موضوع: کاش میشد برگردم به گذشته تا بالغانه تر رفتار کنم

امروز یه دسته گل خوشگل گرفتم یه کارت دوستت دارم با کلیپس زدم روش با اژانس فرستادم در خونه پدرخانمم
رو کارته نوشتم
تقدیم به .... خانم(اسم همسرم)
حسابی دیگه لاو ترکوندم
چون میدونستم دوست داره جلوی خونوادش بهش احترام بزارم و همه متوجه بشن که من دوستش دارم اما این مدت حسابی خرابش کردم
گفتم اینطوری سورپرایزش کنم
چون ژنتلمن بازی دوست داره
شاید تونستم دوباره به قلبش برگردم
الان یکمم مردد بشه توی طلاق منو بسه تا کم کم همه چیز رو برگردونم به روال سابق با این تفاوت که دیگه میخام بالغانه رفتار کنم....
من این تغییر رفتار و انگیزم رو مدیون راهنمایی دوستان مخصوصا جناب مدیر هستم
خدا کنه تصمیمش عوض بشه و برگرده
برام دعا کنید...

سلام
شکایتم توی دادگاه خانواده رو پس گرفتم تا حسن نیتم رو نشون بدم
قصد دارم برای روز زن یه دسته گل و کادو بگیرم و یه نامه بنویسم و باز با اژانس بفرستم در خونه پدر خانمم
دلم میخاست باهاش رو در رو صحبت کنم که راضی نشد و میدونم اصرارم بی فایدست وقتی نخاد بیاد نمیااااااد
قصد دارم بازم بهش بگم که من راضی به جدایی نیستم و ازین قبیل حرفا در اخرم بهش بگم اگر تصمیمش قطعیه و نیازی به زمان نداره من حاضرم طلاقش بدم
چون میدونم اون حرفش یکلام و قاطع است
من طبق حرفای مدیر عمل کردم و رفتم جلو
اما واقعا انگار صددرصد متهم شدم و کلا تقصیر افتاد گردنم
تا جایی که پدرزنم بهم گفت به کنایه ماهی تا وقتی توی ابه قدر نمیدونه وقتی میافته بیرون بالا پایین میپره
خلاصه خیلی بارم کرد و سرزنشم کرد اما ازونجایی که اصلا رفتار گفتارش برام مهم نبود هیچ واکنشی نشون ندادم(برخلاف گذشته که موضع گیری میکردم)
اون درک نکرد که من هدفم چیزی فراتر از گلایه و شکایتای بی ثمره
من چون هدفم تعیین شده بود و فقط میخاستم این قایله ختم بخیر بشه سکوت کردم
میترسم این رفتارم منفعلانه باشه و باعث بشه بیش از قبل نظر و خاستم بی اهمیت بشه براشون(با توجه به اینکه قبلا این رو دیدم ازشون)
این احتمال وجود داره این چشم پوشی از خاسته هام و اینکه همسرم در این باورش که بی عیبه و همه ایرادها از سمت منه مطمین تر میشه بعدا مشکل ساز نمیشه؟ و ایا باعث کم ارزشیم و بی توجهی بیشتر همسرم نسبت به من نمیشه؟؟!
(خیلی توی درست و اشتباه بودن رفتارم موندم چون خیلی به همسرم اصرار کردم در حد التمااااااس اما اون اصلا براش مهم نبود چی به سر من میاد و انگار لذت میبرد از ناراحتیم بهش گفتم اگه من به تو بد کردم توام با اینکار و جدایی ازم انتقام گرفتی و نابودم کردی..خلاصه اینکه خیلی خودمو ضعیف و وابسته نشون دادم میترسم اینجوری بیشتر تردش کرده باشم)
نمیدونم تا کجا باید پیش برم!!!
از مداومت و پافشاری نمیترسم و مهم نتیجه است برام
اما حس میکنم اب در هاونگ کوبیدنه و راه برگشتی نیست

سلام
امروز با همسرم دو ساعت تلفنی حرف زدم
فک هردومون افتاد از بس حرف زدیم
ازش خاستم حضوری حرف بزنیم نخاست
خیلی مسلط و راحت باهاش حرفامو زدم
انگار که اتفاقی نیافتاده
مثل قبل هی شوخی میکردم باهاش و تیکه میپروندم
کوچکترین ضعفی نشون ندادم فقط بهش ثابت کردم که واقعا میخامش
به هیچ وجه پاشو پایین نگذاشت
بهش گفتم دختر انقد محکم و قاطع نوبره
با هزار ترفند و زبون بازی خاستم نرمش کنم
گفت تو فقط قشنگ حرف میزنی اما من شناختمت
خیلی بهش امتیاز دادم تا باور کنه میخامش
گفتم مهرتم میدم منتظر میمونم برگردی
اما واقعا با تمام وجود ازم دلبریده
گفت اگر مردی فقط ۵۰سکه مهریمو بده طلاقم بده
گفت تو فقط ادعای مردونگی داری اسم پول میاد عقب میکشی
بهش گفتم با کمال میل سکه هارو جور میکنم میدم بهت اما فقط طلاق نخواه گفتم هرچقد بخای منتظر میشم
گفت نه من میخام ببینم انقد خودخواه هستی که فقط حرف خودتو بزنی هنوز
گفت قسطی بهم بده مهرمو
گفتم طلاقت بدم مهرتم بدم در حالیکه من خواهان طلاق نیستم به این امید که بعدا برگردی؟!!!!
گفت شاید این یه امتحانه باید ریسک کنی
موندم چی توی سرشه
از حرفاش معلوم بود با جدایی کنار اومده
گفت قصد ازدواج دیگه نداره
میگفت ابروی خونوادمو بردی توی محله
بهم تهمت زدی توی دادگاه
میگفت تو میری ازدواج میکنی دوباره یادت میره گفتم صدتا ازون دخترا فدای سر تو من اونارو نمیخام
موندم چه کنم
میگم شاید یه امتحانه
میخاد ببینه خودخواهانه میخام نگهش دارم یا به خاستش احترام میزارم شایدم میخاد تحریکم کنه و دست خالی نره از زندگیم(نظریه دوم احتمالش بیشتره)
گفتم بریم مشاوره گفت رفتم و تصمیمم واسه طلاقه با تفکره از عواقبشم اگاهم
دایم نفرین میکرد بهم ایشالا همه اینا سر دخترت بیاد در اینده منم گفتم به دخترمون نفرین نکن
خیلی شاد و سرحال نشون دادم اما بهش گفتم دوریت خیلی ازارم داده و دلتنگتم
قرار شد فکرامون رو بکنیم باز زنگ بزنم بهش
میدونم اگر بخایم توافق کنیم مثلا با بیست سکه قسطی حق طلاق بدم بهش اون سریع طلاق میگیره و دیگه میره که میره بهش گفتم قسم میخورم تو سریع جدا میشی
ناگفته نماند اگر طلاق بگیره دیگه نمیخام برگرده
از طرفی وضع مالیم انقد خوب نیست که بخام مثلا بیست میلیون بدم بهش و طلاقش بدم
از طرفی نمیخام فکر کنه ادعای دوست داشتنم قمپزه و بخاطر پول عقب میکشم
بهش گفتم بمون و طلاق نخواه نصف خونمو میزنم بنامت
گفت نه باید بهم بدی مهرمو طلاقمم بدی تا بفهمم برات مهمم و ادعا نیست اگر خاستم برگردم
میترسم ازش رو دست بخورم چون در حین اینکه وضعشون بد نیست خیلی گیر مادیاتن
گفت من نمیخام ازدواج کنم و باید یه پولی داشته باشم برای ایندم
نامرد میخاد نابودم کنه
چکار کنم؟!!
برم توی دام با پای خودم و طلاقشو بگیره منم قسط بدم؟؟
اگر اینا فقط یه امتحان باشه و بخاد بسنجه که هنوز خودخاهم یا نه چی؟؟!!
اخه گفت من باید یه دلیل محکم داشته باشم برای برگشت تا هم به شعور خودم توهین نشه هم بتونم پیش خونوادم بهش استناد کنم برای برگشت!!
ازش پرسیدم گل رسید گفت اره گفتم دیدی نوشتم تقدیم به ... خانم
گفتم راستی سال نو و روز زن مبارک ایشالا صد سال کنار کسی که واقعا دوستت داره زندگی کنی
میخام عصر یه گل و کادو بفرستم براش
خدایا چقد امتحان میگیری ازم؟!
بابا انقد توی تنور زندگی پخته شدم که دارم جزقاله میشم
خانمها و مشاورین و کارشناسهای عزیز هم اکنون نیازمند یاری سبزتان هستیم...

سلام جناب سال نو مبارک من کارشناسی نمیگم اما حدس میزنم ایشون داره ذوق میکنه اینقدر عشغولانه از شما داره میبینهو فکر میکنم داره امتحانت میکنه
مطمین باش جدا نمیشه اگه میخاست جدا بشه نمیشست دو ساعت حرف بزنه
برات شرط بذا ره و بخاد شما رو بخونوادش اثبات کنه
من نمیدونم شما جیکار کردی که یه دختر اینطور درخاست جدایی دارهیا تهمت شما چی بوده؟

سلام خدمت خانم ستاره زیبا و بالهای صداقت عزیز
من به شخصه حاضرم همه سعی و تلاشمو بکنم تا نظر همسرمو جلب بکنم
حتی بهش گفتم حاضرم یکسال منتظر بمونم تا حسن نیتم بهش ثابت بشه
خیلی باهاش حرف زدم
بهش گفتم من ازت نه دلخورم نه کینه دارم،کاملا بخشیدمت
گفتم هر شرطی که باعث بشه اعتمادت برگرده حاضرم بپذیرم اما بدون طلاق
گفتم رابطمون رو در هر حدی که بخای میپذیرم حتی اولش مسیج بعد تلفنی و....
گفتم همه چیز رو درست میکنم
ازش تعریف کردم صفات خوبش که باعث دلبستگیم شده
بهش گفتم اگر بخاطر چیزای سطحی بود بعد ده ماه سرد میشدم اما هنوز مشتاق دیدارتم
خلاصه در حد حرف سنگ تموم گذاشتم
مونده عمل که متاسفانه حاضر به پذیرشش نیست
میگه من دلم شکسته و نمیخام ببینمت
فقط حرفش میگه من بخاطر حرفات توی دادگاه و ادعای وقوع رابطه از سمتت برای اسقاط حق حبسم باید مهرمو بدی و اصلا نمیبخشم
میگه ۵۰تا بده طلاقمم بده
من مشکلی با مهریه ندارم در حد توانم میدم قسطی
اما طلاق رو چه کنم
راهکار بهم بدید لطفا بگید چی بگم بهش؟؟
اگر بگم طلاقت نمیدم میگه خودخواهی
الکی میگی دوستم داری
فقط ادعا میکنی
موندم چکار کنم که هم اعتمادش جلب بشه و باورم کنه هم بیخیال طلاق بشه حداقل تا چند ماه،بلکه بتونم منصرفش کنم

دوست عزیز تاپیکت را کامل خوندم سرگذشت شما ومن یکیه
با این تفاوت که همسر من برونگرا بود و من درونگرا واینکه ما هنوز هیچکدوممون کار را به دادگاه وقانون نکشوندیم
اما تو بقیه موارد خیلی شبیه همیم
منم مثل شما قبل ازدواج تجربه دوست دختر نداشتم برا همین خیلی برام سخته اما دیگه دارم سعی میکنم به خودم بقبولونم که فایده ای نداره من حتی شغلمم بخاطر وابستگی های عاطفی و افسردگی بعد این اتفاق از دست دادم و حتی خونه نشینم شدم
یه توصیه دوستانه برات دارم که دیگه دست نگه دار اینقدر منت دختری که تورو نمیخواد نکش اینقدر دیگه اصرار نکن و عزت خودتو حفظ کن بزار تو تنهاییش با خودش کنار بیاد و تصمیم بگیره
منم اینقدر منتشو کشیدم حتی به عمو وخاله ش التماس کردم که وساطت کنند اما حرفش یه کلام طلاق بوده تا حالا
حتی چند روز قبل عید باهم رفتیم دادگاه که با یه وکیل مشاور حرف بزنیم و تو راه برگشت تو خیابون دوباره جر و بحثمون شد که نهایتا با مشت زد تو صورت من که جاش موند وعینکمم شکست واز اونروز تا حالا دیگه بهش پیامکم ندادم کاری که فبلش خیلی میکردم
حتی وسوسه شدم برم بخاطر اینکارش ازش شکایت کنم اما بازم جلوی خودمو گرفتم
امروزم خیلی میخواستم بابت روز زن بهش تبریک بگم اما بازم بخاطر کاری که تو خیابون با من کرد جلوی خودمو گرفتم وبهش پیامک ندادم
در کل به نظر من دست از التماس بردار تو هم مثه من تمام تلاشتو کردی حتی مثه من التماس کردی دیگه بس کن وبسپار به خدا
من حتی جلوی اون تا حالا چندبار غرورم شکسته و اشک از چشمام جاری شده ولی اون دل سنگ تر ازین حرفاست

الان یکی از پستهای جناب مدیر رو که مربوط به شخصیت مهرطلب بود رو مطالعه کردم
با یکم تامل و تعمق متوجه شدم واقعا خیلی از خصوصیات ذکره شده ازین نوع شخصیت در من وجود داره و به جرات میتونم بگم منم دارای شخصیت مهرطلب هستم
مثلا از قبل ازدواج برای جلب توجه و رضایت دیگران هرنوع کاری میکردم حتی بیش از توانم و فقط میخاستم توی تصور اطرافی به عنوان یه ادم خوب و مهربون شناخته بشم
اینو گفتم اینجا چون بنظرم اینهمه اصرار من به همسرم ناشی از همینه خصلته
برام سخته که بخام توی ذهن همسرم یه شوهر بد و خودخواه باشم و دارم هی امتیاز میدم و هرچی اون بیشتر پافشاری میکنه به طلاق بیشتر امتناع میکنم
شاید همین شخصیتم باعث شده توقعاتش بالا بره و دچار غرور کاذب و خودبرتربینی بشه و فکر کنه همیشه باید اون دریافت کننده و من دهنده باشم
مثل الان که میگه تو اول قهرمون مسیج زدی گفتی اگه منو نمیخای بریم توافقی جداشیم درحالیکه خودش چندماه بعد عقد شروع کرد به زدن حرف جدایی
منظورش اینه که من حق ندارم ناراحت بشم یا اشتباه کنم و توقع گذشت داشته باشم
من نه برای همسرم بلکه برای همه حتی دوستان مجازیم هم از هیچ کاری فروگذاری نکردم....
این خصلتم ناشی از اعتماد بنفس پایین و عدم رضایتمندیم بوده و اینکه همش نسبت به تایید دیگران احساس نیاز میکنم و فکر میکنم باید از همه خواسته هام بگذرم و خودمو نادیده بگیرم تا دیگران منو بپذیرن و بهم علاقه داشته باشن