موضوع: اختلاف با همسرم در مورد مسایل مالی و مهریه

سلام دوستان من 28 ساله و همسرم 30 ساله، چند مورد تاپیک داشتم که متاسفانه مشکلات زیادی با همسرم داشتیم که بعد از کشمش فراوان باهم عروسی کردیم . موضوعی که الان بینمون درگیری ایجاد کرده در مورد مسائل مالیهست ، که ایشون روی حقوق من حساب میکنه ، به طور مثال میگه میگه انقدر رو کرایهبذار ، انقدر هم برای خرج خونه که منم گفتم باشه ، با این اوصاف امروز رفته پرینت بانکی گرفته که ببینه حقوقمو چیکار کردم ( کارمند بانکه ). واقعا خیلی مستاصل شدم، زنگ زده فلان موقع انقدر برداشت کردی چیکار کردی واقعا حالم از کاراش بهم میخوره ، اصلا به من اعتماد نداره ،رهن خونه رو به اسم پدرش گرفته که مبادا به مشکل بخوریم که برم تقاضای مهریه کنم ،چطور من اصلا از حقوق ایشون خبر ندارم ولی ایشون باید بره پرینت حساب منو چک کنه ؟همش هم میگه تا مهریه رو کم نکنی هیچی به اسم خودم نمیخرم. مدیران سایت تورو خدا کمکم کنید ، هیچ انگیزه ای ندارم ،واقعا احساس بدی دارم تو این زندگی ، واقعا از ازدواجم پشیمونم.

سلام

خب شما هم یه راهی پیدا کن که حقوقت را ندی به ایشون.

بگو می خوام پول جمع کنم خونه بخریم. هر ماه حقوقت را بده سکه یا طلا یا پس انداز بانک ... کلش را بذار کنار.

شما الان اجاره خونه را بدی که ایشون پس انداز کنه، خونه به اسم پدرش بخره و پول شما هم این وسط از بین بره؟

زیرکانه از زیرش در برو.

پست اول گفتی

به طور مثال میگه میگه انقدر رو کرایهبذار ، انقدر هم برای خرج خونه که منم گفتم باشه

پست چهارم گفتی

الانم که گیر داده به حقوق ، البته خودش تا الان اجاره داده و خرج خونه روداده ، وای مستقیم و غیر مستقیم میگه توام کمک کن، اینجور که من همه هزینه هارو بدم اصلا نمیتونم پس انداز کنم ، میگه 1/3 حقوقتو بده برای کرایه و خرج خونه فمابقیشو کاری ندارم،
برای لباسایی که خودش دوست داره بپوشم هرچقدر بگم خرج میکنه ، ارایشگاه هم همینطوربا لوازم ارایش و ... ولی بابت چیزای دیگه نه ، مثلا میگه مانتو رو خودت بخر دیگه
نمیدونم چیکار کنم ....،

این دو تا پست با هم فرق دارنا ...

************

تاپیکهات را یادمه. همیشه هم برداشت من این بود که تو بیشتر سرناسازگاری داری تا شوهرت.
ولی پست اولت برام عجیب بود که خدا را شکر حل شد ...

سلام المیرا

ببین تو چند ساله اینجایی ولی اگر ناراحت نمیشی و این صراحت کلام منو به حساب درک نکردن نگذاری ، بزاری روی حساب صرفه جویی در وقت و انرژی خودت ؛) ، پس ناراحت نشو
المیرا جان تغییر مثبتت از روزی که اینجا دیدیمت و مهارتی که یاد گرفتی و مهمتر ازون به کار بستن این مهارتها در زندگی و رفتارت 5درصد بوده با ارفاق .

المیرا کدوم مهارتی رو تمرین کردی که واکنش درخوری از همسرت ببینی ؟

موضوع اینه که تو حتی ازین مرحله هم چندین پله عقب تری ، چون اشتباهات زیادی داشتی با خودت و ابعاد نگاهت ، رفتارت با همسرت و خانودش===»»» ساختن رابطه =//=//=
و بازم از ساختن رابطه چند پله عقب تر ===»»» رابطه و علاقه قشنگی که بینتون بود و پتانسیل بالایی در داشتن یه زندگی با آرامش و دلبستگی درست داشت رو خرابش کردی .

المیرا توی اون تاپیکای اولیه ای که زدی چی یاد گرفتی ؟ به کار بستی ؟
المیرا چقدر خودشو شناخته ؟ میتونی در مورد تیپ شخصیتیت صحبت کنی؟

گیسو کمند اسفند 94

رابطه اتون میتونست خیلی زیاد عمیق و درست باشه ، ولی خودت خرابش کردی :

بگم 3 سال با هم دوست بودیم تو اون مدت هم دعوا زیاد میکردیم. اما اصلا عصبانی نمیشد کوتاه میومد.خودش خیلی مایل به ازدواج با من بود. اما بعد عقد عصبی شد

فکرکنم خیلی بی انصافی کردم نسبت به همسرم.اخلاقای خوبش خیلی زیاده.کلا میگه طرف حقم .به من میگه میای خونمون اخم نکن.با پدر و مادرم به حالت خصومت و دشمنی حرف نزن.ساکت یه جا نشین.خداییش میاد خونه ما خیلی خوب رفتار میکنه

با ویژگیهایی که از همسرت گفتی میتونستی خیلی راحت و فقط با درایت یه رابطه محکم بسازی که مادرش و مادرت و هیچ کس دیگه ای نتونه بهش خدشه ای وارد کنه ،

وقتی میری با اخم میشینی یعنی مشکل داری ، خانواده همسرت که نمیگن مشکل از ماست بلکه میگن عروسمون با پسرمون مشکل داره .

وقتی میبینن بعد از عقد پسرشون عصبی شده یا عصبی تر شده ، توقع داری چهطور فکر کنن؟ اینکه پسرشون از ازدواجش خیلی انرژی مثبت گرفته ؟

المیرا ببین میتونی خودت همینطور که اینجا خیلی واضحه ، برای خودت مرور کنی چی شده همسرت خانه رو به نام پدرش میزنه ؟
چرا از مهریه میترسه ؟
المیرا خودت رو که قطعا وقت نگذاشتی بشناسی ، ولی همسرت رو حتما انقدری میشناسی که بدونی ایشون درگیر این مسائل نبود ، حالا چی شده بهش وسواس پیدا کرده ؟!

المیرا جان ، الان واقعا وقتشه که این وسواسش رو حساسیتهاشو کمک کنی که حل کنه ، خودتو بهش اثبات کنی و بهش اطمینان خاطر بده .

همسرت بهت میگه کی میشه از این خونه برم و راحت بشم ،
یعنی اینکه تحت فشاره ، یعنی صبرش لبریز شده .
از طرفی زن بیشترین تامین کننده آرامشه ، ولی تو بهش اینو ندادی
برعکس اون آرامشی هم که داشته با گیردادن هات و بهانه هات ازش گرفتی

میخوام بگم رفتار همسرت طبیعیه .
هرچند تایید نمیکنم.

تو به خاطر غرورت و تحقیری که شدی حاضر نیستی برگردی به زندگیت. حتی نمیتونی فراموش کنی .
همسرت با وجود اینکه پیش مادرش تحقیر شد . پیش خانوادش زیر سوال رفت ، بازم با اینکه پدر شما هم حسابی جلوش دراومد ، برادرت جوابشو نداد (اونم تحقیر شد)، سعی کرد مشکلش رو مطرح کنه و حل کنه .

میخوام بگم ، منصفانه نگاه کن که چه کسی منعطف تر هست؟

دنبال آرامشی باش که سطحی و کاذب نباشه . بعدها عذاب وجدان بیشتر اذیتت نکنه.
تلاشی که میخواهی بعدها در ازدواج دوم یا ترمیم روحیه یا... کنی ، الان بکن.

و حالا : بیشتر تاکید میکنم که این هیجان کنترل نشده داره به شدت به خودت و روابطتت آسیب میزنه ، زودتر بشناس و کنترل کن.

چرا قسمت من باید اینطور شه؟؟؟؟

چرا قسمت من باید اینطور شه؟؟؟؟
قسمت ؟ کدوم قسمت ؟ مگه توی جاده تصادف کردی و دست و پاهات قطع شده که پای قسمت رو میاری وسط؟
اینکه خودت با احساسات کنترل نشده و خارج از منطق بخواهی به زندگیت لطمه بزنی اسمش قسمت نیست بلکه بی ارادگی و به دست باد سپردنه.

خیلیممنون از صحبت های دوستان خوبم اونروزی که گفت پریت حسابتو چک کردم 1 ساعت بعدش زنگ زد گفت که اصلا به من مربوطنمیشه حقوقت و یک قربون صدقم رفت و گفت فقط اومدی خونه بحث و پیش نکش .منم رفتم خونه اصلا حرف نزدم باهاش که گفتم میخوام حرف بزنیم که گفت من کاری ندارمپولاتو پیکار می کنی فقط ماهی 3/1 بزار که وسط برای منم فشار نیاد ، بعد منم کلیگفتم مگه من میدونم تو حقوقتو چرکار میکنی که تو میری حساب منو چک می کنی ؟ که گفتاشتباه کردم و منم دیگه باهاش حرف نزدم ولی خودش همش میمومد بغلم می کرد ، بوسممیکرد حتی بچه ها اومدم بخوابم گفتم پیش من نخواب ، من عصبانی اون حالا قربون صدقممیره ، شاید باور کردنش سخت باشه ولی انقدر از پاهام و دستم بوس کرد و گفت پولاینا بهت بدم ( شاید باور کردنش سخت باشه ) وای شوهرم من این شکلیه( یکم تواشپزخونه وایمیسم به زور منو میشونه رو مبل و پاهامو ماساژ میده و همش میگه خودتو زیاد زحمت نندازهمش ناراحته که من میرم سرکار ولی خودشم میدونه از پس هزینه هایی که من برای خودم خرج میکنم برنمیاد. بعد منم چون پولمونیاز دارم باید برم سرکار ( قسط دارم) از طرفی هم میگه اگه وضعم خوب بشه محاله بزارم بری منم گفتم بهش یک بار دیگه حساب منو چک کنی منم دیگه باهات نمیمونم.
شیداکجای حرفم تناقض داره ( بخدا یه مدت نمیومدم تاپیک بزنم چون اکثراً فکر می کنندارم قصه میگم یا نمیدونم هر چی ) من گفتم گفته 1/3 حقوقتو بزاری برای اجاره که هنوزم رو حرفش هست یعنی اون روز گفت من فقط همینو میخوام مابقیش برای خودت. ممنوناز حرفای دلگرم کننده مریم و دلارام عزیزنمیدونممن چرا دلم نمیاد حتی یه کمک کوچیک به همسرم کنم . بعضی خانوما رو میبینم که چجوریبخاطر همسرشون از همه چی می گذرن بعد خودمو میبینم پیش خودم میگم من کجا ، اوناکجا
گیسوکمند عزیزم شما رو میشناسم و تاپیک هاتوخوندم ، ممنون از نظراتت عزیزم واقعاخیلی احساسات من نوسان داره ، همش احساس میکنم لیاقت من خیلی بیشتر از ایناست ، بااینکه همسرم کار خوب ، تحصیلات عالیه و قیافه خوبی داره ولی نمیدونم چرا پیششم زیاد دوسش ندارم ولی نمیخوامم از دستش بدم ، به قول شوهرم میگه تو یه ادم مطیع میخوای که فقط بهت بگه چشم ، میگه تو اصلا ارزشی برام نمیزاری ، یه روز خوبم ده روز بد ، همش توخونه غر میزنم، اونم اوایل سکوت میکرد بعد عین خودم جواب یده فحش میده خودشو میزنه میگه ازت راضی نیستم زندگیرو بهم حروم کردی ، واقعااحتیاج به مشاوره دارم، احساس خوشبختی ندارم ، همش دلم میخواد برمیگشتم به بچگیم وتو اون حال و هوا میموندم، هرجا میرم دلم میگیره ،
البته ایینکه خونه رو به اسم پدرش گرفته اعصابمو خورد کرده ، البته رهن خونه پولش خیلی زیاده، اجارشم پولش زیاده که پدرشم خیلی کمک کرده تو رهن، ولی ماشین به اسم خودشه که تازه گرفته ولی رهن خونه نه ، بعضی موقع ها با خودم میگم بیخیال فکر کنم تو خونه پدرش نشستم مثلا مث اینایی که با خانواده شوهرشون یه جا زندگی می کنن. ولی بازم فکرش میاد سراغم
اینم بگم که شوهرم بخاطر من یه عروسی برای فامیلای من گرفت ، یه عروسی هم که خودشون توشهرستان برای فامیلای خودشون گرفته بودند که عروسی که برایم من گرفت کلی خرجش شد ، کمکم کنید بچه ها ، چیکار کنم احساس خوب داشته باشم دلم بیاد برای زندگیم خرج کنم ،