موضوع: مشکل لاینحلی که ناشی خیانت شوهرم است

سلام.
قبل گرفتن شناسنامه ازمایش dna برای اثبات اینکه 100% پدر اون بچه همسرتون انجام بدید.

با کیت کت عزیز موافقم . اگر قرار شد براش شناسنامه بگیرید حتما قبلش باید مطمئن بشید . زنی که با وجود داشتن همسر دائمی با یکی دیگه رابطه بر قرار میکنه . معلوم نیست به همسر صیغه ای هم وفادار باشه .

گذشته از این به نظر من شما قبل از اینکه نگران وضعیت همسرت و مشکلاتش باشی باید وضعیت خودت رو مشخص کنی . قصد من تحریک بیشتر شما نیست ولی مردی که از اول ازدواجت تا الان همه اش به شما دروغ گفته و خیانت کرده الان شما مسئول حل مشکلاتش نیستی . و مجبور نیستی بهش اعتماد کنی . من اگر جای شما بودم حتما حق طلاق و حق حضانت بچه ام و تا اونجا که داره قسمتی از دارایی یا مهریه رو ازش میگرفتم . تا ضمانتی باشه برای فردا .
این زن بواسطه اون بچه به زندگی شما اویزانه و راه فراری نیست . همسر شما در تمام مدت نه سال به فکر شما نبوده . پس معلوم نیست از این به بعد هم خواهد بود یا نه . شما حتی اگر از نظر مالی مشکلی هم نداشته باشید این تضمینها رو از همسرتون بگیرید .

خدا کمکت کنه خواهر. مشکلی که مطرح کردی واقعا کار یه مشاوره معمولی نیست. من فقط می تونم باهات ابراز همدردی کنم و دعا کنم که خدا به واسطه صبری که داری بهت نظر لطف داشته باشه و درهای خوبی رو برات باز کنه. من که هنگ کردم اساسی..............

با تشکر از همه دوستان . خارپشت جان این که میگم هفته دوبار شوهرم به اونجا میرفته باید بگم شایدم هم بیشتر میرفته چون شوهرم شغل ازاد داره و 8 صبح میره و هشت شب میاد من که نمیتونستم تمام وقت کنترلش کنم . در ضمن اون منو به شدت کتک میزد و بهم توهین میکرد منم خیلی میترسیدم به همین دلیل زیاد اعتراض نمیکردم(برای من شنیدن توهین از کتکم بدتر بود به همین دلیل همیشه سعی میکردم کار به اونجا نرسه ) در تمام این مدت من بهش مشکوک بودم ولی اون همیشه انکار میکرد و دلایلی می اورد که این رابطه وجود نداره (من شک داشتم اما اطمینان نداشتم که بخوام اقدامی کنم)در رابطه با اینکه چرا بچه دار شدم هم باید بگم شوهرم گولم زد( چون خودش جلوگیری میکرد و میگفت منم بچه نمیخوام) مادر من بخاطر از دست دادن پدرم خیلی اسیب دیده بود و همیشه میگه امیدم خوشبختی شما هستش دلم نمیومد برم بهش بگم من میخوام جدا بشم . ما یه فامیل گسترده و بزرگ هستیم تو فامیل بزرگ فقط یک مورد طلاق داشتیم. برای یک زن خیلی درناکه که بگه با تمام صلاحیتهایی که دارم و بخرج دادم پای زن دیگه ای در میونه از افشا این مساله احساس سرخوردگی داشتم.

سلام سال نو مبارک،مینای عزیز فکر نمیکنی تو زندگی خیلی منفعل عمل کردی؟بعداز عقد متوجه مشکل شدی ولی سرسری گذشتی ،کتک خوردی بدوبیراه شنیدی ولی همش ترسیدی ،الان هم داری توجیه میکنی بخاطر مادرم ،بخاطر طایفه ام،بخاطر شوهرم و......اسم انفعالت رو گذاشتی گذشت.درسته که نه تو دبیرستان نه دانشگاه ما رو برای زندگی اماده نمیکنند اگر خانواده هم توجه نکنند که دیگر واویلا.حالا که از نظر ذهنی به این امادگی مشاوره گرفتن رسیدن قبل از هراقدام ویا تصمیم روی خودت کار کن بذار از نظر روحی ان
قدر قوی بشی که هر تصمیمی گرفتی خیلی محکم پاش وایسی اگه قدرت روحیتو بالا نبری باز هم با تزلزل برخورد خواهی کرد صادقانه ترسهاتو بررسی کن وبراشون مشاوره بگیر سوالاتی که دوستان از شما پرسیده بودند بسیار صریح ودقیق بود درواقع مسئله رو عریان کردند وجلوی شما گذاشتند خوب به همش فکر کنید.

در رابطه با مذهبی بودن شوهرم هم بگم ،از اینکه اون زن متاهل بوده خبر نداشته و اون زن بهش گفته جدا شده و قبل ازجدایی هم با هم رابطه جنسی نداشتن و زنه در اون زمان طرح دوستی رو ریخته.شوهرم نسبت به بچه بی مسئولیت نیست خرجش رو میده و داره برا شناسنامه هم تلاش میکنه ولی نمیدونه چیکار کنه .چون از اونطرف میترسه زنه شناسنامه رو دستش بگیره و به اقوامش و دوستانش نشون بده یا در اینده به دختر خودم چی بگه. شوهرم مدام میگه من مقصرم و تو چاهی که خودم کندم دارم خفه میشم .
من اینجا به چند مشاور مراجعه کردم ولی متاسفانه نتیجه نگرفتم چون خودم هم ارشد جامعه شناسی دارم و مشاوره ها در جهتی منو راهنمایی میکنن که خودم برش واقفم .من قصد ندارم حالا که شوهرم تو این شرایطه ترکش کنم چون میتونم بگم تازه شوهرم خوب شده و اخلاق و رفتارش تغییر کرده در بحرانی ترین شرایط هم قرارش دادم ولی نه دست درازی کرده و نه توهین !زندگی من با شوهرم خیلی پیچیده هستش من خودم و از نظر خانوادگی مشکلات معمولی داریم ولی من مدام از ناحیه همسرم ضربه میخورم . یکی دیگه از مسائلی که باهاش درگیرم اینه شوهرم به علت عدم تواناییی مالی نمیتونه جایی خونه بگیره و ما با برادر شوهرم در یک ساختمان با دو واحد مجزا زندگی میکنیم(خونه مال برادر شوهرمه) خانم برادر شوهرم فوت شده و اون یه پسر چهارده ساله داره که مسئولیت زندگی اونا هم با منه (پخت و پز و نظافت و مدرسه پسرش و چیزای دیگه .............) و خدا میدونه این برادر شوهرم چه جور ادمیه و با من مثل خدمتکارش برخورد میکنه !در صورتی که شوهرم باید خوبی های برادرش رو جبران کنه نه من با این همه مشغله کاری و فرزندم که واقعا در مقابلش کوتاهی میکنم !این مساله هم مزید بر علت شده باور نمیکنید با این همه مسئولیتی که شوهرم رو شونه هام گذاشته چی دارم میکشم. به همین دلیله که هر روز به بن بست نزدیک تر میشم . میگم با دخترم برم یه زندگی تازه به دور از این همه مسائل و مشکلات که شوهرم بوجود اورده رو شروع کنم

بازهم از دوستانی که راهنماییم میکنن خیلی ممنونم.
متاسفانه دیروز اون زن بچه رو شال کلاه کرد و اوردش در خونم . اما من در رو باز نکردم و طوری وانمود کردم که خونه نیستم. اونم به شوهرم زنگ زدش و گفت بیا بچه رو ببر . اون زن فکر میکنه من از وجود بچه خبر ندارم .شوهرم وقتی اومد گفت اون زنه گفته من بچه رو نمیخوام .فهمیدین دیگه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟منظور شوهرم اینه که بچه رو بیاره من بزرگش کنم دلم میخواست بهش بد و بیراه بگم .بگم به من چه ربطی داره هر کاری کردی خودتم برو درستش کن ولی حال و روزش خیلی بد بود فقط گفتم من از عهدش بر نمیام برام سنگینه .من الان هر چی از شوهرم بخوام نه نمیگه به جز حق طلاق!دوستان نظرتون چیه اون بچه رو چند روز ازمایشی پیشمون باشه؟؟؟؟؟میدونم خیلی زود پشیمون میشم ولی هر روز میترسم اون زن بیاد جلو در و داد و فریاد راه بندازه میخوام یه کاری کنم اما نمیدونم چی درسته؟ شوهرم هم حال و روزش خرابه و مدام میگه کمکم کن . میخوام این روزا بگذره میخوام فداکاری کنم اما نمیدونم از عهدم بر میاد یا نه؟ زنه تا امروزبه شوهرم مهلت داده بیاد بچه رو ببره. وای برام دعا کنید ......دعا کنید ابرومون نره
خارپشت جان حرف شما درسته .شوهرم تو برزخ زندگی میکنه برای اینکه تو زندگیش هیچ جا سر جای خودش نبوده . از وقتی 26 سالش بوده میخواسته ازدواج کنه ولی خانوادش مدام مخالفت میکرند. میبردنش خواستگاری و دل جوان بیچاره رو خوش میکردند و بعدش کلی بهانه های بنی اسرائیلی میاوردند(کلا از اون ادمایی هستن که پسر و دخترشون سخت ازدواج میکنن و برادر شوهرای منم همه خودشون واسه ازدواج پیش قدم شدن و بزور خانوادشون رو راضی کردن) شوهر منم از اون ادمایی نبوده که حرف دلش رو بزنه بعدشم که با این زن بیوه اشنا میشه. خانوادش میترسن و منو قربانی نجات پسرشون از چنگال اون زن میکنن. خب شوهر منم همیشه منتظر بوده اوضاع خود بخود درست بشه دریغ از اینکه هر روز بدتر از دیروز لذا نه توان اینو داشت که منو از دست بده نه میتونست اوضاع رو از ناحیه اون زن درست کنه به همین دلیل همیشه درگیر بوده نتونسته برای من کاری بکنه و از اونطرف هم نمیدونه چطور منو تو زندگی که به بادش داده نگه داره (از نظر جنسی من مشکلی نداشتم ایشون هم کاملا ازم راضی بودند)......... امروز هم زنه بچه رو به امان خدا ول کرده الان شوهرم رفته بیاردش من چیکار کنم...........دعا کنید واسه ابروم دعا کنید

- - - Updated - - -

شوهرم که رفته بچه رو بیاره باز زنه دبه در اورده تو خیابون الم شنگه راه انداخته من بچم رو نمیدم . شوهرم میگه بچه بیچاره از ترس غش کرده. خلاصه بچه رو بهش نداده و فقط یه الم شنگه تو خیابون راه انداخته..........شوهرم میگه میخواستم بیام منو میچسبید میگفت کجا ! بچه رو ببر میگه مخواستم بچه رو بگیرم میگفت بچه رو کجا میبری ؟؟؟؟؟؟اخه یکی نیست به شوهر من بگه ادم از این درست و حسابی تر نبود؟؟؟؟؟؟؟؟؟میدونید دوستان بر فرض مثال من گذشت کنم از تقصیر شوهرم بگذرم بچه رو هم سرپرستی شو قبول کنیم !به نظرتون این زن دست از سر ما بر میداره ؟؟؟؟؟؟؟؟باور کنید شما نمیدونید اون چطور زنیه یعنی ادم درست حسابی به صد متریش هم نزدیک نمیشه!!!!!!!! این قصه سر دراز داره......... فقط دعا کنید خدا انقد بهم صبر و تحمل بده که تو این قضایا بخاطر دخترم سربلند بیرون بیام