موضوع: زنم اصرار به طلاق توافقی داره. زنمو دوست دارم. تو رو خدا کمک کنید.

اقای تنهایی احساس میکنم شما بیشتر از همسرتون طلاق رو جدی گرفتید . همه اش حرف از طلاق و منصرف کردن میزنید . در صورتی که باید در عمل تغییر کردنتون رو نشون بدید . همه اش میگید من اشتباهاتم رو فهمیدم و اصلاح میکنم . در عمل هم اصلاح کردید ؟ همه هم و غم همسرتون اصلاح رفتارهای شماست . وگرنه اگه ایشون واقعا قصدش طلاق بود الان تو خونه مشترکتون نبود . اگر ایشون شما رو دوست نداشت الان پیشتون نبود . خانمها حتی وقتی خونه رو ترک هم میکنند دلشون پیش همسر شونه .

شما صبور باشید و روی اصلاح رفتارهای خودتون کار کنید . سخنرانی کلید زن رو گوش کنید . تایپک سوده هم میتونه براتون مفید باشه . براتون ارزوی خوشبختی میکنم .

وقتی غذا درست میکنه و شما رو درست صدا نمیکنه . شما با شور و شوق برو از غذاش تعریف کن . باهاش حرف بزن . حرفهای معمولی . شما هم نرو تو فاز قهر و دوری و سردی . حتی یه بوس هم بکن . وقتی ازت فرار میکنه . یعنی دنبالم بیا .
ایراد همه شما اقایون اینه که ارتباطات عاطفی رو فراموش میکنید و یکراست میرید سراغ ارتباط جنسی . شما ارتباط عاطفی رو بچسب . بقیه خودش جور میشه .

اقای تنهایی اینقدر استرس نداشته باشید برای هر کاری که درسته یا درست نیست . شما اگر نقطه ضعف های خودت رو شناختی و سعی کردی رفعشون کنی . همین کافیه . سعی نکن بهش نشون بدی که تغییر کردی . تغییر خودش خودش رو نشون میده .

اگر ایشون میگه میخواد با طلاق به ارامش برسه نشون میده که در زندگی برخی از رفتارهای شما ارامش رو از ایشون میگرفته . اونها چه رفتارهایی بوده .اونها رو پیدا کن و رفعشون کن .

دوست داشتنت رو نشون بده با صلابت نشون بده . نشون دادن دوست داشتن زور گفتن نیست . زور گفتن هم گاهی لازمه . خانمها از مردهای محکم و استوار خوششون میاد . منفعل نباش . بگو از قفل کردن اتاق خوشم نمیاد . اگر باز اینکار رو کرد مجبورش کن در رو باز کنه . یا کلید رو وردار . تا اینکار رو نکنه . وقتی در رو باز کرد برو به زور بغلش کن . نشون بده که تحکم تو به این دلیله که نمیتونی دوریش رو تحمل کنی . معنی قهر کردن اینه که تو به من توجه نکردی . یعنی توجه میخواد .

الان که رفته مهریش رو اجرا گذاشته، خیلی از دستش ناراحت شدم. البته اصلا به روم نیاوردم و گفتم مهریه حقت هست و من مشکلی برای پرداختش ندارم ولی با این کاراش همه چیز رو داره به هم می ریزه. نه می شه دیگه درستش کرد و نه به شکل خوبی تمومش کرد.
من هنوز دوستش دارم ولی اون هیچ توجهی نشون نمی ده. من از دادن مهریه نمی ترسم چون حقشه ولی نمی خوام حرمت ها از بین بره. از طرفی نمی خوام زورکی برم کلید اتاق رو بردارم و بخواد درگیری ایجاد بشه. من چند بار بهش نزدیک شدم خواستم حتی بهش دست بزنم نمی ذاره و از اتاق خوب می ره بیرون. وقتی باهاش حرف می زنم به هم می ریزه و می گه اعصابم رو خرد نکن.
نظرتون چیه یک مدت بی اعتنا بشم و اصلا کاری به کارش نداشته باشم. واقعا دیگه کلافه ام چه کار کنم.
نمی دونم برم با خواهرش که خیلی بهش نزدیکه صحبت کنم یا نه. یک بار بهش گفتم گفت تو کوتاه نیا خواهرم داره اشتباه می کنه و سر چیزای الکی زندگیشو خراب می کنه. گفت مهریه خواست بهش بده ولی طلاق نده. چند هفته ای می شه همدیگرو ندیدیم ولی مشاور گفت باهاش صحبت کن بیاد ژیش من بدون اینکه خانومت متوجه بشه.
خانمم اصرار به طلاق توافقی داشت ولی هیچ کس منو توصیه به طلاق نمی کنه. مشاور، خانوادش و ... و همه می گن برای زندگیت تلاش کن. من نمی خوام نا امید شم. من می خوام با کمک شما زندگیمو بسازم. من زنمو دوست دارم.
من که به لطف و عنایت خدا امیدوارم .
خدایا اگر ما را آزمایش می کنی ، طاقت مرا دریاب ، ایمان ضعیف ما را ببین ، با لطفت به ما برخورد کن نه عدلت . امیدوارم همیشه امید در تمام خانواده ها موج بزند و زن ومرد در کنار هم و دوشاش هم برای زندگی بهتر و آینده ای درخشان تر تلاش نمایند.
به امید آنروز . شما هم دعا کنید

دوستان لطفا نظر بدید. زمان در حال سپری شدن است و من نمی توانم نقش فعال ایفا نمایم چه کنم.
چند روز پیش خانمم خواست از خونه بره بیرون، گفتم کجا می ری گفت به تو ربطی نداره. منم رفتم دنبالش تا سر خیابون که یه موقع نگه بی غیرتم. گفت می خوام برم خرید. گفتم منم می یام. قبول نکرد و دیدم داره عصبانی می شه برگشتم خونه و خودش رفت و بعد از دو ساعت برگشت. وقتی هم برگشت بهش گفتم حرمت ها رو حفظ کن و این راه نه به جدا شدن ختم می شه و نه می شه درستش کرد. به نظر شما بازم خواست بره چه کار کنم؟
غذا هم درست می کنه ولی برای خودش می کشه و به من نمی گه. البته غذا رو روی گاز می زاره تا خودم برم بردارم بخورم. چند روزیه بهش می گم واسم بیار ولی نمی یاره. به نظرتون خودم غذا بخورم یا اگه نیاورد واسم، نخورم؟
دوستان لطفا کمک کنند.

هر کس به طریقی دل ما می شکند، بیگانه جدا، دوست، جا می شکند، بیگانه اگر می شکند حرفی نیست ، از دوست بپرس که چرا می شکند.
آری ، آری دلم شکست و کس صدایش نشنید ، دل مرد به صدا می شکند .
خدایا کمک کن . من دیگر توان ادامه ندارم . اگر آزمایش ، بلا ، امتحان یا هر چیزی که مقدر توست می پذیرم اما تو را به مقربان درگاهت قسمت می دهم که مشکل مرا به خوبی و خوشی به پایان برسان.
من دیگر طاقت ندارم.

دوست عزیز در در باره نحوه آشنایی و ازدواجتان توضیح بدید لطفا. آیا همسر شما با علاقه ازدواج کرده یا به اصرار خانواده.

کار بر محترم رهدخت
خدمت شما عرض کنم ما بدون فشار خانواده و با علاقه ازدواج کردیم و یکی دو سال اول هم خیلی خوب بود ولی الان می گه طرز فکرم عوض شده. همش می گه اشتباه کردم تو انتخابم. دیگه نمی خوام مشکلات رو تکرار کنم تو پست های قبلی هست ولی واقعا من دوستش دارم و نمی تونم الان به جدایی رضایت بدم. هیچ کس راضی به جدایی ما نیست و همه می گن خانومت داره اشتباه می کنه تو اشتباه نکن. به خدا موندم چه کار کنم.
لطفا نظر بدین. از مدیریت سایت، فرشته مهربون، بالاهای صداقت، خالقزی و ... و هر کسی که می تونه کمک کنه، می خوام که کمکم کنند تا زندگیوم نجات بدم.

آقای تنهایی عزیز لطفا سََعی کنید بر اعصاب و روان خودتان مسلط باشید. هر چه استرس شما بیشتر شود احتمال انجام رفتارهای غلط هم افزایش پیدا می کند.

در شرایط کنونی ضمن مراجعه به یک مشاور خانواده مجرب و کاردان بهتر است استرستان را با ورزش کم کنید . ببیند کدامیک از اعضای خانواده همسرتان منطقی است و

همسرتان از او حرف شنوی دارد منظورم اعضای درجه اول است نه عروس و داماد و غیره . موضوع را با اطلاع همسرتان به آنهادر جریان بگذارید البته بدون عصبانیت و در کمال

متانت و ادب . ااحساستان را از وضعیت پیش آمده توضیح بدهید و از آنها راهکار بخواهید. شاید لازم باشد تا هر دو شما با توافق و بدون هر گونه لجبازی و عصبانیت مدتی

از هم دور باشید تا از فاصله به زندگی خودتان نگاه کنید.

به نظر من آنچه در شرایط فعلی اهمیت دارد این است که شما یک رویه عاقلانه را پیش بگیرید. با روی آوردن به ورزش و فعالیت جسمانی شدید اضطراب را از خودتان دور

کنید. رابطه خودتان را با خانواده همسرتان حفظ نموده و ضمن رعایت ادب برای حل مشکلتان از آنها کمک بگیرید چرا که در صورت وخیم تر شدن اوضاع شما نزد وجدان و

خانواده ایشان رو سفید خواهید بود.

دوستان لطفا نظر بدید چه کار کنم.
دیگه مثل دو تا غریبه دو خونه هستیم و همسرم حتی خودش تنهایی غذا می خوره.
دیروز خواهرم بهش زنگ زده بود که شام دعوت کنه خونشون، گفته بود من نمی یام و ما می خوایم از هم جدا شیم. اگه می خوای به برادرت زنگ بزن.
به خدا کلافه شدم . موندم چه کار کنم. هر کاری می کنم کوتاه نمی یاد. من به لطف و کمک خدا ایمان دارم. من همسرم رو دوست دارم و بهش گفتم به راحتی انتظار نداشته باش کوتاه بیام.
تو رو خدا نظر بدید.