موضوع: سربازی نرفته میشه ازدواج کرد؟

ممنونم از همه که جواب دادند.

دوست عزیز اگه راهی داری که نری سربازی نرو.(مثل معافیت پزشکی و کفالت خونواده وپدر از کار افتاده)

اتفاقا من خودم توی این فکرم شدید ..... تنها راه نرفتن سربازی همینه.
حالا نگید میخواد از زیر بار مسئولیت در بره ... نه اینطور نیست. من چرا 2 سال الکی برم پا بکوبم که چی بشه؟ مرد بشم؟ مرد که نمیشم هیییچ از کل زندگیمم عقب می افتم

بهتره قبل از سربازی درستو بخونی و تا اونجایی که میشه پیش بری ارشدو دکتراو...

خوب من مشکلم همینه. من میخوام 2 تا لیسانس بگیرم. تقریبا 6 سال دیگه از درسم مونده اونم فقط برای لیسانس. دیگه بخوام فوق بگیرم که هیچی. میشم 30 ساله. آخه آدم 30 سال درس بخونه که چی بشه؟ اصلا مگه چند سال میخوایم عمر کنیم که 30 سالشو درس بخونیم و عمرمونو تلف کنیم؟ تازه سربازیم که هست. اگه این سربازی نبود میشد توی همون دوران تحصیل ازدواج کرد. اما نمیییشه. سربازی نمیزاااره

معمولا خانواده ها مخالفت میکنن

اتفاقا مامان و بابا من کاملااااا مخالفن. هر چیم بهشون میگم گوش نمیدن که. هی میگن میخوای یه دخترو بیاری بندازی به جون ما و خودت بری.

-----------

الان که حساب و کتاب میکنم میبینم که اگر قبل از اینکه برم دانشگاه خدمتم رو می رفتم از الان خیلی پیش بودم

آره اینو کاملا قبول دارم. منم اشتباه کردم اول رفتم دانشگاه. داداشم رفت سربازی. یه سال کوچیکتر از منه. کلیی حالا از من پیش میوفته

--------

اگر شما پشتوانه مالی داشته باشید که بتوانند شمارو بعداز ازدواج ساپورت کنند ازدواج کار درستیه اما اگر پشتوانه مالی نداشته باشید دنیایی از مشکلات را باید به مشکلات امروزتون اضافه کنید منظورم از پشتوانه مالی یک بابای پولدار ووظیفه شناس می باشد

پشتونه مالی که نمیدونم. یعنی چقدر مثلا؟ من توی این ماه تقریبا 2 تومن حقوق گرفتم. اما این 2 تومن باهاش چیکار میشه کرد مگه؟
اصلا آدم پولدارترین فرد دنیا ....30 سالگی دیگه وقت ازدواجه؟ ازدواج توی سن 20 تا 25 سال به نظرم خوبه. دیگه بعدش نه. تازه اصلا اگه کسی بتونه خودشو تا 30 سال حفظ کنه.

----------

به قول شما حداقل حداقل باید 28 سالگی باید ازدواج کرد که تو جلسه خواستگاری سرت بالا باشه !

اونم سرت بالا نیست تازه. با حداقل ها باید بسازن دیگه.
-----
اصلا دعوای تمام این تاپیک اینه که من اگه از یه نفر خوشم اومد بهش بگم؟ نگم؟ بزارم بعد سربازی؟ بزارم یشم 30 ساله؟ اونوقت دیگه میخوام چیکار اصلا ازدواج؟
خداییش یه چیزی میگم نه نگید. نگیدم چقدر ناامیدی. به نظرم واقعیته. مگه ما چقدر میخوایم عمر کنیم که 30 سالگی بخوایم ازدواج کنیم.

خیلی درد و دل داشتمااا .... اوخیش راحت شدم.
ازتون ممنونم

شما نگران سى سالگى نباش، اينقدر زود مثل برق و باد ميگذره، من خودم هم سن شما بودم فكر مى كردم سى سالگى ديگه حداقل دوتا بچه بغلمه، الان سه سال ديگه سى سالم ميشه دارم هنوز با خواستگار سر و كله مى زنم
به نظرم زندگى هاى مدرن ديگه مثل سابق نيست كه بخواى دست خالى و درس نخونده و سربازى نرفته جلو برى، اگر هم بر فرض كسى حاضر بشه با اين شرايط شما ازدواج كنه ( كما اين كه جديدا خيلى هارو ديدم اينجورى ازدواج مى كنند) بعدا سختى هاى زندگى رو خودتون بايد متضرر بشى
نگران بالا رفتن سن و عدم علاقه ت به ازدواج هم نباش، همين پير پسرهاى فاميلتون كه ميگن ما حاضر نيستيم ازدواج كنيم خودشون پاش بيفته از مجنون هم عاشق و شيفته تر ميشن و ميرن سر خونه زندگيشون
كما اين كه با يه مديريت ميتونين خيلى زودتر از اون چيزى كه فكر مى كنين به شرايط ازدواج برسيد، به نظرم الان كه دانشجو هستين تمركزتونو بذارين رو درستون بعد هم سعى كنين براى معافيت اقدام كنيد، فكر كنم يه كم دير به فكر مدرك گرفتن هم افتادين كه تو بيست و شيش سالگى تازه ليسانس مى گيرين! معمولا گرفتن ليسانس تا بيست و دو سالگى بيشتر طول نمى كشه

ممنون.
من همون 22 سالگی فوقش لیسانس رو میگیرم.
شما اشتباه متوجه شدید. من گفتم میخوام 2 تا لیسانس بگیرم. براش رشته ای که من هستم به نظرم این بهترین کاره.

چرا انقد 30 سالگی رو سن زیادی میدونی ، به نظر من هدف فقط ازدواج کردن نیس بلکه ازدواج درست داشتن هم مهمه . از 20 تا 30 سالگی کلی طرز فکرمون عوض میشه . تو سن بالا تر تصمیم های با ثبات تری میشه گرفت . ممکنه شما شخصی رو تو 20 سالگی انتخاب کنین که تو 30 سالگی دیگه نپسندینش .
ولی یه مساله ای که هست انتخاب تو سن بالاتر سخت تره . زیر 25 سال با دلت انتخاب می کنی بالای 25 سال با عقلت.

سلام دوست عزیز.
بهترین سن ازدواج 19 سالگی هستش. اما متاسفانه مردم و حتی شاید پدر و مادر شما(مثل خود من) دید و نگاهشون اینقدر عوض شده باشه که اصلا هدف ازدوا رو فراموش کرده باشن و فقط به یکسری مسایل نچندان مهم فکر کنن.مثل پول و سرمایه و خونه و ماشین و ... .سربازی هم آنچنان مسله مهمی نیست. شما باید ببینی خانوادتو چه تفکری دارن. چقدر اهداف اصلی ازدواج مد نظرشون هست.چقدر سرمایه و خونه و ماشین و کار دامی و ... . اینا بد نیست ها. ولی اینقد هم مهم نیست که بخاطرش آیت همه مشکل داریم.
منم یه جوون 23 24 ساله که بعد کلی صحبت و اعتراض و تلاش و .... در جهت تغییر نگاه خانواده که سربازی و پول و درآمد بالا و خونه بدست میاد.
یک نفری یه حرف خوبی میزد.میگفت اون دختری که بیاد توی زندگی پسری که همه چیز داره که زحمتی برای اون زندگی نکشید. سرمایه نداری که نداری.یه درآمد کوچیک و ثابت داشته باش برو جلو.سربازی و ... بعد میری.
اشتباه منو نکن که پشیمون میشی. اما مرد باش و جربزه داشته باش و عاقلانه برو از زندگیت لذت ببر. این حرفای الکی رو هم بهش توجه نکن که حتما سربازی بری و خونه بگیری و ماشین و .... .
توقع رو هم یکم کم کنی بد نیست.ماهی 2 تومن کمه؟؟؟ حالا هفته ای دو بار با همسرت نرو شام بیرون.قناعت کن ولی از زندگیت لذت ببر. من جای تو باشم از بعد ماه صفر به خانواده میگم اقدام کنن.

سلام.
چه عججججب.... بابا یکی هم نظر منه
من دیشب با مامانم تمام حرفامو زدن اما قبول نمیکنه ... میگه سربازی برو بعد. بابا مگه من ادم نیستم قبل سربازی؟ باید برم سربازی و بیام تا ادم شم؟

من الان یه چیزی رو متوجه نشدم. اینکه گفتید اشتباه منو نکن منظورتون چی بود؟

اشتباه من این بود که دیر شروع کردم به قانع کردن خانواده و مورد از دست رفت.و اینکه دیر بفکر یه کار پاره وقت افتادم. با 400 500 تومن در ماه میشه خانواده رو فعلا راضی کرد که اقدامات اولیه رو انجام بدن.من دیر بفکرش افتادم.نا امید هم نشو.محکم باش و قاطع.توی چشمشون باش. منظورم اینه کارایی بکن که بفهمن یک هوس ساده نیست و واقعا میخوای ازدواج کنی.
برنامه ی شبکه سه روزای پنجشنبه ساعت 1و 45 دقیقه به بعد حدودا (دقیقا حضور ذهن ندارم) رو حتما با خانواده ببین. تفکر حاج آقای برنامه مثل ماها میمونه.
نشد برو سراغ یک بزرگتر.مثل پدربزرگ.
البته باید ببینی تفکر خانوادت چیه.از لحاظ تفکرات مذهبی و مادی و .... باید بررسی کنی و یک راهی پیدا کنی که راضی بشن.

برادر خوبم دوستان هر چه گفتنیه گفتند و لازم نمیدونم دیگه تکرارش کنم . سنی که شما درش هستید اوج احساسات و اوج هورمونهای جنسیه . بنابرین تصمیمی که شما میگیرید و گزینه ای که انتخاب میکنید کاملا تحت تاثیر قرار میگیره . حالا جدا از مشکلاتی که همه رو دوستان گفتند که نداشتن درامد کافی و امکانات و تحصیل و دوری از خانواده در دوران سربازی و خیلی از مشکلات دیگه هست . مشکل اصلی اینه که انتخابی که شما الان انجام میدید بعد از چند سال به نظر خودتون غیر معقول میشه . وقتی به سن 28 یا 29 میرسید میبینید جوونهای هم سن شما با تحصیلات عالی و شغل و درامد خوب دنبال گزینه های خوبی هستند ولی شما ده سال پیش انتخابتون رو کردید و چون امکانات محدودی داشتید گزینه تون هم محدود و سطح پایین بوده . این بزرگترین افت کسانیه که خیلی زودتر از عرف جامعه ازدواج میکنند . ممکنه صد سال پیش که همه بیست سالگی ازدواج میکردند و تو یکی از اتاقهای خونه پدری ساکن میشدند این مشکل رو و مشکلات امروز رو نداشتند . ولی اونها هم مشکلات دیگه ای داشتند . اگر مشکلی نداشتند همون روند رو ادامه میدادند .

ممنون.
اما ببینید واقعا خودتون بگید 29 سال دیگه سن ازدواجه؟ به نظر من نه.

من گفتم شرایطم چجوریه. من تاااازه 30 سالگی میرسم به سطحی کخگه حداقل چیزها رو داشته باشم. حداقلم که میگم منظورم حداقل ها نیست بازم. منظورم تحصیل داشتن و سربازی رفتنه.
وقتی میرسم 30 سال تازه از شر درس و سربازی تموم شدم. هنوز کار ندارم. در امدم ندارم. خونه و زندگیم ندارم پس

انتخابم به نظم اگه انتخاب باشه هیچ وقت نظر فرد تغییر نمیکنه. اگه قرار به تغییر باشه ادم 30 ساله هم نظرش عوض میشه چون همیه بهتر از اون شخصی که انتخاب میکنی هست. پس نمیشه گفت ادم 30 ساله با چشم و گوش باز انتخاب میکنه و هیچ وقت پشیمون نمیشه

اخه نمیدونم چرا من نمیتونم ثبول کنم سن ازدواج 30 سالگی باشه. اصلا فرض من پولدارترین پسر دنیا و با شرایط عالی. دختریم که انتخاب میکنم بهترین دختر دنیا و شرایط خیلی عاالی. چه فایده دیگه ازدواج توی اون سن؟؟

یک تیر و خلاص !

هم از زندگی هم از سربازی :d

هم از ازدواج :d