موضوع: واقعا من پر توقعم؟؟منو از بزرخ فکری در بیارید لطفا

سلام به همگی
25 سالمه لیسانسم . فقط یک خواهر دارم و پدر مادرم هر دو شاغل بودن الان بازنشسته شدن.من فرزند اولم.
خواستگاری دارم که طی یک هفته گذشته 2 جلسه اومدن و طی همین 2 جلسه هم که با هم حرف زدیم تماس گرفتن گفتن نظرشون مثبته و چون یکی از بستگانشون فوت شدن گفتن یک هفته دیگه تماس میگیرن میان برای حرفای اخر و تو این یک هفته هم ما تحقیقات مونو بکنیم ..الان مونده تحقیقات ما در این یک هفته که فرصت داریم..
جلسه اول نیم ساعت محض اشنایی اولیه حرف زدیم و تمام! و جلسه دوم دو ساعت حرف زدیم و بیشتر هم به حرف زدن ایشون گذشت تا من !
من هنوز خیلی چیزا از ایشون نمیدونم !
تک فرزند هست و پدرشون شغل ازاد دارن(تعمیرکار برقی) و فعلا در کنار پدرشون مشغولن.31 سالشونه.و لیسانس هستند.
روز اول که مامانشون تماس گرفت بدون اینکه ما چیزی بگیم گفت : پسرم وضعش خوبه!
اما حالا بعد حدود 10 روز ازون ماجرا پدرم از یکی از اقوام نزدیک این اقا پسر تحقیق کردن, طرف گفته پسر سربه زیر و خوبیه اهل رفیق بازی نیست ولی بابا میگه از حرفاش متوجه شدم که وضع اقتصادی مناسبی ندارن زیاد! نه من نه خانوادم تابحال از وضع اقتصادی و اموال و پشتوانه های مالی این ها هیچی نپرسیدیم . تو این دو جلسه هم خود آقا پسر هیچی بمن نگفت که برنامه اش چیه و از داشته هاش بگه و ازین حرفا! فقط گفت قصد داره نظام مهندسی شو بگیره و دفتر مهندسی بزنه همین!
حالا رفتیم برای تحقیق و منزل شون رو پیدا کردیم و پرس و جو کردیم
یه خونه کلنگی و بسیار قدیمی که در زیرزمین خونشون با پدرشون کار میکنن! یعنی رسما مغازه ای درکار نیست اونجوری که من فکر میکردم.
من دختری هستم که توی رفاه کامل بزرگ شدم و توی یک خانواده ی کم جمعیت.. آیا به نظر شما واقعا ما دو خانواده و سطح توقعات مون متناسب خواهد بود؟! دیگه ادم تا چه حد باید سطح خواسته هاشو بیاره پایین؟؟؟
من اصلا ادم مادی گرایی نیستم ولی خب فک میکنم این اقا پسر هم براش این چیزا مهم باشه وگرنه منم موقعیت بدی ندارم تو جامعه فعلی ! پدر ایشون تحصیلات شون ابتدایی هست ولی پدر من تحصیلکرده ان.
پدرشون همون جلسه ی اول تا متراژ زیربنای خونه مارو و اینکه ایا مالک هستیم یا مستاجر.. همه رو از پدرم پرسیدن.. فک نمیکنم این اقا عاشق چشم و ابروی من شده باشن فقط و بدون در نظر گرفتن موقعیتم اومده باشن!
نمیدونم چطور باید متوجه شم که ایشون ادم مذهبی ای هست یا نه؟ ظاهرا که میگه نیست ولی شاید معیارهای ذهن من با ایشون فرق کنه .. فرضا دختری که شب جشن عروسیش پوشش تن داره ولی پوشش مو نداره شاید از نظر ایشون خیلی بد باشه ولی از نظر من بد نیست!! بماند که ایشون سید هم هستن...و سید بودنشون کار رو از نظر اعتقادی سخت تر میکنه
من واقعا شغلش رو دوست ندارم حس میکنم حقم بیشتره..دوست ندارم بخاطر سن و سال و حرف مردم و این حرفا یجور خود تحمیلی کنم برای ازدواجم...
کارشون بد نیست ولی شما فکر کنید همش تعمیرات کولرای مردم تو تابستون و تعمیرات جارو برقی و بخاری و امثالهم هست.. فک میکنم سهم من از همسرم بیشتر باشه.. نمیدونم... خیلی فکرم مشغوله.. وقتی فکر میکنم از خودم میپرسم واقعا من پر توقعم؟؟ مگه من از همسرم چی میخوام/؟ یه کار مردم دار که به خانوادم بخوره و مردمی باشه در حد تامین یک زندگی متوسط...
این پر توقعیه؟؟؟!
ممنون میشم دوستان منو از برزخ فکری در بیارید

برزخم در مورد میزان توقعات خودم هست نه این مورد.... مامانم مث یه دختر متوقع با من حرف میزنه
این موضوعات ناراحتم میکنه
میخوام بدونم ایا واقعا شما جای من باشید این فکرارو نمیکنید؟ این سوالا رو از خودتون نمیپرسید؟
وگرنه کسی منو مجبور نکرده اصلا.. این خواستگار یه مثال بود همین

سلام عزیزم.
خواستگارت لیسانس داره و سی و یک سالشه.
معمولا آدما توی بیست و دو سالگی لیسانس میگیرند. حالا اگه پشت کنکور مونده باشه و یا سربازی رفته باشه نهایت میشه بیست و پنج ساله. یعنی خواستگارت شش سال وقت داشته آزمون نظام مهندسی بده و قبول شه. چرا تا الان این کار رو نکرده؟ وقتی در زمان مجردیش که هم وقت بیشتری داشته و هم اداره ی مالی زندگی بر عهده اش نبوده نتونسته این کار رو بکنه قطعا بعد از ازدواج احتمال قبولیش کمتره...
خونه ی خواستگار از نظر من مهم نیست. تو که نمیخای بری خونه ی پدرشوهرت زندگی کنی اما محل کار خواستگارت اونجاست و این خیلی مهمه... شغل خواستگارت رو دوست نداری
محل کارش رو دوست نداری... اختلاف طبقاتی هم دارید
مادرت از اون دسته خانمهایی هست که اعتقاد داره دختر باید زودتر ازدواج کنه؟ اگه آره احتمالا به همین دلیل هست که تو رو پرتوقع میدونه... نباید تحت تاثیر افکار دیگران ازدواج کنی حتی اگه اون افکار از روی خیرخواهی باشه..
اگر هنوز مردد بودی و خواستی پروسه ی شناخت ادامه پیدا کنه قاطعانه از خواستگارت بپرس که امسال آزمون نظام مهندسی توی چه تاریخی برگزار میشه و ایشون برای قبولی چه برنامه ای داره؟ چند ساعت در روز مطالعه میکنه؟ کلاس خاصی شرکت کرده؟ چند درصد احتمال میده که امسال قبول بشه؟ چرا تا الان که شیش هفت سال از گرفتن مدرکشون میگذره قبول نشده؟
اگه دیدی جواب درست و محکمی بهت نمیده به احتمال زیاد نظام مهندسی صرفا حرفیه برای راضی کردن شما و اینکه خودش هم وضعیت فعلیش رو دوست نداره و ازش خجالت میکشه اما کاری هم برای تغییر این وضعیت نمیکنه... بعد باید تصمیم بگیری ببینی میتونی با شغلی که کلا درآمد زیادی نداره و همون درآمد بین دو تا خونواده قراره تقسیم بشه کنار بیای یانه...

یک نظر شخصی ...
.
به نظر من قضاوت کردن آقا پسر صرفا با موقعیتی که درش هستن نمیتونه ملاک قطعی باشه ... به نظرم بهتره در رابطه با شغل و کار طرف به ویژگی های کاری بودن و جراتمند بودن و اعتماد به نفس داشتن دقیق بشین چون شغل قابل دستیابی و از دست دادن هست ...
البته در مورد مثال شما این ویژگی ها هم شدیدا زیر سوال هست چون تا این سن هنوز پیش پدرشون (عدم استقلال و اعتماد به نفس) و همون شغل مشغول هستن....
.
زندگی بسیاری از مرد ها ثابت کرده که امر ازدواج در رابطه با وضعیت و موقعیت شغلی مرد تاثیر بسیار مثبتی (در صورت جنم دار بودن) در وضعیت فعلیش میتونه داشته باشه و درب های جدیدی پیش پاش گشوده میشه ه اگه اهلش باشه خوب میتونه از این فرصتها استفاده کنه...

نوشته اصلی توسط نیکیا

سلام عزیزم.
خواستگارت لیسانس داره و سی و یک سالشه.
معمولا آدما توی بیست و دو سالگی لیسانس میگیرند. حالا اگه پشت کنکور مونده باشه و یا سربازی رفته باشه نهایت میشه بیست و پنج ساله. یعنی خواستگارت شش سال وقت داشته آزمون نظام مهندسی بده و قبول شه. چرا تا الان این کار رو نکرده؟ وقتی در زمان مجردیش که هم وقت بیشتری داشته و هم اداره ی مالی زندگی بر عهده اش نبوده نتونسته این کار رو بکنه قطعا بعد از ازدواج احتمال قبولیش کمتره...
خونه ی خواستگار از نظر من مهم نیست. تو که نمیخای بری خونه ی پدرشوهرت زندگی کنی اما محل کار خواستگارت اونجاست و این خیلی مهمه... شغل خواستگارت رو دوست نداری
محل کارش رو دوست نداری... اختلاف طبقاتی هم دارید
مادرت از اون دسته خانمهایی هست که اعتقاد داره دختر باید زودتر ازدواج کنه؟ اگه آره احتمالا به همین دلیل هست که تو رو پرتوقع میدونه... نباید تحت تاثیر افکار دیگران ازدواج کنی حتی اگه اون افکار از روی خیرخواهی باشه..
اگر هنوز مردد بودی و خواستی پروسه ی شناخت ادامه پیدا کنه قاطعانه از خواستگارت بپرس که امسال آزمون نظام مهندسی توی چه تاریخی برگزار میشه و ایشون برای قبولی چه برنامه ای داره؟ چند ساعت در روز مطالعه میکنه؟ کلاس خاصی شرکت کرده؟ چند درصد احتمال میده که امسال قبول بشه؟ چرا تا الان که شیش هفت سال از گرفتن مدرکشون میگذره قبول نشده؟
اگه دیدی جواب درست و محکمی بهت نمیده به احتمال زیاد نظام مهندسی صرفا حرفیه برای راضی کردن شما و اینکه خودش هم وضعیت فعلیش رو دوست نداره و ازش خجالت میکشه اما کاری هم برای تغییر این وضعیت نمیکنه... بعد باید تصمیم بگیری ببینی میتونی با شغلی که کلا درآمد زیادی نداره و همون درآمد بین دو تا خونواده قراره تقسیم بشه کنار بیای یانه...

تشکر از راهنمایی خوبتون
ایشون کاردانی گرفته بعدش کارشناسی
خودس هم گفت که اهل درس خوندن نیست زیاد و الانم ترم های اخر کارشناسی شو داره توی دانشگاه علمی کاربردی میگذرونه
برا گرفتن نظام مهندسی با مدرک کاردانی میگن باید 7 سال بگذره ازش باز من نمیدونم ! خودشون گفتن!
در مورد حرفایی که فرمودید کاملا برای من هم سواله و قصد داشتم بعد از مراحل تحقیقات ازشون بپرسم که نتیجه تحقیقاتم این شد!
در مورد شغل شون من نمیخوام ارزش هیچ شغلی رو خدشه دار کنم ولی وقتی با خودم فکر میکنم میبینم خب حق من شاید بیشتر ازین باشه که همسرم یه کارگر تعمیرکار اونم نه در یک مغازه رسمی بلکه در پارکینگ منزل پدرش باشه!! شاید دختر خانوما بتونن حس منو بفهمن..
در مورد مامانم ایشون اصلا اصراری بر ازدواج زود من نداره ولی نگرانه.. من حس میکنم مامانم هم کاملا از ته دل با موقعیت این اقا راضی نیست ولی به دلیل نگرانیهای ته دلش خودشم گیجه نمیدونه چی درسته چی غلط و فک میکنه دیگه از 25-26 به بالا موقعیتام رو به کاهشه و نگرانه تو این اوضاع جامعه....
و از طرفی اینم میدونه که ازدواج ناموفق ضربه اش بیشتره تا مجرد موندن من!
مامانم میگه اون قراره دفتر مندسی بزنه شغلش عوض میشه من میگم چقدر ساده ای اخههههه من با وعده ای که معلوم نیست ایا فردای روز تحقق پیدا بکنه یا نکنه بیام ازدواج کنم ؟؟؟ نمیشه کهههه... چقدر این ازدواجای سنتی که طرف مقابلتو نمیشناسی کامل سختهههههههه

زیاد رو دفتر فنی مهندسی زدن ایشون حساب باز نکنید تازه به درامد برسه یا نرسه ! تازه اونم با کارشناسی ناپیوسته ! بدون تجربه ، بدون پشتوانه ... کلی دفتر فنی مهندسی هست که دارن سوماغ میمکن ! به احتمال زیاد شغل ایشون همین شغلی کنونی باقی میمونه . مگه اینکه خیلی دیگه فوق العاده کار کنه و روابط بزنه و اسمی در کنه و دوستانی داشته باشه که تو کار باشن دستشو بگیرن
الان درامدش چقدره ؟! رو همین درامد باید حساب باز کنید.
خواستگارتون باید ابتدا وضعیت مالیشو سر و سامون بده بعد بیاد خواستگاری ، مگه اینکه شما بتونید دست و بالش رو بگیرید و یه کاری براش ردیف کنید و پسر اونقدر ادم خوبی باشه که انجام این مورد براتون مشکلی ایجاد نکنه .
خودتون چرا سر کار نمیرید ؟ تا کمک خرج شوهر ایندتون باشید ؟

در نهایت هم ارزش کاری ادمها به پولشون نیست به جنمشونه ، ولی چجوری میشه به جنم یه نفر اعتماد کرد؟ چجور میشه یه نفر که در رفاه کامل زندگی کرده بعدها بتونه با نداری بسازه؟ همین نداری رو تو سر شوهرش نکوبه؟
چی بگم... خوب فکر کنید .

عزیزم قبول شدن تو امتحان نظام مهندسی کار سختی نیست، من پارسال شرکت کردم برای کارشناسی 3 سال بعد از فارغ التحصیلی میتونی شرکت کنی، قبول شدم ولی هیچ گونه امتیازی نداره.. چون الان تعداد مهندس های پایه 3 خیلی زیاد هست
ایشون هم که گفتن اهل درس نیست پس ارتقا پایه کار سختیه!
در ضمی ثبت شرکت مهندسی کار سختیه و تا جا بیافته خیلی درامد خاصی نداره..
خیلی رو این حرف ها حساب نکن
در مورد کاردانی هم خیلی خیلی بعید میدونم 7 سال باشه، بازم من دقیق نمیدونم فقط میدونم کارشناسی 3 سال و کارشناسی ارشد 2 سال بعد از فارغ التحصیلی میتونن تو آزمون شرکت کنن.

سلام دوست خوبم.

به نظر من تمام فکرهایی که تو ذهنت هست طبیعیه. زندگی کردن با یه آدمی که جنم کاری نداره خیلی سخته. مشکل زندگی خود من پوله. میتونی بری و تاپیک منو بخونی و ببینی من چه سختی هایی رو متحمل شدم. ببین آیا میتونی اینجوری یاشاید بیشتر و کمتر با نداری بسازی؟

من قبل از ازدواج فکر میکردم، خانوادهء طرف مورد نظر تو تصمیم گیری 40 50% تاثیر داره. الان میگم 99% از روی خانوادهء طرف مقابل میشه فهمید که خواستگار چجوری هست و چه جوری خواهد بود. پدری که بعداز 30سال کارکردن هیچی نداره، به یه خونهء کلنگی خیلی قدیمی راضین و بالا بردن سطح زندگی واسشون جایگاهی نداره، انتظار دیگه ای از پسرشون نداشته باش.

من الان با 9سال سابقهء زندگی، وقتی به عقب نگاه میکنم، متعجب میشم که چطور نفهمیدم همسرم جنم کار کردن نداره؟ چون در اون زمان، خانوادهء همسرم هنوز تو خونهء اجاره ای زندگی میکردن. پدرش یه رانندهء اتوبوس بود که روزی 12 13 ساعت رانندگی میکرد(با نزدیک به 60سال سن). سطح زندگی تقریباً پایینی داشتن. درصورتیکه که خودشون میگفتن سال 59 پدرشوهرم ماهی 1000 تومن حقوق میگرفته. یعنی حقوقش خوب بوده. خونه داشتن. پس با بی درایتی همه چیزایی که داشتن رواز دست داده بودن. هنوز هم بنده های خدا روز به روز عقبتر میرن.

خیلی راحت از روی وضعیت الان خانوادهء خواستگارتون میتونید به آیندهء خودتون پی ببرید.

اینم لینک تاپیک منه. میتونی بخونی و درس عبرت بگیری. یا همون کاریو بکنی که من کردم.
http://www.hamdardi.net/thread-34989.html

دوستان خیلی خیلی خوب راهنماییت کردن.

اینم درمورد خودم بگم که آغاز رابطهء ما عاشقانه بود. و من شخصاً خیلی پرانرژی هستم و تونستم تا اینجای کار رو بیام جلو. به خصوصیات فردی خودتون هم نگاه کنید حتماً

سلام
روزتون بخیر دوست عزیز اول بگم کاملا نگرانی هاتون به جاست... هر دختری یه چیزایی تو ذهنش هست کاملا میفهمم چی میگین... شما تو این دو جلسه اصلا نپرسیدین برنامه این آقا جی هست واسه اینکه کجا قراره با همسرشون زندگی کنن؟ اصلا توانایی اجاره خونرو دارن؟ خلاصه اهمیت داره اینا... اگر مادرشون گفتن وضعشون خوبه نمیشه گفت الکی گفتن شاید از نظر اونا همین که دستشون به دهنشون برسه کافیه... شما که میفرمایید تو خانواده با رفاه کامل بزرگ شدین... حتما بیشتر فکر کنید .. بیبنید به امتحان نظام مهندسی اصلا فکر نکنید..اگرم قبول بشن شرکت و اینا هومنطور که دوستان گفتن امکان بازدهی درصدش پایینه تو شرایط الان... به این امید نباسید که شغل عوض میشه... با همین شرایط الان بیبینید میتونین قبول کنید یا نه... شما فقط 25 سالتونه نمیگم خیلی کمه اما واسه اینکه نگران باشین خیلی زودههههه... من میفهمم میگین مادی نیستین اما یه حداقل هایی باید باشه... این اصلا به نظرم درست نیست ادم به هر قیمتی هر کار بکنه....این از بزرگترین تصمیم زندگی شماست لطفا فقط به خاطر این که شاید کس دیگه نباشه اشتباه تصمم نگیرین... اگر ازشون بدتون نیومده حتما یه جلسه دیگه بزارین و حتما از مکان زندگی میزان درامد و اصلا نحوه زندگی کردنشون بپرسید...
موفق باشید