سلام دوستان، حالتون خوبه؟
پسری 23 ساله هستم.
بنده مدتهاست که به یکی از دختران فامیل نزدیک که 3سال از من کوچک تر هست علاقه دارم!
ایشون هم اصلا از علاقهی من به خودش اطلاع ندارد و فکر میکنم 1درصد هم احتمال ندهد.
الان 3ترم هست که به دانشگاه رفته.
من خودم دانشجو هستم و در دانشگاه خودمون خیلی میبینم که رابطههای دختر پسری شکل میگیرد و باهم دوست میشوند.
که برخی این رابطهها به ازدواج منتهی میشود و خیلیهاشم به جدایی و به قول خودشون کات کردن خخخ
بنده 2ترم دیگه که درس بخونم درسم تموم میشه و لیسانس میگیرم.
و اگه نخوام ادامه بدم دقیقا 1سال دیگه این موقع سرکار هستم.
تخصص بالایی در رشته خودم دارم و راحت میتونم کار پیدا کنم. حتی احتمال اینکه از کشورهای خارجی هم برایم پیشنهاد کار بیایید و از ایران بروم وجود دارد.
همین الانم در کنار درسم کلی کار میکنم و درآمد دارم.
سربازی هم معاف شده ام.
مشکل مسکن هم ندارم.
خلاصه اینکه خودم فکر میکنم تا 1سال آینده شرایط کامل ازدواج (که فقط کارم مانده) را پیدا میکنم.
خب حالا من میترسم دست روی دست بگذارم و یکی از همکلاسی هایش ازش خواستگاری کند و 2روز دیگه بگن تشریف بیارید عقد فلانی... یا اصلا دچار عشق و احساسات دوران دانشجویی بشه.. خودم خیلی زیاد دیدم تو دوستام و...
واقعا نمیدونم چیکار کنم....
خیلی میترسم از دستش بدهم...
دلم میخواد برم با خودش صحبت کنم و ببینم اصلا نظرش در مورد من چیه...
از طرفی هم ازدواج فامیلی هست. میترسم مطرحش کنم و بعد مشکلی پیش بیاد بین خانوادههامون... یا رابطههامون سست بشه...
به نظرتون برم مستقیم با خودش حرف بزنم. اگر نظرش مثبت بود خانوادمو در جریان بذارم و بگویم جلو بروند؟؟؟ اگه هم منفی بود ازش قول بگیرم و بگم به هیچکس نگو و تموم....
یا اصلا صبر کنم 1سال دیگه درس خودم که تموم شد رسمی با خانواده برم جلو؟؟؟
شرمنده طولانی شد.
خواهشا اگه کسی میدونه یا تجربه ای داره کمکم کنه...
ممنونم
علاقه مندی ها (Bookmarks)