موضوع: کمک فوری و عاجزانه دارم

سلام

انشاالله هر چی به صلاحته اتفاق بیوافته ،
بسپار به خدا و راضی و تسلیم به رضای او باش .

اما حتما

به قول آقای باغبان منطقی احساساتی شو ،
نمیخواد احساساتتو زیرپا بزاری ، این پست مدیر رو با دقت بخون :

نوشته اصلی توسط

مدیرهمدردی

1 - احساس یکی از پارامترهای مهم در تصمیم گیری ، انتخاب و انگیزه هست.
2 - عقل چارچوب و معیارها و گاردریل ها و تابلوها و چراغ ها و پلیس راهنمایی برای احساس هست


عقل منافع بلند مدت می بینید.
عقل منافع و لذتهای با دوام می بیند.
عقل جوانب رنج زای مشکلات را لحاظ می کند.
عقل لذت بزرگ تاخیری را بر لذت کوچک فوری رحجان می دهد.
عقل تجارب گذشته را مد نظر قرار می دهد.
عقل واقع گراست و تخیل و توهم جزء عقل نیست.

همه این ها موجب می شود که عقل ستون و فونداسیون تصمیم گیری، راس و ریاست تصمیم گیری را به عهده داشته باشد.
و البته عقل سهم بسیار خوب و درشتی همیشه به احساس و ارضاء آن هم می دهد و بی بهره نمی گذارد.
نکته کلیدی که باید بدانید.
اساسا تصمیم گیری با عقل انجام می شود. اما عقلی که به خواسته های احساس هم اهمیت می دهد. اما چارچوب های دورنگری و با ثبات بالا را با ضریب بالا در نظر می گیرد.

احساسات مصرف زمان حال و مقطعی دارند.
امروز شما شادید فردا غمگین
امروز عاشقید، فردا فارغ
امروز نگرانید، فردا راحت
دیروز ناامید بودید، امروز با انگیزه

می بینید حس ها و احساسات معطوف به مسائلی هست که در زمان حال در حال انجام هست. و اگر بخواهد ادامه دار و باقی باشد باید عقل بررسی و همه جانبه گرایی و دوامش را تایید کند.

نترس ، طلاق قبلش وحشتناک هست و بعدش امیدبخش و نعمت هست تا جائیکه هر روز شکر میکنی حتی بیشتر از قبل.
اینو تجربه کردم و از خیلیها که تجربه کردن هم پرسیدم ؛

حتی اگر میزان عشق و علاقه بین شما و همسرت به اندازه ای باشه که هیچوقت قهر نداشتید ، هیچ شبی بدون هم نبودید ، بدون اون نمیتونسته خوابت ببره ؛
مطمئن باش اگر طلاق تصمیم درستی باشه ، تا 4 ماه دلتنگ میشی ، از دوریش گریه ات میگیره و گاهی حتی میخواهی برگردی،
اما بعد از 6-7 ماه انگار معجزه میشه ، مهرش از قلبت میره و باورت نمیشه چهطور یه روزی همچین آدمی رو دوست داشتی ! و خدا رو هر روز واسه اتفاقی که روزی ازش وحشت داشتی شکر میکنی .

از خدا خواستن و به خودت کمک کردن هم خیلی زیاد مهمه.
من از روز جداییم دعای حضرت یوسف رو در قنوت نمازم میخوندم و از تهه قلب ازش میخواستم بهم صبر بده و مهرشو از قلبم ببره ،

وقتی حضرت یوسف ع در چاه بود فقط گشایش و فرج میخواست ، این گشایش میتونست توی چاه موندن باشه یا خارج از چاه باشه ولی آخرش خوب باشه ،
حضرت جبرئیل نازل شدند و به او این دعا رو یاد دادند: اللهم انی اسئلک بان لک الحمد لا اله الا انت المنان بدیع اسماوات والارض ذوالجلال و الاکرام ان تصلی علی محمدا و آل محمد و ان تجعل لی مما انا فیه فرجا و مخرجا : ای خدایی که ستایش مخصوص توست که خدایی جز تو نیست بسیار بخشنده ای و آفریننده آسمانها و زمین صاحب جلال و کرامت صلوات فرست برمحمد ص و خاندانش و قرار بده برای من از این وضعیتی که درآن هستم گشایش و راه خروج .

هیچ عکس و لباس و چیزی که ناراحتت کنه دم دستت نباشه ، یه مدت ترانه و.. گوش نده احساساتتو تحریک نکن ولی کمی برای خودت سوگواری کن سفر برو به مرور توی 6ماه همه چی عالی میشه انشااله.

برای نمونه این پستمو بخون : http://www.hamdardi.net/thread44132-2.html#post431115 ، من الان خوبم و حتی اگر او برگرده و کلی هم تغییر کرده باشه به نظرم ما اصلا به درد هم نمیخوریم .

با توجه به وضعیتی که تعریف کردید ، این احتمال تقویت میشه که شوهر شما در برابر خانوادش مقداری دست بسته هست و از خودش اراده ای نداره . البته این مساله نسبی هست و نمیتونه مطلق باشه . یعنی فشار طلاق که روی شوهرتون زیاد بشه ، ممکنه مسیرش رو عوض کنه و تصمیماتی بگیره که در تضاد با خانوادش هست . اینکه تصمیمات ایشون بتونه بهتر بشه ، به رفتار شما هم در این مدت بستگی زیادی داره . بنده توضیح دادم که بهتره شرط تحصیل رو هم بپذیرید و به زندگی برگردید ، در اینصورت به احتمال بسیار زیاد شما در آینده تحصیل تون رو هم تکمیل خواهید کرد و زندگی تون هر حفظ میشه .

فرض می کنیم شوهرتون از خودش بی اراده هست و خانوادش دارن دخالت شدید می کنن . شما فقط شرط های منطقی رو می پذیری و از چیزهایی مثل عذر خواهی خانواده ی شما از خانواده ی اونا پیروی نمی کنید . تحصیل هم که بعدا قابل پیگیری هست . پس شما فعلا خونه پدرتون صبر کنید تا ایشون اقدامات بعدی رو بکنه . این احتمال بسیار ضعیفه که تا پایان (=انجام طلاق) ایشون بی ارادگی نشون بده . تحت تاثیر فشارهای طلاق ، تغییرات بزرگی در آدم ها پیدا میشه . اگر واقعا شوهرتون بی اراده هست ، بزارید خودش تکلیفش رو با خانوادش مشخص کنه و یاد بگیره که باید خودش برای زندگیش تصمیم بگیره . اگر شما فقط برخی رفتارهای منطقی رو در این مدت بروز بدی ، به احتمال فراوان پذیرش شرط تحصیل برای برگشت به زندگی کافی خواهد بود و شوهرتون مجبور میشه از خودش استقلال بیشتری رو نشون بده تا کارش به طلاق نرسه . شما یک چیز رو قطعی بدون: ایشون شما رو دوست داره و طلاق براش بسیار گران هست

در پاسخ به کاربر گرامی میس بیوتی :

ضمن تایید اکثر فرمایشات شما ، پذیرش موقت شرط تحصیل رو برای این گفتم که بتونیم از بحران کنونی و لج بازی ها و بچه بازی های فعلی ، فاصله بگیریم و این دوتا برگردن سر زندگی شون . با یک مرخصی تحصیلی گرفتن ، همه چیز برای ایشون تمام نمیشه ولی شانس مجددی به زندگی شون داده میشه .

خدیجه ی عزیز

می دونم که داری روزهای بحرانی و شرایط سختی رو تجربه می کنی ... ولی خودتو نباز !! محکم باش ! به خدا توکل کن ...

من اصلا کاری ندارم به اینکه بازگشتت به این زندگی چقدر درسته یا غلط فقط در مورد التهابی که الان داری می خوام اینو بهت بگم عزیزم که هر چی تلاش کنی و آدم واسطه کنی و از خودت ضعف نشون بدی اون آدم (همسرت) بدتر می کنه !! اینو مطمئن باش !

واقعا متاسفم بابت رفتارهایی که ازش نوشتی!! گذاشتن پست های خصوصی و دارای مخاطب خاص توی محل عمومی مثل وضعیت واتس اپ ...! بدگویی و خراب کردن شخصیت شما (همسرش) بین آشنایان و دوستان مشترک و ... عزیزم همه اینا داره نشون میده که اصلا از درون آرام نیست!! پس همین نشونه اینه که طلاق براش آسان نیست و داره اذیت میشه ... متاسفانه ایشون داره یه رفتار سادیسم گونه (دیگر آزار) از خودش به نمایش میذاره و هر چی شما جلز و ولز کنی تحریک میشه و بدترش می کنه پیش خودشم فکر می کنه خیلی هنرمنده !!!!!

اینا همون نشونه ایه که می خواستی بدونی چرا آقای بهزاد گفتن طلاق براش آسان نیست ... چون اگر از درون آرام بود و از صحت اقدامش مطمئن بود این رفتارها رو بروز نمی داد و مثل یک مرد باشخصیت که داره زندگی شو نجات میده رفتار می کرد !!!!!!!

در صورتی که اگر عاقل بود می فهمید در واقع داره خودشو نابود می کنه ... از همین الان هنوز طلاق نگرفته کشیده شده به مهمونی های مجردی و شب نشینی و ... متاسفانه خانواده ش از خودشم ناپخته تر هستن و نمی دونن با این کینه و بچه بازی شون دارن با آینده پسرشون چه می کنن !!

پس آرام باش! نه پیامی بفرست و نه کسی رو واسطه کن ... اگر قرار باشه به خودش بیاد یا از این رفتارهای زشتش پشیمون بشه فقط و فقط در صورت دیدن قوی بودن و آرامش تو این امر محقق میشه ... رهاش کن ... نشون بده بی تفاوتی نسبت به کارهاش و این چیزها ناراحتت نمی کنه ...

دیگه بالاتر از سیاهی که رنگی نیست ... نهایت امر اینه که خدایی نکرده طلاق برات اتفاق میفته ... تاپیکی که گیسوکمند عزیز برات نوشته رو بخون آرومت می کنه و راه مقابله منطقی با این بحران رو بهت یاد میده ...

فعلا فقط صبر کن ...

تو الان توی این بحران راهت فقط اینه : صبر و آرامش

سلام و عرض تبريك عيد ولايت خدمت همه دوستان و محبين امير المؤمنين (ع)


شما چند ماه صبر كرديد واسطه فرستاديد با شوهرتون صحبت كرديد ازش عذرخواهى كرديد... حالا بايد بشينيد و نتايج اين كارها رو تحليل كنيد
از اول دنبال چى بوديد و با اين مدل رفتار چقدر به هدفتون نزديك شديد ؟


اگه تو اين چند ماه شاخص هايي كه براتون مهم بوده تغيير محسوسى نكرده پس يا مدلى كه انتخاب كرديد اشتباه بوده و بايد دنبال يه مسير جديد رفت و يا نه مسير درست بوده و الان بر اساس نتايج بدست اومده بايستى به يه جمع بندى رسيد و تصميم گرفت .

اگه مسير اشتباه بوده خب پس فرستادن واسطه جديد چه معنايي داره ؟

رفتار شوهرتون تحقير آميزه نه صرفا به خاطر شروطى كه گذاشتن بلكه به خاطر ديدگاهى كه دارن . دنبال اينن كه شما رو سرجاتون بنشونن ببخشيد دنبال اينن كه آدمتون كنن حالا وقتى ديدگاه اينه، قطعا با مدل رفتارى كه شما داريد احساس پيروزى ميكنه حالا چرا بايد مسيرشون رو عوض كنن ؟؟!
با اين شرايط فرضيه كوتاه اومدن و تغيير سياست شوهرتون بعيد به نظر ميرسه .


از ديد من رفتار شما بيشتر از اينكه رنگ و بوى سازش و تعامل بده بيشتر برميگرده به وابستگى شديدى كه به شوهرتون داريد و به عبارت ساده تر راه ديگه اى پيش رو نميبينيد ادامه اين مسير هم اگه ختم به خير بشه و جواب بده يه زندگى فرسايشى رو به همراه داره.
بايد ديد اصلا هدف شما از اين زندگى مشترك چيه ؟ تو اين زندگى دنبال چى هستيد ؟بهاى حفظ اين زندگى چقدره ؟

اينا سؤالاتى ايه كه جوابش ميتونه حد و مرز مسير هاى مختلف رو براتون تعريف كنه يكى از اون مسيرها هم ميتونه طلاق باشه كه تحت چه شرايطى به اون ورود كنيد .
تو مدلى كه تعريف ميكنيد بايستى بهاى كار، مدت زمانى كه بايد صبر كنيد ، انتظارات حداقلى خودتون ... تعريف بشه .

حالا كه شوهر شما درخواست طلاق داده و با در نظر گرفتن شرايط اين ٥ ماه ، ديگه به صلاح نيست اقدامى كنيد بزاريد فعلا مسير قانونيش طى بشه . به خدا توكل كنيد و اينقدر ضعيف و بى اراده نباشيد . شما به اندازه كافى براى حفظ اين زندگى تلاش كرديد الان فقط منتظر اقدام شوهرتون باشيد. به هيچ عنوان هم وارد فاز تقابل و توهين و درگيرى لفظى ...نشيد . انشاالله كه هر چى خير و مصلحت باشه همون رقم بخوره .