موضوع: خاطرات قشنگ و عاشقانه من و همسرم (2)

سلام به دوستان
همون طور که پیش بینی کرده بودم کادوه خیلی خوشگل از آب در امده و منم که غروب رفتم خونه، قبل از ورود به خونه، دورو ورم رو نگاه کردم دیدم کسی نیست، توی راپله ، کادو رو داخل کمد جا کفشیمون گذاشتم و وقتی شرایط محیا شده بود در یه اقدام ضربتی تقدیم خانومی کردم که از چشماش می شد فهمید که خیلی ذوق کرد و البته بعد باز کردن کادو هم خیلی قلی بیلی شد. خلاصه شب باحالی شد. منم این شکلی شدم

یه خاطره دیگه
(البته شما به ایده هاش دقت کنید هدف از خاطره ایده هست پس هدف رو فراموش نکنید)

من کلاً آدم شکم پرستی نیستم، و هر چی بزارن جلوم می خورم، و طبق عادت، چه در زمان مجردی و متاهلی بعد غذا تعریف و تمجید از غذا نمی کنم و صرفاً از بابت غذا تشکر می کنم. برعکس من، خانومم اگه من یه تخم مرغ هم درست کنم، از زمانی که روغنش رو میریزم تا زمانی که آخرین لقمه رو بخوره، تعریف می کنه (کلاً آدم قدر شناسی هست) خلاصه با این رفتار من اوایل فکر می کرد که دست پختشو دوست ندارم که تعریف و ... نمی کنم اما الان دیگه فکر کنم متوجه شده که اخلاق من اینطوری هست. (انصافاً دست پختش حرف نداره حتی برای غذا هایی که برای بار اول درست می کنه). اینا همه مقدمه بود برای یه خاطره و البته بهتره بگم یه ایده:

دیروز ما با یه گروهی رفتیم کوهنوردی و موقع برگشت توی ماشین سرپرست گروه داشت از بهترین فسنجونی که تا حالا خورده بود تعریف می کرد (گفت توی یکی از روستا های شمال خورده)
چون انصافاً فسنجون خانومم خیلی خوشمزه هست منم بلند گفتم که بهترین و خوشمزه ترین فسنجونی که خوردم دستپخت خانومم بوده چون واقعاً براش وقت میزاره و در چند مرحله یخ و ... میریزه تا روغن گردو ها کامل در بیاد خلاصه خیلی پر روغن و خوشمزه میشه. (فک کنم خیلی خودشو کنترل کرد که اونجا منو ماچی نکرد).

پس اگه مثل من عادت به تعریف ندارید حداقل یه جا از خجالت خانومتون دربیاید.

سلام

چندروز پیش حالم اصلا خوب نبود همین طور افتاده بودم و هیچ کاری نمیکردم
ازین طرف هم مامانم حالش خوب نبود کمر درد شدید داشت میدونستم که باید ببرمش دکتر ولی هرکاری کردم نتونستم پاشم و نوبت دکتر هماهنگ کنم

نامزدم بهم زنگ زد گفت چه میکنی چخبر منم لابلای حرفام گفتم که مامان حالش خوب نیست و.کمر درد شدید داره
اونم گفت شب یجایی مهمونم باید برم بعد خدافظی کردیم

همینطور گذشت یکی دوتا دکتر زنگ زدم جواب ندادن باز دراز کشیدم ولی عذاب وجدان نمیذاشت استراحت کنم
تاایتکه عصر ساعت پنج زنگ زدن ایفونو براشتم دیدم همسرمه

اومد بالا گفت زودتر حاضر شین وقت گرفتم از یه متخصص خوب مامانو ببریم دید من حالم خوب نیست دوتایی رفتن تا شب ساعت نه و نیم ..

بااین کارش بال دراوردم چقدرررر خوشحال شدم
تو راه بودن بهم زنگ زد گفت حاضرشو بریم دور برنیم سه تایی خلاصه رفتیم یه قهوه ای خوردیم بیرون

اون شب پیش مامانم دوست داشتم محکمممم بغلش کنم و داد بزنم که چقدر دوسش دارم با این کاراش بااین حمایتاش ولی نمیشد فقط میتونستم پیشش بشینم ....

خلاصه عزیزم از مهمونیشم موند


حالا منم امروز میخوام سورپریزش کنم یه غذای خوشمزه که دوس داره میپزم و میبرم در خونشون تا کیف کنه :)
اضلا این غذا اسمشو میشنوه دیونه میشه چه برسه به اینکه ببرم در خونشون ..

تا خاطرات بعدی

پ.ن: مسولین امر؟؟!
چرا خودتون مسولیت امر رو به عهده نمیگیرین عایا؟

سلام سلام
من و شوهرم هر چند ماه یکبار میریم برای خونه خرید کلی کمیکنیم یعنی هر چیزی که از نصف میگذره و رو به اتمامه رو روی وایت برد مینویسیم و یه روزی رو تعیین میکنیم و همه رو کامل و تمیز روی یه برگه منتقل میکنیم و میریم بازار و شنبه این کارو کردیم و رفتیم بازار و خریدهارو انجام دادیم و موقع برگشت شاممونو هم خریدیم و برگشتیم خونه و اول شام خوردیم و بعد همه وسایل رو جابجا کردیم و خوابیدیم ساعت 3 بود که از دلدرد شدید بیدار شدم جوری از درد به خودم میپیچیدم که انگار الانه بمیرم ولی هر کاری کردم دلم نیومد شوشو رو بیدار کنم اخه ساعت 6 میرفت سر کار ،خود درمانیهامو شروع کردم تا ساعت شد 6 و شوهرم بیدار شد و منو تو اون حال دید و اول ناراحت شد که چرا بیدارش نکردم بعدشم اصرار که بریم دکتر منو برد دکتر که معلوم شد من مسموم شدم ،به اداره من زنگ زد و خودشم مرخصی گرفت و پیشم موند وصبحانه برام حاضر کرد و برام نهار درست کرد و خیلی بهم توجه کرد و بهم رسید تا من خوب شدم و سر حال شدم و تونستم امروز بیام سر کار
خیلی خوشحالم که اینقدر بهم توجه میکنه و اینقدر براش مهمم

یه خاطره از بایگانی بیرون کشیدم؛

تولد من و خانومم 3 روز با هم اختلاف داره و خلاصه امسال که اولین سالی بود که ما باهم بودیم، اول تولد خانوممه که قبلاً داستانشو تعریف کردم. حالا برسیم سر تولد من که 3 روز بعدش بود.

دو روز قبل از تولد من، خانومی با دوستش قرار داشت و من بردم رسوندمش و غروب هم رفتم دنبالش.

فردا ظهر که از سر کار رسیدیم خونه دوستم زنگ زد و گفت اگه کاری چیزی ندارید بعد از ظهر بیاین خونه ما، منم اوکی دادم و خلاصه بعد ناهار خوابیدم، بیدار که شدم دیدم دوستم اس داده که خیلی خیلی شرمنده، خانومم کلاس داره من حواسم نبود بمونه واسه یه روز دیگه. منم زنگ زدم و گفتم باشه مشکلی نیست.

خانومی من گفت بریم بیرون منم گفتم باشه، رفتیم بین راه گفت کجا بریم منم گفتم هر جا که تو میگی گفت پس بریم یه جایی که تا حالا نرفتیم خلاصه گفت من راهنمایی می کنم و تو فقط برو خلاصه از شهر خارج شدیم یه 15 کیلو متری هم رفتیم تا این که به یه کافی شاپ بیرون شهری رسیدیم، گفت بریم اینجا. گفتم باشه. خلاصه رفتیم نشتیم و محیطش با حال بود (آروم و دنج از این کافی شاپایی که دختر پسرا میان جلف بازی در میارن و ... نبود محیطش سنگین رنگین بود). امد از ما پرسید چی میل دارید و رفت دیگه نیومد خانومی بعد چند دقه رفت ببینه پس چی شد که یه دفعه دیدم با کیک تولد و کادو و .... برگشت خلاصه خیلی سورپرایز شدم اصلاً انتظار این چیزا رو نداشتم،

کاشف به عمل امد که اون دوستش مدیر همین کافی شاپه و دور روز قبلش رفته بود برای من هدیه بخره و از اون ور کیک و از یه جایی سفارش داده بود و با کلی پل ارتباطی که زده بود، که روز تولد این کیک رو از داخل شهر بررسونده اونجا و از اون ور هدیه ها رو هم داده بود دوستش آورده بود.
در مجموع خیلی زحمت کشیده بود و البته یه قسمت برنامه که قرار بود آهنگ هایی که خانومم داده بود توی کافی شاپ پلی کنن که متاسفانه فلششو سیستم اونجا نخوند و آهنگ ها پخش نشد (و اون دوستمون یادتونه که اس داده بود شرمنده خانومم کلاس داره؛)
خانومم بهشون اس داده بود که ما چنین برنامه ای داریم و شما یه جور کنسل کنید امدن ما رو، و اونا هم اون اس رو داده بودن.
خلاصه برای این مراسم کلی برنامه ریزی انجام شده بود.

حتی برای انتخاب کافی شاپش کلی زحمت کشیده بود و تحقیق کرده بود چون می دونست که من از این جاها که جلف بازی در میارن اصلاً خوشم نمیاد.
اینم یه ایده دیگه برای سورپرایز

نوشته اصلی توسط شمیم الزهرا

به به سلام به دوستان عزیزم چه حس خوبی داره این تایپیک

باز هم خاطرات من از رفت و آمدامه!

این سری به دلایلی قرار بود که من یک هفته برنگردم شهرم و تهران بمونم ، منو همسری هر دومون در دل ناراحت بودیم ولی اصلا به رو نمیاوردیمو انگار یجوری باهم لج کرده بودیم که بگیم نه من اصلا ناراحت نیستم که یک هفته پیشت نیستم!
من رفتم پای پرواز و به سلامتی به دلیل بدی هوا از کله صبح تا ظهر تو فردوگاه بودم و اخرش هم با مهر پرواز کنسل شده به خونه برگشتم و اونهمه درس و سمیناری که داشتم رفت هوا

خلاصه از شدت خستگی و از طرفی شوق نرفتن نمیدونستم چیکار کنم! همسری که از پشت تلفن داشت پرواز میکرد و همش میگفت این چند روز باید خیلی جایی بریم خیلی بهمون خوش بگذره

ظهر بهم زنگ زد گفت میشه بیای دنبالم امروز؟ (هر روز با راننده میره و میاد)
منم گفتم چرا که نه با سر میام و وقتی رسوندمش خونه تا رسیدیم داخل بغلم کرد و با ذوق گفت نمیدونی چقدر امروز دلم گرفته بود که تو یک هفته نمیای واقعا خوشحالم که نرفتی
و منم در آسمون ها سیر میکردم
ناگفته نمونه اصلا و ابدا چنبن رفتارهایی از شوهر من طبیعی نیستو امکان نداره بیاد منو همینجوری بغل کنه واسه همین خیلی خیلی برام خاطره عاشقانه ای بود

شمیم جان سلام

از دستت ناراحتم

خاطره اولتو که گفتی ایرادشو گفتم ، خاطره دومت ایرادش این بود که گفتی تو شوک بودی ، عزیزم چرا تو شوک بودی چیش عجیب بود ؟ چقدر همسرت باید محبت کنه که برسه به جایی که تو بگی همسرم که مثل همیشه .... ، همسرم که با قلب مهربونش .... همسرم که عاشقمه ......

کی میشه شمیم خاطراتتو اینطور بنویسی؟

حالا هم که میگی حتی حاضر نبودی به زبون بیاری از 1هفته دوری همسرت چقدر ناراحتی و تازه به لج وانمود میکردی یه هفته نمیدیدیش خیلی ام بد نبوده ؟؟

شمیم جان خیلی وقتها باهات همدردی کردم ، نه من بلکه خیلی ها ، خیلی وقتها درکت کردیمو ..

اما خیلی وقتها هم به همسرت حق دادیم ، شمیم تو چرا اینقدر سختی ؟ باید همسرت میگفت که تو میرفتی دنبالش ؟ نمی شد خودت میرفتی دنبالش و سورپرایزش میکردی؟

شمیم مهربونم تو خیلی وقته اینجایی ولی قبول کن که یه دیوار جلوی خودت ساختی که زیادم بدت نمیاد بزنی خرابش کنی انگار از اینکه اینطور فکر کنی که به قول خودت با یک مرد بی ایمان ازدواج کردی و بابتش خیلی عذاب کشیدی بدت نمیاد ؟ چرا نمیخوای بگی ؛ همسرم مرد خوبی بوده و من ناشیانه رفتار کردم ، چرا نمیخوای اینو به زبون بیاری؟

شمیم من برای زندگیم تلاش کردم بالا پایین زیاد داشتم خیلی ها اینجا دلشون سوخت خیلی ها آه کشیدن ولی نهایتا گفتم من اشتباه کردم چون فهمیدم از اینکه فکر میکردم درست رفتار کردم و در حقم بدی شده زیادم بدم نمیومده

فکر میکنم تو ام یه حسی توی همون مایه ها داری ، این دیوارو خرابش کن و واقعیتهای زندگیتو بهتر ببین

منتظریم که بازم از این خاطرات قشنگت بنویسی اما خاطراتی که توش بویی از غرور نباشه ، مثل خودت زلال باشه شایدم خاطراتی که تو برای همسرت ساختی

منم میخوام یه خاطره بگم که مال بعد از انقلابه انقلاب شوهرم از ترس جدی شدن من

تولدم بود خیلی ناراحت بودم ک اصلا به رو خودش نمیاره چون مطمینم یادش بود چون تو تقویمش قبلا یادداشت کرده و همیشه تقویمشو چک میکنه
شب تولدم ک چیزی نگفت فرداشم تا ظهر هیچی بعد خیلی عادی گفت تولدت مبارک . عصر گفتم واقعا هیچ کاری نمیخوای انجام بدی برا تولدم؟؟؟
ولی خب نه دعوایی بود نه قهری و نه غری
خیلی اروم گفتم
اونم گفت مثلا چی کار کنم من گفتم هیچی همینجوری پرسیدم
باورم نمیشد حتی یه کیک هم به ذهنش نمیرسه بخره اخه؟؟؟؟؟

همسرم یه خورده لارجه خیلی کم برامن هدیه گرفته ولی خب هروقت هم گرفته زیاد هزینه کرده و این روزا تو موقعیتی نیستیم ک بتونه زیاد هزینه کنه ولی بازم با خودم میگفتم حالا یه شاخه گلم نمیتونه بگیره

خلاصه همینجوری حالم گرفته بود عصر گفت من برم نون بگیرم با خودم گفتم شاید میخواد سوپرایزم کنه ک باز گفتم بهتره تصویر سازی نکنم تا نخوره تو ذوقم

رفت و اومد من پشت میزم داشتم مطالعه میکردم یهو یه جعبه کادو گرفته ی خوشکل با یه پاپیون قرمز روش گذاشت جلوم واقعا تعجب کردم بازش کردم دیدم یه چیزیه ک واقعا هیچ استفاده ای برا من نداره و به نسبت اوضاعمون پول زیادی هم براش داده
البته من ابراز خوشحالی کردم و نشون دادم خیلی خوشم اومده

با یه حالت مظلومی گفت پول نداشته و نمیدونسته چی بخره و خیلی سخت انتخاب کرده
(منو همسرم خیلی مشکلات داشتیم تا همین چند وقت پیش هم از دست یه سری خصوصیاتش به ستوه اومده بودم ولی خب چیزی که برام روشنه صداقتشه)

منم باور کردم که اون واقعاااا نمیدونه چی بگیره مخصوصا وقتی که نمیتونه زیاد هزینه کنه و همه خاطراتی ک مال وقتی بود که اوضاع مادیمون خوب نبوده و تو مناسبتا حتی ی چیز ساده برام نمیگرفته از دلم رفت بیرون (البته هروقت ک پول داشته چیز خوب خریده برام ولی خب من دوست داشتم هر وقت هم نداره لا اقل یه گل بگیره ولی الان با خودم میگم چون منو شایسته بهترینها میدونه وقتی نداره راضی نمیشه ی چیز کوچیک بگیره...اخلاقش اینجوریه دیگه)

شاید الان باخودتون بگید یه هدیه ی بی استفاده اونم بعد از این ماجراها و ناراحتی من ک دیگه خوشحالی نداره
ولی به دلایلی ک گفتم برای من خیلی ارزشمنده و دوسش دارم

راسی الانم قرار شده یه سوپرایز نمایشی داشته باشیم
یعنی شوهرم خانواده هامونو دعوت کنه و وانمود کنه میخوادمنو سوپرایز کنه مثلا منم خودم بزنم به اون راه
چ کنم دیگه..عشق سوپرایزم دیگه حتی نمایشیش
به امید روزی که راستکی سوپرایز شم