با سلام واحترام
چندوقتیه که دارم به بچه دار شدن فکر می کنم و همسرم هم خیلی اصرار دارن. حدود یه ماه هست که به اتفاق مادرم چکاب های قبل بارداری و دندان پزشکی رو انجام دادم . و خانواده خودم(مادرم و خواهرام)از تصمیمم خبر دارند و خانواده همسرم نمیدونن. من از همسرم خواستم نگه بهشتون فعلا.
من فرزند بزرگتر خانوادم و خواهرم که یک سال ازم کوچیک تره هم متاهل هستن.امشب خبردار شدم که بارداره.اصلا چیزی به ما نگفته بود که می خواد بچه دار شه.حتی مامانم رو هم در جریان نذاشته بود.
خونه مامانم بودم خواهرم با همسرش اومدن و خبر دادن من خیلی خوشحال شدم و رفتم بغلش کردم و تبریک گفتم و مامانم هم همین طور ولی مامانم اشک تو چشاش جمع شد و به خواهر گفت چرا منو در جریان تصمیمت نذاشتی و کمی دلگیر شد اما زیاد به روی خودش نیاورد و بیشتر شادی کردیم.
من خیلی خوشحال شدم اما یکم نگرانم که مردم فک کنن من نتونستم بچه دار شم با اینکه یه سال بزرگترم.نمیدونن که خودم نخواستم.
یکم از خواهرم دلگیر شدم که چرا بهم در مورد تصمیمش نگفته اما به روش نیاوردم.
اما من تا تصمیم گرفتم برا چکاب برم خواهرم رو در جریان گذاشتم و بهش گفتم و به مامانم هم گفتم.
از طرفی بهش حق میدم نگه چون ممکن بود حالا حالا ها نشه .اما چون من و خواهرم تقریبا سنگ صبور همیم ازش کمی دلگیرم اما جلوش فقط شادی نشون میدم.
حالا دارم با خودم فکر می کنم شایدم من ساده ام و نباید چیزی بهه خانوادم می گفتم.گاهی حس می کنم خیلی ساده ام.
نمیدونم..............
علاقه مندی ها (Bookmarks)