موضوع: تصمیم به طلاق به دلیل خیانت و کتک زدن همسرم

خواهش میکنم. نظر شما محترمه. من هیچ جای صحبتم نگفتم خیانت آقایون اشکالی نداره و اگر شد مشکل از زنه. سوء برداشت نشه. اشاره ام به این بود که منفعل بودن خودش یک عامله که این اجازه رو به یک مرد میده که خیانت کنه.
اگر خیانتی هست، یعنی در رابطه زن و مرد ضعفی هست، ساده ترین سوال اینه که چرا علل این خیانت پیگیری نشه و اقدام مناسبی در قبالش صورت نگیره؟
البته من به همسر ایشون دسترسی ندارم که بگم برادرم کار شما اشتباهه. ایشون اینجا هستند و من فقط میتونم ضعف های رفتاری ایشون رو تذکر بدم تا اصلاح کنند. کما اینکه اگر همسرشون اینجا راهنمایی میخواستن نمیگفتم چون خانومتون منفعله، میگفتم این ضعف های شما باعث شده پرخاشگر باشید. البته من بحثی ندارم و هرگز ادعایی مبنی بر صحیح بودن صحبت هام ندارم. مثل همه کاربران از حق خودم برای ارسال نظر استفاده کردم.

با عرض سلام و تشکر فراوان از عشق افرین عزیز بابت راهنمایی مفیدتون .

همانطور که شما می فرمایید من اوایل ازدواج به دلیل بی تجربگی بسیار منفعلانه باهمسرم برخورد می کردم اما به تدریج یادگرفتم چه زمانی در مقابل بدرفتاری ایشان سکوت کنم یا اینکه اعتراض کنم. به طور مثال اوایل ازدواجمون چون قبح خیانتهاشون نشکنه با اینکه خودم متحمل درد و رنج فراوان می شدم اصلا به روش نمیاوردم اما دیدم هرچه به روش نمیارم وقیح تر می شه بنابراین اعتراض کردم و ازش دلیل خیانتهاشو خواستم که ایشان به عادت کردن به این امر و روان شدن لکنت زبانشان در هنگام صحبت با دختران اشاره کردند. اینطور که خودش می گفت ازمن راضی بود فقط یه جورایی به این روابط معتاد شده بود. من بسیار به دنبال علت این خیانتهاش بودم به چندین مشاوره مراجعه کردم و از همسرم می خواستم تا با هم به مشاوره ازدواج مراجعه کنیم اما ایشان قبول نمی کرد. تا جایی که می تونستم در مقابل ایشان اراسته و خوش لباس ظاهر می شدم و حتی از ایشان خواستم در روابط زناشوییمون تغییری ایجاد کنیم و رابطه کامل باهم داشته باشیم اما ایشان مخالفت می کرد.

من به همراه ایشان دوباره مشاوره رفتم و مشاوره گفت که همسرم علاوه بر اینکه دچاروسواس فکری است نشانه های اختلال شخصیت مرزی را نیز داراست.به همین دلیل است که برای ایشون مهم نبوده با چه کسی ارتباط برقرار کند. ایشان حتی با خانومی ارتباط برقرار کرده بود که فرزند داشت یا اینکه این اواخر با خانومی دوست شده بود که دوسال از همسرم بزرگتر بود یعنی 38 سال سن داشت. بهتره اینطوری بگم دچار یه نوع بی بند وباری ارتباطی شده بود.

مشاور همینطور گفت که حتما باید ایشان در کنار روان درمانی, دارو درمانی هم داشته باشند که همسرم مخالفه دارو درمانیست و اینکه گفت اگر تمایلی داشته باشین می تونیم جلسات زوج درمانی را برای بهبود روابطتون داشته باشیم که من به ایشان گفتم حقیقتامن دیگر اعتمادی به همسرم ندارم و از طرفی 11 سال تحمل کردم و به ایشان چندین بارفرصت دادم اما اصلاح نشدند و می ترسم از اینکه دوباره برگردم و دوباره همین اتفاقات ناخوشایند رخ دهد.
امروز خودم به همراه همسرم به دادگاه رفتیم تا مراحل طلاق توافقی را طی کنیم . در دادگاه به خاله ام که وکیل من هستند و ایشان دادخواست طلاق توافقی را تنظیم نمودند فحش های بسیار رکیکی دادند و با وجود اینکه به من گفته بود به کمک روان درمانی کمتر عصبانی می شه و لکنت زبانش بسیار بهترشده است اما امروز خیلی عصبانی بود و به شدت زبانش می گرفت و برعکس روزهای قبل که به خوبی با من برخورد می کرد تا من دوباره برگردم امروز با من بسیاربد رفتاری کرد.نمی دونم ولی احساس می کنم با توجه به فحاشی مجدد ایشان و لکنت فراوان و عصبانیت شدید ایشان درمانش تا به الان انقدر اثر بخش نبوده است.

دوستان عزیز من این 5 ماه دوری از همسرم خیلی با خودم فکر کردم اصلا نمیتوانستم خیانت های ایشان را نادیده بگیرم چون خیانتهاش تنها یکبار یا دوبار نبوداز طرفی امنیت جانی با ایشان نداشتم چون چندین بار قصد خفه کردن من را داشت وهمینطور که مشاوره می گفت "همسر شما وقتی عصبانی میشه ذهنش قفل میشه وکنترلی بر صحبت ها و اعمال خود ندارد." یادم میاد ایشون وقتی رو من دست بلندمی کرد می خندید و یه جورایی لذت می برد از اینکه من را کتک و لگد میزد.

مساله ای که خواستم با شما دوستان در جریان بگذارم اینه که امروز خیلی دلم گرفته بود از اینکه سرانجام 11 سال عقد به دادگاه ختم شد و اینکه ازاینده ی نامعلومم می ترسم و امیدوارم که تصمیم درستی گرفته باشم.َ

سلام دوستان

من و همسرم امروز وقت مشاوره دادگاه برای طلاق توافقی داشتیم اما هرچه باهاشون تماس گرفتم جواب نداد و مشاوره نیومد.احساس می کنم جا زده , از این بلاتکلیفی واقعا خسته شدم 5 ماهه وضعیت من همینطوره. ایشان فقط می تونه خوب حرف بزنه و روی حرف خودش نیست.به طور مثال ایشان برای اینکه عادت چت کردن با دختران را کنار بگذاره گوشی جدیدی خریده بود که هیچ گونه سیستم عاملی نداشته باشه تا بتونه وارد تلگرام بشه و به من گفته بود که من تنها یک روز در هفته در حد چند دقیقه وارد تلگرام می شم اما حتی روی همین حرفش هم نیست و اکثر اوقات تلگرام انلاین است. به نظرتون من خودم برای نفقه دادخواست بدم و دنبال مراحل قانونی طلاق باشم؟ یا منتظر بمونم ببینم که ایا ایشان هنوز نظرشون قطعی بر طلاق توافقیه؟

با عرض سلام خدمت دوستان عزیز

دوستان من به اتفاق همسرم در دومین جلسه ی مشاوره ی دادگاه شرکت کردیم و ما تا حدی مشکلاتمون رو به مشاوره گفتیم, مشاوره گفت که مشکلات شما انقدر حاد و غیرقابل حل نیست تا طلاق بگیرید و از نظرمن عجولانه تصمیم نگیرید و همسر من یک سری انتظارات خود را از رابطه ی ما بیان کرد از جمله اینکه 1.من از رابطه جنسی با همسرم کامل راضی نبودم درصورتیکه قبلا هر زمان من از ایشان در مورد رضایت جنسی در رابطه مون سوال می کردم ایشان همیشه رضایت خود را بیان می کردند اما حال ایشان می گویند که خانومم در موردنقاط تحریک پذیری من و معاشقه قبل از رابطه اگاهی کامل نداشت.(البته ایشان مشکلی بابت ظاهر و اراستگی و اندام من نداشتن)(ازنظر من تا حدی به نداشتن رابطه کامل هم برمی گشت) 2 .من دختر اروم و معمولا کم حرفی هستم وهمسرم از من انتظار داشته اگر ایشان با مساله و موضوعی مخالفت داشته که البته به صلاحمون بوده من با اوردن دلایل منطقی ایشان را متقاعد کنم و همیشه مطیع ایشان نباشم 3. در بحث دعواهامون مشکلاتمون رو به خانواده ها نکشیدیم.
دوستان لطفا من را راهنمایی فرمایید من تصمیمم به طلاق قطعی بود اما با شنیدن حرفهای مشاوره و انتظارات همسرم مردد شدم بعد از طلاق دچار عذاب وجدان شم ازاینکه نتونستم از نظر جنسی همسرم را ارضا نمایم . البته ایشان علت خیانتهایش را به خاطر لکنت زبان و نداشتن ارامش ذهنی به دلیل مشکل بیکاری و... می دونست و نداشتن رضایت جنسی از من سهمی در خیانتهایش نداشته است.

از طرفی خانواده ام با برگشت من بسیار مخالف هستن چون همسرم به من و خانواده ام خیلی بی احترامی کرده و اینکه خانواده ام معتقدند با برگشت من هیچ وقت امنیت جانی نخواهم داشت و حتی وقتی من به همراه همسرم رفتیم مشاوره و بعد از مشاوره با هم رفتیم بیرون, مدام خانواده ام با من تماس می گرفتن و جویای حال من می شدند.مادرم حتی می گوید که بین شوهر و خانواده ات باید یکی را انتخاب کنی.

از طرف دیگر زمانی که من با همسرم بیرون رفتم بار اول موبایلش که زنگ می زدجواب نمی داد و می گفت شماره ی ناشناسه و هر بار که از ماشین بیرون می رفت ومن داخل ماشین بودم موبایلش را همراه خودش می برد و بار دوم کلا گوشیش روخاموش کرده بود و به من گفت که گوشیش شارژ ندارد. با این رفتارهایش واقعا نمی تونم بهش اعتماد کنم و مشکل دیگر من اینست که وقتی با ایشان هستم خیانتهایش مدام یاد من میاد.اما نکته ی مثبتی که من طی چندباری که با همسرم بیرون رفتم متوجه شدم اینه که همسرم قبلا وقتی بیرون می رفتیم باترافیک و بی نظمی رانندگان و یا سر و صدا خیلی عصبی می شد و بهم می ریخت اما الان صبور شده که من شک دارم در مقابل من اینطور وانمود می کنه یا نه واقعا تغییر کرده است.

دوستان خواهش می کنم من را راهنمایی بفرمایید متاسفانه من خیلی فرد احساسی هستم واز تنهایی بعد از طلاق می ترسم و این روزها هم به شدت احساس تنهایی و نیاز به داشتن عشق در من پررنگ شده اما نمی خواهم این احساسات و عذاب وجدانی که بابت انتظار همسرم بابت رضایت جنسی دارم باعث بشه من منطقی تصمیم نگیرم؟


دوستان ببخشید اگر متنی که نوشتم منسجم نیست چون حقیقتا ذهنم بسیار اشفته است.