موضوع: طعم تلخ جدایی

با سلام خدمت همه دوستان ، نمیدونستم این مساله رو کجا مطرح کنم اکر کمی بی ربط بود ببخشید ، نمیدونم دوستان تاپیک بندرو در مورد جداییم از معشوقم دیدید یا نه به هر حال من به تازگی درگیر درد سنگین جدایی از معشوق هستم که به اجبار ظاهرا باید تحمل کنم اما واقعا سخت هست، دوست داشتم یه تاپیک باشه که افرادی مثل ما بیان و تجربیاتشون رو بنویسن و همه جدا شدگان باهم به نوعی هم دردی کنیم و تجرزیاتمون رو در اختیار هم بذاریم، ممنون میشم از همه دوستانی که به نوعی هم درد هستند و بیان چند مورد رو با هم به اشتراک بذاریم، یک اینکه چند وقت هست که طعم تلخ جدایی رو کشیدین؟ دو اینکه چطور تو ان مدت تحمل کردین و چی به شما کمک کرده که بتونین به زندگی عادی برگردین؟ بد ترین فکر هایی که عذابتون میده چیه و چطور از شرش خلاص میشید؟
ممنون میشم که کمک کنید تا هممون کمی حالمون بهتر بشه، بهترین چیز برای کسانی که عاطفی هستند صحبت با هم درد هست، دوستان تجربیاتتون رو در اختیار من و دوستانی که مثل من هستند قرار بدین که حتما میدونید شدیدا دنبال امید هستیم و صحبت

ممنونم از همه دوستان



نازنینا ما به ناز تو جوانی داده‌ایم . دیگر اکنون با جوانان ناز کن با ما چرا؟ .
آسمان چون جمع مشتاقان پریشان می‌کند در شگفتم من نمی‌پاشد ز هم دنیا چرا

سلام خوب نمىدونم از کجا بگم ولى متل ىه چاله سياه مى موند چاله اى که شايد ىکمىش بخاطر خلا عاطفى بود خيلى سخت که ادم حتى عشقشم از دست بده ولى کلا ىاد ميگيره که عاشق همه ى عالم باشه نه يک فرد همه خلايق خدا زيبا هستند و هر کدوم به شکل خاصى دوست داشتنىبعضى وقتها با خودم ميگم کاش پزشک بود چون خط به خط حرفاشو مىخوندم و تجزيه و تحلىل مىکردم شايد اين وسط کشفى رح ميداد

سلام رفیق ...
دیدم توی تاپیکت بیش تر از سرزنش و... ناراحت شدی از دوستان دلگیر نباش درست میشه پسر خوب ...
به نظر من توی دنیا یکی عشق به خداست که لا یزال و همیشگی هستش ... یکی هم عشق بعضی مادرا که البته بعد فوتشون تموم میشه ...
وقتی عشق زمینی رو تجربه می کنی و میری توی اسمونا خیلی خوبه ... دیگه خیلی چیزا به چشت نمیاد ... حس می کنی میتونی کل جهانو فتح کنی و... اما امان از طعم تلخ جدایی ... یکدفعه از اون بالا بالا ها انگار میارن می کوبوننت به زمین ... کل جسم و روحت داغون میشه ...

اما دوست من باید پاشی ... همین که این تاپیکو زدی یعنی به دنبال راهی هستی پس می تونی پیداش کنی ... ببین هر چی بخوای با حس و حالش مخالفت کنی بدتر انگار ذهنت می خواد خاطراتو تداعی کنه ... شده خواستی یک شماره رو حفظ نکنی بد تر انگار هی ذهنت می خواد حفظش کنه ...

دوست من عشق یک وسیله بود .... درسته خیلی جذابه و... ولی فراموش نکن زندگی ارزش های زیاد دیگه ای هم داره که باید بهشون فکر کنی ... ببین قبلنا چی خوشحالت می کرد چیزایی که تنها بودی برو دنبالش ...

مثلا شاید یک بیت شعر ..... حافظ میگه

رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

چنان نماند و چنین نیز هم نخواهد ماند

یکی شاید مذهبی باشه با دعا و قران ....
یکی اهل تفریح با سفر و....

ولی ببین تا وقتی اون توی ذهنت باشه هر جای دنیا و هر کاری بکنی بازم توی ذهنته ... وقتی می تونی فراموشش کنی که قبول کنی واقعیت رو ... اقا زبونم لال ببخشید این اتفاق نیفته ... فکر کن ایشون فوت کردند (ان شاالله همیشه تندرست و سالم باشند) ... اقا مرگ هم جزیی از واقعیت های تلخ زندگی هستش ... اقا ادم در نهایت بعد چند سال که باید جدا می شد ... فکر کن این اتفاق افتاده ... بهتره نگاهتو عوض کنی و ذهنتو گول زنی ... به این که چی شد .. چرا شد ... چرا دختری که قرار بود حرف اخرو اون بزنه یکدفعه باباشون شدند همه کاره و...

بهتره به این چیزا فکر نکنی .... بسپری به خدا ... نه که اون خانم لایق شما نبود یا بر عکس ... قسمت هم نبودید دیگه حتما ...

دوست من انتظار هم نداشته باش یکی دو روزه حالت خوب خوب بشه ... ولی قول میدم اگه راهی که میری رو درست بری ... به امید خدا تا شش ماه یکسال دیگه خیلی اوضاعت بهتر میشه ... و کم کم بهتر و بهتر ....

مراقب خودت و قلبت باش.

نوشته اصلی توسط فدایی یار

سلام رفیق ...
دیدم توی تاپیکت بیش تر از سرزنش و... ناراحت شدی از دوستان دلگیر نباش درست میشه پسر خوب ...
به نظر من توی دنیا یکی عشق به خداست که لا یزال و همیشگی هستش ... یکی هم عشق بعضی مادرا که البته بعد فوتشون تموم میشه ...
وقتی عشق زمینی رو تجربه می کنی و میری توی اسمونا خیلی خوبه ... دیگه خیلی چیزا به چشت نمیاد ... حس می کنی میتونی کل جهانو فتح کنی و... اما امان از طعم تلخ جدایی ... یکدفعه از اون بالا بالا ها انگار میارن می کوبوننت به زمین ... کل جسم و روحت داغون میشه ...

اما دوست من باید پاشی ... همین که این تاپیکو زدی یعنی به دنبال راهی هستی پس می تونی پیداش کنی ... ببین هر چی بخوای با حس و حالش مخالفت کنی بدتر انگار ذهنت می خواد خاطراتو تداعی کنه ... شده خواستی یک شماره رو حفظ نکنی بد تر انگار هی ذهنت می خواد حفظش کنه ...

دوست من عشق یک وسیله بود .... درسته خیلی جذابه و... ولی فراموش نکن زندگی ارزش های زیاد دیگه ای هم داره که باید بهشون فکر کنی ... ببین قبلنا چی خوشحالت می کرد چیزایی که تنها بودی برو دنبالش ...

مثلا شاید یک بیت شعر ..... حافظ میگه

رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

چنان نماند و چنین نیز هم نخواهد ماند

یکی شاید مذهبی باشه با دعا و قران ....
یکی اهل تفریح با سفر و....

ولی ببین تا وقتی اون توی ذهنت باشه هر جای دنیا و هر کاری بکنی بازم توی ذهنته ... وقتی می تونی فراموشش کنی که قبول کنی واقعیت رو ... اقا زبونم لال ببخشید این اتفاق نیفته ... فکر کن ایشون فوت کردند (ان شاالله همیشه تندرست و سالم باشند) ... اقا مرگ هم جزیی از واقعیت های تلخ زندگی هستش ... اقا ادم در نهایت بعد چند سال که باید جدا می شد ... فکر کن این اتفاق افتاده ... بهتره نگاهتو عوض کنی و ذهنتو گول زنی ... به این که چی شد .. چرا شد ... چرا دختری که قرار بود حرف اخرو اون بزنه یکدفعه باباشون شدند همه کاره و...

بهتره به این چیزا فکر نکنی .... بسپری به خدا ... نه که اون خانم لایق شما نبود یا بر عکس ... قسمت هم نبودید دیگه حتما ...

دوست من انتظار هم نداشته باش یکی دو روزه حالت خوب خوب بشه ... ولی قول میدم اگه راهی که میری رو درست بری ... به امید خدا تا شش ماه یکسال دیگه خیلی اوضاعت بهتر میشه ... و کم کم بهتر و بهتر ....

مراقب خودت و قلبت باش.

واقعا ممنونم از درکت و راهنماییت، خیلی کمکم کرد این نوع فکر کردن و حتما ازش استفاده میکنم، مرسی از لطفی که داشتی و دو تاپیک بندرو با حوصله مطالعه کردی، امید وارم این تاپیک همه بیان و از تجربیتشون بگن مثل شما و دوست عزیزمون امید، فشار سنگینی رو دارم تحمل میکنم و افرادی مثل شما دل گرمی و آرامش خوبی میدهد، تشکر

سلام من هم میخوام احساس خودم رو بیان کنم شاید کمی برام حل بشه.من سعی کردم کسی رو از خودم دور کنم به خاطر خودش و به خاطر خودم. من با دو نفر اینکار رو کردم و الان گاهی ته دلم پشیمون میشم حتی دلتنگ میشم 29 سالمه و اذر ماه وارد سی میشم .دختر اجتماعی هستم و شغل نسبتا مهمی دارم و اشنایی های خیلی زیاد در سطح جامعه. اما چیزهایی هست که میدونم کسی که با من باشه رو اذیت میکنه اما دردی تو دلم دارم که هر لحظه ازش میسوزم نمیتونم بیانش کنم. شاید تنهایی سهم منه

نوشته اصلی توسط mgbs1990

ممنون میشم که کمک کنید تا هممون کمی حالمون بهتر بشه، بهترین چیز برای کسانی که عاطفی هستند صحبت با هم درد هست، دوستان تجربیاتتون رو در اختیار من و دوستانی که مثل من هستند قرار بدین که حتما میدونید شدیدا دنبال امید هستیم و صحبت

اتفاقا بد ترین چیز برای افراد عاطفی و احساس مدار ، همین صحبت کردن زیاد راجع به مساله هست .

یکی از اشکالات شما در روند فراموش کردنتون همین تاپیک زدنتون و بازخوانی های افراد از تجربه های مشابه و مرثیه سرایی ها و همدلی ها و یک جور غرق شدن توی این فاز.

کلا باید دوری کنید از هر چیزی که شما رو یاد تجربتون می ندازه. البته لازم به ذکره بهتره اول آسیب شناسیش کند که مبادا در آینده این اشتباه رو دوباره تکرار کنید سپس بستر زدایی کنید.