موضوع: ابهام در وضعیت رابطه - لطفا برای تصمیم گیری راهنمایی کنید

سلام
دختری 28 ساله ام و کارشناسی ارشد. مدتی هست با یکی از هم کلاسی های ارشدم که 3 ماه از من کوچکتر هست با هم بیشتر در ارتباطیم.
قبلا در دوره دانشجویی برای درس ها و صرفا موارد کاری و پروژه ها صحبت میکردیم و ارتباط عادی همکلاسی بود و مدت 3 سال هست از آشنایی ما میگذره
این اواخر بیشتر در مورد موارد کاری و مسائل روزمره صحبت میکنیم. مشکل اینجاست ایشون رفتار متفاورتی با من دارن و همیشه در صحبت هاشون هم تعریف و علاقه ی ضمنی رو نشون میدن. من هم با توجه به شناختی که این مدت از ایشون پیدا کردم به نظرم به عنوان همسر و همسفر میتونم بهش تکیه کنم.
90 درصد مواقع شروع کننده ی صحبت ایشون هستند و بیشتر احوالپرسی (در تلگرام) اول صبح و معمولا وسط روز و آخر شب
منم خیلی عادی جواب میدم بیشتر حرفامون هم حول موارد روزمره و کاری هست. تو دوران دانشجویی هم یه دوره ی همینقدر صمیمیت ما بیشتر شد و بعد از یه مدتی دیگه چون سرگرم کارهای سربازی و ثبت شرکتشون بودن و منم کارهای زیادی داشتم از هم بیخبر بودیم. تا اینکه بعد از دفاع دوباره این صحبت کردن ها شروع شد.
ایشون پسر مذهبی هستن و اینطور که از خانودشون و دوستانشون متوجه شدم اهل روابط بی بند و بار نیستن بیشتر در حال مطالعه و کارهای حرفه ی مربوط به شغلشون هستن و همین ویژگی شون به نظرم خیلی خوبه در کنارش داشتن خانواده ی خوبی که دارن و ما از نظر سطح فرهنگی و اقتصادی خانوده خیلی شبیه به هم هستیم و این موارد باعث شده علاقه ی نسبی به آشنایی بیشتر با ایشون داشته باشم.

مشکل اینجاست که این آقا بعد از این مدت آشنایی حتی یه سیگنالی برای آشنا شدن بیشتر در جهت ازدواج نشون نمیدن حتی اینکه مشتقیم به من بگه بهم علاقمنده یا حتی اگر نظرش دوستی هست صرفا به من بگه تا من حداقل بدونم وضعیت چیه و کنار بکشم.

- راستش چون وضعیت کاری قراردادی داره و شرکتی هم که ثبت کرده هنوز نوپاست و خانوادش هم نمیتونن از نظر مالی حمایتش کنن فکر میکنم شاید این دلیلی باشه که نمیتونه منظورش رو واضح بگه.
- یه دلیل دیگه اینکه برای مهاجرت خیلی دو دل هست.

ایشون تهران هستن و من در شهر دیگری ولی گهگاهی من برای انجام کارهام و یا حتی پیدا کردن کار به تهران میرم . حدودا یک ماه پیش من تهران بودم و ایشون اطلاعی نداشتن بین حرفاشون گفتن تهران نمیایید؟ که به نظرم فرصت مناسبی بود که همدیگرو ببینیم و برای تبریک به شرکتشون برم. یه هدیه به مناسبت ثبت شرکت و تبریک تهیه کردم و رفتم دیدنشون. که اینطوری بهش بفهمونم برام مهمه و میتونیم بیشتر صحبت کنیم. اون روز هم خیلی خوشحاال شدن و حرفامون خیلی معمولی بود

از اون روز به بعد توجه ایشون به من خیییلی بیشتر شده و حجم مکالمات ما بالاتر رفته ولی "هدف " از این همه صحبت کردن معلوم نیست. بین صحبت ها چندین بار گفته دوست دارم فلان کشور برای ادامه تحصیل برم. تو هم بیا! و من واضح گفتم اینطوری که نمیشه. میگه برای کار یا تحصیل بعد تشویقم میکنه اطلاعات راجع به مهاجرت رو کسب کنم یا فیلد کاریم در اون کشور رو دنبال کنم. اخیرا هم چندین بار پرسیدن که تهران میرم یا نه؟ که گفتم فعلا برنامه ای برای تهران اومدن ندارم

حقیقتش من تا حالا با کسی دوست نبودم و برای حریمم ارزش قائلم
از طرفی ایشون تا همین الان خیلی از ویژگی های خوب و مثبتشون رو ثابت کردن و پسر نرمال و مناسبی هستن
و از طرف دیگه من در حال حاضر خواستگاری هم ندارم و این دلیلی نمیشه چون خواستگار ندارم وارد رابطه ی نا معلوم بشم.
اگر هم ایشون بخوان بعد از ازدواج برم من مشکلی با مهاجرت ندارم ولی در حال حاضر هم به صورتی مجردی دوست ندارم مهاجرت کنم چون میدونم مشکل ازدواج اونجا بیشتر خواهد شد برای من با توجه به معیار هایی که دارم.

1-میخواستم بدونم من چطور به ایشون بفهمونم علاقمند به رابطه ی جدی هستم و اگر هدفش دوستی الکی هست من نمیتونم وقتم رو تلف کنم؟
2- اینکه چطور بگم رابطه ای که داریم به نظر تفننی میاد طوری که ناراحت نشه و فکر نکنه دارم بهش توهین میکنم؟
3-برای من جای سواله که خب اگر بخوان پیشنهاد رسمی بدن تلفنی هم میتونن بگن یا حداقل یه جوری هدف اصلیش رو مشخص کنه یا اگه مشکل مالی داره همه ی اینها رو بگه چرا هیچ چیزی نمیگه؟
4- ممکنه به من بگید صبر کن. گاهی فکر میکنم اگر میخواست چیزی بگه در این 3 ساله میگفت و این رابطه در هر مرحله ای که هست باید به صورتی پایان بگیره. درسته؟

احساس میکنم در آب نمک منو گذاشته تا کارهاشو انجام بده و یه زنگ تفریح برای مواقعی که دلش میگیره داشته باشه و منم به خیال اینکه میخواد بهم پیشنهاد ازدواج بده باهاش صحبت میکنم. چون در دوره ی دانشجویی هم خیلی تلاش میکرد که شرکت مستقلی داشته باشه و کارهای جداگانه انجام بده و تقریبا هم بعد از تمرکز بهش دست پیدا کرد ولی این وسط من نمیدونم تا کی باید منتظر باشم!!!!


لطفا راهنمایی کنید چون درگیری ذهنی زیادی دارم و نمیدونم راه درست چیه

بهتره منتظر نباشی چون خبری نیست
فقط تا زمانی که بهت احتیاج داره باهات خوبه
این جور آدمها یکی به نعل می زنن یکی به میخ

وای وای وای چقدر بد راهنمایی میکنید چرا هرکسی میاد اینجا و توقع همفکری و همدردی داره همیشه با پاک کردن صورت مسله قضیه رو تموم شده میدونید اخه کجا امده که دختر پسر تا قبل ازدواج باید چشم و گوش بسته بمونن اخه تا کی میخاید این طرز فکر بسته رو رها کنید ای ادما یمقدار امروزی تر فکر کنید حتی الان تو مراکز مشاوره هم اینجور راهمایی نمیدن به ادم چقدر طرز فکرا بسته چقدر قدیمی چقدر جهان سومی اخه کجا و بر مبنای چه استدلالی گفته شده دختر و پسر نباید باهم اشنا بشن مگر امار طلاق هارو نمیبینید مگه نمیدونید 90 درصد طلاقا بخاطر همین عدم شناخت دختر و پسر هست بخصوص دختر خانم ها وقتی دختری با پسری اشنا نشه که نمیتونه طرز صحییح برخورد با یه پسر رو یاد بگیره اصلا میتونه بعد ازدواج همسر مناسبی برای شوهرش باشه ! ببینید من نمیگم دوستی خوبه نمیگم اشنایی به هر قیمتی چون خود من هم تو این شرایط سخت هستم حرف من اینه ادم چرا نباید تو دنیای مدرن امروزی با فکر باز تری زندگی کنه چرا باید تتمام در ها رو برو خودش ببنده که چی بشه خب شما امروز با یه اقا یا خانمی اشنا میشی البته با شناخت صحیح ینی اینجور نباشه که هر مردی رو دیدی و خوشت امد وارد رابطه بشی منظورم اینه اشنایی اگر هم قراره صورت بگیره باید انتخاب درست باشه حالا تهش میخاد به ازدواج ختم بشه و میخاد نشه اگه بشه که عالیه اما اگر هم نشد باید به چشم تجربه دیدش و ازش درس گرفت و ازون رابطه ب عنوان یه تجربه برای اینده استفاده کرد برفرض یه دختر چشم و گوش بسته امروز چجو رمیتونه اینده خوبی داشته باشه یه زن قبل هرچیز باید جنس مرد رو بشناسه همین کم و کاستی هاست توی ازدواجا ک اخرش به طلاق منجر میشه توروخدا کمی امروزی فکر کنید بخدا گذشت اون زمان که میگفتن سرسنگین باش گذشت اون زمان که میگفتن دختر باید کم محلی کنه تا مردا جذبش بشن بخدا اینا دیگه جواب نداره اره ادم خوب باشه پاک باشه برای خودش اره اما بخدا الان توی دنیای امروزی مردها و زن ها دیگه مثل قدیم فکر نمیکنن همه چیز تغیر کرده ادما نیاز به شناخت هم دارن همه چیز که ازدواج نیست من خیلی دوست دارم صحبت ها و همدردی هایی که تو این تالار صورت میگیره کمی با فکر بازتری باشه البته نظر من بود حمل بر بی ادبی نباشه در کل میخام بگم هیچوقت بر پایه سنت و قاعده و قوانین بسته ادمارو راهنمایی نکنید

سلام

دوست عزیز من میتونم بهتون اینو بگم که مواظب باشید وابسته نشید و دیدارهای حضوری اصلا نداشته باشید و پیام دادن هاتونو کم کنید تا اگه یه موقع بفهمید ایشون قصد ازدواج ندارن داغون نشید..

پیشنهاد دوم اینه که اگه خواستگار خوبی براتون اومد ردش نکنید و در قالب حرفهای روزمره به این آقا بگید که مثلا هفته دگ قراره خواستگار بیاد براتون.. اگه عکس العملشون بی تفاوتی باشه معلومه که شمارو نمیخوان و صرفا تفریحیه

ولی اگه دیدید لحن حرفاش عوض شد بدونید که نسبت به شما برنامه ای داره ..

ولی در کل از حرفاتون و رفتار این اقا نمیشه هیچ قضاوتی کرد .. ایا برای شما کادو گرفتن تا حالا؟

سلام عزیزم
این اقا از ابتدا یه رابطه معمولی و در حد هم دانشگاهی با شما داشتن صحبت هاتون هم که حول همین موضوعات اینکه شما از ایشون خوشتون اومده بحثش جداست اما اینکه دوستان توصیه میکنن زنگ بزنید و بگید دیگه قصد ادامه رابطه به این شکل ندارید و میخواید به همسرتون متعهد بمونید خنده داره اصلا ارتباط خاصی نه در جهت دوستی نه در جهت ازدواج بوده که شما این موضوع مطرح کنید و احتمالا باعث کوچیک شدن خودتون بشه .اگر شما به ایشون علاقه دارین بسته به دیدگاه دوطرف یا میتونید مستقیم موضوع مطرح کنید یا غیر مستقیم ایشون متوجه کنید . و اگر منفی بود تصمیم بگیرین ادامه بدین یا نه . دلیل نمیشه هر فردی با ما ارتباط دوستانه ای داره حتما بهمون دید ازدواج ورابطه بلند مدت داشته باشه الان انواع و اقسام ارتباطات همکاری و دوستانه و ... با رعایت حد و مرزها وجود داره . و هیچ خدشه ای هم به تعهد و ارتباطات زوجین وارد نمیکنه.

نوشته اصلی توسط mahtaban

سلام عزیزم
این اقا از ابتدا یه رابطه معمولی و در حد هم دانشگاهی با شما داشتن صحبت هاتون هم که حول همین موضوعات اینکه شما از ایشون خوشتون اومده بحثش جداست اما اینکه دوستان توصیه میکنن زنگ بزنید و بگید دیگه قصد ادامه رابطه به این شکل ندارید و میخواید به همسرتون متعهد بمونید خنده داره اصلا ارتباط خاصی نه در جهت دوستی نه در جهت ازدواج بوده که شما این موضوع مطرح کنید و احتمالا باعث کوچیک شدن خودتون بشه .اگر شما به ایشون علاقه دارین بسته به دیدگاه دوطرف یا میتونید مستقیم موضوع مطرح کنید یا غیر مستقیم ایشون متوجه کنید . و اگر منفی بود تصمیم بگیرین ادامه بدین یا نه . دلیل نمیشه هر فردی با ما ارتباط دوستانه ای داره حتما بهمون دید ازدواج ورابطه بلند مدت داشته باشه الان انواع و اقسام ارتباطات همکاری و دوستانه و ... با رعایت حد و مرزها وجود داره . و هیچ خدشه ای هم به تعهد و ارتباطات زوجین وارد نمیکنه.

ممنونم
منم نمیخوام که با این ادبیات که به همسر آیندم تعهد ندارم بگم چون مشکل اصلی اینه که چیزی نگفته هنوز
اینکه گفتید مستقیم و غیر مستقیم من غیر مستقیم بهش نشون دادم که براش اهمیت قائلم و سفرم رو عقب انداختم که ببینمش و ...(قضیه اون کادو)
دیگه واقعا بیشتر از این نمیتونم خودمو خورد کنم ضمن اینکه ایشون هستن که مدام پیام میدن و پیگیر کارهای منن نه من
یه بار غیر مستقیم پرسیدم با همه همکلاسی ها و همکارا اینطورین ؟ که گفت راستش نه!
من توهم برنداشتم چون کارم طوریه که همکارام و اساتیدم همشون مرد هستند و خیلی ها مورد های جذابتری هستن برای فانتزیسازی و اگر فکر میکردم که کسی منو دوست داره میتونم چند مورد دیگه رو هم به لیستی اضافه کنم که چون اینها با من در ارتباطند و حال و احوال میپرسن پس منو دوس دارن!!!
نه مسلما اینطور نیست
این حس من و اطرافیانم هست که میگن معلومه ازت خوشش میاد و من در این سن تشخیص میدم کدام روابط عادیه وکدام نه


با جمله آخرتون موافق نیستم که انواع و اقسام روابط وجود داره و به تعهد زوجین "خدشه " ای وارد نمیکنه! مگر ممکنه با کسی بیش از حد صمیمی بشیم ولی وابسته و درگیر احساسات نه؟!

عزیزم من نگفتم شما فانتزی سازی میکنید فقط برخی دوستان طوری مطرح میکنند که انگار قراری در کار بوده و اصولا اینجا اکثرا مسایل سیاه و سفید میبینن تو ارتباطات قبل ازدواج دو حالت در نظر میگیرن یا قطع رابطه یا ازدواج .
اینطور روابط نامعلوم اصولا ادم اذیت میکنه .من فقط خواستم بگم این اقا یا شما کار خارج از عرفی نکردین اما اگر ررفتار ایشون طوری که نشون میده بهتون علاقه دارن و رفتارشون فراتر از یه هم کلاسی مطرح کردن خواستگاری و اینکه قصد ازدواج دارین و به همین دلیل احتمالا دیگه ارتباطی با ایشون نخواهید داشت میتونه مشخص کنه که ایشون قصدی دارن یا نه .
در مورد روابط همکاری و دوستی هم گفتم که باید حد و مرز خودشو داشته باشه و اگر خارج بشه مطمینا تبعات خودشو خواهد داشت و بدون مشکل نخواهد بود