موضوع: فک میکنم مشکل خطای شناختی دارم در مورد همسرم دارم دیوونه میشم

همه چیز برمیگرده به 7 سال پیش نمیبخشمشون مامان و بابامو که اینقدر منو محدود کرده بودن تو زندکیم که یه بار عقده تیغ زدن موهای پام رو داشتم خنده داره نه یا روزی هم یواشکی رفتم پشت لبمو زدم دانشجو بودما ولی مامانم کلی دعوام کرد خلاصه وقتی رسید به موقعی که خواستگار راه دادن من اینقدر عقده ای بودم که فقط راه درمان عقده هامو شوهرمیدونستم کلا خانواده ما اینطورین . منم خواستگار دوممو انتخاب کردم با اینکه نه اسمشو دوست داشتم نه خودش به دلم نسشت فقط خانواده خوبی بودن و با اصالت به طوری که همه احترام خاصی نسبت به خانواده همسرم دارن.و این شد ازدواج من .
روز عروسیم شاد نبودم چون به مردی که دوسش داشته باشم نرسیده بودم الانم یه پسر 4 ساله دارم.
یادمه تو عقد یه بار رفتم مشاور گفت باید طلاق بگیرید به مامانو بابام غیر مستقیم گفتم اوناهم برخورد بدی باهام کردن خیلی بد فقط شانس اوردم کارم به کتک نرسید .اونا میترسیدن دخترشون طلاق بگیره و کسی پیدا نشه بیاد بگیردش .شاید واسه شما ها خنده دار باشه ولی کلا اینطورین دیگه.الانم تو این 7 سال همش در حال مقایسه ام یه بارم خیلی ببخشید به ارگاسم تو این 7 سال نرسیدم.شوهرم قانعه منو دوست داره ولی اون با مرد ایده ال من خیلی فرق داره .همش تو خیالم تو این خیال که از همسرم طلاق گرفتمو بهترین روز زندگیمه .اصلا نمیتونم رو خوبی هاش متمرکز شم خوبی هاشم اون قدر مهم نیست بیشتر کاراش عصبانیمم یکنه.ادم خیلی حدی هست ول یمن قبل ازدواج شاد و پر هیجان کاش زمان به عقب بر میگشت.
زندگیم خوبه چیزی کم و کسر ندارم اما تنها چیزی که تو دلمه اینه که یه بار دلم براش تنگ بشه .یه بار واسه اومدنش به خونه لحظه شماری کنم .ولی همش دوست دارم سر کار باشه .نیاد خونه بعضی وقتا میگم ای کاش هیچ وقت خونه نیاد .وقتی میاد انگار غم اومده تو خونه .

خدایا تاوانه چیو دارم پس میدم.همش در حال مقایسه هستم اصلا نتونسته تو این هفت سال تو دلم جا باز کنه .با اینکه مومنم ولی بیرون که میرم همش چشمم به مردای دیگست حالا یه چند وقتیه روزه چشم میگیرم که به نامحرم نگه نکنم.دلم خیل پره خدا خیلی در حقم نامردی کرد .اینهمه دعا کردم نماز شب میخوندم که خدایا یه مرد دوست داشتنی تو دامنم بزاره ولی این شد

همه چی بر عکس اون چیزایی شد که فک روشو میکردم.رابطه جنسیمونم خیلی کمه .ای کاش مامان بابام درکم میکردن .من عاشق هیجانم ولی اون نه من عاشق شادیم ولی اون نه .خدایا نامردیو در من تمام کردی .همش افسردم تو عقد که کاملا افسردگی داشتم ولی حتی همین مامان بابام یه بار نگفتن بیا بریم مشاور.وقتی هم عصبانی میشه از دستم فحش میده و بد دهنی میکنه .کلا با مردای دیگه فرق داره همش تو ذهنم این میچرخه که مردای دیگه به زناشون اهمیت میدن ولی بد ترین اون مردا نصیب من بیچاره شده .از لحاظ عاطفی خیلی کمبود دارم.دیگه خسته شدم ولی هیچ راه برگشتی ندارم .از مشاورین محترم خواهش میکنم کمکم کنن

سلام و خوش آمد.

گذشته را که نمیتوانید تغییر دهید ، خانواده شما هم با هدف خوشبختیتان تصمیمگیری میکردند هرچند اشتباه پس دیگر خودتان را بخاطر خانواده سرزنش نکنید و از آنها ممنون باشید خیلیها حتی آرزوی داشتن خانواده را دارند.

شما الان با هم زن و شوهر هستین و 3 راه دارین 1-طلاق 2-ادامه با همین افکار و احساسات بدون تلاش 3- ادامه با تلاش برای بهبود روابط

***اگر راه اول را پیش برید اولا کودک معصومتان از نعمت خانواده محروم خواهد شد و آسیب هایی که خودتان بهتر میدانید دوما از کجا معلوم نفر بعد به دلتان بنشیند اما مشکلات دیگر نداشته باشد؟ آیا میدانید اکثر افراد در ازدواج

دومشان وقتی تلاش برای بهبود روابط میکنند آرزو دارند که به عقب برگردند و این تلاشها را در ازدواج اول کنند؟ سوما موقعیت اجتماعی زنان مطلقه را هم که خودتان خوب میدانید.

***اگر راه دوم را انتخاب کنید که خوتان حال و روزتان را توصیف کردید که چقدر بی هیجان بی حس بی عشق و... است .

****راه سوم پیشنهاد من به شماست و مطمئن باشید که اگر راه را درست بروید قطعا زندگیتان شیرین میشود ، و اما توضیحاتی در انتخاب راه سوم یعنی تلاش برای بهبود روابط ، خانه شاد ، عاشقانه و آرام.

تا به حال از همسرتان خواسته اید که با باهم به مشاوره مراجعه کنید؟ اگر نه چرا؟

تا به حال به فکرتان رسیده که یک کتاب یا فایل صوتی درمورد زندگی زناشویی به همسرتان هدیه دهید ؟

آیا با همسرتان دردل میکنید؟ آیا شما خودتان تلاشی برای شاد کردن خانه میکنید؟ آیا شما خودتان نیازهای همسرتان را برآورده میکنید؟ اگر روزی همسرتان همین احساسات را در مورد خودش نسبت

به شما بگوید به او چه میگویید و از او چه انتظاری دارید؟ آیا اصلا نیازهایتان را با همسرتان مطرح کرده اید؟

خانم مهربان تنها، عزیزم علاقه ای که بعد از ازدواج ایجاد میشه باور کن باورکن کم هزینه تر ، زیباتر ، بادوام تر و.. است ، شما خودتان هم ظاهرا تلاشی برای ایجاد این علایق نکرده اید .

تاپیک دوستانی که با عشق ازدواج کردند را خوانده اید؟ با عشق فقط با عشق ، آیا باز هم با خواندن تاپیک دوستان نمیتوانید روی نکات مثبت همسرتان تمرکز کنید؟

سلام عزیزم خوشحالم که راه سوم انتخاب کردیتو این تالار یکم بچرخ از مشکلات اونایی که با عشق ازدواج کردن بخون لطفا لیستی از خوبیا و بدیهاش رو تهیه کن و همچنین از خوبیها و بدیهای خودت خوبیهای شوهرت رو هرروز مرور کن این خیلی مهمه تا عاشقش بشی لطفا حتما حتما حتما سخنرانیهای دکتر حبشی رو گوش کن و کارگاه دانشگاه مشهد رو حتما گوش کن به هر حال یادت باشه این انتخاب خودت اگه نخاسته بودی کسی نمیتونست زورت کنه چرا همه تقصیرات گردن شوهرت میندازی؟؟؟ اگه تو بهش بله نگفته بودی الان اون نبود پس خودت کردی حالا سعی کن درستش کنی مگه شوهرت زن بازه ؟ معتاده ؟ دست بزن داره ؟بداخلاقه ؟ادما تا چیزی رو دارن قدرش نمیدونن ولی وقتی از دستش میدن اونوقت قدرش میدونن

درود بانو

رفتار پدر و مادرتان با شما در دوران نوجوانی و بلوغ مناسب نبوده این درست از شما حمایتی که مورد نظرتان بوده نشده اینم درست ولی شوهر شما انتخاب خودتان بوده است این شما بودید که ایشون را انتخاب کردید بقول خودتان الان حس خوشبختی و خوشحالی ندارید از کجا میدانید شاید شوهر شما هم چنین احساسی داشته باشه ایشون اومدن خواستگاری شما و اگر بهشان علاقه نداشته میتوانستید جواب خیر بدهید شاید ایشون الان با خانوم دیگه ای ازدواج میکردند و الان خوشحال و خوشبخت بودند!پس لطفا اگر تصمیمی میگیرید مسئولیت آن را هم بعهده بگیرید

قصد سرزنش نیست این را عنوان کردم که بدانید شما هم در بوجود امدن این شرایط سهیم هستید.
با سپاس از دوستانی که راهنمایی کردن

لطفا دست از مقایسه بردارید شما انتظارات و توقعاتی دارید که بجرات میتوانم عنوان بکنم در کمتر مردی میشه اینهمه خصوصیات را یکجا دید توی تالار همدردی یه جستجو کنید بهتر متوجه صحبت های من میشوید شوهرانی که خیانت میکنند دست بزن دارند توهین و فحاشی میکنن خسیس هستند و..... این تازه مربوط به خود شوهر است بمانند خانواده شان چه مشکلاتی دارند.هر فردی چه شما و چه شوهرتان خصوصیات مثبت و منفی داره که در کنار هم تشکیل شخصیت فرد میدهد.شما در حال حاضر چندین سال کنار ایشون زندگی کردید و در کنار هم هستید شناختی که ازشون دارید مسلما با شناختی که از فردی دارید که در فامیل یا دوستان و یا در اطرافتان هستند بسیار متفاونه چون شناخت شما از اون افراد سطحیه و فقط از طریق همصحبتی کوتاه و یا شناخت از راه دور صورت گرفته.مقایسه کردن باعث میشه بسیاری از خصوصیات مثبت شوهرتان را نبینید یا حداقل کمرنگ تر از آنی که هست ببینید.
لطفا دست از مقایسه کردن بردارید همانطور که شما میتوانید مقایسه کنید شوهر شما هم میتوانند در ذهن خودشان چنین کاری را انجام بدهند و شما را با همسر ایده آلی که در ذهن دارن مقایسه بکنند.
مقایسه کردن سم بسیار مهلکی در زندگی افراد است اگر شوهر شما بهترین هم باشه بازم جا برای مقایسه کردن ایشون با بقیه مردها هست

مقاله زیر را مطالعه کنید:

http://www.hamdardi.net/thread-154.html

خصوصیات مثبت و منفی خودتان و شوهرتان را بنویسید لطفا اگر امکان داره حداقل مقداری توضیح هم بدهید.این کار باعث میشه به شوهرتان با دقت بیشتر نگاه کنید.مرور کردن خصوصیات مثبت ایشون باعث میشه میزان علاقمندی تان به ایشون افزایش پیدا بکنه.