موضوع: دعوا با مادر شوهر

من برخلاف نظر دوستان اگه جای شما بودم از مادرشوهرم معذرت خواهی می کردم و به همسرم میگفتم که عزیزم من حرف تو رو زمین نمیندازم اگه فکر می کنی با معذرت خواهی من مشکل حل میشه به خاط تــــــــــو این کار رو هم می کنم.
این کار به نظ من چن تا حسن داره که اولیش اینه که من در مقابل همسرم جبهه نگرفتم و نذاشتم تنش ایجاد شه ( چون این مورد چیز خیلی خاص و حیاتی نیست )
با مادر همسرت صحبت کن و بگو که طاقت ناراحتی همسرمو ندارم ( در حضور همسرتون تماس بگیرین) این حرف شوهرتونو به خودتون میاره و تازه یادش میاد که از کارای خانوادش ناراحته . و یه معذرت خواهی کنین و در مورد چیزای دیگه صحبت کنین و بعد پایان تماس هیچ حرفی از خانواده همسر نزنین و عادی باشین. و این براتون یه تجربه باشه و آویزه گوشتون کنید که با آدمای مشکل دار بحث نکنین و حدود رو نگه دارین و بهانه ندین دستش . رسمی تر باشین و فکر و ذکرت خودت باشی و همسرت و بچه ات .
قبل رفتن زنگ بزن و حضوری اصلا و اصلا چیزی به روی خودت نیار و عادی باش. اگه مادرهمسرت موضوع رو پیش کشید بگو اون موضوع دیگه تموم شد و اصلا وارد بحثهای خاله زنکی نشو

سلام
اول اینکه خدا رو شکر کن که همسرت مثل خیلی از افراد دیگه با یه احساس تعصب بی مورد کلا حق رو به ناحق نداده

ولی در نظر داشته باش که شما مجبوری کجدار مریض با این آدم کنار بیایی

و این به این معنی نیست که هر چی گفت هر کار کرد شما با لبخند دائما در خدمتش باشی

شما الان یک بار در هفته کمتر میری خونش و این یک تنبیه هست
دیگه با ایشون مسافرت نرو
این هم تنبیه مهمی هست

شما لازم نیست ایشون رو ببخشی فقط لازمه فعلا این مورد رو فراموش کنی تا بیشتر از این اعصاب خودت خرد نشه
به موقعش از این برخورد ایشون استفاده می کنی تا جلوی برخوردهای بعدی رو بگیری
اگر همسرت پیشنهاد مسافرت با ایشون رو بده میتونی این برخورد رو براش یادآوری کنی و بگی علاقه ای به این مسافرت و این از بین رفتن حرمتها نداری

خودت خواهی دید که ایشون بازنده هست ایشون روی باز شما و برخورد شاداب شما رو از دست داده
ایشون همراهی شما رو در خیلی موارد از دست داده

فعلا سعی کن فراموش کنی و به زندگی عادیت برگردی
زندگی با هر مردی مشکلات خاص خودشو داره

کمی زمان بگذره همه چیز در ذهنت کم رنگ میشه و به یه گوشه ذهنت فرستاده میشه

یه فیلم قشنگ بگیر ببین یا یه رمان زیبا بگیر بخون تا از این فضا و این افکار کمی فاصله بگیری و زودتر این موارد برات کم اهمیت بشه

حست رو کاملا درک می کنم خیلی سخته
اما چرا طلاق ؟
من خودم خیلی با مادرهمسرم مشکل داشتم از وقتی کمتر رفت وآمد می کنم خیلی بهتر شده
از وقتی دوره ارشد رو شروع کردم و همیشه می گفتم درس دارم و نمی رفتم

کم کم عادت کردیم که کمتر بریم البته همسرم هر روز میره اما من هفته ای یه بار خیلی خوب تر شده
قبلا یادمه برای ما که ناهار می پخت توی دیس میریخت میزاشت جلومون اما حالا برای هر کس یه بشقاب چینی از کمد اصلیش میاره

خودت باید احترامتو حفظ کنی نمیگم قیافه بگیر
ولی هر چی با این جور آدمها کمتر برخورد کنی بهتره
هر حرف و دخالتی هم کرد بگو ااااااااااااااااااااااااا اااااااااااچه جالب یا باشهههههههههههههه ببینم چی میشه

یه مادر اینقدر دل مشغولی با فرزندش داره که نباید حواسش به چیزهای دیگه باشه
رو فرزندت سرمایه گذاری کن وقت و انرژی بزار
با هم برین کلاس
خلاقیت و کارهای دیگه
رو گفتارش کار کن براش کتاب بخون وقتت رو با اون پر کن با مادرهایی که فرزندان مثل تو دارن آشنا شو با هم مشکلات کودکتون رو حل کنید (می تونی تو بخش کودک یه کتابخونه ثبت نامش کنی و از فعالیت های اونها استفاده کنی)

مجبور نیستیم عمرمون رو تلف اینجور افراد بیکاره کنیم

من خودم حالا که ارشدم تموم شد تصمیم دارم برم زبان یاد بگیرم برای بعد از عید قراره برم کلاس عکاسی
ولشون کن با عرض معذرت متاسفانه زنان خانه دار قدیمی جز غیبت کاری ندارن حق هم دارن نه اهل ورزش و کتاب و مطالعه ان و نه اهل نماز و دعا و .....( البته نه همه )

حس درونی را با بخشش و گذشت و مدارا آرام کنید به این فکر کنید که در این دنیا هیچ نیکی به هدر نمیره و جای دیگه اثرش را روی زندگیمون میذاره

خدایی هست که همه نیکی ها اول به عرش اون میرسه و بعد به بندش ، و پاداشش را هم خودش تضمین کرده و از بنده خدا انتظاری نداشته باشید

صبر و گذشت اولین اثر خیرش به خودتون بر میگرده و روحتونو قوی و بخشنده میکنه و دیدی فراتر از این دنیای مادی بهتون میده

اولش همیشه سخته مثل قدم گذاشتن در مسیری صعب العبور ولی مثل ریاضت روح انسان را صیقل میده و در نهایت راه به آرامشی فوق العاده میرسید