موضوع: مشکل تصمیم گیری ازبین چند راه برای مشخص شدن تکلیف زندگیم

باران جان عزیزم شما هستید که باید تصمیم بگیریداینجا بچه ها فقط می تونند به شما راهنمایی بدندعزیزم پست قبلی منو بخون خیلی مهمه که شما چی می خوام میخوای این زندگی درست بشه اصلا اصلا این اقا رو قبول داری

این که میگی ایشون از اول خیلی چیز ها رو نمی دونست یعنی چی

نوشته اصلی توسط کیانا 93

این که میگی ایشون از اول خیلی چیز ها رو نمی دونست یعنی چی

کیانا جان ممنون که عین یه خواهر راهنماییم میکنی من خواهر ندارم وخیلی تنهام از وقتی باهات حرف

میزنم احساس میکنم یه خواهر دارم واقعا ممنونم ازت

همسرمن اصلا بلد نبود با یه دختر چطوری برخورد کنه نمیدونست یه دختر نیاز داره نازش وبکشی

وقتی ناراحته بهش توجه کنی نه اینکه دوسم نداشته باشه واقعا نمیدونست انگارکه با هیچ دختری

ارتباط نداشته اون اوایل به جای اینکه خیلی چیزارو با زبون خوش بهش یاد بدم بیشترباهاش دعوام

میشد اون بنده خدام اون اوایل میگفت :خب من نمیدونستم بهم میگفتی! میخوای یه کتابی چیزی بده

من بخونم بفهمم!!!

متاسفانه اختلافات ما ازهمین مسائل ریز شروع شد وروز به روز بزرگترشد وکاربه جایی رسید که

هردومون خسته شدیم!!!

باران عزیزم میبینی که چقدر دوست داره طفلی تو خوردش کردی قبول کن کدوم مردی این چیزها رو بلد بوده که شوهر تو دومیش باشه بقیه هم زنشون بهشون یاد دادندتا حالا شنیدی میگند مردها دو بار تربیت میشند یک بار به دست مادرشون یک بارهم به دست زنشون
من به ای حرف اعتقاد شدید دارم عزیزم اخه بابا من که بهت گفتم شوهرمن کتاب نمی خوند من براش زیر جاهای مهم کتاب خط میکشیدم بهش میدادم بخونه شوهرتو باید برای خودت تربیت کنی

چند تا برادر داری پس معلومه که توی یک محیط مردونه بزرگ شدی راستی نگفتی رشته دانشگاهیت چیه ارزوهات واسه اینده چی بوده عزیزم تصمیم تو نگرفتی که دوست داری باهاش زندگی کنی یانه

کیانای عزیزم ممنون ازراهنمایی خوبت

من دوبرادر دارم وفرزند آخرم راستش عزیزم راجب رشته ام دلم نمیخواد دوستام اینجا یه وقت منو بشناسن اما راجب آینده تصمیم دارم ارشد روانشناسی بخونم

راجب تصمیمم راجب همسرم کیانا جان دارم فکرمیکنم آخرهفته باهاش حرف بزنم(علی رغم میل خانواده ام) قبل ازهراقدامی باید باهاش حرف بزنم این حق منه بدونم چرا اینطوری باهام رفتارشده چرا هیچ خبری ازش نیست!

اما دارم فکرمیکنم خیلی سخته چطوری باهاش حرف بزنم من خیلی مهارت خوبی توگفتگو ندارم میخوام یه طوری باهاش حرف بزنم هیچ بویی از وابستگی نده میخوام قوی ومحکم باهاش حرف بزنم فکرنکنه التماس میکنم غرورم حفظ بشه آخه بعد ازاین همه مدت اون باید سراغی ازمن میگرفت

نمیدونم اصلا کاردرستیه یانه!

اون دفعه راجب تولدش خیلی خوب راهنمایی کردی که چی بگم واقعا خوشم اومد!

میخوام راهنماییم کنی اگه خواستم باهاش حرف بزنم چیا بهش بگم؟؟؟ با توجه به اینکه ازهمون اول بارها شده که اون قهرکرده ومن باهاش حرف زدم وقتی ایندفعه ام من باید صحبت کنم حس زیاد خوبی نیست دلم میخواست اون میومد اما خب چه میشه کرد!

البته این صحبت به معنی آشتی نیست میخوام تکلیف روشن شه

اصلا نمیدونم من برم باهاش حرف بزنم یا خانواده ها صحبت کنن گیج شدم کل ان!!! عجب روزگاری برام درست شده کاش همسرم خودش میفهمید باید چیکارکنه کاش اون میومد سراغم اینطوری بهترتصمیم میگرفتم گاهی وقتا فکرمیکنم شاید اصلا اگه میومد خیلی راحت میگفتم نه!!!

- - - Updated - - -

کیانای عزیزم ممنون ازراهنمایی خوبت

من دوبرادر دارم وفرزند آخرم راستش عزیزم راجب رشته ام دلم نمیخواد دوستام اینجا یه وقت منو بشناسن اما راجب آینده تصمیم دارم ارشد روانشناسی بخونم

راجب تصمیمم راجب همسرم کیانا جان دارم فکرمیکنم آخرهفته باهاش حرف بزنم(علی رغم میل خانواده ام) قبل ازهراقدامی باید باهاش حرف بزنم این حق منه بدونم چرا اینطوری باهام رفتارشده چرا هیچ خبری ازش نیست!

اما دارم فکرمیکنم خیلی سخته چطوری باهاش حرف بزنم من خیلی مهارت خوبی توگفتگو ندارم میخوام یه طوری باهاش حرف بزنم هیچ بویی از وابستگی نده میخوام قوی ومحکم باهاش حرف بزنم فکرنکنه التماس میکنم غرورم حفظ بشه آخه بعد ازاین همه مدت اون باید سراغی ازمن میگرفت

نمیدونم اصلا کاردرستیه یانه!

اون دفعه راجب تولدش خیلی خوب راهنمایی کردی که چی بگم واقعا خوشم اومد!

میخوام راهنماییم کنی اگه خواستم باهاش حرف بزنم چیا بهش بگم؟؟؟ با توجه به اینکه ازهمون اول بارها شده که اون قهرکرده ومن باهاش حرف زدم وقتی ایندفعه ام من باید صحبت کنم حس زیاد خوبی نیست دلم میخواست اون میومد اما خب چه میشه کرد!

البته این صحبت به معنی آشتی نیست میخوام تکلیف روشن شه

اصلا نمیدونم من برم باهاش حرف بزنم یا خانواده ها صحبت کنن گیج شدم کل ان!!! عجب روزگاری برام درست شده کاش همسرم خودش میفهمید باید چیکارکنه کاش اون میومد سراغم اینطوری بهترتصمیم میگرفتم گاهی وقتا فکرمیکنم شاید اصلا اگه میومد خیلی راحت میگفتم نه!!!

من همسرم و دوست دارم وقتی به این فکرمیکنم که باهاش زندگی کنم وبا همه چیزش کناربیام البته کنار بیام که نه ! بهتره بگم زندگیمو بسازم. یعنی الان همه چی تقریبا برام حل شده اس.متوجه خیلی ازاشتباهات خودم هم شدم!

فقط یه چیزی مانع میشه واون هم شک ام به اینه که چیزی مصرف میکنه یانه؟؟

همسرم موقع خواستگاری به من گفت سیگارنمیکشه اما بعدها که من مدام میدیدیم بوی سیگارمیده انکارمیکرد اما بالاخره اعتراف کرد که سیگار میکشه!

با خودم گفتم عیبی نداره سیگار چیزی نیست که بخوام به خاطرش زندگیمو بهم بزنم با اینکه خیلی برام مهم بود وتو جلسه خواستگاری ازش پرسیده بودم!

اما مسئله مهم الان قرمزی چشماشه خیلی وقتا چشماش قرمز بود ومن شک کردم به اینکه شاید حشیش مصرف میکنه علت قرمزی چشماشم ازش میپرسیدم میگفت نمیدونم!

دوستان کسی اینجا اطلاعی داره قرمزی چشم چه علت های دیگه ای میتونه داشته باشه؟؟؟

اصلا چطوری میتونم مطمئن شم چیزی مصرف میکنه یانه؟

سلام کیانای عزیزم

نمیدونم چطورازت تشکرکنم تواین مدت عین یه خواهر دلسوز پابه پای من اومدی و راهنماییم کردی ومن واقعا ازهمه ی راهنماییات استفاده کردم

تواین چند روز انقدر افکار ذهنم پراکنده بود که توانایی نوشتن نداشتم!!!

من با مدیر همدردی مشورت کردم وقرار شد اول هدف خودم رو تعیین کنم وبعد ببینم میتونم با همسرم درمسیر اهدافم پیش برم یانه!

درمورد اعتیادش تقریبا مطمئن شدم که سالمه چون با یک نفر که اعتیادش رو ترک کرده بود و همسرم رو کاملا میشناخت صحبت کردم اون گفت با توجه به خودش(یعنی علائم) ومحیط کارش که کاملا محیط سالمیه بعید به نظرمیاد اعتیاد داشته باشه.

راجب رفتار جرات مندانه که گفتی من قبلا خونده بود وبازهم به توصیه شما خوندم

احساس کردم دیگه میتونم خیلی قاطع وهدفمند با همسرم صحبت کنم

ومن بالاخره با همسرم صحبت کردم

خودم رو ازقید وبند های بلاتکلیفی رها کردم(چقد احساس اسارت میکردم)

ازتمام ترس ها رها شدم ازاینکه خانواده ام چی میگن اطرافیان چی میگن اونا چی میگن! نمیدونی چقد راحت شدم وباخودم گفتم کاش زودترازاینها اینکارو میکردم!

حرفای خانواده ام اطرافیان منو آزارمیداد حرفایی ازاین قبیل که اون باید بیاد دنبالت 6ماهه که نیست مهریه تو بزار اجرا...

نمیتونستم ازروخصومت و لج ولجبازی و روکم کنی واسه زندگیم تصمیم بگیرم!

الان احساس بهتری دارم وازکاری که کردم پشیمون نیستم(البته هنوز خانواده ام نمیدونن ونمیدونم واکنششون چی خواهد بود)

ازنوع صحبت کردنم با همسرم خیلی راضیم یعنی تونستم اونجوری که میخواستم آروم ومنطقی حرف بزنم

واما صحبت ما:

ازاهداف خودم براش گفتم

ازخواسته های خودم گفتم به نحوی که خواسته های اونم لحاظ شده بود

بهش گفتم سهم خودم رو ازاشتباهات پذیرفتم

خیلی سعی کردم بهش قدرت واقتدار بدم

خودم کاملا احساس کردم که موفق شدم چون کاملا ازحالاتش رضایتش رو ازحرفام متوجه میشدم

اما همسرم تمام مدت سرش پایین بود واخم کرده بود وتمام تلاشش رو میکرد که نگام نکنه(فقط لحظه

موقع خداحافظی زیرچشمی نگام کرد ولبخند زد.تازه انگشتری که سالگرد ازدواج براش خریده بودم

دستش بود میگم کیانا جان اگه کلا قید منو زده بود که باید ازدستش درمیاورد درسته؟؟؟)

با وجود اینکه احساس کاملا رضایت میکرد ازحرفام اما تنها حرفایی که زد اینها بود:

من بعد از6ماه دیگه به این چیزا فکرنمیکنم(باحالت ناامیدی ازوضعیتی که پیش اومده) وگفت که باید این حرفارو اون موقع میزدی یعنی قبل ازاین 6ماه

آخه ما تو یه کوچه ایم حرفمون همه جا پیچیده!

واما درنهایت وقتی بهش گفتم اگه فکرمیکنی میتونیم زندگیمونو بسازیم با خانواده ات بیا خونمون! با یه حالت طلبکارانه برگشت گفت: بیایم خونتون؟؟؟؟؟ ما بیایم؟؟؟؟؟

کلا طرزفکرش اینه که ماباید بریم یا خانواده من ازاونها بخوان که بیان وشاکیه ازاینکه چرا تواین مدت خانواده من اعتنائی نکردن!

البته پدرهمسرم مریضه وما قبلا بارها به ملاقاتش رفتیم الان بهونه اونا اینه که تواین مدت ما نرفتیم به پدرش سربزنیم همچنین خونشونو عوض کردن نرفتیم تبریک بگیم

آخه کیانا جان همسرمن بارآخرکه رفت به شدت بامن دعواکرد بعدشم هیچ سراغی ازمن نگرفت تازه تواین مدتم چندتا مراسم داشتن که اصلا مارودعوت نکردن! تازه خانواده منم میگن خب یه مرد بخواد بیاد نامزدش وببینه میاد میبینه دیگه این حرفا وبهونه ها چیه!!!

باهاش که حرف زدم بهش گفتم فکراتو بکن بهم خبربده

کیانا جان واقعا نمیدونم اگه زنگ زد واین حرفای بی منطقش و زد چه جوابی بدم

واقعا آدم نمیدونه این حرفای بی منطق وچطورمیشه جواب داد!!! فشار عصبی زیادی به ادم وارد میشه

عزیزم مردی که بتونه 4 ماه ازت دور باشه و بی خبر یعنی کششی بهت نداره و شما باید رو خودت تمرکز کنی
اول از همه باید برای خودت دغدغه فکری مهم تری از اون پیدا کنی
در عین حالی که داری مهارت های همسر داری رو یاد میگیری مهارت های یه زن تنهای مستقل رو هم یاد بگیر
گیر دادن به موضوع طلاق به نظر من جز عذاب دادگاه و دعوا چیزی در پی نداره
خودت رو بساز و اعتماد بنفس و مهارت های زندگیتو بالا ببر
اگر اومد سمتت و خواست که ادامه بده شروطت رو براش بذار با مهارت و سیاست مردت رو برای خودت نگه دار
اگر هم تقاضای طلاق و جدایی کرد باز هم تو موفقی چون در اینصورت بلدی یه زن تنهای مستقل باشی
اینم بدون هیچ کس بدون شوهر نمرده
و همینطور ممکنه انتخاب های مناسبی که اصلا فکرش رو نمیکنی در آینده برات پیش بیاد

احسنت به جرات و درایت شما . این اقدام خوب و بزرگونه شما در آینده نزدیگ نتایج بسیار خوبی خواهد داشت . من سر فرصت با تاپیک شما همراهی خواهم کرد . ولی آفرین داره این تصمیم عاقلانه و این دل شیری که شما داشتی . آفرین داره که با بی مسئولیتی ، مهریه اجرا نزاشتی و بجاش چنین عمل درستی انجام دادی . خدا رو شکر که هنوز زن و دختر عاقل هم در این اطراف پیدا میشه !!