موضوع: میخواهم زن و شوهر مستقلی باشیم

سلام
به امید خدا آخرای شهریور دیگه قراره مستقل بشم و زندگی متاهلیمو شروع کنم.
من یه مشکلی دارم این هست که خانه اجاره ای ما اجاره نامه اش به نام پدر شوهرم هست چون پولی نداریم پدرشوهرم پولشو داده.
میخواستم بدونم من برم تو خونه ای که به نام شوهرم نیست؟
احساس میکنم اگر از اول راه اینطوری باشم فردا هم که قراره ماشین هم بگیریم اون هم قراره به نام پدر شوهرم باشه
چیکار کنم؟

آفتابگردان عزیز شروع زندگی مشترکتون رو تبریک می گم. اگر تامین مالی اجاره خانه شما به عهده ایشون هست و شما در آن نقشی ندارید پس اینکار قابل درک هست و در جهت کمک به زندگی شما انجام شده .از سوی دیگر احساس شما را هم می شه فهمید چرا که همه ما دوست داریم در زندگی و تصمیم گیریها مستقل باشیم ولی این کار تا زمانیکه کاملا عنان مسائل اقتصادی را در درست نگرفته ایم غیر ممکن هست و ما خواه ناخواه مجبوریم تن به شرایطی بدهیم که خیلی از آن خشنود نیستیم پس تا رسیدن به آن موقعیت لازم هست از زندگی غافل نشده و حال امروزمونو خراب نکنیم

مرسی رهدخت عزیز
خانواده شوهرم خیلی توی مسائل ما دخالت میکنن
من از این میترسم که دیگه استقلال مالیمونم از دست بدیم و همیشه وابسته اونا باشیم
من از این میترسم برای سال به سال خونه اجاره کردن پدرشوهرمو صدا کنیم تا بیاد خونه برامون بگیره
وقتی نه عروسی برام گرفتن نه خریدی برام کردن یعنی پول اجاره خونه رو میخواد بگه مال خودمه؟
اصلا نمیتونم چنین مساله ای رو درک کنم خیلی داره اذیتم میکنه
خواهش میکنم یه چیزی بگید

ممنون از شما دو بزرگوار

شوهرم فوق لیسانس و کارمند هست من لیسانس. من 27 شوهرم 29 سالشه. هر دو خانواده سطح متوسطیم.

خواهش میکنم بگین چبکار کنم
روی این موضوع فوکوس کنم یا نه؟ اصلا مساله مهمیه یا از دید من مهمه؟
من میخوام اختیار زندگیمون دست خودمون باشه
اصلا تحمل این قضیه رو ندارم طوری که میخوام همه چیو به خاطرش کنسل کنم

دختر خوب افتابگردون مسئله مالی همسر و خودتون از ابتدا روشن بوده و شما به همین دلیل از بسیاری از خواسته هاتون که مبنی بر تشریفات مراسم عروسی هست صرفه نظر کرده اید و حتما هم دلایل قابل قبول و منطقی داشتید که قابل احترام هست. شما همسرتونو همینگونه که هستند انتخاب کردی به انتخابتون احترام بگذارید و مسولیت تصمیمتونو به عهده بگیرید. از ابتدا مشخص بوده که برای شروع زندگی نیاز به کمک دارید و شما هم پذیرفته اید پس زوم کردن در موردی که غیرقابل تغییر هست تنها موجب تلخی زندگی و اختلال در روابط با همسرتون خواهد شد.
یادمون باشه همه ما در ازای برای بدست آوردن هر آنچه می خواهیم باید از خیر چیزهای دیگر بگذریم. تا شما به استقلال مالی نرسیدید باید با این شرایط کنار بیایید و بدونید که سایه حمایتهای مالی دیگران همیشه بر سر زندگی شما خواهد بود چه این حمایتها از سوی خانواده همسرتون باشه و چه خانواده خودتون.
شما می تونید به حمایت پدر شوهرت نگاه مثبت داشته باشید و یا نگاه منفی این انتخاب خودتونه. هیچکس نمی تونه به شما کمک کنه جز خودتون و یادتون باشه افکار امروز شما رفتار شما رو می سازه و پیامدهای آن کیفیت زندگی شما رو در آینده تعیین می کنه

سلام ممنون
شوهرم پس اندازی نداره و داریم از صفر شروع میکنیم، من فرزند آخرم همسرم فرزند وسط و ازدواجون سنتی بوده.
آخه این پول پیش خونه قراره بود مال ما باشه چون که من از همه هزینه ها گذشتم تا حداقل پس اندازی داشته باشیم. الان اون چندر غاز رو هم نداریم خب چکاری بود من مجلسمو میگرفتم
من خیلی حالم بده خیلی این مساله داره آزارم میده

سلام آفتابگردان عزیز. خیلی خوبه که از همین الان به فکر حل مشکلاتت هستی تا مبادا با گذر زمان خدای نکرده کار به جاهای باریک کشیده بشه.
من و همسرم هر دو با اینکه تا به همین الان شوهرم دانشجو بوده به هیچ عنوان زندگیمونو با منت و کمک کسی شروع نکردیم. خود من از اول انتظاراتمو از خانواده شوهرم به صفر رسوندم. چون من هم مثل شما استقلال تو زندگی برام حرف اول رو میزنه.

شوهرم تمام خرج عقدو عروسی و پیش خونه رو خودش با وام ازدواج و قرض و کار پاره وقتی که کرده بود تامین کرد. من هم چون میدونستم تمام این خرجها با شوهرمه خیلی توقعاتمو پایین اوردم و عروسی را درحد کاملا معمولی گرفتیم. شاید اولا شاکی بودم از اینکه چرا خانواده شوهرم هیچگونه کمکی به ما نکردن ولی الان که دو سه سال از عروسیمون میگذره فهمیدم که چقدر شوهر من با درایت عمل کرد. درسته خانوادش وضع مالی خوبی نداشتن ولی حتی اگر میتونستن شوهرم هیچ انتظاری از اونها نداشت جز احترام به من که رنش هستم.

تا الان هیچ گونه دخالتی تو زندگیمون نداشتن. نه در مورد عروسی نه مکان زندگی و نه هزینه ها و ... تنها تصمیم گیرنده تو تمام امور زندگی من و شوهرم بودیم. تا همین الان حتی مادرشوهرم اگر چیزی به دلشه و دوست داره خیلی با احتیاط حرفشو میزنه. مثلا نمیخواید بچه بیارید؟ من میگم نه هنوز شرایطشو نداریم...

پس عزیزم درسته که همه ما دوست داریم اول زندگی خیلی مسائل مالی بهتر برامون تامین بشه.. و دوست داریم خانواده شوهر بهمون کمک کنن ولی یادت نره هیچ کمکی بدون چشمداشت و انتظار نیست.. مخصوصا که میگی خانواده شوهرت از همین الان تو کارهاتون دخالت میکنن..

به نظر من با شوهرت دز مورد این مساله صحبت کن.. طوری که ناراحت نشه. بهش بگو باابات خیلی لطف داره که میخواد پول خونه را بهمون بده ولی عزیزم من دلم میخواد مستقل باشیم و اگر قراره پدرت پولی بهمون بده باید یه روزی بهش برگردونیم.. عین این جمله را به خودشون بگید و پولی را به عنوان قرض ازشون بگیرید.. مگر اینکه اونها اصرار کنن و بگن نه.. ما خودمون دلمون میخواد این پولو به پسرمون بدیم.. وگرنه اگه قراره این پول داده بشه و اونها انتظار داشته باشن بعدا ازتون بگیرن پس بهتره همین الان قبل از اینکه اونها چیزی بگن یا بخوان دخالتی کنن خودتون همه چیزو مشخص کنین..

یادت نره این خداست که روزی رسونه نه بنده خدا.. مطمئن باش اگر نیتت پاک باشه خدا خودش طوری همه چیزو درست میکنه که اصلا نمیفهمی..

پس به خدا توکل کن و انتظارتتو از همین الان از خانواده شوهرت به صفر برسون تادر اینده دخالت های اونها را به حداقل برسونی..