موضوع: همه چیز رو تموم کرد چیکار کنم؟

با مادرم صحبت کردم میگه من اقدام کنم هم راضی نیستم چون میدونم شما به درد هم نمیخورید، دیگه دارم کم میارم، خیلی سخت شده، از اونورم که خبری نشده و هیچ خبری ازش ندارم، دارم دیگه دیوونه میشم، به هیچ کاری نمیتونم برسم، دوستان کمکم کنید

سلام
من نمیخوام شما رو نا امید کنم اما تو کل ماجرای ازدواج شما فقط خودتونید که راضی هستید و باقی همه ناراضیند
شما تلاش خودتونو کردین. اینم در نظر بگیرین که هرچی شما بیشتر اصرار کنید خانواده مقاومت بیشتری میکنه پس به نظرم بهتره یه مدت دست نگه دارید
شما از بابت اون خانم هم مطمئن نیستید

صبر کنم چیزی درست میشه؟ چطور تحمل کنم؟

سلام… دلیل خاصی برای مخالفتشون دارن؟ ممکنه دلیلشون منطقی باشه و شما تو اوج احساسات دارین تصمیم به ازدواج میگیرین…به این فکر کنید که این ازدواج اگه سر بگیره چه مزایا و معایبی براتون خواهد داشت؟

مرسی که کمکم میکنی، من در خودم الان منطقی نمیبینم انقدر که فکرم مشغولشه، اما مادرم میگه منفکر نمیکنم باهم بسازید، سر مساله چشمشم چند بار گفت این برات سخت میشه، و اینکه میگه خانوادش ظاهرا منتقی نیستن اصلا و در آینده شاید مشکل به وجود بیاد و حرف آخرشم این بود که منطق میگه بهم نمیاید، اما فکر میکنم مشکلش با چشمشه، من بارها گفتم من کنار میام اما میگه بچه هاتون اینجوری بشن چی؟ دلیلای مختلف میاره اما من فکر میکنم مشکلش با چشمشه، به من میکه کیس های بهتر خیلی برات پیش میاد سنی نداری به خصوص اون موقع که انتخواب کردی ۱۹ سالت بوده، برای اون خانم هم هستن کسایی که درکش کنن، چیزی که مشخص هست نمیتونه کنار بیاد، آخه اولین سوالی که ازم کرد این بود که چند درصد احتمال داره به بچه هاتون انتقال بده، وقتی گفتم ۲۵٪ مشخص شد از چهرش که یجوری شد، الانم دلایل مختلف میاره اما نشکل اصلیش فکر کنم اینه، چیکار کنم دقیقا؟

سلام میشه بگی مشکل چشمش چیه شاید بتونم راهنمایی کنم راستی خیلی تحت تاثیر مادرت هستی اینطوری اگه و اگه برید خواستگاری و مثلا ازدواج کنید زنت از مادرت در امان نیست

راستش مادرتون بیراه نمیگه… من وقتی خودمو میذارم جای مادر شما مسلما میترسم که مشکل له نسل بعدی انتقال پیدا کنه…از نظر سنی هم واقعا شما تو سن اوج احساسات با این خانم اشنا شدین … ولی اینا همش فرضیات من و دوستان دیگه هست … حتتتتما برید پیش مشاوره… اونا حتی از مشکلات جسمی هم اطلاعات خوبی دارن و راهنماییتون میکنند… اگر این تاپیک صدصفحه دیگه هم ادامه پیدا کنه بیشتر از این به شما کمک نخواهد شد… چون واقعا نیاز به متخصص و مشاور احساس میشه

مشکل چشمش اشتارگات هست، اختلال در دید مرکزی، پیشرونده هم هست، دصد توارث هم ۲۵ هست، من بالا هم گفتم من برای مادرم خیلی احترام قائلم چون مادرم تنها مارو بزرگ کرد و میگم مادارم اصلا آدمی نیست که زور گو باشه یا دخالت کنه تو زندگیامون حتی برادرم ازدواج کرد هیچ مشکلی از طرفه مادر من پیش نیومد، به من میگه من به عنوان بزرگتر میگم این کیس مناسبی برات نیست، من خودم رضایتش و اهمیت همسرم برای مادرم مهم هست، من آدمی نیستم که بخوام مادرم رو مجبور کنم برای من کاری کنه که مایل نیست، چون من نو جوونی خیلی شر و رفیق باز بودم خیلی دلش رو شکوندم بعد از یک سری ماجراها که سعی کردم رفتارام رو عوض کنم دیگه نمیخوام دل مادرم رو بشکونم، و در کل اگر من ازدواجی بکنم که مادرم راضی نباشه و همسرم براش قابل احترام نباشه اون زندگی زیبا نیست از نظر من، مادر خودم و مادر پدر همسر من باید اولویت های زندگی باشن و کاملا هر دو طرف قابل احترام باشن وگرنه زندگی زیبا نیست بگیم فقط خودمون دوتا، حالا میگید من چیکار کنم؟

- - - Updated - - -

ممنونم نفس جان، من پیش مشاور روانشناس رفتم و چندین جلسه هم مشاور تلفنی داشتم، کاملا حرف ها متناقض هست، اینجا نظر گرفتن خیلی بهتره، چون دوستانی که تجربه دارن مثل شما و همه عزیزانی که بهم تا حالا کمکم کردن حس من رو کامل میفهمن، الان من موندم، اگه واقعا این قضیه منتفیه خواهش میکنم از کسانی که تجربه دارن بگن چطور میشه فراموشش کرد؟ اگر نه میشه حساب کرد به این ازدواج چطور رصایت مادرم رو احساس کنم؟

ببین دوست من اول از همه ارام باش و خونسردیت رو حفظ کن ،اروم باش که بتونی کار صحیح رو انجام بدی مادرت حرف بدی نمیزنن ایشون از دید بیرون خوب میگن قطعا دخترای خوب و سالمی هستن که باهاشون ازدواج بکنی اما مادرت از علاقه و احساسات شما خبر نداره اما معنی این حرف هم این نیست که شما باید از روی احساساتت تصمیم بگیری ولی اون رو هم باید گوشه نظرت داشته باشی پس من بهت میگم اول از همه ارام باش ،ایشالا دختر خانم توی این شرایط از دستت نمیره و اگه بره هم این قسمت هست و شما الان به ارامش نیاز داری اگه مشکل اگه بیماری بود حتی سخت ترینش من خودم به شخصه میگفتم اگه باهم میخونید برو باهاش ازدواج کن اما بحث بیماری ژنتیکی یکمی جداست چون بچه های شما هستن که بعدها ممکنه که شدیدیا ازار ببینن اما این حرف منورم من نیست که رهاش کن،ببین بشین با مادرت حرف بزن و االبت اگه میبینی دختره رو خودت میخوایش و مطکئنی به مادرت بگو با احترام برید خواستگاری نه با پایین گرفتن طرفتون نه چیز دیگه .ایشون هم ادم هستش . اونوقت اگه تفاهمات انچام شد فکر میکنم ازمایشات دقیق تر زنتکی باشه که بتونه مشخص کنه احتمال اینکه بچه هاتون مشکل پیدا بکنن کمه یا زیاد من احترامت به مادرت رو میفهمم اما دختر و خانوادش هم وقتی ببینن شما بخصوص مادرت بد رفتار میکنه یا دست پایین از همین اول دارید رفتار میکنید معلومه که میترسه و عقب میکشه خونسردیت رو حفظ کن و مدتی بشین خوب فکر کن خودت و فقط خودت ببین این دختر رو میخوای با تمام شرایطش یا نه بعد از چند ماه که ارام تر شدی اگه دیدیی واقعا میخوایش برو سمت مادرت و بخوبی بگو من مثلا این دختر رو با تما شرایطش میخوام و برام با ادمه سالم فرقی نداره و میریم ازمایش ژنتکی و اگاه درصد مشکل بالا بود منطقی میفهمیم که به درد هم نمیخوریم اون هم فقط به خاطر بچه ای که ممکنه ازار ببینه به هرحال علاقه چندسالت رو نادید نگیر اما بر اساس اون هم تصمیم نگیر خدا همراهت

سلام صبح بخیر

با مادرت که مطرح کردین چه نیازی داشت مشکل چشمش را عنوان کنی شما که این قدر دوسش داری

پس بایستی عیباشم برات مهم نباشن حتی نمیزاشتی کسی متوجه بشه

مهم این بود که مهربون بود درکت میکرد حرف شما براش اهمیت داشت از ته دل دوست داشت

6سال انتظار میکشیده که شما بر اسبی سوار بیای اون قدر بهت اطمینان داشته و قبولت کرده

و اون عشق پاکش را ارزانی شما کرده بود

ببین مادرا حساسن بر روی اتخاب پسرشون درسته میگن هر کسی که خودت انتخاب کنی ولی

در پشت پرده به این شکل نیست هر موردی که از هر نظر مناسبه همه خانواده باشه را میپسندن

حالا که مطرح کردین میتونستی بگی من خودشو قبول دارم برام مهم نیست

ولی اون خانم فکر کرده بازیچه شما شده وداری ازش سوئ استفاده میکنی

حق داره مگه یه خانم چند بار فرصت ازدواج داره چن بار فرصت اشتباه کردن داره

برا شما اقایون راحته امروز با کسی بودی فردا میزاریش کنار میری دنباله عشق

پدرتون میتونست بره با پدرش صحبت کنه از علاقه شما بهم یک زمانی بگیره

که بتونین در حضور خانوادها باهم حرف بزنید تا به توافق برسین

موفق باشین