موضوع: ** عزت نفس + اعتماد به نفس **

به نام خدا




سلام




در این تاپیک بررسی می کنیم چه طوری زیر ساخت زندگیمون را بهتر کنیم ،،،چطوری در دوران زندگیمون پایدار تر و مستحکم تر باشیم .

لذا برای رسیدن به این مهم ،،به مفهومی می رسیم به نام : " عزت نفس " و " اعتماد به نفس "

منابع کمک گرفته شده :

-- کتاب روانشناسی عزت نفس نوشته ناتانائیل براندن

-- فن بیان، توسعه مهارت‌های فردی و ارتباطی

-- سخنرانی های اکهارت تله

-- تحقیقات مطالعاتی


..............................................



مقاله 1 :




** عزت نفس **




عزت نفس ما از کجا ناشی می شود :

عزت نفس ما از دو باور اساسی تشکیل می شود :

۱.باور توانمندی

۲. باور ارزشمندی




1) باور توانمندی چیست؟
باور توانمندی خودش دو قسمت دارد :
۱.اعتقاد ما به توانایی ما در یادگیری مهارت ها
2-توامندی های کسب شده





مورد اول »

اعتقاد ما به توانایی ما در یادگیری مهارت ها:

این قسمت جوهره اصلی باور توانمندی است و عبارتست از اینکه : آیا من این اعتقاد را دارم که اگر تمرین کنم و آموزش ببینم می توانم مهارتی را یاد بگیرم یا نه.

اگر این باور را دارم پس باور توانمندی قوی ای دارم.

اما مسئله اینجاست که خیلی ها این باور را ندارند ...

فکر می کند نمی تواند زبان انگلیسی را یاد بگیرد و خو ب صحبت کند...

فکر می کند هیچوقت راننده خوبی نمی شود ...

فکر می کند هیچوقت نمی تواند روی پای خودش بایستد...

فکر می کند هیچوقت نمی تواند درآمد بالایی کسب کند...

فکر می کند هیچوقت نمی تواند ازدواج مناسبی داشته باشد...

اصلا این توانمندی را در خودش نمی بیند که بتواند یک همسر مناسب پیدا کند...




مورد دوم »

توانمندی هایی که تا الان در زندگی کسب کرده ایم:

اگر من خوب شنا می کنم، اگر خوب رانندگی می کنم،، اکر خیاطی بلدم،،، اگر آشپزی بلدم،،،، اگر بین دوستانم کسی هستم که خوب صحبت می کنم،،،،، اگر آدم دوست داشتنی هستم و...

اینها همه توانایی هستند - وجود همه این توانایی ها سبب می شود که باور توانمندی مان قوی شود .

اما همانطور که گفتیم جوهر اصلی باور توانمندی :
همان اعتقاد ما به توانایی مان در یادگیری مهارت هاست.






2) باور ارزشمندی چیست؟

باور ارزشمندی می گوید:

من چقدر خودم را شایسته احترام می دانم؟

چقدر خودم را فردی ارزشمند می دانم؟

برای خودم و دیگران چقدر احترام و ارزش قائلم ؟

ارزش زنده ماندن دارم؟

آیا در بین اطرافیانم آدم دوست داشتنی ای هستم؟

آیا خودم را دوست دارم؟

همه اینها کنارهم باور ارزشمندی را تشکیل می دهند،،،

باور ارزشمندی :ارزشمند و محترم دونستن خودمان + ارزشمند و محترم دونستن دیگران را معنی میدهد

دو باور (باور توانمندی و باور ارزشمندی) در کنار هم باعث می شود فردی عزت نفس بالایی داشته باشد.

فردی که باور توانمندی بالایی دارد اما باور ارزشمندی اش ضعیف است، عزت نفس ناسالمی دارد.






عزت نفس یک صفت است یا یک حالت؟

اجازه دهید مثالی بزنیم :

فرض کنید دوست شما دیروز به شما دورغی گفته است و فقط یک بار این کار را کرده است. دورغگویی صفت دوست شما نیست. بلکه یک حالتی در اوست.

او دیروز بنا بر مسئله ای به شما دروغی گفته است.

نمی توانیم به او بگوییم دروغگو. چون این یک حالت است و ممکن است دوباره تکرار نشود.اما صفت زمانی است که فرد دروغ زیاد می گوید.

او دیروز اگر برای بار پنجاهم به شما دروغ گفت آن موقع می توانیم بگوییم او دروغگو است. که در این حالت دروغگویی یک صفت است.

عزت نفس هم به همین صورت است.

عزت نفس هم حالت است و هم صفت .

مثلا ممکن است فردی به شما توهین کند، در آن لحظه عزت نفس شما به شدت کاهش می یابد. اما چه عزت نفسی؟ عزت نفس لحظه ای.

در اینجا عزت نفس یک حالت است و عزت نفس کلی شما برای همیشه کاهش نمی یابد. چون دو ماه بعد عزت نفس کلی شما که به عنوان یک صفت در درون شما وجود دارد، این کاهش را ندارد.

اما زمانی که این رفتارها ادامه پیدا کند، زمانی که بارها و بارها به شما اهانت کند، آن وقت است که عزت نفس صفتیِ شما کاهش پیدا می کند.

پس ما یک عزت نفس به عنوان یک صفت داریم و یک عزت نفس به عنوان یک حالت.

که عزت نفس کلی ما ( صفت) با اتفاقات بالا و پایین نمی شود مگر به تعداد زیاد اتفاق بیفتد .

( بستگی دارد به نوع اتفاق، زیرا گاهی یک اتفاق انقدر تلخ و بد است که اگرسه بار تکرار شود باید بگوییم زیاد تکرار شده است.)

عزت نفس به صورت حالت معمولا افزایش و کاهشش در همان لحظه است و بعد از اینکه آن اتفاق را فراموش می کنید دوباره به سطح اولیه اش بر می گردد.

این بالا و پایین آمدن هم بستگی دارد به نوع اتفاق :

اگر کسی از شما تعریف کند عزت نفس لحظه ای که همان یک حالت است به صورت موقتی افزایش پیدا کرده و بعد از دو سه روز دوباره به همان سطح اولیه خود برمی گردد.

و یک زمان ممکن است فردی شما را ناراحت کرده و عزت نفس لحظه ای شما را کاهش داده باشد. که بعد از چند روز دوباره به حالت ابتدایی خودش برمی گردد.

همه این حرف هایی که تا به الان زدیم می خواهد یک نکته ریز و مهم را به ما بگوید :

***بین عزت نفس و اعمال و طرز فکر ما یک چرخه بازخوردی پیوسته وجود دارد***

یعنی میزان عزت نفس ما روی عملکرد و طرز فکر ما تاثیر گذار است و اعمال و طرز فکر ما هم قطعا روی میزان عزت نفس ما تاثیر میگذارد.و یک بازخورد پیوسته بین این دوتا وجود دارد.

اگر ما عزت نفس مان را افزایش دهیم رفتار و طرز فکر ما را بهبود خواهد بخشید واگر طرز فکر و عملکرد مان را بهبود ببخشیم، عزت نفس ما را بالا خواهد برد.







عزت نفس با خودپسندی متفاوت است :

خودپسندی یعنی من دیگران را نمیبینم -من مهمم - من بالاتر از شما هستم - اگر قرار است منافع یک نفر تضمیت شود آن من هستم .

اما عزت نفس میگوید من یک انسان هستم ، همانطور که تو یک انسان هستی،،،

عزت نفس ارزشمند دونستن خود و دیگران هست ،،،،ولی خودپسندی ، خود فقط بینی ست .





تفاوت حرمت نفس و عزت نفس :

اگر بخواهیم حرمت نفس را تعریف کنیم باید بگوییم که حرمت نفس بخشی از عزت نفس است.

در واقع آن بخشی از عزت نفس که ما از آن به اسم “احترام به خود” یاد می کنیم همان حرمت نفس است.

مقاله 2 :




** اعتماد به نفس **



اعتماد به نفس یعنی : من یه کاری را خوب انجام میدم ،،

وقتی می گوییم اعتماد به نفس ،،،بلافاصله این سئوال مطرح میشود : در چه حوزه ای ؟

اعتماد به نفس در هر کاری،،،، یا وجود دارد و یا ندارد ،،،و کاملاً وابسته به کار است ،،،

بنابراین شما می‌توانید در کاری اعتماد به نفس داشته باشید و یا نداشته باشید.

مثلاً ممکن است من در شنا اعتماد به نفس داشته باشم ،،،،اما در بانجی جامپینگ ( پرش از ارتفاع ) اعتماد به نفس نداشته باشم ،،،






اعتماد به نفس از دو باور اساسی تشکیل می شود :


1.داشتن مهارت لازم در کار مورد نظر

2. باور به خود در کار مورد نظر






1) داشتن مهارت لازم در کاری :


یعنی بریم تو کار دلخواهی که می خوایم انجام بدیم ،،، یه مهارتی یاد بگیریم







2) باور به خود در کار مورد نظر ( خود اتکایی ) :


آیا اصلا من خوم را انسان توانمندی می بینم که بخواهم آن کار را انجام دهم.

یا به عبارتی حالا که مهارت یا دانش انجام کاری را دارم، این باور را دارم که می توانم این کار را انجام دهم




یه مثال برای درک بیشتر :
اگر از خودتون پرسیدید ،،،اعتماد به نفس دارید یا نه ،،،
باید بگید در چه حوزه ای ؟
مثلا شما میگید در رانندگی اعتماد به نفس دارم ،،،،
این یعنی که باور شما به رانندگی نگاه مثبتی هست ( باور به خود در رانندگی ) + مهارت لازم را دارید .







اجازه دهید یک مقدار راجع به مفهوم اعتماد صحبت کنیم،،،
اعتماد یعنی چه؟


خود ِ اعتماد از دو قسمت تشکیل می شود :

ا. یقین

۲.عمل اعتماد کردن



یقین : یک مسئله ذهنی ، وجودی ، درونی است

عمل اعتماد کردن : همان رفتار ماست




حالا سوال اینجاست ،،،،

اینکه میگوییم فردی به توانایی اش اعتماد دارد یعنی باید به توانایی اش اعتماد صد درصد داشته باشد؟

- یقین کردن یعنی همان اطمینان ۱۰۰ درصد

-اما عمل اعتماد کردن، که مهمترین قسمت هم در بحث اعتماد به نفس هست ،،،، متفاوته.



فرض کنید شما خط خوبی داریدو در بین دوستان تان هم موقع نوشتن، از اعتماد به نفس بالایی برخوردارید،،،

از شما دعوت می شود که در حضور سه تا از اساتید بزرگ خطاطی یک خط بنویسید.

آن موقع چی؟

آیا این اعتماد به نفس را دارید که بروید و بنویسید؟

قطعا عده ای می گویند بله…می رویم و با اعتماد بنفس می نویسیم،،،،

عده ای هم میگویند خیر…این اعتماد به نفس را نداریم که در حضور این اساتید چیزی بنویسیم.

اعتماد به نفس داشتن ،،،همان عمل اعتماد کردن است.

یعنی اینکه شما به خودتان و توانمندی تان اعتماد کنید و با اینکه به خودتان یقین صد در صد ندارید ،،،بروید و آن کار را انجام دهید .




اجازه دهید یک مثال دیگر بزنیم :

زمانی که شما به مطب یک پزشک می روید به او می گویید که بیمار هستید،،، پزشک به شما می گوید که باید عمل شوید و تنها در این صورت است که خوب می شوید.

آیا زمانی که شما زیر دست این پزشک قرار می گیرید که شما را عمل کند به کارش یقین صد در صد دارید؟

خیر…

ممکن است بنا بر دلایلی حتی زیر عمل از دنیا بروید.

با اینکه به او اعتماد صد در صد ندارید،،،، اما ،،،،،شما بهش اعتماد می کنید و برای جراحی آماده می شوید.

به این میگن عمل اعتماد کردن.




اعتماد به توانایی هایمان هم ،همین است.

قرار نیست ما به یک توانمندی مان اعتماد صد در صد داشته باشیم.

باید با همان اعتماد متوسط یا متوسط به بالا هم باید بریم و آن کار را انجام دهیم.

این است که می گویند فردی اعتماد نفس دارد.( در کار مورد نظر )

و گرنه خیلی به ندرت پیش می آید که فردی در زمینه ای اعتماد به نفس صد در صد داشته باشد.

مقاله 3 :





** می‌توان اعتماد به نفس خوبی داشته باشیم ، ولی عزت نفسمون پایین باشه ،،،

ممکن است شما در کاری مهارت‌ و تصویر ذهنی خوبی از خود بروز دهید و در آن کار بسیار توامند ظاهر شوید که نتیجه آن می شود اعتماد به نفس بالا،،،، اما در موضوع عزت نفس، خیلی موفق نباشید.

به مثال زیر توجه کنید:

در این مثال، شخص سخنران، اعتماد به نفس بسیار بالایی در زمینه سخنرانی و ارتباطات دارد

اما در حین سخنرانی خود، بارها و بارها سعی می‌کند با بدگویی و انتقاد غیر سازنده و تخریب، سایر سخنرانان را زیر سوال ببرد!

به همین سادگی،،، می‌توان اعتماد به نفس خوبی داشت ولی عزت نفس پایینی داشت!








** ما معمولاً بحث اعتماد به نفس کاذب را شنیده‌ایم و می‌دانیم که اگر اعتماد به نفس بیش از اندازه باشد، در بسیاری از تصمیم‌گیری‌ها و رفتارهایمان دچار توهم و اشتباه می‌شویم،،،،

ولی آیا عزت نفس کاذب نیز وجود دارد؟

یکی از تفاوت‌ها و فرق‌های بین اعتماد به نفس و عزت نفس دقیقاً همین موضوع است که ما اعتماد به نفس کاذب داریم اما عزت نفس کاذب وجود ندارد و دقیقاً عزت نفس مثل سلامتی روح است،

سلامتی هرچه بیشتر باشد بهتر است! هیچگاه سلامتی کاذب نخواهیم داشت.





** اعتماد به نفس در یک جنبه وجود دارد – یا ندارد ،،،، اما عزت نفس در تمام جنبه‌های ذهنی ما حضور دارد.




** اعتماد بنفس در واقع،،،،همان باور توانمندی در عزت نفس است.

اگر یادتان باشد گفتیم عزت نفس از دوباور تشکیل می شود : باور توانمندی و باور ارزشمندی،،،

قسمت توانمندی در عزت نفس همان اعتماد به نفس است.






** اعتماد به نفس،،،، میوه های درخت عزت نفس هست .





** اعتماد به نفس یعنی من میتونم یک کار را خوب انجام دهم، در عین حال که ممکن است ،،،،چندکار دیگر را نتوانم خوب انجام دهم،،،،

اما عزت نفس آن برچسب ارزش کلی ست ،،،که من بر سراسر وجودم میگذارم..یعنی من چقدر برای خودم ، خواسته هام و وجودم ارزش قائلم





** عزت نفس مانند فنداسیون و زیرساخت شخصیت یک انسان عمل می کند،،، و چنانچه نباشد،،،،،تجربه زندگی همراه با رضایت و آرامش میسر نمی باشد

مقاله 4 :







در مسیر عزت نفس :








1- زندگی آگاهانه



** مهمه که خودمون را بشناسیم،،،مهمه که وقتمان را چگونه و در کجا مصرف می کنیم ،،،
اگر به خود آگاهی برسم ،،بهتر می تونیم اعمال خودمون را مدیریت کنیم ،،،
باید آگاهی خودمون را عملیاتی کنیم ،،،
آگاهی اگر به اقدام و عمل منتهی نشود نوعی خیانت و بی اعتبار کردن ذهن است ،،
باید تو هر لحظه هوشیار باشیم که کار درست چیه ،،که انجام بدیم ،
اما ،،،وقتی که انتخاب می کنیم ، برعکس اش را انجام بدیم ،،از عزت نفسمون خرج کردیم ،،( عزت نفسمون کم میشه )

بطور مثال اگر من میدانم که مصرف سیگار ضرر دارد و نباید اینکار را بکنم و همچنان برم این کار را انجام بدم ،،یعنی آگاهانه زندگی نمیکنم و نمیتوانم ادعای آگاهی داشته باشم.








2- خود پذیری



** مقاومت در مقابل هر چیزی که آفریده نشدید را کنار بذارید ،،،
برا چی خودمان را شکنجه بدیم که شبیه فلانی نیستیم،،
مقایسه را کناز بگذاریم ،،
ما آفریده شدیم که شبیه خودمان باشیم ،،،
اگر این کار را انجام ندیم یعنی داریم از عزت نفسمون خرج میکنیم

این شخص نه دست داره و نه پا ! ولی مربی روحیه در جهانه - دو تا لیسانس داره - سالانه برای هزاران نفر سخترانی میکنه - موج سواری میکنه - پرش از ارتفاع داره و ....

می تونیم نتیجه بگیریم خود پذیری چقدر مهمه ،،،

یه مستند داره به نام : نه دستی ،نه پایی ،،نه غصه ای .












3- مسئول پذیری شخصی


** مسئولیت امور خودمون را ،،خودمون به عهده بگیریم ،،،
ما باید مسئولیت سعادت خودمون را ،،خودمون به عهده بگیریم ،،،،
این توقع را نباید داشته باشیم که دیگران مسئولیت و سعادت ما را به عهده بگیرند .
چون دیگران مشکلات و دغدغه ها ی خودشون را دارنند .
مسئولیت پذیری شخصی یعنی ،،،، کسی برای تحقق خواسته‌هایم به من مدیون نیست.









4- جرات مندی و ابراز وجود


دست نگه داریم از سرکوب افکار و ایده هامون ،،،
مثلا در یه کلاسی معلمی سئوالی می پرسه ،،،،یه دانش آموزی همیشه عقب کلاس میشینه و دستش را بالا نمی بره برای جواب دادن ،،،
چون چیزهایی که می خواد بگه را فیلتر میکنه ،،،
چون میترسه دیگران اون را قضاوت کنند ،،،و بگنند آدم جالبی نیست ،،بهش بخندند ،،مسخره اش کنند و...
برای همین این دانش آموز می ترسه و افکار خودش را سرکوب میکنه ،،،
بیشتر موقع ها ما خودمون هستیم که به اشتباه فکر میکنیم که اطرافیانمان ،ما را زیر ذره بین قرار میدند،،،در حالی که این طوری نیست.


ما می ترسیم از اشتباه کردن ،،،چون فکر میکنیم تا آخر عمر مورد تمسخر دیگران قرار می گیریم ،،،
اهمیت نداره دیگران درباره ما چی میگنند ،،،
چون آدم ها فراموش می کنند ،،،
آدم ها به سراغ مشکلات و دغدغه های خودشون میرنند ،،،


امکان داره ما یه چیزی را درست بگیم ، اما باز مورد قضاوت قرار بگیریم ،،،
آدم ها همیشه چیزها را بر اساس برچسب های ذهنشون قضاوت می کنند (حالا چه درست و چه غلط )


همیشه یادمون باشه به فکر کامل و بی نقص بودن نباشیم ،،،
پس باید بدونیم ، که کامل و بی نقص نیستیم ،،،ولی حق وجود داشتن را داریم .
و بدانیم که اطرافیان ما هم، مثل ما اشتباه می کنند ،،،، و مثل ما کامل و بی نقص نیستند ،،،،و این طبیعی ست ،،،








5-زندگی هدفمند


بعضی موقع ها زندگی بعضی از ماها تو یه خط خلاصه میشه ،،،، یعنی :
خواب - کار - تلویزیون ...
یعتی روزهای تکراری !،،،،
یه خورده به زندگی چاشنی اضافه کنیم ،،،
مثالا مهارت جدید کسب کنیم و توش حرفه ای تر بشیم - ماجراجویی کنیم ،،مطالعه کنیم - به دیگران کمک کنیم .
روی توانایی های خودتان تمرکز کنید و روی اینکه چگونه باید توانایی‌هایتان را ارتقا بخشید..
برای خودمان نقشه پیشرفت داشته باشیم .











6-انسجام و یکپارچگی


افکار و گفته ها و اعمال ما،،، هم راستا باشند ،،،
اگر میگیم که باید یه کاری را انجام بدیم ،،،خب بریم انجام بدیم ،،،
اگر به خودمون قول میدیم که به خواسته هامون برسیم ،اما وقتی مسیر سخت بشه ،تسلیم بشیم ،،، اتفاقی که می یافته اینکه عزت نفسمون کم میشه
اگر کارهایی که نباید انجام بدیم ،،بریم انجام بدیم ،،،( مثلا می خوایم رژیم غذایی بگیریم و می دانیم نباید کیک بخوریم ،،،بریم بخوریم ) ،،،از احترامون و از اعتبارمون کم میشه ،،( خودمون را ارزشمند نمی دونیم )
و این یعنی عزت نفسمون کم میشه ،،،،

7- به خودتان عشق بورزید.



باید عاشق جسم و روح خود باشید و برای رسیدن به این مهم ،،،باید ، شناخت و درک درستی از خویشتن خویش داشته باشید.

همین بس که بدانید انسانید - اشرف مخلوقاتید، تجلی کائناتید. شاهکار خداوندید.

بین این همه آفریده : جماد، نبات، جاندار و بیجان،،،،، شما شایستگی انسان بودن را پیدا کرده اید و برترین موهبت های الهی یعنی : قدرت و اراده و اختیار و توانایی های ذهنی فوق العاده ،،،،به شما داده شده است.

شما در حقیقت برگزیده آفریدگان خدایید.

شما بر تمام این جهان، تسلط دارید. شما قدرت خلاقیت و نوآوری دارید.

شما قادرید دگرگون شوید و به شیوه ای کاملاً نوین به دنیا بنگرید.

در حقیقت، مقدمه عشق به خود، عشق الهی است.

وقتی از خود بیزاریم، از همه بیزاریم و وقتی به خود عشق می ورزیم، جهان نیز در چشم ما دوست داشتنی می آید.



تمرین :

هم اکنون جلوی آینه بروید. خود را دوستدارانه نگاه کنید و از صمیم قلب به خود بگویید:




تو را دوست دارم چون تو برتر از فرشته ها هستی.

تو را دوست دارم چون تو برگزیده آفریده های خدا هستی.

تو را دوست دارم چون تو تجلی کائنات هستی.

تو را دوست دارم چون روح خدا در تو جاری است.

تو شایسته ستایشی چون خداوند ستوده تو را آفریده است. تو را دوست دارم.

هر روز حداقل یکبار این تمرین را جلوی آینه انجام دهید.









8- از خود به خوبی یاد کنید ( حُسن جویی در خود )


شما باید با خود صادق باشید.

جنبه های منفی و جنبه های مثبت خود را توأماً در نظر بگیرید ،،،اما به جنبه های مثبت، توجه بیشتری داشته باشید ،،،تا با تکیه بر آن ها توان و انرژی بیشتری برای مقابله با جنبه های منفی پیدا کنید.

تفکر مثبت، خود،،، اساس هر موفقیت است.

خیلی ها فکر می کنند تفکر مثبت یعنی ندیدن واقعیت ها و چشم بستن از بدی ها ،،، اما اینطور نیست.

نگرش اول شما، باید یک نگرش عمومی باشد.

نگرش بعدی، باید به نکات مثبت بیشتر توجه کنید.




تمرین: برای خود یک آگهی تبلیغاتی تهیه کنید.

تا به حال دقت کرده اید که برای تبلیغ هر چیزی،فقط بر نکات مثبت آن تأکید می شود؟

یک آگهی تبلیغاتی بسازید:

1- امتیازات و قابلیت های خود را بنویسید
2- با زبان خود بنویسید و تعریف کنید.
3- با صدای بلند در خلوت هر روز بخوانید.
( مثلا چند صفت خوب خودتون را بنویسید : من مهربان هستم - و ....)










9- خود را تشویق و ستایش کنید.



به خاطر کوچکترین کار خوبی که انجام می دهید، خود را ستایش و تشویق کنید.

چرا وقتی کار خوب و درستی انجام می دهید، برای خود کف نمی زنید؟ و به خود آفرین نمی گویید؟

هیچ کدام از کارهای مثبت خود را کوچک و بی اهمیت، تلقی نکنید.

خداوند فرموده که به خوبی های ما، حتی اگر ذره ای باشد، پاداش می دهد و هرگز در سنت الهی، اجر نیکوکاران ضایع نمی شود.

اگر توجه به کارهای نیکو و پاداش دادن به آن ها سنت خداست، ما هم که جانشین خدا در روی زمین هستیم، باید از این سنت پیروی کنیم.

هیچ کدام از کارهای درست خود را بی پاداش نگذارید. حتی، به صورت تحسینی ذهنی و لبخندی ظاهری هم که شده، خود را تشویق نمایید.








.

10- با جسم خود خوب رفتار کنید.



اگر عاشق خود هستید و شیفته انسانیت خود گشته اید، باید به شکلی احساس خود را نسبت به خود نمایان سازید.

اگر واقعاً خودتان را دوست داشته باشید، از هر آنچه که به جسم و تن شما آزار می رساند و به سلامت و تندرستی شما لطمه وارد می کند، دوری می جویید.

برای سلامتی خود برنامه ای عالی تنظیم کنید (ورزش - تغذیه مناسب و ...)

به خودتون برسید ،،،

به خود رسیدن ( آراسته و مرتب بودن ) به هیچ وجه نشانه لوس بودن و افاده ای بودن نیست.

اگر چه خوب ظاهر شدن در جمع و اثر خود و مثبت گذاشتن روی دیگران خیلی عالی است،،،، ولی هدف اصلی و اولیه شما باید این باشد که به خود برسید تا احساس شایستگی کنید.

تمرین: امروز ( و از امروز به بعد) با جسم خود خوب رفتار کنید .











11- از مواهب الهی لذت ببرید.

خود را از موهبت های الهی محروم نکنید.

محروم سازی از موهبت، به ذهن القا می کند؛ تو شایسته بهره مندی از این موهبت نیستی.

به کنار دریا بروید و از آرامش دریا و امواج آن لذت ببرید - مناظر طبیعی محل زندگی خودتون یا نقاط دیگر را بازدید کنید ،،،

لازم نیست پولدار بشیم و بعد برویم کوه ،،،،می تونیم همین الان بریم ،،،

بهره نبردن یعنی احساس عدم شایستگی،،،،، و این احساس یعنی : در خطر افتادن عزت نفس !

12- رهایی از خود پرستی

به خود و دیگران عشق بورزیم ،،، باید خود و دیگران را نشانه هایی از آفریدگار بدانیم ،،،

«خود پرستان» عشق به دیگران را ندارند،،،به اینکه آفریده خدا هستند، توجهی ندارند

اما صاحبان عزت نفس ،،، سرشار از احترام و عشق و حمایت دیگران هستند.

صاحبان عزت نفس ، به نیازها و عواطف و برنامه ها و هدف های خود توجه دارند ،،، تنها و تنها به خاطر آن است که می خواهند باشند تا برای خود و دیگران مؤثرتر و مفیدتر باقی بمانند.

برای خود و دیگران، توأماً ارزش قایل شوید،،،

هم وقتی را برای رسیدن به خود و نیازهای خود در نظر بگیرید و هم وقتی را به دیگران اختصاص دهید و در هر زمان با عشق، به خود و دیگران خدمت کنید.

13- مهر طلب نباشیم


ما باید خودمان را خوب بپذیریم ،،،

یعنی در درون، خود را تأیید کنیم،،، انسان بودن خود را پاس بداریم ،،،، و از توانایی رشد و پیشرفت و خلاقیت و نواندیشی خود لذت ببریم

کسانی که خودشان نسبت به خود،،، چنین محبت و توجهی ندارند؛ نیاز پیدا می کنند که این خلاء را از جانب شخص یا اشخاص دیگر پر کنند.( مهر طلبی )

این تاپیک را مطالعه فرمایید : http://www.hamdardi.net/thread-44160.html

14- مراقب سلامت ذهن باشیم


این تاپیک را مطالعه فرمایید :http://www.hamdardi.net/thread-39681.html

15- آنچه دارید یادآوری کنید.

در لحظه لحظه خود جستجو کنید و به اصرار آنچه را که دارید یادآوری کنید.

یه کاغذ بردارید و مثلا 20 دلیل که باید به خاطر آن شاکر باشید را بنویسید

( مثلا چشم هایم می بیند - گوش هایم می شنود - قلب سالمی دارم - برادر خوبی دارم - دوست مهربانی دارم و .......)

این را می تونیم همیشه تمرین کنیم و دلیل های بیشتری پیدا کنیم !

این تاپیک به شما کمک میکنه :

http://www.hamdardi.net/thread-11329.html

16- همه را ببخشید.

روح خود را آزاد کنید،،،

آن ها که از عزت نفس سرشارند؛ روح بزرگ و غنی و آزاد دارند،،،

هرگونه وابستگی ذهنی و جسمی و روحی به کوچک شدن انسان می انجامد.

همانقدر مشتاق و علاقه مند به اهداف خود باشید و برای رسیدن به آن ها تلاش کنید که آمادگی رها کردنشان را دارید.

یکی از مهمترین چیزهایی که وابستگی ذهنی و عاطفی ایجاد می کند و مانع غنی شدن و آزادی روح می شود؛ نبخشودن دیگران است.

هر کسی و به هر شکلی به شما بدی کرده؛ او را ببخشایید.

به جای آنکه با کینه به آزار روح خود و بی توجهی نسبت به خود مشغول شوید او را ببخشایید و رها کنید و حتی در او دعای خیر و طلب هدایت کنید تا روح شما بزرگ و غنی شود.

خود را نیز ببخشایید:

اگر کار اشتباهی انجام داده اید، یا گناهی مرتکب شده اید؛ نگویید؛ خود را به خاطر این کار هرگز نمی بخشایم.

نبخشودن خود یعنی همچنان در گناه و اشتباه باقی ماندن.

نبخشودن خود یعنی صدها بار آن اشتباه را در ذهن تکرار کردن و صدها بار احساس گناه را در ذهن، تشدید نمودن.

تشدید احساس گناه یعنی کشتن خود به دست خود به فجیع ترین شکل ممکن!

به جای اینطور مجازات کردن خود، سعی کنید گذشته خود را با روحی آزاد که تنها با بخشودن به دست می آورید، جبران کنید.

رفتار شما جدا از شماست:

همیشه متوجه باشید که مرزی میان شما و رفتار شما وجود دارد.

انسان، بالفطره خوب است و پاک. روح الهی در او در جریان است. حالا اگر اشتباهی کرد و رفتار بدی از او سر زد؛ نباید خودش را نفی کند.

خداوند خودش فرموده که اگر کسی واقعاً از اشتباهی پشیمان گشته، به درگاه او توبه کند؛ بخشوده می شود.

برای رهایی از احساس گناه، روی کاغذ بارها بنویسید:

خود را بخشودم. رها شدم. خود را کاملاً بخشودم،،،،چقدر رها و آزاد هستم. سبک شدم. خداوند مرا می بخشاید.













17- حُسن جویی در دیگران .



حسن جویی به این معنی است که برخی از ویژگی‌های مثبت دیگران را بیابیم و آن را بازگو کنیم

اگر من اعتقاد داشته باشم عزت نفس بالایی دارم، به خودم مطمئنم و چون به خودم مطمئنم خودم را بالا می بینم و دوست دارم دست همه را بگیرم و بالا بیاورم، بنابراین خیلی راحت حسن جویی و تعریف می کنم.

اما اگر به خودم مطمئن نباشم و حس کنم عزت نفسم کم است، می خواهم همه را با انتقاد پایین بیاورم، بنابراین کار من به صورت روزانه می شود انتقاد کردن، غر زدن و بهانه آوردن!

تمرین : به مدت 7 روز ،،،ویژگی های خوب نزدیکان و دوستان مان را انتخاب کنیم و حسن جویی کنیم

( اون موقع می بینیم به خودمان و اطرافیانمان چه حس فوق العاده ای داریم )

18- کنترل قضاوت


قضاوت کردن از دیگر نمونه‌ رفتارهایی است که در اکثر افراد با عزت نفس پایین به وفور یافت می‌شود.

افراد هرچه راحت‌تر قضاوت می‌کنند و قضاوت‌های خود را بیان می‌کنند از عزت نفس کمتری برخوردار هستند.


چند راهکار برای کنترل قضاوت :

- راهکار اول اینکه اول از خودمون بپرسیم آیا به من ربطی داره یا نه؟

این قضاوت کردن به من کمکی می کنه یا نه؟


- دومین راهکار،،،، قبل از اینکه اظهار نظر بکنیم سوال بپرسیم و اطلاعاتمون رو کامل بکنیم.

- مورد سوم اینکه ،،،،قطعی صحبت نکنیم. به جای اینکه بگیم تو اینجوری هستی،،،،،،، بگیم: به نظرم اومد اینطوریه، درسته؟

مثلا : به جای اینکه بگیم تو سیگاری هستی، بگیم : من چندباری تورو دیدم سیگار می کشی، درسته؟













19- از بحث کردن جداً اجتناب کنید.


بحث نکنید!،،،،بحث کردن به هر شکل و فرمی که باشد ارزش و اعتبار شخصیتی شما را می کاهد.

بحث و جدل, هیچوقت نتیجه نمی دهد.

در بحث، هیچ کس شنونده خوبی نیست؛ هر دو طرف نسبت به هم بی توجهند.

هر یک از دو طرف، تنها به این توجه دارند که حقانیت خود را ثابت کند.

در بحث،به ارزش های فکری و باورهای شخص، بی توجهی می شود؛

هر کس می خواهد دیگری را بکوبد و اگر یکی به اندازه کافی نتواند اینکار را بکند؛ ،،، می کوبد تا دلش خنک شود،،،

بحث، همیشه خشونت و تنفر را به دنبال دارد نه پیشرفت و اصلاح را.

یک ذهنیت مثبت، هیچ وقت، بحث کردن را پیشه خود نمی کند،،











20- کامل گرایی ( کمال گرایی نوع ناسالم ) را کنار بگذارید


کمال‌گرایی به دو دسته سالم و ناسالم تقسیم می‌شود.

در کمال‌گرایی سالم ، شخص کمال‌گرا از انجام کارهای سخت و طاقت‌فرسا لذت می‌برد و زمانی که احساس می‌کند در انجام کارها آزاد است، می‌کوشد به بهترین صورت عمل کند،،،

و با موفقیت در انجام کارها ، به گونه‌ای احساس خشنودی و رضایت می‌رسد.

در این نوع کمال‌گرایی انتظارات و توقعات منطقی به فرد اجازه می‌دهد از تلاش‌های خود لذت ببرد و در انجام وظایف بکوشد، رشد کند و کارش را به بهترین شیوه انجام دهد.

در واقع این دسته از کمال‌گرایان (سالم ) برای رسیدن به معیارهای بالا تلاش می‌‌کنند.

آنان می‌توانند کمال‌گرایی‌شان را تنظیم کنند و به همین دلیل نیز این نوع کمال‌گرایی با تمایل به پیشرفت در سطح بالا و عواطف مثبت رابطه دارد.



اما کمال‌گرایی ناسالم زمانی رخ می‌دهد که فرد برای معیارهای بسیار افراطی و غیرواقعگرایانه تلاش می‌کند،،، و عملکردش را بشدت مورد ارزیابی شخصی قرار می‌دهد.

کمال‌گرایان ناسالم با ترس از شکست برانگیخته می‌شوند و زمانی که کوچک‌ترین اشتباهی رخ می‌دهد، نمی‌توانند احساس رضایت کنند.

یک فرد کمالگرا نوع ناسالم همیشه برای خود اهداف غیر ممکن تعیین می کند و استاندارد های بسیار بالایی دارد که هرگز نمی تواند به آنها دست پیدا کند.


بعضی از عادات مثل کامل گرایی زندگی را تخریب می کنند،،، کامل گرایی ( کمال گرایی نوع ناسالم ) ما را فلج می کند، چرا که همواره نگرانیم تا کارها مطابق استانداردمان پیش نروند.

این باعث می شود تا اقدامات را به تعویق بیندازیم و نتایج مورد نظرمان را نگیریم ودر نتیجه عزت نفسمان به شدت تخریب می‌شود.

ممکن است اقدامی هم بکنیم، اما هرگز از نتایج و دستاوردمان راضی نخواهیم بود،،،بنابراین نظرمان در مورد خودمان منفی خواهد شد و انگیزه کمتری برای اقدامات بعدی خواهیم داشت.

واقعیت این است که که کمال گرایی نوع ناسالم ، ناشی از احساس کمبود خودمان است.

ما قبول نمی‌کنیم که همین جور که هستیم، خوبیم،،،و ناچاریم که خودمان را با کسب یک عنوان پر بی نقص مثل : «آقایِ کاملِ ممتازهِ همه چیز تمام» جبران کنیم و این اتفاق اصلاً خوب نیست.



مطالعه بیشتر :
http://www.hamdardi.net/thread-15050.html
درمان شخصیت کمالگرا (شخصیت وسواسی)










21- مشکلات و سختی های زندگی را از نگاه دیگر بنگرید


مطالعه تاپیک : http://www.hamdardi.net/thread-44733.html#post436841















22- انگیزه


یکی از بزرگترین مشکلات کاهش عزت نفس این است که ما نمی‌دانیم چطور باید انگیزه خود را افزایش دهیم،،،

مطالعه بیشتر :



http://www.hamdardi.net/thread-35903.html

http://www.hamdardi.net/thread-35905.html

http://www.hamdardi.net/thread-35906.html

http://www.hamdardi.net/thread-35907.html

23- مدیریت انتقاد و عوامل بیرونی

مسیر حرکت به سمت عزت نفس ،،،مسیری هست که باید از خانواده ها - سپس مدارس ، دانشگاه ها ، جامعه و ....شروع و توسعه داده شود ،،،

سیستم انتقاد و تعریف از هم خیلی مهمه :

همه ما در مورد نقد شنیده‌ایم و می‌دانیم که اگر انتقاد سازنده باشد، بسیار خوب است

اما اگر دقت کنید می‌بینید که شاید اکثر نقدها نه تنها سازنده نیستند، بلکه مخرب هم هستند ،،،،

انتقاد زیاد نشان می‌دهد که یا در خودمان احساس ارزشمندی نداریم (که سعی می‌کنیم با تخریب دیگران این احساس را تسکین بدهیم) و یا این که در دیگران حس ارزشمندی را پیدا نمی‌کنیم ،،،

که هر دو از نشانه‌های عزت نفس پایین هستند. بنابراین باید در این مورد بسیار دقیق بود.

از طرفی ،،،باید صدای منتقد درونی خودمون را هم ساکت کنیم ،،، و صدای امید و روحیه را جایگزین اون کنیم .

همه ما این صدا را می شناسیم ( صدای منتقد درونی ) که در درونمان بعد از هر اشتباهی ما را با توهین و تحقیر آزار می دهد : دست و پا چلفتی….. این دفعه هم نتونستی،،،،

به جای انتقاد و سرزنش از خودتون ( ندای منفی درونتان ) ،،،به خودتون انگیزه بدید .



از خودمون بپرسیم :
در روز ما چند بار از دیگران انتقاد می کنیم ؟
چند بار به ما انتقاد میشه؟
چند بار تعریف میکنیم؟
چند بار از کار ما تعریف میشه؟

انتقادها بالاست ،،،،، و کارهای خوب و درست کم دیده میشه ،،،،و این نشون میده شاید شاید طیف از ماها عزت نفس بالایی نداریم ،،،
در دوران کودکی و در مدرسه ،، بچه بیشتر ازش انتقاد میشه یا تعریف میشه ؟؟
چه آموزش هایی داده شده؟
سیستم تشویق و جریمه در مدارس و خانواده ها چگونه هست ؟

بچه ها کارشون الگو برداری ست . یعنی الگوی ذهنی اونها میشه رفتارشون ،،،
یه کودکی نقاشی میکشه و این یعنی ایجاد دو رفتا ر :
- تعرف والدین
- انتقاد !
اگر به کودک انتقاد وحشناک بشه و مورد تمسخر قرار بگیره ،،،عزت نفسش کم میشه - چون میگه کارش ارزشمند نیست و این یعنی من ارزشی ندارم !



توجه نکردن عامل دیگر هست :

کودک داره نقاشی میکشه - می خواد بره به بابا نشون بده ،،،،، بابا هم داشته فوتبال میدیده - کودک به باباش میگه : نقاشیم خوب شد ؟

آقای بابا هم اصلا نمی بینه - میگه آره - و به خیال خودش بچه نمی فهمه ،،،

ولی بچه می فهمه و به خودش میگه : به من توجه نمیشه و حس بی ارزشی میکنه

20 سال بعد با همین روند ،،، اون کودک دیگه میشه یه جَوون ،،، - یه جوونی که خودش را ارزشمند نمی دونه ،،،

و برای اینکه ارزشمندی خودش را ثابت کنه کارهای غیر منطقی انجام میده ( دوستی با هر شخص - دروغ - تخریب دیگران و .....)

شاید یکی بگه من از کودکی همین طوری بودم ،،،یعنی خوب هدایت نشدم ،،،کسی کمکم نکرده ارزشمندی خودم را بدونم ،،،من درست میشم ؟

پاسخ :بله

لازمه درمان و موفقیت در این مهم اینکه ،،، اون شخص گذشته را رها کنه و به خودآگاهی برسه . ( در پست های قبل بررسی کردیم )

اینکه بگه کی هست ؟ هدفش چیه ؟

و خودش را از نو تعریف کنه .

عامل درونی و بیرونی هر دو در مسیر عزت نفس مهم هستند ،،که سعی کردیم بررسی کنیم .


......................................