موضوع: زنم ترکم کرده

سلام دوستان خوبم
فکر نکنم کسی بتونه کمکم کنه ،فقط واسه دردو دل مینویسم
من از زنم ۸ سال بزرگترم و ۲۶ سالمه و وقتی اون بچه بود تقریبا باهاش ازدواج کردم تقریبا ۱۳ سالش بود که ای کاش اینکارو نمیکردم
دختر عموم بود و ما فقط رفتیم خواستگاریش و بدون زور یا چیزی جواب مثبت دادن خیلی همو دوست داشتیم و به اصرار خودشم زود بچه دار شدیم، اوایل که ازدواج کردیم و اومدیم خونه ی خودمون خیلی خوب بودیم ،تا اینکه بی مهریاش شروع شد ،من چون کار پرسوصدایی دارم هم اعصابم هم از نظر جسمی خسته میشم وقتی میاومدم خونه و مهرو محبت نمیدیدم روحمم خسته و داغون میشد ، چون خونه ی پدرش نزدیک خونه ی ما بود میرفت اونجا و تا شب خونه نمیاومد بدون اجازه ، با اینکه هیچوقت جلوی رفتنشو نمیگرفتم ،دیشب رفت و بهم پیام داد طلاقم بده ،گفت تحمل دیدن ریختتو ندارم ، بی پولی ، بی عرضه ای ، بی لیاقتی ،از اولشم دوستت نداشتم گفتم مگه من چیکارت کردم
در حالیکه یه خونه ی خوب براش ساختم و هرچی ام پول دارم دست خودشه و هر طور دوست داره خرجش میکنه
دلم همین حالا واسه بچم تنگ شده ،ای کاش هرگز با یه دخترکم سن و سال ازدواج نمیکردم

آقای محترم بهش بگو تو راست میگی من مشکل دارم زندگی تو سن کم خسته کردت بیا بریم پیش مشاور هر دوتایی ا ونجا هر چی تو دلته بگو ببین مشاور چه راهکاری بهمون نشون میده بخاطر بچه باید صبور باشیم با زبون وکارات نرمش کن اونم مادره دلشو بدست بیار وحتما واسه مشاوره اقدام کن ولی اول دلشو بدست بیار

همانطور که خودت گفتی زنت کم سن و سال هست وفکر کن یه بچه این حرفا را بهت زده و به دل نگیر و ناراحت نشو
بچه کوچک و تنهایی تو خونه و مسولیت زندکی خسته اش کرده و این حرفها را زده

شما بهش اس بده :یه مرد تنها غمگین و دلشکسته عاشقت هست و منتظر برگشتنت بیا که به دلم برات تنگ شده
مطمئن باش بر میگرده


در ضمن بگو که این اواخر سر چی بحت و اختلاف داشتید

نوشته اصلی توسط بانوى مهر

من حس و حال خانومت رو درک می کنم...
منم 14 ساله م بود که عقد کردم ! وقتی به دوستام نگاه می کردم که هنوز مجرد هستند و دارند درس می خونند و پی تفریح و بازی شون هستند خیلی ناراحت می شدم

منم مدام با همسرم درگیر می شدم حتی بارها بهش گفتم بیجا کردی اومدی خواستگاریم من شوهر نمی خواستم و می گفتم تو باعث شدی من از همه چیز عقب بمونم !!

به نظرم همسرتون دچار افسردگی شدند و خودشونو با همسن و سالاشون مقایسه می کنند که یا محصلند یا پشت کنکوری !! و خونه پدرشون می خورند و می خوابند و کلی تفریح دارند

خیلی حواستون بهش باشه...واسش هدیه و گل بخر...مدام بهش sms بزن و حرف های عشقولانه بزن...حالش خوب می شه و بر می گرده وقتی از محبت سیرابش کنی مطمئن باش

نوشته اصلی توسط sahar67

خانومتون 13 سالش بود شما باهاش ازدواج کردین؟
شما واقعا چطور فکر کردین که رفتین خاستگاری دختر 13 ساله؟ میدونی من وقتی 13 سالم بود فرق دختر پسرو نمیدونستم اونوقت خانوم شما تو اون سن همسر داشته باورم نمیشه بعضی خونواده ها چه ظلمی در حق دختراشون میکنن

برادر گرامی دخترها تا سن 22 یا 23 همش از لحاظ فکری و احساسی درگیری دارن با خودشون ثبات ندارن نمیدونن چی میخوان چی واسشون اهمیت داره هر روز یه چیزی براشون مهم میشه حتی باور کن تا سن 20 سالگی از رابطه جنسی هم اکثرا خوششون نمیاد و براشون چندش اوره یادمه تو دبیرستانو سال اول دانشگاه همیشه دوستام از رابطه زناشویی به چشم یه کار چندش اور حرف میزدن وای به حال 13 سالگی
من کامل اینو تو خودم حس میکنم من الان که 27 سالمه تازه یکی دو ساله حس میکنم به ثبات رسیدم و میفهمم چی میخوام از زندگیم

سعی کنید بیشتر ایشونو درک کنید ازش بخواید بهتون بگه از چه چیزایی ناراحته چی اذیتش میکنه از شما چه توقعی داره؟ یه ذره بیشتر باهاش کنار بیاید

امیدوارم بتونید زندگیتونو نجات بدین

فرمایشتون متین پلی بذازین جوابتون رو بدم و در آخر بحث بگم دلیل رفتتش چی بود،
درسته من زود رفتم خواستگاریش ولی به اسرار و پافشاری مادرم ،منم بالاخره اونموقع ۲۰ سالم بود و تازه خدمتم تموم شده بود و تازه میخواستم یه کم تفریح بکنم که مادرم مجبورم کرد تازه ، دختر عموم با وجود دوتا برادر غیرتی و مادری که شب و روز ازش کار میکشید وقتی اومد خونه ی من انگار از زندان فرار کرد و من هم هیچ سخت گیری نمیکردم چون مادر و پدرش همسایمون بودن همیشه هم میره اونجا و از همه نظر آزاده

- - - Updated - - -

نوشته اصلی توسط بانوى مهر

من حس و حال خانومت رو درک می کنم...
منم 14 ساله م بود که عقد کردم ! وقتی به دوستام نگاه می کردم که هنوز مجرد هستند و دارند درس می خونند و پی تفریح و بازی شون هستند خیلی ناراحت می شدم

منم مدام با همسرم درگیر می شدم حتی بارها بهش گفتم بیجا کردی اومدی خواستگاریم من شوهر نمی خواستم و می گفتم تو باعث شدی من از همه چیز عقب بمونم !!

به نظرم همسرتون دچار افسردگی شدند و خودشونو با همسن و سالاشون مقایسه می کنند که یا محصلند یا پشت کنکوری !! و خونه پدرشون می خورند و می خوابند و کلی تفریح دارند

خیلی حواستون بهش باشه...واسش هدیه و گل بخر...مدام بهش sms بزن و حرف های عشقولانه بزن...حالش خوب می شه و بر می گرده وقتی از محبت سیرابش کنی مطمئن باش

و حالا دلیلش
ما زندگی خوبی داشتیم تا یه ماه پیش که هم منو هم بچشو ول کرد و اصلا بهمون نمیرسید با اینکه من همیشه بهش محبت میکردم این اواخر حتی نمیخواست باهام بخوابه اونشب که رفت کلی بهش پیامای عاشقانه دادم ولی اون فقط فحش میدادو منم بوهایی بردم که پای یکی دیگه در میونه ، فردا شب رفتم خونه باباش و به زور آوردمش خونه گفتم چته چرا اینجوری میکنی ،گفت من یکی دیگه رو دوست دارم گفتم چرا آخه البته با عصبانیت و گریه ، گفت حرفای قشنگ میزنه و دوستم داره منم گفتم باشه اگه مطمعنی میاد میگیرتت بحثی نیست من طلاقت میدم که گفت باشه ،باز فرداش که من سرکار بودم رفت خونه مامانش و غروب اومد و گفت من پشیمون شدم و اینا و گفت که الان چند روز باهاش قهرم ، شب خوابیدیم و ساعت ۳ صبح بیدار شدم دیدم داره با تلفن ور میره دید بیدار شدم رنگ و روشو باخت خلاصه یه جورایی فهمیدم داره با همون پسره میچته ، صبح رفتم دیدم بیتالک داره و پیاماشو با پسره خوندم اصلا آتیش گرفتم دیدم چه دل و قلوه هایی ، تازه من فکر میکردم از اینکه ازش بزرگترم خستست ولی نگو اون پسره ۲۹ سالش بود و قیافشم اصلاااااا در حد من یا در شان خانمم نبود ،همون روز بردمش خونه پدرش و همه چی و گفتم و دیدم دارن در حد مرگ میزننش دلم سوخت و نذاشتم اونجا بمونه و خودشم از ته دل پشیمون بود منم بخشیدمش چون اولین بارش بود تا دیروز من اسم گروه همون پسره که البته اهل ارومیه بود و ماهم اهل بابلسر هستیم و از زنم گرفتم و رفتم تو گروهشون ،به محض اینکه رفتم ،البته با اسم دختر رفتم ، به محض اینکه رفتم دیدم بهم شماره داد و میگه بزنگ به خانمم گفتم بیا اینه همون که میگفتی فقط منو میخواد ببین ترو بدبخت کرده و خودش به فکر بدبخت کردن یکی دیسگست هیچی خودمو معرفی کردم و چندتا فحش بهش دادم که گفت زنت عکس عروسبتون و عکس بی حجابشو برام فرستاده و یه بار دیگه فحشم بدی پخشش میکنم باز از زنم دل چرکین شدم گفتم آخه چقد تو ساده ای ، کلی وسیله شکستم و یکمم کتکش زدم تا آروم شدم که خودش گفت نذر کردم واسه اینکه تو منو ببخشی و بشی همون شوهر سابق منم بخشیدمش و دیشب شب خوبی داشتیم ولی به نظرتون باید میبخشیدمش؟
راستی برگشت بهم گفت زنت خرابه منم گفتم تو خرابی که ناسلامتی داره کلمه ی مقدس مرد و با خودت یدک میکشی از مردونگی حتی میم ش رو هم نداری که با اینکه میدونستی این دختره شوهر داره باز میخواستی ازراه بدرش کنی

خدایا به تو پناه میبرم ما آدما چمون شده حریم خانواده ها چرا راحت شکسته میشه آقای محترم اینکارو به حساب کمی سن خانومت بزار اخه فقط 18 سال دارن هنوز به معنای عقلی شاید بالغ نیست کمبود جوانی نکردن داره اره قابل بخشیدنه ببینید خودش دلیل کارشو گفته اون طرف حرفای قشنگ بهش میزده گناه داره نمیگم شما مقصرین اصلا ولی کار خانومتون قابل اغماضه ولی از این به بعد کار شما سخته چون حالا با وجود یه بچه باید فکر کنید تازه با همسرتون اشنا شدین یه دختر 18 ساله که محبت میخواد عشق میخواد دلش جوونی نکرده میخواد باید براش بشین مثل یه نامزد براش گل بخرین ببرینش سینما کافی شاپ سفرایی که دوست داره کاری کنین نتونه دوریتونو تحمل کنه حتی میره خونه مادرش فکر کنین تو دوران نامزدی هستین یه کم عشقولانه ولی نه جوری که قضیه لوث بشه وتکراری حتی برین اتلیه عکس دونفره بگیرین بزارین احساس کنه داره جوونی میکنه امابه خودتونم فکر کنبن که خود شما چی میخواهین چی دوست دارین باهاش در میون بزارین شاید حسرت این چیزا رو داره امتحانش بیضرره

چی بگم والا ولی الان خداروشکر رابطمون خیلی خوب شده ، مادرشم تا فهمید اینکارو کرده زد گوشیشو خرد و خمیر کرد البته منم خیلی اشتباه داشتم که واقعا سرم به سنگ خورد الان فقط و فقط به زن و بچم فکر میکنم و سعی میکنم دیگه کارای قبلمو تکرار نکنم