موضوع: رسیدن به طلاق بعد از چهار سال جنگ و دعوا

سلام دوستان عزیزم، امیدوارم که حال همتون خوب باشه و تو این روزهای عزیز منو هم از دعای خیرتون بی نصیب نذارید.
اومدم بگم خدا رو شکر زندگیمون روال عادیشو به خودش گرفت. دیگه اون روند بد قبلی نیست. شوهرم هم همش بهم محبت میکنه گرچه ازش دلخورم اما دارم همه چیز رو فراموش میکنم تا فقط تحربش برام بمونه و نه افکار منقی. سعی میکنم بهش محبت کنم. البته باید یادم بمونه که بیچشمداشت این کار رو انجام بدم. طفلی شوهرم تو مدتی که قهر بودیم کارش به بیمارستان قلب هم کشیده بود، خیلی ناراحت شدم بابت این موضوع که براش اتفاق افتاده بوده و البته دیروز به من اینو گفت.
اما الان میخوام بدون توجه به همسرم خودم رو اصلاح کنم. میخوام قوی باشم نه در ظاهر بلکه در عمل، میخوام به شوهرم وابسته نباشم، میخوام اعتماد به نفسم بره بالا، میخوام یاد بگیرم چطور میتونم زندگیمو مدیریت کنم که دیگه این مشکلات پیش نیاد یا حداقل بشه، حساسیتهامو چطور کم کنم.
دوستان عزیز و فرشته مهربان ممنون میشم اگه مثل همیشه باز هم کمکم کنید و یا اگر لینکی و یا مقاله ای میشناسید به خصوص در مورد اینکه چطور به شوهرم وابسته نباشم بهم معرفی کنید.
ممنونم از نگاه پرمهرتون
امیدوارم مشکلات تمامی دوستان تو تالار حل بشه، برای همتون دعا میکنم.

سلام دوستان عزیزم
امیدوارم حال همتون خوب باشه
این چند وقت که نبودم هر روز چند بار به سایت سر میزدم هم مقالات رامیخوندم و هم تا\یکهای جدید را. انصافا که این تالار خودش کلاس درسه.
زندگی من خدا رو شکر به روال عادی خودش برگشت و من و همسرم زندگی باارامشی رو تجربه میکنیم. بعد از اون جریانها یکبار باهم صحبت کردیم و ایشون گفتنمیدونم که اینده زندگیمون چی میشه قلبم شکست ازاین حرفش و همون موقع بهش گفتمباید همه تلاشمون رو بکنیم با این دید که زندگی درست میشه نه اینکه معلوم نیست چیبشه. خدا رو شکر خیلی خوب قبول کرد و از اون روز مدام تلاش میکنه به شکلهای مختلفمنو خوشحال کنه و برنامه های متفاوت تفریحی و رستوران و .. برام فراهم میکنه. منمتلاش میکنم که دیگه تو کارهای مردونه مرتبط به خودش دخالتی نکنم. ازش دلخور میشمبه ارامی و در شرایط مناسب بگم. اما هنوز یه مشکلی دارم. بعضی وقتها که بهش ابرازناراحتی میکنم رفتارش کاملا سرد میشه طوری که اصلا میره و بهم هیچ توجهی نمیکنه تابعد از یک ساعت که دوباره خوب میشه. از طرفی اگه بهش نگم که ناراحت شدم عین یه زخمتو دلم میمونه. البته الان دیگه خیلی از ناراحتیهام رو بهش نمیگم. جدیدا به دلیلازدواج برادر شوهرم خیلی مساپل جدید ‍‍یش میاد که هیچ کدوم مربوط به شوهرم نیست ولیرفتار مادرش و تبعیضهای که بین من و عروسجدید میذاره بسیار ازارم میده. از هدایا و تعریفهایی که از ایشون میکنه من خیلیاعصابم خرد میشه. چون برای عروس جدید بسیار کادوها و خریدهای گران قیمتی انجاممیده که هیچ وقت برای من در دوران عقدم انجام نداد و حتی ۱ ریال هم به شوهرم برایعروسی کمک نکرد. در حالیکه شوهر من نسبت به برادراش خیلی برای مادرش خرج میکنه وحالا که میبینم این اتفاق میفته خیلی ناراحت میشم. به شوهرم هم ابراز نمیکنم اماباعث میشه از خانوداش نفرت \یدا کنم و هیچ رغبتی به دیدنشون ندارم و اینها همیشهتو دلم میمونه. یه جوری مدام جمع میشه تا به بدترین شکل تخلیه بشه. میدونماشتباهه. به همین خاطر از همه دوستان و به ویژه فرشته مهربان عزیز میخوام کمکمکنید که متوجه بشم چطور باید ناراحتیهام را به ایشون بگم که حداقل خودم کمی سبک بشم و همچنین چطور به مادرشوهرم بفهمونم که این همه فرق گذاشتن درست نیست ( مادرهمسر من زبان بسیار نیشداری دارن که امکان نداره د رهر بار دیدن ایشون تیکه ای بهم نندازن که بسیار ازار دهنده است)
مسپله دوم که خیلی خیلی خیلی برام مهمه اینه که من هنوز به شوهرموابسته هستم و فکر میکنم کلا برنامه زندگیم را دارم رو ایشون میبندم. اما دوستدارم طوری باشم که هیچ گونه وابستگی بهش نداشته باشم و زندگیم در اون خلاصه نشه.چه کنم که به همسرم وابسته نباشم

سلام دوست عزیز

خیلی خوشحالم که زندگیتون بهتر شده.

اگر چیزهایی که ناراحتت میکنه مربوط به مادر شوهرت هست به نظر من نیازی نیست به شوهرت بگی.چون کاری از دست اون برنمیاد.

هیچ وقت خودت شوهرت رو بین خودت و مادرش قرار نده.اینجوری نسبت بهت سرد میشه.چون واقعا مستاصل میشه و نمیدونه طرف کی رو باید بگیره.

به هر حال هم مادرش براش عزیزه هم شما.

تو این مورد و هم تو مورد وابستگی بیشتر باید روی خودت کار کنی.سرت رو با فعالیت های مفید و شادی آور گرم کن.خیلی وقت آزاد برای خودت نزار.سعی کن لحظات بودن

با همسرت بیشتر به گفتگوهای دوستانه و ابراز عشق و محبت بگذره.

مريم جان سلام اميدوارم خوب باشي.ازت خواهش ميكنم اولا عنوان تاپيكت رو عوض كني اصلا كلمه طلاق رو نيار.ديگه اينكه ما چرا اينطوري هستيم خودم رو هم ميگم انگار به اين دنيا اومديم كه فقط سرمون رو با زندگي و دغدغه هاش پر كنيم اصلا به اين فكر نميكنيم كه هدف خداي بزرگ در آفرينش ما چي بوده.تو رو خدا ول كن چرا اعصابت رو خراب ميكني بخاطر زن برادر شوهرت و رفتار مادرشوهرت.خب اون زمون موقعيت جور نبوده واسه تو هداياي گران بخرن حالا موقعيتش هست اصلا ببخشيد ها خيلي رك ميگم دلشون نيومده بخرن خب نخرن ديگه اسمش هديه هست از اسمش معلومه.بجاي اينكه خودت رو عذاب بدي خب تو هم سعي كن زياد خودت رو نكشي براي مادرشوهرت يعني حد تعادل رو حفظ كن.احترام معمول.الان كه شوهرت خوبي ميكنه بهت با اين فكرهاي پوچ دوباره اعصابش رو به هم نريزي چون بلاخره يك جوابي بهت ميده كه كاملا طرف مامانش اينا هست و تو بيشترناراحت ميشي اصلا به اين مسايل فكر نكن تا اينكه توي دلت قلمبه بشه ولش كن خودت هرچي دوست داري بخر واسه خودت از ديگران انتظار نداشته باش.حالا دو تا طلا از تو بيشتر گير عروس جديد مياد مگه ميخواد دنيا رو فتح كنه بجاي اين به چيزاي خوب فكر كن و به پيشرفتت.همين تمرين عدم وابستگي كه واسه خودت كار پيدا كن و سعي كن از همه لحاظ مستقل باشي ولي توي دلت بايد به شوهرت وابسته باشي همونطور كه اون به تو وابسته هست بايد زن و شوهر به همديگه وابسته باشن اين نوعي دوست داشتنه.تو ديدگاه شوهرت اين هست كه همه تلاشش رو ميكنه تو خوشحال بشي حالا يك مساله اي تو رو ناراحت ميكنه اونم خب ازت فاصله ميگيره به نظر من بايد انتظاراتت رو كمتر كني.ببين مريم جان من منظورم خودم هم هست اگه ما انسانها اينقدر به اين دنياي فاني وابسته نبوديم اينقدر عذاب نميكشيديم.

سلام مريم جان
فقط اينو از من بشنو . هيچ وقت سعي نکن خودت رو از خانواده شوهرت دور کني . اتفاقا بهشون بيشتر نزديک شو. با توجه به چيزهايي که از همسرت درگذشته گفتي اين سوال رو جواب بده
آيا دوست داري ارتباط همسرت با خانواده اش کم باشه در عوض با دوستاش ارتباط بيشتر داشته باشه؟ آيا اين رو مي خواي؟
بالاخره جاي خانواده اش رو بايد با يه چيزي پر کنه .
خودت رو براي خانوادش نکش. همه ما خانمها اين مشکلاتي رو که مي گين داريم و داشتيم از جمله خود من شما هم اولي يا آخري نيستي . ولي اينها پيش پا افتاده است وقت خودت رو صرف اين مسائل بيهوده نکن.
موفق باشي عزيزم

سلام دوستان
حالم خیلی گرفته هست. از تفاوتهایی که خانواده همسرم بین من و عروس جدید میذارن حالم بده شده. همه چیز اون بهتر. برای من از همه چیز دریغ کرده بودن.حالا برای اون بهترینها. حلقه میلیونی. پارچه چندصدهزار تومنی. سرویس طلای انچنانی. این در حالیه که موقع ازدواج ما به دروغ میگفتن پول نداریم. و شوهرم هم 5 ماه بود که حقوق نگرفته بود.کل خرج عروسی رو بابام داد.کلی پول قرض داد که خونه رهن کنیم. من تا هفته قبل عروسی لباس عروس نداشتم. هیچ خریدی انجام ندادم هیچی. اما دقیقا 10 روز بعد عروسی ما مادرشوهرم کل سرویس خوابهای خونش (4 دست) را عوض کرد. ساعت خیلی گرون خرید و ... در حالی که به ما میگفت پول ندارم. حالا عروس جدید اومده همه کار براش میکنن. خریدهای انچنانی. دلم میخواد یه جور به مادر شوهرم بفهمونم هیچ کار برام نکردید هیچی نخریدید. مادر شوهرم فکر نکنم 1 ریال هم به شوهرم کمک کرده باشه تمام چیزها حتی سرویس هم خودش خرید و سر عقد مادرشوهرم به همه گفت که کادوی ما بوده. واقعا ازش بدم میاد. میخوام یه جور بهش بفهمونم. بهم بگید چطور محترمانه بهش بگم.
اینا رو که میگم نگید خاله زنکی لطفا: این چیزها برای من اصلا مهم نبوده اما رفتارهای زننده این خانواده و زبان نیش دارشون باعث این کار شده. عروس جدید به گفته تمامی اعضای خانواده خودشون اصلا زیبایی نداره، فوق دیپلم هست و بیکار، خانواده متوسط رو به پایین داره . این در حالی هست که خانواده من جزء خانواده های خوب شهرمون هستن نه از نظر مالی بلکه از نظر فرهنگی از نظر مالی هم بد نیستیم، سواد و کار و زیبایی من هم که از عروس جدید خیلی بیشتر هست اما برای اون دارن خودشون رو میکشن. شوهرم هم همش به فکر اونهاست. تا حالا بهش ده با رگفته بودم زنگ بزن برام نوبت دکتر بگیر مدام میگه یادم میره. اما یادش میمونه که برای برادرش و خانمش دنبال طلا فروش بگرده یا مثلا نوبت ازمایش براشون بگیره. من این همه خوبی دارم حالا شوهرم کلی شرط و شروط گذاشته برای اینکه باهام زندگی کنه. مگه من چی کمتر از عروس جدید دارم. نگید خودتو مقایسه نکن بگین چطور به مادرشوهرم حرفهام رو بگم که اینقدر از دستش و حرفهای کنایه دارش عذاب نکشم. با سیاست میخوام بهش بگم. حالا اگه ایشون فقط هیچی برام نمیگرفت مهم نبود. از ما فقط انتظار داره. شوهرم من باید بهش پول بده.براش خیلی خرج کنه. هر دفعه که میره اونجا کلی خرید . مرغ و ... ما باید بخریم. در صورتی که کادوهای خوب برای دو تا پسر دیگه هست. تازه کلی خرده فرمایشات دیگه هم داره. مثلا به شوهر من میگه باید کرایه اژانسم رو بدی چون نمیایی منو با ماشین برسونی. جالبش اینه وقتی این حرف میزنه که ما اصلا ماشین نداریم و ماشینمون رو فروختیم و دو تا پسر دیگه که خونه هستن ماشین دارن. یا مثلا زمانی که ماشین داشتیم میگفت باید برای اینکه ماشینتون رو بذارید تو پارکینگ ما اجاره بدید.
به خدا رفتار پدر مادر خودم رو در مقایسه با ایشون میبینم اتیش میگیرم.
جدیدا انتظار داره که وقتی میرم خونشون برم ظرفهای غذایی که قبلا خوردند هم بشورم. به نظرم پررویی حدی داره دیگه. جدیدا گیر داده چرا بچه نمیاری. با اینکه سوادش 5 ابتدایی احساس میکنه علامه 10 هست و حرف هیچ کس رو قبول نداره. به من بگید چطور با سیاست بهش بفهمونم این چیزها رو
ن از درون داغونم ظاهرم خوبه
حال و حوصله هیچ کاری رو ندارم
صبح میام دانشگاه و بدون اینکه کاری کنم بی هدف برمیگردم. من شوهرم رو دوست دارم اما رفتارهاش عذابم میده به معنای واقعی عذاب میکشم
خسته شدم به خدا
حالا تو این شلوغی ها مخفی کاریهای شوهرم ازم نابودم میکنه. مثلا مادرش ازش پول میخواد به من نمیگه. یا مثلا واممون این ماه به اسممون دراومده به من نگفته.کس دیگه بهم گفت. کلا همه چیز رو قایم میکنه. بدم میاد از این کارهاش
گاهی با خودم فکر میکنم عذابی که دارم میکشم تو این زندگی ایا ارزش داره؟
میخوام به شوهرم هم این حرفها رو بزنم تا بفهمه که چه خبره؟ البته ایشون اونقدر ادم بیخودی هست که همیشه خدا حق با مادرشه. از این اخلاقش حالم بهم میخوره
بچه ها تو رو خدا کمکم کنید، از زندگی خستم