سوال ؟
چرا انقدر از همسرت دوری میکنی؟چرا نمیذاری در خلوت دو نفره تون فکر کنین ؟شاید این اختلافات همش به خاطر این دوری کردن هاست.به نظرم این کارت کاملا غلطه.شما زن و شوهرید.هیچ ایرادی هم نداره یکساعت کنار هم باشین.هیچکسم بهتون نمیگه چرا.به نظرم در این مورد واقعا داری اشتباه میکنی.

سلام

الان که تنهایی وایشون هم مشتاقه که بیاد پیشت اجازه بده بیاد، حتی اگرفقط برای رفع نیاز جنسی باشه.

بذار دریک فضایی جدید با همدیگر خلوت داشته باشید شاید اثر گذار باشه.

ببین دعوا ومشاجرات شما سر جای خودش ، اما اگر آمد در آن قرار ملاقات کوتاه بگذار آرامش را در کنارت احساس کنه.

وقتی ایشون آرامش را احساس کند احتمال اینکه ایشون در رویه اش انعطاف و تغییری بده هست

نسیم جان من رو حساب تجربه تلخی که داشتم بهت گفتم خودت در دادگاه حاضر شو.متاسفانه گوش نکردی.از کجا مطمئنی وکیلت خوب دفاع کرده ازت ؟خیلی وقتا قاضی وقتی میبینه یه زن انقدر داشته که رفته وکیل گرفته رای رو به ضررش میده.متاسفانه روال دادگاههای ما همینه.تهیه منزل و اسباب و اثاثیه اش طول میکشه و بعد از دادگاه یک نفر میاد و بررسی میکنه ایا اون خونه در شان شماست یا خیر.شما هم فعلا با شرایط پیش امده چاره ای جز تمکین نداری.و اگر تمکین نکنی نفقه ات رو از دست میدی و همسرت هم میتونه ازدواج مجدد کنه بدون اینکه طلاقت بده.اگر تو دادگاه تمکینت شرکت میکردی میتونستی به قاضی بگی تعهد بگیره از همسرت که دیگه رفتارهای قبلش رو ادامه نده.این کار رو وکیل هرگز نمیکنه.وکیل فقط میخواد یه دادگاه تموم بشه و بره به دادگاه بعدیش برسه .به نظرم وکیلت اگر خبره بود خیلی راحت میتونست نذاره رای اینجوری صادر بشه.باور کن اگر دادگاه بدون حضور تو و وکیلت هم انجام میشد همین رای صادر میشد و من حس میکنم وکیل محترمت هیچ دفاعی ازت نکرده.
نسیم جان
منم مثل تو این روزا رو گدروندم.خواهش میکنم گوش کن.منم تحت فشار بودم.رفتم به خانوادم گفتم وکیل میخوام بگیرم و دیگه نمیتونم برم دادگاه.(بعده دو سال هر روز دادگاه رفتن) و همون گرفتن وکیل لعنتی هم منو دو سال انداخت عقب و هم ضرر مالی بهم زد و کلی هم حق و حقوقمو از دست دادم.دوباره همت کردم.و با حال افتضاحم خودم رفتم دنبال کارام.حتی از فشار روحی زیاد و غصه قوز دراورده بودم و موهام سفید شده بود در سن 22 سالگی!!.اما فهمیدم این راه رو باید تا ته برم.و چاره ای ندارم.وکلیم رو عزل کردم و خودم رو قوی کردم و افتادم دنبال کارام.من حتی خانوادم رو هم یکبار نبردم دادگاه چون میدونستم درگیری پیش میاد .( به خصوص که پدرم قند داشت و براش حرص و جوش قدغن بود و مادرم هم شاغل و برادرم هم عصبی از دست همسر سابقم).حتی خیلی وقتا اونا خبردار نمیشدن از دادگاهام تا روزیکه رای میامد دم درخونه.به پستچی محلمون هم پول دادم و گفتم هر بار رای اوردی بیار بده به خودم وو نه کسی دیگه.کلا خانواده من فکر میکردن من دیگه دادگاه ندارم و من تقریبا یکروز در میون دادگاه بودم.
یهو قوی نشدم.یه شبه نبود.کلی زحمت کشیدم و قوی شدم.

وقتی میدیدم همه دخترا با پدر مادراشون میان و چطور دورشون میگردن و اب به دخترشون میدن و ...داغون میشدم.اما میدونستم با شرایط خانواده من امکانش نیست.

روزیکه تو دادگاه طلاق محکم وایستادم و دلایلم رو گفتم قاضیه گفت خانم وکیل پروانه وکالتت رو نزدی داخل پرونده !! وقتی بهش گفتم من خواهانم باورش نمیشد.اون مریم قوز کرده و شکسته که حتی توان بالا اومدن از پله های دادگاه رو نداشت و با دیدن خیابون دادگاه حالت تهوع عجیبی میامد سراغم، حالا محکم وایستاده بود تا از حقش دفاع کنه.
من وقتی اوایل دادگاه میرفتم با سر و وضع داغون میرفتم.اما کم کم شروع کردن به لباس شیک پوشیدن تو دادگاه.بهترین لباسامو میپوشیدم.درسته حفظ ظاهر بود اما کم کم من رو قوی کرد و کلا باعث شد تیپ و ظاهر من عوض بشه.
کم کم باید خودتو قوی کنی و خودت بیفتی دنبال کارات.این راه طولانی و سخته.اما شدنیه.وکیلا هیچ کمکی نمیکنن.دستت رو به زانو بگیر و بلند شو.به خدا توکل کن و برو جلو.اطلاعاتت رو ببر بالا در زمینه حقوقی.