سلام
لزوما می باید این مطلبی که می نگارم در انجمنی مناسبتر مطرح می گردید، ولی تاپیک مناسبی که به ان دسترسی داشته باشم نیافتم. زین رو این تاپیک را ایجاد نمودم تا دوستان دیگر هم اگر موارد مشابهی داشتند، در ان شرکت کنند.
-------
امروزه من به حس نابی دست پیدا کرده ام که تمایل داشتم با شما دوستان عزیزم شریک شوم.
این حس ناب من از یک فعل زمینی ناشی شده تا من به اگاهی های غیر زمینی دست پیدا کنم.
سخن از یک غده سرطانی است ( توضیح اینکه این غده استعاره از مشکلی در زندگی شخصی من میباشد) که چندین سال پیش در زندگی من بواسطه انتخاب اشتباه و تجربه پایین بنده ورود کرد. سالها درگیر حضور این غده بودم و اسایش و ارامش مرا معطوف خود کرده بود.
برای از بین بردن این غده تلاش های فراوانی کردم، ضرر و زیان های مادی فراوانی هم پرداختم. در این بین از توکل به خداوند سبحان هیچ وقت غافل نمیشدم. نه به این خاطر که ادم معتقدی بودم، بلکه به این خاطر که از خدا استمداد میطلبیدم(چه بسا پس از رفع مشکل از خدا مجددا غافل میشدم). ولی متاسفانه بعد از هر عملیاتی که برای دفع غده انجام میدادم، به شکست میرسیدم، ولی به خدا هیچ نمیگفتم.
مجددا پروژه دیگری را که بهینه شده روش قبلی بود و از اشتباه های فردی نوبه قبل خبری نبود، کلید میزدم. البته باز هم فقط در همان روزها به خدا توکل میکردم. ولی باز هم شکست. شکست ، شکست و دوباره و چند باره شکست.
مدتها گذشت تا در زندگی من اتفاقی افتاد که لزوم از بین رفتن ان غده شدیدا احساس می شد! دیری نپایید که مه و خورشید و فلک دست به دست هم دادند تا ان غده سرطانی برای همیشه از بین برود.
همه چیز بسیار اسان تر از روش های گذشته پیموده شد و ان غده سرطانی نوای خداحافظی سرود. ولی در این پروژه نهایی نقش من بسیار کمرنگ تر از پروژهای انجام شده قبلی بود. تلاش های من یک دهم قبل هم نبود.
در این بین من خوشحال از دفع شدن ان غده بودم که آنی به خودم امدم که، من روش های سخت تری را برای دفع این غده طی نموده بودم، پس چرا به این ساده گی دفع شد؟!؟!؟!؟!؟
در طول هفته گذشته برای یافتن پاسخ این سوال بسیار فکری بودم. تا اینکه نتیجه گرفتم حکمت خداوند این طور بوده که من در این سن، لذت نبود این غده را بچشم. حکمت این بوده که من صبوری کنم، حکمت این بوده که من در سخت ترین شرایط حتی اگر به شکست هم بیانجامد، اورا فراموش نکنم. حکمت این بوده که من بزرگ شوم. حکمت این بوده که من یاد بگیرم خدا را همه جا بخوانم و نه فقط در مشکلات. حکمت این بوده که من به این حس ناب دست پیدا کنم. حکمت این بوده که من به حکمت خدا اعتقاد راسخ پیدا کنم. حکمت این بوده که ..................
علاقه مندی ها (Bookmarks)