موضوع: مشکل اختلاف سنی در دوستی

سلام من یه پسر 18 ساله ام.مشکل من خیلی جالبه.چند ماهیه که تو دوستی با یه پسر 13 ساله تو محلمون به مشکل بر خوردم.من کوچیک ترین بچه خونواده هستم.خیلی دوست دارم داداش کوچیک تر داشته باشم.با این طرفم هم الان خیلی رابطم قویه طوری که هم دیگرو داداش صدا میکنیم.ولی مشکل اینه که کنار هم بودنمون کمه.ازش پرسیدم چرا میگه "اختلاف سنیمون".بعد حرفامم خوب نمیفهمه و حالمو درک نمیکنه.من نمیدونم اصلا ممکنه ما همیشه با هم باشیم؟
خواهشا کمکم کنید کلی مقاله و مشورت اینو اونو استفاده کردم ولی فایده نداشت.
منتظرم راهنماییتونم.تشکر.

سلام دوست عزیز
دوستی و محبت کردن جزیی از وجود انسان هست و نیاز به محبت انسان اجتناب ناپذیر است. ولی برای اینکه به این موضوع دید شفاف تری داشته باشیم، بنده چند سوال از شما دارم: 1.آیا احساس خاصی به این دوستتون دارید؟ 2. آیا ندیدن دوستتون شما را دلتنگ می کند؟ 3. آیا احساس وابستگی به این دوستتون رو دارید؟

متاسفانه بعضی ها فکر میکردن که انقد علاقه ی شدید من نیت بدی شاید پشتش باشه.اما اگه حرف دل منو بخواید جز برادری و رفاقت بسیار قوی چیزی نیست.حقیقتش ندیدنش اذیتم میکنه و دلتنگش میشم.احساس وابستگی هم دارم.

آقا حمید بهتره با پسرهای همسن خودت دوستی کنی و با فعالیتهای بدنی و خوب درس خواندن و تعیین یک هدف که آینده خوبی برات رقم بزنه و تلاش برای رسیدن به آن وقت و انرژیتو صرف احساسهای بیجا و غیر منطقی نکنی. به دیگران حق بده که درباره تو و اصرار و احساست شک کنن . هر چه سریعتر کنترل رفتارتو در دست بگیر و شخصیت خودتو زیر سوال نبر.

تشکر..اما:
فکر نمیکنم 5 سال اختلاف سنی زیادی باشه.
2:چرا باید به بقیه این اجازرو بدم که هر فکری درباره من بکنن.
3:من درسمو میخونم و این رابطه هیچ تداخلی تو اون نداره.
4:نظر شما که راه حل نشد.شد پاک کردن صورت مسئله.
5:این که میفرمایید احساسات غیر منطقی.اصلا احساسات جنسش غیر از منطقه و منطق سرش نمیشه.
حالا:::
چرا اصلا باید بیخیال این رابطه بشم؟؟؟
کسی راه حل بهتری نداره؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

سلام مجدد خدمت شما آقا حمید
و سپاس فراوان دارم که جواب سوال های بنده رو دادید
بنده فقط یک سوال دیگر می پرسم و ادامه ی بحث را خدممتون عرض می کنم. آیا در گذشته ی خود همچین احساسی را به کسی دیگر داشته اید؟ آیا او هم پسر بوده است؟
همان طور که خود شما گفتید دوستی با فردی کوچکتر از خود، به خودی خود مشکلی نداشته و شما خودتان را برادر بزرگ او می دانید و حتی می توانید به او در درس و تکالیفش هم کمک کنید و من شخصا به هیچ عنوان فکر نمی کنم که شما نیت بدی داشته باشیدو این فکر من در قبال شما دلایل متعددی دارد. ولی ذکر این دلایل به دلیل گسترده بودن در این بحث نمی گنجد. دوست عزیزم در واقع مشکل شما اختلاف سنی نیست. امکان داشت این احساس شما در مورد فردی که حتی هم سن شماست هم اتفاق بیافتد، یعنی این احساس را به یک هم سن خود داشته باشید.
دوست عزیز سختی دیده ی من، سخنان شما حاکی از رنج و عذابی است که شما متحمل شدید و چون شما مقید به انسانیت هستید این رنج و عذاب شما بیشتر هم شده است. اگردر گذشته نیز شما احساس وابستگی شدید به فرد دیگر(پسر) داشتید موضوع مقداری پیچیده تر می شود.
اگر شما وابستگی شدید دارید و هر روز این وابستگی بیشتر می شود و حتی گاهی اوقات خواب دوستتان را می بینید و رویا پردازی می کنید و دوست دارید همیشه با او باشید. وقتی می بینید او با کسی می گردد و بازی می کند ناراحت و عصبانی می شوید.
این ها علائمی هستند که اگر شما دارید لطفا بفرمایید تا به موضوع دیدگاه عمیق تری داشه باشیم
لطفا تمام جزئیات را بنویسید و به سوالات مطرح شده جواب شفاف بدهید. به امید آنکه خیالتان آرام گردد. ممنونم از شما

- - - Updated - - -

نوشته اصلی توسط raha20014

آقا حمید بهتره با پسرهای همسن خودت دوستی کنی و با فعالیتهای بدنی و خوب درس خواندن و تعیین یک هدف که آینده خوبی برات رقم بزنه و تلاش برای رسیدن به آن وقت و انرژیتو صرف احساسهای بیجا و غیر منطقی نکنی. به دیگران حق بده که درباره تو و اصرار و احساست شک کنن . هر چه سریعتر کنترل رفتارتو در دست بگیر و شخصیت خودتو زیر سوال نبر.

دوست عزیز به عقیده بنده احساسات نباید در انسان ها سرکوب شوند، در واقع باید آن ها را مدیریت کرد. به عقیده بنده دیگران حق ندارند در مورد کسی که شناختی از او ندارند و در واقع در ذهن او نیستند قضاوت کنند چه برسه به قضاوت نابه جا، انتخاب اهداف و حرکت به هدفی خاص ابتدا نیازمند آرامش درونی می باشد. چون بدون آرامش یا هدف عوض می شود و یا شکست می خورد.
ممنون

با عرض سلام
به عقیده بنده ی حقیر
ابتدا باید درک درستی و جامعی از مشکل به وجود آمده داشت، سپس راه گشایی کرد.
با سپاس فراوان

سلام دوستان ممنون از راهنمایی هاتون.
راستش بله من قبلا هم این احساس رو به یکی از دوستام داشتم.ولی به این صورت شدت نگرفت.
همچنین بله من احساس وابستگی بهش دارم و خوابشم میبینم.و همچنین باز بله من وقتی میبینم که با کسی زیاد گرم میگیره یا با کسی غیر از من فعالیتاشو میکنه عصبی و ناراحت میشم،اصلا گاهی اوغات عجیب به هم میریزم.در کل شما زدید تو خال،فکر کنم دوای مشکل من دست خودتونه.خواهشا کمکم کنید این مسئله داره خیلی ذهنمو تو زندگی به هم میریزه.
راستی یکی از دوستامون فرمودن که اختلاف سنی ما خیلی زیاده و من جوانمو اون نوجوانو........
من خودم به شخصه تو محل و زندگی آدمای زیادی دیدم که دوستای صمیمی با این اختلاف سنی دارن.به نظر من الان بگی یه 18ساله با یه 13ساله ارتباط صمیمی داره همه تعجب میکنن و سوسک میشن.ولی بگی یه 23ساله با یه 18ساله صمیمینو رفیقن هیچکی هیچی نمیگه.چرا؟چون هم هیکلن.اینه میگن عقل مردم به چششونه.
حالا شما بفرمایید منتظرم.