موضوع: وابستگی من به شوهرم وتحقیرهای اون...افسرده ام...

سلام..ممنونم که وقت میزارید میخونید من نمیخوام جدا شم...از طرفی هم نمیخوام تاپیک جدید بزنم...دوباره از نو همه چیز رو بنویسم...مشکل اصلی من وابستگی مزخرف بیش از حد من به همسرم هست...دوست دارم زندگیمو درست کنم اما هیچکس راه حل نمیده...شوهرم دست بزن داره شدید..اصلا نمیشه درباره هیچ موضوعی باهاش حرف زد...خسیس...من هیچوقت پول کافی ندارم...این منو عصبی میکنه..گاهی وقتا میخوام برم دکتر پول ندارم..درحالیکه همسرم وضعیت مالی خیلی خوبی داره..چرا اسمان ابی و فرشته مهربان..یاکسی تاپیک منو نمیخونه..الان چندروز قهریم کتک کاری کردیم پای من کبود...بابام فهمید ما دعواگرفتیم..بهم گفت حتما میره به برادربزرگش میگه...ولی میدونم نمیتونن کاری بکنن..همه اینا برمیگرده به رفتارهای پدرشوهرم بازنش..مادرشوهرم عین یه برده ست توی خونه...ازکوچکترین حق انسانی محروم..با۴۵تومن پول یارانه چنان ذوق میکنه..فکرمیکنه ارزش قایل شده براش..شوهرم تند وعصبی پرخاشگر وخسیس..فقط معتاد وزن باز نیست...اونم چون وقت شونداره...شوهرم فقط دوست داره واسه خانواده ش پول خرج کنه...هردفعه میخوام برم بیرون میره خانواده برادرشو سوارمیکنه میگه بریم...متنفرم از این کارش..هیچوقت نمیگه خواهرات هستن..مادرت وپدرت...از طرفی من خودم یه مشکلی دارم تا یه دعوامیگیریم بی انگیزه میشم...بی روحیه..هیچکاری انجام نمیدم..عین یه منزوی...ناهاردرست میکنم ولی هرکی بایدخودش جدابخوره..دوست ندارم ریخت شوببینم..بچه ها ومشاورهای همدردی عاجزانه تقاضای کمک دارم..

- - - Updated - - -

سلام..ممنونم که وقت میزارید میخونید من نمیخوام جدا شم...از طرفی هم نمیخوام تاپیک جدید بزنم...دوباره از نو همه چیز رو بنویسم...مشکل اصلی من وابستگی مزخرف بیش از حد من به همسرم هست...دوست دارم زندگیمو درست کنم اما هیچکس راه حل نمیده...شوهرم دست بزن داره شدید..اصلا نمیشه درباره هیچ موضوعی باهاش حرف زد...خسیس...من هیچوقت پول کافی ندارم...این منو عصبی میکنه..گاهی وقتا میخوام برم دکتر پول ندارم..درحالیکه همسرم وضعیت مالی خیلی خوبی داره..چرا اسمان ابی و فرشته مهربان..یاکسی تاپیک منو نمیخونه..الان چندروز قهریم کتک کاری کردیم پای من کبود...بابام فهمید ما دعواگرفتیم..بهم گفت حتما میره به برادربزرگش میگه...ولی میدونم نمیتونن کاری بکنن..همه اینا برمیگرده به رفتارهای پدرشوهرم بازنش..مادرشوهرم عین یه برده ست توی خونه...ازکوچکترین حق انسانی محروم..با۴۵تومن پول یارانه چنان ذوق میکنه..فکرمیکنه ارزش قایل شده براش..شوهرم تند وعصبی پرخاشگر وخسیس..فقط معتاد وزن باز نیست...اونم چون وقت شونداره...شوهرم فقط دوست داره واسه خانواده ش پول خرج کنه...هردفعه میخوام برم بیرون میره خانواده برادرشو سوارمیکنه میگه بریم...متنفرم از این کارش..هیچوقت نمیگه خواهرات هستن..مادرت وپدرت...از طرفی من خودم یه مشکلی دارم تا یه دعوامیگیریم بی انگیزه میشم...بی روحیه..هیچکاری انجام نمیدم..عین یه منزوی...ناهاردرست میکنم ولی هرکی بایدخودش جدابخوره..دوست ندارم ریخت شوببینم..بچه ها ومشاورهای همدردی عاجزانه تقاضای کمک دارم..

سلام...صبا جان چرا انقده داری خودتو اذیت میکنی؟؟ بابا من تازگیا فهمیدم ..که باید با بیخیالی طی کرد......از من بی کس تر توی دنیای خدا وجود نداره.....نمیدونم تایپیکم رو خوندی یا نه...اما فدات بشم دنیا ارزشی نداره...طلاق بگیری که چی؟؟ مورد و کیس بعدی از کجا معلوم بهتر از شوهرت باشه.....تنهایی هم بخواهی زندگی کنی مشکلات خاص خودشو داره....عزیزم من عین تو وحشتناک وابسته شوهرم بودم..تا جایی که شبا اگه میرفتم توی تخت....و شوهرم تا دیر وقت بیدار بود.....خواب به چشام نمیومد...میشد سه ساعت انتظار میکشیدم تا بیاد..اما فقط خودمو اذیت میکردم...اومدم اینجا تایپیک زدم...دختر جوان خیلی بهم کمک کرد...که واسه خودم ارزش قائل بشم.....به خودم ارج بدم...عزیزم واسه خودت زندگی کن..طوری رفتار کن که اصلا وجود نداره....به خودت برس....اگه بعد از یه مدت رفتارش خوب نشد...بخدااا قسم خودم تجربه کردم که دارم بهت میگم........من شدید وابستگی داشتم...اما الان دیگه اصلا برام مهم نیست...البته نه اینکه مهم نباشه ها....یه مدت اینجوری وانمود کردم...الانم دیگه وابسته بهش نیستم....یه مدت واسه خودت باش.......

سلام دوستان عزیزم.بی نهایت ممنونم که می خونید سعی میکنم واسه خودم زندگی کنم زن بیخیال درونم رو فعال کنم...بیشتر خودمو کنترل کنم..سعی میکنم برنامه ریزی کنم برای ارشد بخونم..کلاس خیاطی رو هم ادامه میدم..کارهای هنری اعصابمو ارام میکنه...ولی بهم بگید باشوهرم چطور رفتارکنم..چیکارکنم اون وابسته شه بهم..یا زندگیم بهتر بشه ارام بشه..شوهرم بهم اعتماد کنه..اتفاقات خوب برام بی افته..هرچی به ذهن تون میرسه بگید...راستی یه چیزی هم هست ما هروقت با هم دعوا میگیریم شوهرم دوست داره منو از خونه بندازه بیرون..میگه برو طلاق بگیر مهریه رومیدم...مثلا پنجشنبه منو کتک زد وهمه اینارو بهم گفت من فقط گریه میکردم...شب اچمدم.سرجام خوابیدم..مادرم بهش زنگ زده بود گفته بود ناهر میایین اینجا...بهش گفته بود میاییم...من باورنمیکردم...چون اون خونه مادرم زیاد نمیاد..ولی اون روز ناهر اومد تا ساعت پنج هم موند..گیج شدم...معنای حرفاوکاراشو نمیفهمم..دوست ندارم این حرفارو بشنوم..کمک کنید...دوستای خوبم...اقایان هم لطفا نظربدن..بلخره جنس خودشون رو خوب میشناسن..ممنون میشم

نوشته اصلی توسط saba.khaste

سلام دوستان عزیزم.بی نهایت ممنونم که می خونید سعی میکنم واسه خودم زندگی کنم زن بیخیال درونم رو فعال کنم...بیشتر خودمو کنترل کنم..سعی میکنم برنامه ریزی کنم برای ارشد بخونم..کلاس خیاطی رو هم ادامه میدم..کارهای هنری اعصابمو ارام میکنه...ولی بهم بگید باشوهرم چطور رفتارکنم..چیکارکنم اون وابسته شه بهم..یا زندگیم بهتر بشه ارام بشه..شوهرم بهم اعتماد کنه..اتفاقات خوب برام بی افته..هرچی به ذهن تون میرسه بگید...راستی یه چیزی هم هست ما هروقت با هم دعوا میگیریم شوهرم دوست داره منو از خونه بندازه بیرون..میگه برو طلاق بگیر مهریه رومیدم...مثلا پنجشنبه منو کتک زد وهمه اینارو بهم گفت من فقط گریه میکردم...شب اچمدم.سرجام خوابیدم..مادرم بهش زنگ زده بود گفته بود ناهر میایین اینجا...بهش گفته بود میاییم...من باورنمیکردم...چون اون خونه مادرم زیاد نمیاد..ولی اون روز ناهر اومد تا ساعت پنج هم موند..گیج شدم...معنای حرفاوکاراشو نمیفهمم..دوست ندارم این حرفارو بشنوم..کمک کنید...دوستای خوبم...اقایان هم لطفا نظربدن..بلخره جنس خودشون رو خوب میشناسن..ممنون میشم

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
سلام دوست عزيزم از پست آخرت برداشت من اين هست كه شوهرت كينه اي نيست عصباني ميشه يك چيزايي مي كنه و يه چيزايي ميگه ولي زود آروم ميشه. مطمنم كه تو عصبانيش مي كني اون اونقدر از دستت عصباني ميشه كه راه ديگه اي نميبينه و ميگه برو بيرون و يا برو طلاق بگير وگرنه اگه دوستت نداشت و ميخواست طلاقت بده خب خودش اينكارو مي كرد.تنها كاري كه ميتوني بهش بكني يعني براي زندگيت اين هست كه خوب باشي و خوبي بكني حتي اگه يك طرفه باشه مردا خوبي زنهاشون رو زود مي فهمن و اينكه غر نزن و شاد باش و مهمتر با شوهرت دوست باش يك دوست صميمي.اگه دوست نداري حرفاي بد بشنوي و ... بايد عصبانيش نكني ببين كدوم كارات عصبي اش مي كنه كم كم كمشون كن مثلا هر هفته دو تا از كارات رو كه عصبانيش ميكنه كم كن. به حرفاش گوش بده سعي كن باهاش مهربون باشي.توي قران هست كه خدا زن رو مايه آرامش مرد آفريده چرا زندگي ماها بايد اينقدر متلاطم باشه تو بايد به عنوان زن به شوهرت آرامش هديه كني.تو وظايف خودت رو به نحو احسنت انجام بده مطمنم اون مثل موم ميشه مشكل ما زنها اينه كه راه و روش شوهرداري رو بلد نيستيم به نظر من ارشد رو فعلا بي خيالش بشو چون من تجربه كردم ادم اعصابش بيشتر خرابتر ميشه زندگي مهمتر از فوق ليسانس و دكترا هست البته من مخالف پيشرفت خانمها نيستم ولي فعلا توي زندگي خانوادگيت ارشدت رو بگير وقت براي چيزاي ديگه خيلي زياده آرزوي خوشبختي و موفقيت مي كنم برات.

سلام دوستان عزیزم...بسیارممنونم که پست های منو میخونید و نظر میدید..السای عزیز سعی میکنم یکی یکی روش ها رو پیاده کنم...پاییز عزیز پنجشنبه من رفتم خونه خواهرم...خونه ش دقیقا روبه روی خونه من..چون حالش بد بود...بااینکه همسرم با من قهر بود..بهش اس دادم و گفتم.خونه خواهرم هستم حالش بد یکم دیرتر میام ولی اون اومد خونه و سریع زنگ زد با بدترین حالت بهم گفت مگه خونه وزندگی نداری گمشو بیا خونه جلوی خواهرم ابروداری کردم...ساکت وارام بهانه گرفتم اومدم خونه خودم...همین که رسیدم شروع کرد منم بهش گفتم اون احتیاج به کمکم داشت رفتم واسه خوشی نرفته بودم که..یکی اون گفت یکی من..البته اینو هم بگم من شاید هفته ای یه بار هم خونه خواهرم نرم که همسرم دچار سوظن نشه..مگر موردی پیش بیاد..بهش گفتم این همه به خواهرات کمک میکنی کاراشون انجام میدی ...پول میدی...هیچی نیست همچی من رفتم...بعد بهانه شام گرفت واومد منو زد...درحالیکه من داشتم سیبزمینی توی ظرف شویی پوست میگرفتم...چاقو دستم بود اومد گردنم گرفت که خفه م کنه...جیغ زدم محکم سیلی زد..من با گریه براش شام درست کردم گذاشتم جلوش...خوشحال بود..به خودش میبالید من باگریه بهش گفتم تو نامردی و بی عاطفه هستی میگفت بیشتر از اون چیزی که فکرشو بکنی...گاهی وقتا فکرمیکنم واقعا برده هستم...شوهرم غرق در پول و کاراش...اززندگی فقط پول براش مهم...خیلی هم خسیس..وسط دعوا همش بهم میگفت با صدای بلند حرف نزن..نمیدونم چی فکرمیکنه...مگه دعواهم اروم میشه...اونم ادمی مثل شوهرم که کارد وبه استخوان میروسونه...انتظار ارامش داره..اگه شوهرم حرف طلاق میزنه...بخاطر اینکه من چندبار قهرهای طولانی داشتیم...متوجه شدم هرکاری فقط اولین بار برای شوهرم سخته..بعد اون خیلی راحت خودش موقعیت شو فراهم میکنه....به من میگه هروقت خواستی برو امادگی دارم مهریه رو بدم...فقط تو بگو کی میری....من توی گریه بهش گفتم چون دوستت داشتم نرفتم...ولی برگشته میگه مرده شور خودتو ودوست داشتنتو ببره...بعدش هم که جمعه پاشو اومد خونه مادرم ناهار..شوهرم یه جور اختلال روانی داره...خواهرم روانشناس بارها بهم گفته شوهرتو راضی کن ببر بزار درمان بشه...این رفتارها هم ریشه در کودکیش داوه چون پدرش با مادرش این کارهارو میکرد...ولی اصلا توی خانواده شون برای زن ارزشی قایل نیستن..خدایا کمکم کن..هرسوالی دیگه ای دارین