موضوع: چرا من نمیتونم یه زندگی عادی داشته باشم؟

نوشته اصلی توسط zendegiye movafagh

من اصلا متوجه نمیشم
یعنی همسرت از در میاد اصلا با شما صحبت نمی کنه؟ با دخترتون چطور ؟ سمتش میره ؟
ئخترتون می پره بغلش خودشو برای باباش لوس کنه ؟
اتفاق های روزمره رو براش تعریف می کنی ؟
من برداشتم اینه که ایشون از در که میاد تو سکوت مطلق حکمفرماست
هر سه یا چهار ماه هم یک بار یه نفرتون می ره جلو که یه نفر دیگه تون اون رو پس می زنه یعنی بی محلی می کنه
اصلا اعتراضی کردی اصلا حرف می زنی ؟
میشه تعریف کنی وقتی همسرت از محل کار میاد خونه چه اتفاقی می افته ؟با جزئیاتش بگو

وقتی میاد خونه سلام می کنه و میره طرف مادرش حالش رو می پرسه و از تمام اعضای بدن مادرش می پرسه که بدونه آیا درد داره یا نه.
اتفاقا دخترم تا صدای در رو میشنوه میره سمتش و باهاش بازی می کنه حتی گاهی بغلش می کنه و بیرون از خونه هم میبرش. از تمام کارهای دخترک هم می گم ولی جز حرف دخترم و مادرش چیز دیگه ای ندارم که بگم. منی که همش توی خونه ام و کسی هم آنچنان نیست که بخواد جریانی رو تعریف کنه. از حال و اوال و کارهای خودم هم نمیگم. چون فکر نمی کنم واسش جذابیت داشته باشه.
دیگه همش هم سکوت مطلق نیست. اون فقط میشنوه و هیچوقت چیزی رو تعریف نمی کنه مگر اینکه چیزی رو به مادرش بگه...

- - - Updated - - -

نوشته اصلی توسط zendegiye movafagh

فکر کن یه روز همسرت بخواد بیاد اینجا تاپیک بزنه چی میگه ؟
من از صبح تا شب با آدمهای مختلف و خوش برخورد روبرو می شم همکارای خانمم خیلی به خودشون می رسن همه با خوشرویی با من برخورد می کنن
اما وقتی میرم خونه سکوت حکمفرما هست
خانمم فقط کارهای خونه رو انجام میده با من صمیمی نیست
با خودم فکر می کنم شاید من مقصرم اما یه موقع هایی که میرم سمتش با اخم و بی محلی روبرو میشم و دوباره سرد میشم ازش و مجبورم به خودارضایی روی بیارم ....


آیا جریان اینطوره ؟

تا حدودیش درسته ولی اون سمت من نمیاد که پس زده بشه و مجبور به خودارضایی بشه اتفاقا خودارضایی اون باعث میشه دیگه سمت من نیاد.
اصلا تلاشی نمی کنه که حال و هوا عوض بشه منم تنهایی دیگه کشش ندارم. یه مدت حالم خوبه و با تمام وجود تلاش می کنم ولی باز با دو روز بد بودن حالم، همه چی بهم میریزه. هنوز نتونستم خوب احساساتمو خوب کنترل کنم.

انشاالله درست میشه

دلسا جان همیشه از مشکلی که داری ناراحت میشم و همیشه دعا می کنم که مشکلت حل بشه
به نظر من شوهرت اصلا اوضاع رو به این وخامت که شما می بینی نمی بینه
دلسا اون مرد هست و رفتارش با ما خانومها فرق داره
وقتی سکوت کردی ، اون ایراد چندانی نمی بینه و فکر می کنه اوضاع خوبه و شما راضی

دلسا الان یه نکته مثبتی که در تو دیدم ، شیوه نگارشت بود، اگرچه افسرده ای ، اما طرز نگارشت عالیه .
پیشنهاد من اینه از این نقطه قوت خودت استفاده کنی .

دلسا وقتی نمی تونی باهاش حرف بزنی براش نامه بنویس یه مدت. بدون اینکه انتظار داشته باشی جواب بده
همین طور که با ما دردو دل می کنی و حرفات واقعا زیباست و خواسته هات رو میگی ، همین ها رو در نامه ت خطاب به اون بنویس . دلسا باور کن می تونی. یه مدت امتحان کن عزیزم

دلسا جان سلام وقتی داشتم پستهاتو میخوندم انگار یکی از دل خودم نوشته چقدر مشکلاتت شبیه به منه .من هم چند وقته شوهرم میاد استقبالش نمیرم حتی روم رو هم برنمیگردونم از بس دلم گرفته ازش .شوهرم توی هر شرایطی بیشتر از یک هفته تحمل رابطه نداشتنو نداشت اما الان یک ماهه که .... گاهی فکرای بد میان سراغم اهل فیلمهای بد و خود ارضایی نیست اما اون همچین اخلاقی نداشت نمیدونم چرا ؟؟؟؟؟؟ ولی رفتارهای تو بهتر ااز منم و به قول یکی از دوستان نگارشت عالیه مطمنم همینجور پیش بری شوهرت برمیگرده به طرفت.اگه اشکال نداره توی تاپیک تو از دوستان بخوام به من هم راهنمایی کنن

چند روزی اینترنت نداشتم نتونستم بیام.
یه روز چون خرید داشتم گفت خودم می برمت منم دوست داشتم بادخترم کمی قدم بزنیم و دور از محیط خونه باشیم چون واقعا بعضی مواقع اذیت میشم. هرچی گفتم خودم برمیگردم قبول نکرد گفت میمونم تا برگردی چه دلیلی داری که نمیذاری بمونم. موند تا خریدهام رو انجام دادم خیلی کم اینکار رو انجام میده. یه شبی هم کلی ماهی خرید خودش پاک کرد که کلا بی سابقه بود. یه روز بدون درخواست ما، مارو برد پارک و دخترم هم کلی خوشحال شد و بقول خودش تاب تاب (تاب بازی) کرد.
ولی دیشب گوشی شوهرم دست دخترم بود. بازم کلیپای ناجور توش بود. دخترم همدو سه بار هی میذاشت و نگاش می کرد تا گوشی رو از دستش گرفتم. خیلی ناراحت شدم (شب قبلش بهش گفته بودم دوست دارم کنارت باشم ولی بهونه آورد که حالش خوب نیست) از منکه دوری می کنه توی گوشیش هم کلیپای ناجوره. اینقدر ناراحت شدم که دخترم رو زدم. میدونم کار خوبی نبود و عذاب وجدان داشتم ولی خوب منم آدمم. شب واسش نوشتم :
«خواهش می کنم گوشیتو دست دخترمون نده دوست ندارم این فیلما رو ببینه . احساس بدی نسبت به دیدنشون دارم. دوست ندارم خودت هم ببینی. هر وقت که حالت خوب بود و وقت داشتی درباره ادامه زندگیمون صحبت کنیم»
جواب که نداد ، حضوری به خودش باز گفتم میگه چیه هی تکرار می کنی؟ مگه من نگاشون می کنم؟ اگر نگاه کرده بودم که حذفشون می کردم. این چیزا توی شبکههای اجتماعی رد و بدل میشه. خوبه که خودت همش سرت توی همیناس.
منم واسه اینکه چیزی کش پیدا نکنه ساکت شدم.
امشب هم خونه نیست رفته توی یکی از روستاهای اطراف خوابیده.
دیگه نمیدونم چی درسته چی بده. انگار دارم به آخر خط می رسم حالم شده مثل اون موقع هایی که منو تنها میذاشت و می رفت پی خوشگذرونیش.
اگر خطم یکطرفه نبود واسش پیام میدادم که جدا بشیم.

کاش میتونستم جدی و قاطع باشم. همش از ترس سر و صداش باید سکوت کنم. مادرش اینجاست دوست ندارم جلوی اون سرم داد بزنه.
میدونم نباید دخترم رو میزدم ولی اینقدر عصبی بودم که نتونستم کنترل کنم. نمیدوستم داره چی می بینه کنجکاو شدم ببینم.
توی اون لحظه برادرشوهرم اینجا بود. نشد بهش بگم فقط خودخوری کردم همین که واسش یادداشت گذاشتم کلی با خودم کلنجار رفته بودم.
مادر شوهرم رو نمی تونم تنها بذارم حتی واسه 5 دقیقه. همش توی خونه ام. همینم عصبیم می کنه. فقط آخر هفته ها که خواهرشوهرم تعطیله میاد خونه من میمونه و من میرم خونه پدرم. کسی نیست بیاد بمونه. جاری هام تعارف می کنن که هر قوت کاری داشتی میخواستی جایی بری خبرمون کن ولی موقعش که میشه همشون کار دارن یا اگر بیان کلی منت میذارن انگار میخواستن مواظب خونه من باشن نه مادرشوهرشون. منم ترجیح می دم همون منتظر خواهرشوهرم باشم تا اونها. اون روز هم واقعا دوست داشتم خودم پیاده روی کنم. از محیط خونه خسته بودم.
فقط یه بار مادرشوهرم رو تنها گذاشتم رفتم تا سر کوچه . گویا هم ما رفتیم شوهرم برگشته. هنوز هم میگه مادرمو خود تنها نذار شاید واسش اتفاقی افتاد. چرا تنهاش میذاری...