موضوع: زندگی در بلاتکلیفی با دو تا بچه یا طلاق؟؟؟؟؟

ایشون به جای این که فکر بچه ها و زندگیش باشه، دنبال این هست که از شما قرض بگیره ماشین بخره که راحت باشه؟

شما هم می گی برم وام بگیرم بهش بدم؟

این که ادامه ی همون مسیر و زندگی هست که داشتید.

الان که دیگه بدهیهاش تموم شده، باید فکر این باشه که خونه اجاره کنه و خانواده اش را ببره پیش خودش !!!!!!

شما نه وام بگیر و نه در مورد خرید ماشین حتی یک کلمه حرف بزن.
با ایشون تماس بگیرید و بگید منتظرید یه خونه اجاره کنه که انشالله بچه که به دنیا اومد همه دور هم باشیم.

اگر هم درخواست پول کرد بگید که این مدت هزینه های بچه و مراقبت بارداری و ... بالا بوده و پس اندازی ندارم. الان هم در شرایط روحی نیستم که مثل قبل بتونم دنبال وام و قرض و ... باشم. به حمایت شوهرم نیاز دارم و خیلی لازم هست که خونه بگیری و همه کنار هم باشیم.

سلام

بهتر نیست بچه ها هیچ وقت پدری که زن و بچه اش خونه ندارن و هیچ خرجی بهشون نمیده و برای خرید ماشین تو این شرایط پول نزول می کنه رو بالای سرشون نداشته باشن؟؟

مگه نمی گید شوهرتون مثل پدرشه!! پس لطفا حواستون باشه پسرتون مثل پدرش نشه. هر پدر داشتنی یه قیمتی داره. آیا فرزندان شما از سایر لحاظ اینقدر غنی هستند که بخوان بار تربیتی همچین پدری رو تحمل کنند؟

رها جان،

ما نمی تونیم به شما بگیم جدا شو یا بمون. اما به نظرم بهتره راه صحیح را بری و ببینی به چی ختم می شه.

اگه شما برای همسرت ماشین تهیه کنی، همون روال سابقه. فرض که ایشون از دیگران قرض بگیره و بدهکار بشه، به شما چه؟

بذاریدش به حال خودش تا تصمیم بگیره می خواد چیکار کنه. شما که مادرش نیستی که مراقبشی. مادرش هم بودید دیگه تو این سن باید رهاش می کردید.

نوشته اصلی توسط rahaaaaaaa

الان که به من رو انداخته اگر ادم قبلی بودم دنیای نیش و کنایه و سرزنش نثارش میکردم . اما الان یاد گرفتم بیشتر صبر کنم و برای حرفهایی که میزنم کلی فکر کنم . با کمال وقاحت بعد از این همه مدت میگه زندگی بدون ماشین خیلی سختمه . من انتظار داشتم بگه زندگی بدون شما برام سخته .

خوب بجای دنیای نیش و کنایه و سرزنش ، اگر با یک توضیح محترمانه و کوتاه ، از دادن پول یا هر کمک دیگری اجتناب می کردید ، امروز وضع زندگی تون خیلی بهتر بود . امتیاز دادن زیادی غلطه و از طرفی دنیای نیش و کنایه و سرزنش هم حتماً غلطه . من نمیدونم چرا آرام و درست با هم جلو نمیرید . حتما باید یا افراط کنید یا تفریط ؟؟ یا انرژی و مایه ی زیادی بزارید یا دنیای نیش و کنایه و سرزنش؟

نوشته اصلی توسط rahaaaaaaa

من انتظار داشتم بگه زندگی بدون شما برام سخته . به پیشنهاد دوستان تایپیک سوده 88 رو خوندم و تلاش اون خانم عزیز برای برگرداندن همسرش ستودنی بود . اما زندگی من فرق میکنه همسر سوده پر از خصلت های خوب بود که هر کدومش به تنهایی ارزش جنگیدن داشت اما من هر چی فکر میکنم از خصلت های خوب ایشون چیزهای زیادی پیدا نمی کنم . حتی شوق انگیزه ای هم درون خودم نمی بینم همش به خودم میگم اگه بخوام برش گردونم باز پشیمون میشم باور کنید تحمل همچین مردی طولاتی مدت غیر ممکنه .

تو دلش به احتمال زیاد همینه که شما برگردی ولی به همون دلایلی که گفتم فعلا نمیگه . به نظر من شوهر شما هم خیلی غول بی شاخ و دم نیست و ویژگی های مثبتی هم داره و البته ویژگی های آزاردهنده ای هم داره که باید بصورت جدی ولی محترمانه از ایشون بخاهید که بخاطر بچه ها و بخاطر خودتون ، خودش رو بهتر از این بکنه . البته فکر می کنم شما هم باید تغییراتی بکنی! گل بی عیب خداست . به هر حال قبل از اینکه مشکلات اصلی بین تون حل نشده با عجله بر نگردید ولی زیادی هم قضیه رو کش ندید و هر چه زودتر باید با هم بشینید و با حسن نیت و فکر مثبت ، بصورت جدی مذاکره کنید

نوشته اصلی توسط rahaaaaaaa

دوستانی که طلاق رو پیشنهاد نمی کنن لطفا راهکار ادامه زندگی با همچین مردی رو هم بم بدن البته اینو نگن که بهش بگو برو خونه بگیر و ماشین بگیر و کمک مالی بهش نکن که زندگی با همسرم بدون حمایت مالی من امکان نداره و ایشون هم به هیچ عنوان به خودش زحمت نمی ده . الان حس میکنم تا حدودی به سختی افتاده چون به حرف من رسیده که هیچ کسی رو نداره . اما هنوز من موضع خودم رو حفظ کردم و حرفی از زندگی نزدم .الان فکرم اینه که از طریق یکی از دوستام باهاش تماس بگیره و ببینه چی تو دلشه ایا تمایلی برای ادامه زندگی داره یا نه .البته الان نه بعد از زایمانم . هفته دیگه زایمانمه . همش میگم شاید بدنیا اومدن این بچه همه چی رو تغییر بده .

بنده به سهم خودم مفصل توصیه کردم . بصورت خلاصه : بدون واسطه و بدون کش دادن بی خودی ، برید اول روی اصل مشکلات و اصل زندگی تون بحث کنید و بعدش اگر امید به اصلاح بود در خصوص مسائل مالی بصورت سخت گیرانه به ایشون وام بدید . البته روی شرایط وام دادن ، بعدا بیشتر باید بحث کنیم تا مطمئن بشیم شوهرتون بی مسئولیت بازی در نمیاره . . .

نوشته اصلی توسط شیدا.

اگر هم درخواست پول کرد بگید که این مدت هزینه های بچه و مراقبت بارداری و ... بالا بوده و پس اندازی ندارم. الان هم در شرایط روحی نیستم که مثل قبل بتونم دنبال وام و قرض و ... باشم. به حمایت شوهرم نیاز دارم و خیلی لازم هست که خونه بگیری و همه کنار هم باشیم.

مطلب بالا خوب هست و باید شوهرتون رو سوق بدید که مسئولیت هاش رو انجام بده ولی اگر بصورت منطقی هیچ راهی بجر وام دادن برای ادامه ی زندگی ممکن نیست ، بعدا میشه روی شرایط وام سخت گیرانه بیشتر صحبت کنیم

سلام
پستی که نوشته بودی شوهرت درخواست پول کرده رو خوندم و احساس کردم کمی دیر شده که من بخوام بهت هشدار بدم این کارو نکن
که دیدم خوشبختانه شیدا جان و صبای عزیز برات نوشتن

به هیچ عنوان پولی به ایشون نده
اصلا اگر می خواستی ماشین رو تامین کنی چرا ماشین خودت رو گرفتی ازش؟


برای تصمیم به طلاق یا عدم طلاق بهتره تا دو سه ماه بعد زایمان صبر کنی هم حال روحی خودت رو بسنجی هم نیاز خودت و بچه هات و هم برخوردهای شوهرت

فعلا صبر کن

به هرحال اگر بخوای با یه مرد بی مسئولیت ادامه بدی یا اگر بخوای طلاق بگیری درهرصورت به همه پولت نیاز داری حتی اگر قرار شد بره زندان هم شما پولی نده شما همین الانم اسم مرد روی سرت هست نه خود یه مرد پس در هر صورت چیز زیادی رو از دست نمیدی

بالاخره یا یاد میگیره مسائل مالی رو درست مدیریت کنه یا میره زندان در بدترین حالتش

حالا کلا بحث سر تغییر همسر شما نیست بحث سر اینه که شما و بچه هات براتون بهتره که یه مرد با احساس مسئولیت کم هم بالاخره حضور داشته باشه توی زندگیتون یا نه اینکه کلا حذف بشه

شاید بعد تولد پسرت احساس کنی که همین حضور نصفه نیمه همسرت هم از نبودش بهتره

اگر حرفی پیش اومد از نیاز خودت و بچه هات به حضور ایشون صحبت کن فقط همین ولی هیچ گونه باجی نده حداقل بذار فقط هزینه بچه ها به عهده شما باشه نه تاوان ندانم کاری و بی قیدی ایشون

آدم به مردی پول میده یا براش دنبال وام میگرده که سابقه اینچنینی نداشته باشه

ولی هیچوقت سرزنش و سرکوب هم نکن فقط بگو چنین مبلغی رو نداری و فعلا امکان وام گرفتن هم نداری فقط همین و بس و هرچه پول داری برای آینده خودت و بچه ها پس انداز کن

فعلا تمرکزت رو روی زایمانت بذار و به طلاق و عدم طلاق به هیچی فکر نکن و فقط صبر کن

بعد از طلاق هم قرار نیست اتفاق خاصی بیفته که بخوای برای رسیدن بهش عجله ای داشته باشی چند ماهی صبر کن و وقایع رو بسنج

میگه بدون ماشین اذیت میشم بگو همسرت و بچه هات هم بدون حضور مردشون در عذابن
که اگر احیانا این درخواستی که داشته برای ایشون به نحوی درخواست شروع رابطه بوده باشه که به دلیل غرور امکان واضح بیان کردنش نبوده باشه به ایشون یه سیگنالی مثبت فرستاده باشی

براش از اینکه هفته آینده زایمانت هست ولی پدر بچه ات نیست و ناراحت هستی بنویس
از لحاظ عاطفی بدون غرور سعی کن جذبش کنی ولی از نظر مالی هیچ قدمی برندار

موفق باشی

من توصیه به طلاق نمی کنم چون از ریز جزییات زندگی شما و توانایی ها و نیازهای شما و همسرتون خبر ندارم.

اما وقتی آدم به شرایط علم داره ترس از تصمیم واسش کمتر هست.

آدم ها برای ازدواج می کنند که نیاز عاطفی و جنسی شون به صورت معقولی تامین بشه. بعد از ازدواج هم آدم ها تنهایی دارند ولی یه ازدواج موفق و نرمال بخشی از نیاز به همدم رو پر می کنه.
الان وضعیت جامعه اینطور نیست که یه زن برای موفقیت تو زندگیش نیاز به سایه مرد داشته باشه. متاسفانه اینقدر آمار طلاق بالا هست که این مساله جا افتاده. شخصیت شما هم شخصیت زیادی و مستقلی هست که تا الان بیشتر نقش مرد رو بازی کردین و از بابت اداره امور مشکلی ندارید.

اما در صورت طلاق همسر فعلی شما همچنان پدر بچه ها خواهد بود. از حرفهای شما من اینطور برداشت کردم که ایشون یا کارش شیفتی هست یا اقماری.
رابطه پدر و فرزندی رو نمیشه قطع کرد و حق هر دو طرف هست که زمان هایی رو با بچه باشند.
همسر شما اگر واقعا قصد پدری کردن می تونه هفته ای چند بار فرزندانش رو بببینه و از این لحاظ شما در صورتیکه فکر می کنید اثر مخرب روی بچه ها ندارند می تونید سخت گیر نباشید.

اما اینکه خونه تهیه کنید یا هر کمک مالی به نظر ۱۰۰٪ اشتباه هست. آخرش اینه که میرن زندان. آیا برای خواسته های شما رفتند که نگران هستین؟

اگر ایشون خواهان زندگی با شما و بچه هاشون هستند؛ مثل روز اول خواستگاری بیان بگن چی دارن و کمی تلاش کنند برای رسیدن به شما. به وجدان خودتون رجوع کنید اگر بدهی عاطفی و یا کمکاری نسبت به زندگی تون ندارید. قاطع برخورد کنید.