موضوع: همسران در ترازوی یکدیگر ( کدام کفه سنگین تر است ؟)

سلام به همه دوستان خوب و گرامی مدت ها بود میخاستم خصوصیات خوب و بد همسرم رو روی کاغذ بیارم و برا خودم مرور کنم به نظرم بد نیست گاهی خصوصیات همسرمون رو مرور کنیم و اون هارو رو کفه ترازو بزاریم البته عادلانه بنویسیم شاید با یادآوری این خصوصیات دیدمون نسبت به زندگیمون تغییر کنه و امیدوارتر ادامه بدیم البته دوستان کارشناس بهتر میتونن این تاپیک رو تحلیل کنن هر کدوم از دوستان مایل بودن میتونن خصوصیات همسرشون رو بنویسن برای شروع خودم خصوصیات همسرم رو مینویسم حتی خصوصیات ظاهری خصوصیات بد ایشون : بسیار زودرنج و عصبی - نسبتا چاق و پرخور - خاله زنک - بسیار حساس به حرف دیگران - ریز بین - با کوچکترین حرفی فوری داد وبیداد راه میندازه - حساس به بچه - گاهی اوقات سیگار میکشه البته خیلی دیر به دیر اگه به قول خودش پایه داشته باشه - بددل خونه هر کسی غذا نمیخوره - کمی بدبین به اطراف - همیشه نکات منفی کاری رو میبینه- اعتماد به نفس پایین البته برا غریبه ها ولی تو خونه فقط خودش و خونوادشو قبول داره همش میگه ما اینجوریم شما اینجورین - تنبل - گاهی بسیار لجباز خصوصیات خوووووب: مهربووووون - بسیار عاطفی - اهل خانواده - بدون ما (من و پسرم ) هیچ جا نمیره - اهل مسافرت - اهل آشپزی - دستپخت عالی (همیشه دعوا داریم که کی غذا درست کنه ) - آداب معاشرت خوب - بسیار احترام گذار به مهمان - شوخ طبع - ظاهر معصومانه طوری که وقتی خوابه آدم دلش میسوزه واسش اینقدر که معصومانه هست قیافش- اهل سوپرایز- مناسب ها رو کاملا به جا میاره ( تولد - عیدی - سالگردها)

سلام مهرسا مامان عزیز

خیلی پیشنهادت خوب بود

من یه پیشنهاد دارم اینکه نقاط منفیش رو ننویسی. من یه روزی برای تمام اعضای خانوادم این لیست رو تهیه کردم و نکات مثبتشون رو نوشتم .

خودم هم وقتی میخوندمش متعجب میشدم که چقدر اعضای خانوادم خوبن و دوست داشتنی اما برای من عادی شده خوبیاشون .

متاسفانه خیلی از ما آدما این جوری هستیم که به خوبی دیگران عادت میکنیم اما بدی هاشون رو زیر ذره بین میذاریم.تازه اگه خوبی شون که همیشگیه یه روز نباشه ازشون متوقع و ناراحت هم میشیم!
به نظر من اگه خوبی هارو زیر دره بین بذاریم و بدی هارو بدون ذره بین نگاه کنیم خیلییی خوب میشه.

به نظرم اگه همسران قصد دارن عیب همدیگرو تغییر بدن باید اول به پذیرش عمیقی از هم برسن!! خود این پذیرش باعث رشد دوطرف میشه و هرکسی خود به خود دنبال برطرف کردن عیب هاش میره.
خود این پذیرش دیگری هم ریشه اش در پذیرش خوده .تا ما خودمونو نپذیریم با تمام عیب ها و خوبی ها هرگز نمیتونیم دیگری رو بپذیریم.

خلاصه اینکه به نظر من فقط خوبی هاشو بنویس تا پررنگش کنی.اگرم بدی هارو مینویسی همینجوری رهاش نکن!! برای کنار اومدن باهاش راهکاری چیزی بده.ضمنا اینکه شما به همسرت برچسب منفی بزنی کمکی نمیکنه به حل مساله. مثلا گفتی همسرم تنبله.

میتونی بنویسی همسرم (گاهی اوقات/اکثرا/همیشه) توی کارهای خونه به من کمک نمیکنه.اما فلان روز به من کمک کرد تا فلان کارم رو تموم کنم.

این هم پیشنهاد من بود.