موضوع: چطوری شوهرم رو از جدایی منصرف کنم؟

خب خداروصدهزارمرتبه شکر.عزیزم اصلا کوتاهی نکن .اون مرده غرورداره یه چیزایی می گه ولی شما هرچی که می خوای اتفاق بیفته همونوبگو.مثلا :می دونم که عاشق من هستی ودرگذشته هم باکلمات وجملات عاشقانه ات بهم ثابت کردی شوهرخوبم .من هم عاشقت هستم ومطمئن باش این مدتی که نبودی برایم مرگ آوربود.سحرنازجان مگه ننوشتی چه طورازجدایی منصرفش کنم.عزیزم بادست پیش بروباپاپس بکش.این فرصت بسیارعالی راازدست نده .به نظرم اشتراک آزادبگیری وبامدیرهم مشورت کنی خیلی عالی است.
مگه نگفتی خودت حرف جدایی رازدی ؟عزیزم خودت می دانی که اشتباه کردی.حتمابه شوهرت بگو که آن حرفت اشتباه بودولی بگو توهم بدجوری ول کردی رفتی. حتماحتمارابطه جنسی باهمسرت برقرارکن.انشاالله خدادلش رانرم می کند.

سرحرناز جان عزیزم
لطفا بیا از این حالتا و افکار بیرون تو تا قبل از برگشت همسرت تو یه موقعیتی بودی حالا تو یه موقعیت جدیدی.ببین به این موقعیت به چشم یه فرصت نگاه کن.از برگشت همسرت خوشحال نشدی؟باشه اما از به دست آوردن یه موقعیت جدید خوشحال باش.ببین این موقعیت نصیب همه نمیشه خود من واقعا دلم میخواد این موقعیت نصیبم میشد پس اولا بدون موقعیتی که تو الان توشی(برگشت همسرت) شاید آرزویه یه نفر دیگه باشه پس ازش لذت ببر و بهترین استفاده رو بکن.از هیچ موقعیتی سرسری نگذر همسرت برگشته.ببین برگشته و این خیلی معنی های خوبم میتونه داشته باشه اون الان داره لج و عصبانیتشو سر تو اینجوری خالی میکنه تو الان باید خودت و او رو مدیریت کنی .به نظر من حتما از مشاور کمک بگیر تا بدونی تو هر موقعیت چیکار کنی .من نمیتونم نظر تخصصی بدم اما میگم مواظب خودت باش .تو احساساتی که الان تو این موقعیت به دردت نمیخوره غرق نشو بیا از خودت بیرون و از اونجا مسائلو نگاه کن ولی روش و راهکارو دیگه از مشاور باید بگیری میدونم سخته اما تو میتونی چون قوی هستی
انشالا همه چیز درست میشه التماس دعا دارم

ممنون از همگی. بی تفاوتیش آزارم میده و حرفهای بدش و دل سرد کنه اش. همش میگم برای موندن نیومده ولی در همین حد هم خدا رو شکر. از اینکه بهش دست هم بزنم بدش میاد. متأسفانه رابطه برقرار کردن باهاش سخته. همچنان جدا میخوابه. جلوش سعی می کنم خودم رو عادی نشون بدم. ولی کشندس خیلی کشندس. دیگه نمیخوام مثل دفعه های پیش جلوش التماس کنم یا گریه کنم. فقط میخوام حتی برای یه مدت هم شده کار خودم رو بکنم که بعد نگه هیچ کاری نکردی. خدایا پدر و مادرامون دارن دق می کنن. من سیاست نداشتم وگرنه اینطوری نمیشد. خوب بودن بی سیاست اصلا به درد نمیخوره.

نوشته اصلی توسط saharnaz

ممنون از همگی. بی تفاوتیش آزارم میده و حرفهای بدش و دل سرد کنه اش. همش میگم برای موندن نیومده ولی در همین حد هم خدا رو شکر. از اینکه بهش دست هم بزنم بدش میاد. متأسفانه رابطه برقرار کردن باهاش سخته. همچنان جدا میخوابه. جلوش سعی می کنم خودم رو عادی نشون بدم. ولی کشندس خیلی کشندس. دیگه نمیخوام مثل دفعه های پیش جلوش التماس کنم یا گریه کنم. فقط میخوام حتی برای یه مدت هم شده کار خودم رو بکنم که بعد نگه هیچ کاری نکردی. خدایا پدر و مادرامون دارن دق می کنن. من سیاست نداشتم وگرنه اینطوری نمیشد. خوب بودن بی سیاست اصلا به درد نمیخوره.

شما درست فهمیدی! خوب بودن بدون درایت ، میشه حماقت و شاید تحقیر کردن خودتون . . .

هیچ نیازی نیست که گریه و التماسی بکنید . نه تنها نیازی نیست بله شما رو از هدف تون دور و دور تر میکنه . از اول هم خطا کردید که رفتید سراغ التماس . لطفاً نظری رو که برای یکی از دوستان در همین وبسایت گزاشتم بخونین . راهکارهای بسیار عالی وجود داره که شما رو نجات خواهد داد :

http://www.hamdardi.net/thread35446-7.html#post359043


مشکل شما از اون دوستمون ساده تر حل خواهد شد . اگر هم خواستید یک راست برید روی اصل داستان ، لینک زیر رو به دقت بخوند :

برگشت از طلاق یا برگشت از جدایی - می خواهید همسرتان که شما را ترک کرده برگردد؟؟

ممنون دوست عزیز. ایشون روز به روز طلبکارتر و پررو تر شده از وقتی که برگشته. هر روز حرفهای بد و جدید و تحقیر. دیروز قرار شد که بریم پیش مشاور و اون حرف آخر رو بزنه. ولی رفتارش و حرفهاش توهین آمیزه. اصلا اون آدم سابق نیست. با دوستاش میره بیرون و گردش و منو نمیبره. کلا برنامش خسته کردن منه. من تصمیم دارم بعد از اینکه رفتم پیش مشاور مهریمو بزارم اجرا. آبرومو پیش تمام کسایی که میدونست من دوست ندارم راجع به مسائلم باهاشون صحبت کنم برده. تمام خانوادم با قاطعیت میگن که این آدم دیگه به درد تو نمیخوره. خودم هم دارم به این فکر می کنم که کسی که فقط از سه سال زندگی دو سال تونست خوب باشه که البته متقابل هم بوده و اینکه سر همون دو سال چقدر از من طلبکاره به درد من میخوره یا نه؟ میخوام واقع بین باشم . خیلی طلاق برام سخته مخصوصا تو خانواده آبرودار ما. ولی نمیتونم بیشتر از این تحقیر بپدیرم.

بهش بی تفاوت شدم چون روزای اول برگشتنش براش غذا یا چایی می بردم میگفت برای چی این کارو میکنی؟ منم دیگه اینکارو نمیکنم. میترسه بهم خوبی کنه که امیدوار شم. برگشتنش هم یه پروژه واسه تخریب بیشتر منه. میخواد به همه بگه که من بهش فرصت دادم ولی عوض نشد. تازه دارم میشناسمش که چقدر نمک نشناس و بدجنس و کینه ای بوده.

خیلی بهش امید ندارم و دیگه میخوام تلاش نکنم. اگه به دور از استرس حرف مردم و زندگی یه زن مطلقه به این قضیه نگاه کنم می بینم که اصلا مثل سابق دوستش ندارم و برام یه آدم غیر قابل اعتماده که نمیشه بهش تکیه کرد. منم اشتباه داشتم ولی نه در حدی که باهام انقدر توهین آمیز برخورد بشه.

نوشته اصلی توسط saharnaz

ممنون دوست عزیز. ایشون روز به روز طلبکارتر و پررو تر شده از وقتی که برگشته. هر روز حرفهای بد و جدید و تحقیر. دیروز قرار شد که بریم پیش مشاور و اون حرف آخر رو بزنه. ولی رفتارش و حرفهاش توهین آمیزه. اصلا اون آدم سابق نیست. با دوستاش میره بیرون و گردش و منو نمیبره. کلا برنامش خسته کردن منه. من تصمیم دارم بعد از اینکه رفتم پیش مشاور مهریمو بزارم اجرا. آبرومو پیش تمام کسایی که میدونست من دوست ندارم راجع به مسائلم باهاشون صحبت کنم برده. تمام خانوادم با قاطعیت میگن که این آدم دیگه به درد تو نمیخوره. خودم هم دارم به این فکر می کنم که کسی که فقط از سه سال زندگی دو سال تونست خوب باشه که البته متقابل هم بوده و اینکه سر همون دو سال چقدر از من طلبکاره به درد من میخوره یا نه؟ میخوام واقع بین باشم . خیلی طلاق برام سخته مخصوصا تو خانواده آبرودار ما. ولی نمیتونم بیشتر از این تحقیر بپدیرم.

بهش بی تفاوت شدم چون روزای اول برگشتنش براش غذا یا چایی می بردم میگفت برای چی این کارو میکنی؟ منم دیگه اینکارو نمیکنم. میترسه بهم خوبی کنه که امیدوار شم. برگشتنش هم یه پروژه واسه تخریب بیشتر منه. میخواد به همه بگه که من بهش فرصت دادم ولی عوض نشد. تازه دارم میشناسمش که چقدر نمک نشناس و بدجنس و کینه ای بوده.

خیلی بهش امید ندارم و دیگه میخوام تلاش نکنم. اگه به دور از استرس حرف مردم و زندگی یه زن مطلقه به این قضیه نگاه کنم می بینم که اصلا مثل سابق دوستش ندارم و برام یه آدم غیر قابل اعتماده که نمیشه بهش تکیه کرد. منم اشتباه داشتم ولی نه در حدی که باهام انقدر توهین آمیز برخورد بشه.

دوست عزیز داری خطا میری! یک خطای پر هزینه!!!

من نمیگم بدی های شوهر شما وجود خارجی نداره! وجود داره! ولی راه هم داره . . .

آیا اون لینکی رو که گذاشتم خوندی؟؟ آیا بعد از خوندن اون باز برگشتی و این پست رو گذاشتی؟؟

اگر خانوادت با قاطعیت میگن که این آدم دیگه به درد تو نمیخوره ، من هم با قاطعیت میگم که در آینده و بعد از طلاق از این حرف شون پشیمون خواهند شد ولی نمیان بگن!!!!!!!!!

دوست عزیز متنی که تایپ کردی نشون دهنده یک واکنش احساسی به مشکلاتت بود . احساس رو یکماه بریز دور!! فقط یکماه!!!

بزار بعد از طلاق رو برات ترسیم کنم . لینک زیر رو بخون :

http://fa.parsiteb.com/news.php?nid=11518

پاراگراف زیر بخشی از مصاحبه با یکی از افرادی هست که مشکلات زنان مطلقه رو از نزدیک بررسی کرده :

«زنان مطلقه ما جزو كساني شدند كه خيلي كم داوطلبي براي ازدواج دائم دارند اما همواره حتي همكاران آنان نيز داوطلب داشتن رابطه جنسي با آنها هستند. به طوري كه قريب به اتفاق زنان مطلقه از ترس برملا شدن اين موضوع و اينكه همكاران بدانند آنها مطلقه هستند و بالقوه ميتوانند نيازهاي جنسي همكاران خود را پاسخ دهند، اين مسئله را پنهان ميكنند. چون در صورت برملا شدن، آنقدر اذيتشان ميكنند تا آنها به دعوت همكاران براي داشتن رابطه جنسي پاسخ مثبت دهند. چراكه تا همكاران آن زن ميفهمند كه او مطلقه است، شروع ميكنند به محبت كردن به وي. امروز به محض اينكه زني مطلقه شد، از رييس و كارمند و... همه چشم طمع به او داشته و توقع دارند، زن مطلقه نياز جنسيشان را پاسخ دهد. خُب، زن اگر مشكل خانوادگي يا مالي هم داشته باشد، زمينه كشيده شدن به مفاسد اخلاقي زياد ميشود. البته زنان مطلقه معمولا در ابتدا به شدت در مقابل اين فشارها مقاومت ميكنند و آسيب هم ميبينند. اما وقتي ميبينند اين يك داستان غيرقابل حل است و ازدواجي هم صورت نميگيرد، كمكم به اين روابط تن ميدهند و معشوقه مردان متاهل ميشوند كه يا همكارشان است و يا همسايه و يا كسي كه در آژانس مسكن برايشان خانه گرفته و... بعد هم اسير دل بستنها و دل كندنهاي متعدد ميشوند.»

ببین دوست من شما امروز باید انتخاب کنی بین 2 چیز :

الف ) ماند و ساختن زندگی موجود

ب) رفتن و امیدوار بودن به فردایی بهتر

در خصوص دومی به نظر من خیلی خوشبینانه فکر نکن!!!!!!!!

آرام باش و صبور باش و منطقی ، خوب بزار گام به گام بریم جلو . امروز بهترین کاری که میتونی بکنی اینه که برای من از اتفاقات یکی از روزهای زندگیت بنویسی . بدترین کاری هم که میتونی بکنی اجرا گذاشتن مهریه هست و به بحث گذاشتن مسائل زندگی شخصی خودت با خانوادت . . .

عزیزم اگه میخوای زندگیت رو درست کنی باید صبور باشی . میدونم خیلی سخته ولی باید یه مدت تحمل کنی تا همسرت به خودش بیاد . ما به همسرتون دسترسی نداریم . و فقط مجبوریم با پیدا کردن و اصلاح رفتارهای اشتباه شما راه رو برای اصلاح و تغییر ایشون هموار کنیم . پست اقای بهزاد خوبه بهشون توجه کنید . ایشون میتونه به عنوان یک مرد و در موقعیت همسرتون مشکل رو از دید ایشون به شما نشون بده . همسرتون الان مثل کسیه که تو خواب راه میره باید تحملش کنی تا بیدار بشه . بیدارشدنش خیلی طول نخواهد کشید چون خیلی هم کم سن وسال نیست . به هیچ وجه خونه ات رو ترک نکن . به هیچ وجه به توهین و تحقیرش گوش نده . ولی التماس هم نکن . مثل همیشه مهربان و صمیمی و عادی رفتار کن . اصلا به رفت و امدش و کارهاش اعتراض نکن . غر نزن .گیر نده . طوری رفتار کن که اصلا اتفاقی نیافتاده . فکر کن اون توی خوابه و به اختیار خودش این کارها رو انجام نمیده . میدونم خیلی مشکله . و اون با تحریک بیشتر سعی میکنه عصبانیت شما رو بیشتر کنه . ولی شما اهمیت ندید و هر چیزی هم گفت شما با ارامش جوابش رو بدید . اگه گفت از شما متنفر ه یا دوستتون نداره . هیچ عکس العملی نشون ندید . بگید مهم نیست ولی من دوستت دارم .و ترکت نمیکنم . اگه اون قصدش طلاق بود برنمی گشت . گذشته از اون طلاق دادن به این راحتی هم نیست . اگه طرفین راضی باشند طلاق توافقی میشه ولی اگه شما راضی نباشید . اون نمیتونه به راحتی طلاق بده . پس اینقدر به طلاق فکر نکنید و به خودتون استرس ندید . طلاق اولین بار از طرف شما مطرح نشده بوده ؟ یعنی قبلنا شما بهش نگفتید که اگه مثلا دست از کارهت بر نداری طلاق میگیرم ؟ ممکنه رفتار الانش عکس العمل اون حرفت باشه ؟ یه مدت رهاش کنید . ولی با مهربانی پذیرایش باشید . بگذارید خودش به نتیجه برسه و به طرفتون برگرده .