موضوع: میشه کاری کرد که قلب آدم برای کسی به تپش نیوفته؟

نوشته اصلی توسط SOGAND.

سلام عزیزم. سلام سوگند جان
من کامل یادمه تو رو یک دختر مذهبی و با اعتقاد و تا حدی خشک شما هم فکر میکنی من خشکم ببین عزیزم هر ادمی باید یک هدفی رو مشخص کنه و واسش تلاش کنه .اینکه بگی من قید ازدواجو

زدمو دوست ندارم فلان کارو کنمو اینا داری خودتو گول می زنه.این یک نیاز طبیعیه..حالا تلاش یعنی چی؟؟ اقای مدیر به اندازه کافی توضیح دادن در این زمینه تو دید باشی و مجالس زنانه و

کلاس ورزش رفتنو.. خب ایناهارو که انجام دادی و تو دید بودی بعدش چی؟؟بعدش هیچی من که چیزی ندیدم یعنی کسی منو ندید

ببین یک ادم بزرگ می گفت خیلی از پسرها همیشه فکر می کنن شروع کننده رابطه بودن ولی همیشه شروع کننده دخترا هستن و پسرها فقط پیشنهادشو میدن..

منم مثل خودت فکر می کنم و اصن درست نیست غرورتو به باد بدی ولیییی می تونی به صورت غیرمستقیم یک حرکتای کوچکی داشته باشی اگر سیگنالی بعدش دریافت کردی چه

عالی وگرنه می فهمی زیاد نباید به احساست بال و پر بدی..

ببین من خودم اگر یک پسر بودمو یک خانم محجبه رو مناسب می دیدم شاید جرات گفتن حرفو نداشتم و شایدم با خودم اگر کلی کلنجار می رفتم تصمیم می گرفتم بی خیالش شم.چرا مگه کسی که چادر سرش میکنه اینقدر ترسناک به نظر میرسه؟ یا محجبه ها دل ندارن احساس ندارن؟باور کن من اونجوری خشک نیستم

مثلا یک کار کوچیک که می تونی انجام بدی اینه که شیرنی بپزی و رو میزت بزاری وقتی اومد بهش تعارف کنی و بگی بفرمایید این دست پخت خودمه امتحان کنین..یا مثلا حرف رو به غیر

کاری بکشونی (عاطفی منظورم نیست اصلا) و بعد ببینی اقا عکس العملی نشون میده یا نه.. ما همکار نیستیم یعنی محل کار مشترکی نداریم مثل یه اداره
نمیتونم زیاد توضیح بدم در مورد کار
فقط من دارم یه کاری انجام میدم متناسب با رشته ام در نهایت این طرف هم باید یه کاری روی کار من انجام بده تا اماده ارائه بشه همکاری ما به این صورت یعنی من باید برم محل کار ایشون

انشالله هرچی صلاحه همون شه

انشاء الله

سلام خانم آبي

نمي دونم چرا داريد همه پسرها رو به يك چشم نگاه مي كنيد؟

شخصيت، كالا، برند، سليقه و غيره يك مشتري و خواهاني داره. قطعا شخصي كه خواهان خصوصيات اخلاقي و ظاهري شما بوده باشه هم وجود داشته، ولي يا در مقايل شما قرار نگرفته اند و يا درك اين موضوع رو نداشتند. به هر حال اين قضيه رو اگر به انفعال شما ( اقتباس از صحبت هاي خانم شيدا. ) نسبت نديم، به قسمت كه مي تونيم نسبت بديم.

خود من شخصا هميشه بانوان باحيا نظير شما رو احترام خاصي براشون قائل بودم ( مخصوصا اگر ملبس به حجاب چادر بوده باشند). دوستاني رو هم كه ميشناسم و هم تراز فكري خودم هستند، در زمينه مواجه با چنين بانواني بسيار محتاط عمل ميكنند. پس اين محافظه كار پسران هم ارز خودتون رو ترس از بانوان چادري تعبير نكنيد، به زعم من اين قضيه احترام نام داره.
هرچند كه از پسر هاي هم نسل خودم خيلي گله و شكايت دارم، ولي شما به بزرگواري خودتون ببخشيد.

حرف دوستان به طور كلي درسته كه پسرها، از اشتياق نشون دادن خانوم ها لذت نمي برند، ولي پسر ها آدم هاي كم توجهي نسيت به محيط پيرامون خودشون هستن. مخصوصا اگر سنين شور جواني رو رد كرده باشند و آلوده كار و زندگي شده باشند. به نوعي بايد تلنگري بهشون بخوره تا به يه موضوع غير كاري توجه نشون بدهند. از لحظه شروع توجه پسران، بايد عنان كار رو سپرد به احساسات قليان يافته وجود پسرها، كه براي رسيدن به مجنون اشون، زمين و زمان را زير رو مي كنند. تو اين زمان هست كه معمولا خانم ها ميرند تو فاز ناز. و با توجه به خصوصياتي كه از پسرها ( يعني خودم هم شامل ميشم) سراغ دارم، با ناز بيشتر، كشش بيشتري پيدا ميكنيم.
تو همه اين پروسه، حيا سر جاي خودش باقي مونده و انسان هاي عاقل، سعي مي كنند در قالب خود واقعي اشون حاضر بشوند. نه بيشتر و نه كمتر.

فقط احساس ميكنم كار براي شما اگر تو محيطي كه با ابشون رابطه داريد يكم سخت باشه، چون يه جوري ايشون بايد بتونه رفتار شما رو نسبت به خودش و با ديگران تميز بده.
به نظرم بهترين كار توكل هست، مطمئن هستم خدايي كه تا الان هزار تا جوان متوكل و باحيا رو به هم رسونده، از شما ها غافل نيست.

به زندگي عادي تون ادامه بدين، خود واقعي تون باشيد، هر چه مقدر شده باشه، همون ميشه.

---------

راستي در مورد صحبت هاتون در مورد اينكه چرا پسرها با قدم گذاشتن خانوم ها دلسرد ميشند، موافقم ولي اين قدم گذاشتن خانم ها بايد از تكنيك خاصي پيروي كنه.

مثلا، بيان يه جمله كوچك كه توجه مرد رو جلب كنه و بعد رفتن تو لاك دفاعي، يا استفاده از واسطه معتمد.

--------

ديروز يه مطلبشنيدم، راجع به اينكه ما انسان ها، نسبت به موضوعات خاص، از ذهن و تجربه قبلي خودمون بهره مي بريم. مثلا اگر تو يه جمع چند نفره بگيم كه به نظر شما براي كارآفريني چه كار رو مناسي مي دونيد؟ اكثرا راهي رو نشون ميدند كه قبلا خودشون تجربه كرده باشند، مثلا نجار، پيشنهادي در مورد تجاري نوين ميده، آهنگر در مورد كارخانه ذوب فلزات پيشنهاد مي ده و غيره.

اين ذات ما انسان هاست كه توجه همون فقط معطوف به گذشته خودمون باشه، و اگر از يكي سني رد بشيم، به اون گذشته ديگر منعطف نيستيم و متعصبانه رفتار ميكنيم.
به نظرتون ميشه يه مسير فكري جديد رو در زهنتون كشت بديد؟ ازش مراقبت كنيد و در انتها برداشت كنيد؟


پ ن :
داستان ازدواج حضرت موسي رو شنيدين؟ اول دختر از حضرت موسي خوشش مياد و از قضا، هر دو هم با حيا بودند. ادامه ماجرا رو خودتون سرچ كنيد.

ممنون از دوستانی که نظر دادن وراهنمایی کردن
کاش بتونم هر چه زودتر این احساس ورنجی که میکشم از بین ببرم دوست دارم برگردم به همون یکی دوماه پیش که درونم خالی بود از هر نوع احساسی نسبت به همچی وهمه کس
توی این شرایط که مشکلات ودرگیریهای زیادی دارم هم روحی ذهنی وکاری کلا همچی. واقعادیگه جایی برای این مسئله نداشتم اخه من وچه به این احساسات هیچ وقت فکر نمیکردم بیام همدردی د رمورد این مسئله تایپیک بزنم
خدا خودش کمکم کنه اگه منو میبینه

- - - Updated - - -

همیشه از خدا میخواستم اگه قراره من توی این دنیا شریکی داشته باشم و یه نفر بیاد تو زندگیم همچی از اول طوری پیش بره که بدونم واقعا این همون که میخواستم یه احساس دوطرفه به وجود بیاد طوری که خیلی واضح دیده بشه
دوست نداشتم هیچ وقت درگیر احساس یک طرفه بشم ولی نمیدونم چرا همیشه برعکس میشه به ادمهایی علاقه مند میشم که اونها بی تفاوت هستن نمیدونم اشکال کار من کجاست؟
به خاطر همین دوست ندارم دیگه به هیچ بنی بشری هیچ گونه احساسی داشته باشم

این که اینقد جزغ و فزع نداره آبی جان!

زندگی همینه. سخته. باید سختی بکشی، تلاش کنی، امید داشته باشی و پیش بری.

یعنی چی که کاش برگردم به دو ماه پیش؟ یه حاشیه ی امن و بی خطر و آسون و تنبلانه !! برای خودت درست کردی و کز کردی اون گوشه و حال تکون خوردن هم نداری

اول از این که عنوان تاپیک سخت احساساتی هست و نشون می ده چقدر احساست در این مساله غالبه.
قلب آدم به تپش بیفته و نیفته و ...

اگه یه دختر عاقل و با سیاست و زبل بود ... عنوان تاپیکش می بود ... چیکار کنم که این آقا به سمت آشنایی با من قدم برداره!
به نظرم فرد مناسبی می آد و مایلم باهاش آشنا بشم، به نظرتون چیکار کنم؟

چه اشکالی داره یاد بگیری چطوری این موضوع را به سمت آشنایی بیشتر ببری؟

حرفی که سوگند جان نوشتن را من هم از یک "مربی رابطه" ( اسم درستش را نمی دونم) ایرلندی ( به نظرم) شنیدم که می گفت توی بیشتر روابط پسرها فکر می کنن شروع کننده ان، اما دخترها هستن که قدمهای اولیه را برداشتن، ولی با سیاست و زیرکی انداختنش گردن پسرها که دلشون خوش باشه خودشون شروع کننده بودن

حالا به جای این که هی آه و ناله کنی و خدا خدا کنی و بگردی دنبال اون گوشه ای که کز کرده بودی تو تنهایی خودت
لطفا "از تو حرکت" را آغاز کن تا "از خدا برکت" را ببینی.

حتی اگه این آقا قسمت شما نباشه و هر کدومتون به دلیلی از ادامه ی ماجرا منصرف بشین،
خود موضوع برای شما یک تجربه و اقدام مثبت هست.

پس دیگه خودت را نه برای ما، و نه برای خدا، لوس نکن و برو جلو ببینم چی کار می کنی.

دوستانی که در شرایط مشابه تری با آبی یا آقای مورد نظر قرار دارن، اگه به شکل موردی "آبی" را راهنمایی کنن، خوبه.
مثل دوستی که گفتن شیرینی بذار روی میزت یا موارد این چنینی.

- - - Updated - - -

زن بودن - آموزشی مداوم ...

در مورد نقاط قوت و ضعفت که پرسیدی، این تاپیک را بخون ببین می تونه کمکت کنه؟

نوشته اصلی توسط شیدا.

دوستانی که در شرایط مشابه تری با آبی یا آقای مورد نظر قرار دارن، اگه به شکل موردی "آبی" را راهنمایی کنن، خوبه.

خانم معلم من بگم؟

1.
مدتی بود وقتی صبح ها از درب خونه به مقصد محل کارم خارج میشدم، یک ماشین 206 توجه ام رو جلب کرد.
یکم دقت کردم دیدم خیلی وقته هست که وقتی از خونه بیرون میام این ماشین با راننده اش پارک کرده، اوایل فکر میکردم منتظر شخصیه، ولی به مرور فهمیدم با خارج شدن من از منزل ایشان بعد از چند ثانیه استارت میزنه میره.
نم نم فهمیدم ایشون برای من اینکار رو میکنه، بعد از اینکه دوزاریه من افتاد ، رفتن تو فاز " ناز" .
منم تو معذوریت اخلاقی قرار گرفته بودم، چون واقعا خانم با شخصیتی بودن و خانواده خوبی داشتن، تصمیم گرفتم از همسایه اشون تحقیق کنم اگر مناسب بودن، حداقل یه اقدامی کنم که دل خانمه نشکنه، ولی تحقیق جالب نبود و دیدم تناسب نداریم و قضیه تموم شد.

2.
رفتار خانمی تو محل کارم توجه ام رو جلب کرد، احوال پرسی که با من میکردند، با هیچ شخصی نداشتن، خلاصه وقتی توجه ام رو به خودش جلب کرد، تصمیم گرفتم به احترام ایشان در مورد ازدواج فکر کردم و یه تحقیق کوچولو کردم، دیدم تفاوت زیادی داریم و قصه تموم شد،

3.
یکی دیگم بود ، که نمیگم چون در شان تالار و استارتر نیست.

----------
مورد یک و دو خانم های خیلی با شخصیتی بودن و حتی یکی اشون چادری هم بود .

نوشته اصلی توسط شیدا.

این که اینقد جزغ و فزع نداره آبی جان!

زندگی همینه. سخته. باید سختی بکشی، تلاش کنی، امید داشته باشی و پیش بری.

یعنی چی که کاش برگردم به دو ماه پیش؟ یه حاشیه ی امن و بی خطر و آسون و تنبلانه !! برای خودت درست کردی و کز کردی اون گوشه و حال تکون خوردن هم نداری پس حال الانم خوبهترجیح میدم تو همون تنهایی خودم بمونم تا گرفتار احساس یکطرفه بشم

اول از این که عنوان تاپیک سخت احساساتی هست و نشون می ده چقدر احساست در این مساله غالبه.
قلب آدم به تپش بیفته و نیفته و ... شیدا من هنری ام مثل اینکه کلا ادم احساساتی هستم ورمانتیک میدونم خوب نیست ولی خب چیکار کنم ذات من همینه کلا هر کی تو عالم هنر باشه شخصیت احساساتی داره حالا دختر هم باشی دیگه بدتر

اگه یه دختر عاقل و با سیاست و زبل بود ... عنوان تاپیکش می بود ... چیکار کنم که این آقا به سمت آشنایی با من قدم برداره!من که خودم همون اول اعتراف کردم که تو این موارد هیچ سیاست وتوانایی ندارم اصلا نمیدونم چیکار کنم
به نظرم فرد مناسبی می آد و مایلم باهاش آشنا بشم، به نظرتون چیکار کنم؟

چه اشکالی داره یاد بگیری چطوری این موضوع را به سمت آشنایی بیشتر ببری؟ خب بگین چیکار کنم؟

حرفی که سوگند جان نوشتن را من هم از یک "مربی رابطه" ( اسم درستش را نمی دونم) ایرلندی ( به نظرم) شنیدم که می گفت توی بیشتر روابط پسرها فکر می کنن شروع کننده ان، اما دخترها هستن که قدمهای اولیه را برداشتن، ولی با سیاست و زیرکی انداختنش گردن پسرها که دلشون خوش باشه خودشون شروع کننده بودن

حالا به جای این که هی آه و ناله کنی و خدا خدا کنی و بگردی دنبال اون گوشه ای که کز کرده بودی تو تنهایی خودت
لطفا "از تو حرکت" را آغاز کن تا "از خدا برکت" را ببینی.

حتی اگه این آقا قسمت شما نباشه و هر کدومتون به دلیلی از ادامه ی ماجرا منصرف بشین،
خود موضوع برای شما یک تجربه و اقدام مثبت هست.

پس دیگه خودت را نه برای ما، و نه برای خدا، لوس نکن و برو جلو ببینم چی کار می کنی.

دوستانی که در شرایط مشابه تری با آبی یا آقای مورد نظر قرار دارن، اگه به شکل موردی "آبی" را راهنمایی کنن، خوبه. آره بگین موافقم
مثل دوستی که گفتن شیرینی بذار روی میزت یا موارد این چنینی. اخه شیرینی کجا ببرم گفتم که همکار نیستیم اون به اندازه کافی داره از هنر من لذت میبره وهمه جا تعریف میکنه نمیتونم در موردش اینجا زیاد توضیح بدم واگر نه اتفاقایی که میوفته یا رفتارش وحرفاش میگفتم شاید کمکی بکنه ولی متاسفانه نمیتونم بیشتر لو بدم

- - - Updated - - -

زن بودن - آموزشی مداوم ...


در مورد نقاط قوت و ضعفت که پرسیدی، این تاپیک را بخون ببین می تونه کمکت کنه؟

اره خوندمش مرسی خیلی جاها بدرد میخوره

سلام

ترجیح میدم تو همون تنهایی خودم بمونم تا گرفتار احساس یکطرفه بشم

این یه تجربه است آبی ؛ به خاطر اینکه احتمال شکست درش هست نباید ازش صرف نظر کنی. این یه رفتار کاملا اشتباست.

راستش نمیدونم باید چیکار کنی! به نظرم پیشنهاد مستقیم باید آخرین تیرت باشه تا اون موقع بهتره همین راه های شیرینیو بیسکوییتو امتحان کنی( و بهونه هم نیار؛ یه بیسکوییت بخر بعد خودت یکیشو بخور یه دونشم به اون تعارف کن. بقیشم بذار تو کیفت بذار برای فردا به میز هم احتیاجی نیست!). امیدوارم دوستان در خصوص این راهکارها بیشتر بگن. من فقط اومدم روحیه بدم و بدون که حقته زندگی ای که دوستش داریو داشته باشی؛ اما باید برای داشتنش تلاش کنی( میدونم خیلی تلاش کردی تا الان) تا اینکه صورت مساله رو حذف کنی. البته اگه دنبال راهکار مناسب نبودی نیازی نمیدیدی این تاپیکو بزنی.

علی ای حال فعلا رو کارت تمرکز کن چون هم میتونه منافع پولی و کاری بعدی برات داشته باشه هم اینکه شاید به یه راهکار خوب برسیم.
دیگه، خودت میدونی، تنها کاری که نباید بکنی رفتارهاییه که نشون میده وابستش شده باشی.

نمیدونم این حرفم معنی میده یا نه؛ ولی بذار ذوق هنریت کار رو ببره جلو. هنر زبان مشترکیه برای همه ی آدما و همشونو بهم وصل میکنه. شاید بد نباشه در خصوص همین موارد باهاش بحث کنی . موارد مشترک فکری خودش عامل جذابیته.

نوشته اصلی توسط m.reza91

سلام سلام مرسی م. رضا


این یه تجربه است آبی ؛ به خاطر اینکه احتمال شکست درش هست نباید ازش صرف نظر کنی. این یه رفتار کاملا اشتباست. میدونم اشتباه ولی به خاطر مشکلات زیادی که داشتم ودارم خیلی حساس وشکننده شدم کلا ضعیف شدم دیگه به خاطر همین ترس از یه شکست دیگه داره وادارم میکنه به جای تلاش برای رسیدن ازش فرار کنم
خیلی دارم مقاومت میکنم

راستش نمیدونم باید چیکار کنی! به نظرم پیشنهاد مستقیم باید آخرین تیرت باشه تا اون موقع بهتره همین راه های شیرینیو بیسکوییتو امتحان کنی( و بهونه هم نیار؛ یه بیسکوییت بخر بعد خودت یکیشو بخور یه دونشم به اون تعارف کن. بقیشم بذار تو کیفت بذار برای فردا به میز هم احتیاجی نیست!). امیدوارم دوستان در خصوص این راهکارها بیشتر بگن. من فقط اومدم روحیه بدم و بدون که حقته زندگی ای که دوستش داریو داشته باشی؛ اما باید برای داشتنش تلاش کنی( میدونم خیلی تلاش کردی تا الان) تا اینکه صورت مساله رو حذف کنی. البته اگه دنبال راهکار مناسب نبودی نیازی نمیدیدی این تاپیکو بزنی. پیش نهاد از طرف من که هرگز اصلا بهش فکر نمیکنم تا این حد دیگه خودم کوچیک نمیکنم.
دیروز یه عکس العملی ازش دیدم که یهو حس کردم اون لحظه یه احساس مشترک خیلی نزدیک داشتیم رفتارش کلا با روزای اول فرق کرده البته بازهم خودم نهیب میزنم میگم نمیخوام خودم امید الکی بدم حتی اگه 99درصد حدسم درست باشه
سعی میکنم چند روز نرم محل کارش با اینکه کار دارم ببینم چی میشه

علی ای حال فعلا رو کارت تمرکز کن چون هم میتونه منافع پولی و کاری بعدی برات داشته باشه هم اینکه شاید به یه راهکار خوب برسیم.
دیگه، خودت میدونی، تنها کاری که نباید بکنی رفتارهاییه که نشون میده وابستش شده باشی. به خاطر همین میخوام کمتر ببینمش

نمیدونم این حرفم معنی میده یا نه؛ ولی بذار ذوق هنریت کار رو ببره جلو. هنر زبان مشترکیه برای همه ی آدما و همشونو بهم وصل میکنه. شاید بد نباشه در خصوص همین موارد باهاش بحث کنی . موارد مشترک فکری خودش عامل جذابیته.

خودش فعالیتش تو همین زمینه هنریه خیلی هم علاقه داره چند بار پیشنهاد یه کارهای مشترک هم بهم داده
تنها امیدی که دارم همینه که شاید بتونم با هنرم جذبش کنم