موضوع: ازخودم متنفرم مادرخیلی بدی هستم

اینکه دخترت غذا نمیخوره انواع روشها رو خودت با احساس مادرانه ات امتحان کردی ، حالا یا انشاالله میخوره یا بزرگتر شد به مرور زمان راه میوافته و جبران میکنه .
اما در مورد خشمت و رفتارت با دخترت و در نتیجه واکنشت به این غذا نخوردنه و موارد مشابه دیگه :

نوشته اصلی توسط شاپرک 114

سلام عزیزم ممنونم که برام وقت گذاشتی
درپایین بودن آستانه تحمل من که هیچ شکی نیست هیچ وقت توی هیچ مرحله اززندگیم آدم صبوری نبودم همیشه زودعصبانی شدم زودواکنش نشون دادم


متوجه منظورت نشدم گفتی آستانه تحملم اومده پایین چون تمرکزم جای دیگه اس یعنی چی؟تمرکزم کجاس؟

من مثل مادراول باکوچکترین فشاری ازکوره درمیرم
خیلی آدم ضعیفی هستم بایه سرماخوردگی بچم طلب مرگ میکنم خیلی کم طاقتم

همونطور که خودت میدونی ، وقتی جسم ما به هر دلیل یا کمبود ویتامین و املاح مورد نیاز بدن یا ویروس یا استراحت کم و.. ضعیف میشه ، ما تحمل درد رو نداریم :
یه جراحت و زخم یا شکستگی به شدت بهمون فشار میاره و نمیتونیم تحملش کنیم ، یا تحمل جراحی دندون رو نداریم

شنیدی بدنهایی که قوی هستند خیلی در مقابل درد تحملشون بیشتره و راحتتر دوره نقاهت رو پشت سر میگذارن .

روح ما هم همینطوره ، وقتی ذهنت به واسطه درگیری با مشکلات اشغال میشه و انرژی زیادی هم ازمون میگیره ، تحمل فشار دیگه ای رو نداره ،
مادر شماره1 اون آزمایش روح و روانش درگیر مشکلاتشه ، داره آشپزی میکنه ولی پر از خشمه ، انرژی اش و تمرکزش اونجاست شاید به ظاهر به اون مشکلاتش فکر نکنه ولی در پس زمینه و backgrand ذهنش اون مشکلات حافظه اش رو اشغال کرده , سیستم عصبی اش به شدت تحریک پذیر شده چون جای دیگه ای درگیره

برای همین وقتی یه روغن درشت و داغ میوافته روی دستش نمیتونه تحمل کنه و از کوره در میره دخترش رو هول میده و...

شاپرک جان شما وقتی ذهنت رو مدیریت کنی یعنی مشکلاتت و دقیقا اون چیزی که دنبالش هستی رو گوشه ذهنت میزاری و برای خودت دسته بندی میکنی
وقتی اون چیزی که میخواهی رو مشخص کنی ، راه هایی که بهش میرسی رو هم گوشه ذهنت داری
پیش خودت میگی تلاشمو میکنم یا بهش میرسم یا نمیرسم ولی دیگه خودخوری نمیکنی ، بقیه ذهنت رو آزاد کن ، از خودت بخواه که لذت ببری

وقتی میخواهی از هوای تازه استفاده کنی و لذت ببری پنجره رو که باز میکنی پرده رو کنار میزنی و نفس عمییق میکشی یه لحظه خیلی انرژی میگیری حواست جمع میشه
وقتی همچین چیزی رو نمیخواهی و فقط میخوای پنجره باز شه که از گرما خلاص شی از زیر پرده پنجره رو باز میکنی و میری و اصلا دیگه حواست نیست پشت پنجره چه خبره چه برسه به لذت بردنه

این ذهنت هست که باید یه حجمی برای این نیازها خالی کنه ، برای اینکه خلاقیت به خرج بده ، حوصله انجام خلاقیت رو داشته باشی
ذهنت پره شلوغه ، اشغال شده از چیزهایی که خشمگینت میکنه ، انرژیتو میگیره و هیچ فایده ای هم نداره فقط آستانه تحملت رو میاره پایین و تو سریع واکنش خشونت آمیز نشون میدی .