موضوع: ارتباط قبل از ازدواج

من 25ساله امریه وزارت کار هستم،5 سال پیش در دانشگاه به دختری علاقمند شدم که پس از کلنجار رفتن های فراوان با خودم توانستم احساس قلبی ام را با او مطرح کنم متاسفانه نظر ایشان منفی بود،از شدت علاقه ای که داشتم دچار افسردگی مزمنی شدم و تصمیم گرفتم بار دیگر از طریق یکی از دوستان مشترک که ایشان هم خانم بودند مساله را با ایشان مطرح کنم که باز هم نتیجه نداد کار به جایی رسید که به رواپزشکی مراجعه کردم و ایشان داروهای سنگینی تجویز کردند.طی این سالها افت شدید درسی هم پیدا کرده بودم،یکی از دوستان نزدیک من با مشاهده وضعیت روحی من تصمیم گرفت بدون اطلاع من به دختری که علاقه داشتم وضعیت اسفبار و علاقه من را مجدد مطرح کند و نظرش را پس از مدتی با قرار ملاقاتی با دختر مورد علاقه و صحبت با گفتن نهایتا جواب مثبت داد.وضعیت روحی من به کلی دگرگون شد و امید مجددی به زندگی یافتم ولی معشوق رفتار به شدت محتاطانه ای داشت به گونه ای که بعد از یک سال ارتباط ما به چند پیامک و تعدادی ملاقات در گوشه و کنار دانشگاه با این توجیه که دوست ندارم کسی ما را با هم ببیند سپری شد.بعد از مدتی این اندک رابطه از طرف ایشان به کلی تمام شد و مانند یک غریبه رفتار میکرد و به شدت از من فراری بود.این رفتار به شدت من را آزرده میکرد نهایتا با گفتن اینکه "دیگر به من فکر نکن با وجود اینکه به صداقت و پاکی تو ایمان دارم "تمام امیدهای من را نقش برآب کرد .پس از پایان دانشگاه قریب یک سال بعد تصمیم گرفتم ذوباره با او تماس بگیرم ولی اینبار با مطرح کردن مسئله ازدواج واینکه تصمیم دارم با خانواده ام به طور جدی در اینباره صحبت کنم ولی هیچگاه جواب مستقیم منفی از ایشان نشنیدم تا اینکه خواهرم با او صحبت کرد و او مستقیما رضایت شخصی اش را واینکه به خواستگاری من بیایید را عنوان کرد،بعد از ترتیب یک ملاقات با هزار مشکل عنوان کرد که "من هیچگاه علاقه ای به تو نداشته ام و تنها به صرف صحبتهای دوستانت و اینکه به خاطر من افسرده شده ای حاضر شدم با تو رابطه داشته باشم من به تو هیچ حسی ندارم،"من هم با گفتن خداحافظ از او جدا شدم.اکنون که چند هفته از آخرین دیدارمان گذشته به شدت احساس حقارت و بی ارزشی دارم واینکه5 سال از بهترین سالهای زندگی ام به این آرزو و شوق گذشت آزارم میدهد،برای رهایی از این حال و هوای سرد و بی روح چه پیشنهاد عملی دارید؟

خانه ات را روی باد نساز چون ویران میشود.

وقتی زنو شوهر نیستید و تعهدی بین شما نیست طرف مجبور نیست حتما از شما خوشش بیاد و اگه مجبورش کنید دوستتون داشته باشه این عشق نیست و خود خواهیه. فقط بعد از تعهد و ازدواجه که دوطرف ملزم به عشق ورزیدن هستند.

هیچ چیز یک طرفه ارزش نداره و باعث پیر شدن شما میشه. به نظرم کار بدی نکرده که بهت گفته بهت علاقه نداره. این یعنی صداقت. چه بسا بعضیا از روی تعارف و رو دروایسی و یا از روی بی شوهری در حالی که شمارو دوست ندارن میگن دوست دارن و میانو وارد زندگیت میشن و اونوقت خواهی دید که چه عواقب بدی داره.

اینکه طرف شمارو دوست نداره لزوما عیب شما نیست یا اینکه ایرادی به شما وارد باشه. خودتونو خرد نکنید چون ممکنه شخصی همینجور که هستید شمارو هزار برابر بیشتر دوست داشته باشه. این همه آدم در این دنیا هستند. قرار نیست هر کسی از هر کسی خوشش بیاد. شما خودتون از همه خوشتون میاد؟

دنبال کسی باش که باهاش ارزش پیدا کنی نه اینکه همون ارزشتم از دست بدی. دست از احساسات اشتباه بردار دوست من.

زمان همه چیز رو حل میکنه.در صورت نیاز مراجعه به روانشناس هم میتونه مفید باشه.

در هر صورت به این فکر کنید که این حق طبیعیه شماست که با کسی باشید که شما رو دوست داشته باشه و این دوست داشتن رو بهتون نشون بده.نه این که این علاقه فقط از طرف شما باشه.علاقه یک طرفه فقط باعث درد و رنج میشه.

با توجه به اینکه شما فقط بیست و پنج سال دارید،مطمئنا در آینده کسی رو پیدا میکنید که به همین اندازه یا حتی بیشتر دوستش داشته باشین و اون هم با تمام وجود شما رو دوست داشته باشه.
بهترین سالهای زندگی شما،سالهاییه که پیش رو دارین.پس اون رو با افسوس خوردن برای گذشته به هدر ندین.

زمان دوست من همه چیزو حل میکنه ولی سعی کنید دنبال یه دختر خوب برا ازدواج و رفع نیازهای عاطفی باشید.این جایگزینی برای من معجزه کرد در حالیکه قبلن فک میکردم آسمان سوراخ شده و این یه دختر از اون بالا برای من افتاده و با کسی جز اون نمیتونم باشم.اوایل خیلی مقاومت کردم که نهههه من عاشقم و از این دست چرندیات.ولی دوست من ازمعجزه جایگزین کردن غافل نشو.البته از راه درستش احساساتتو خرج کن که همانا ازدواج باشه.

سلام رفیق

این همه میگن عاقلانه ازدو اج کن عاشقانه زندگی کن، برا امثال تو میگن


اگه حرفم بهت برخورد ازم تشکر کن

نوشته اصلی توسط ashena1989

من 25ساله امریه وزارت کار هستم،5 سال پیش در دانشگاه به دختری علاقمند شدم که پس از کلنجار رفتن های فراوان با خودم توانستم احساس قلبی ام را با او مطرح کنم متاسفانه نظر ایشان منفی بود،از شدت علاقه ای که داشتم دچار افسردگی مزمنی شدم و تصمیم گرفتم بار دیگر از طریق یکی از دوستان مشترک که ایشان هم خانم بودند مساله را با ایشان مطرح کنم که باز هم نتیجه نداد کار به جایی رسید که به رواپزشکی مراجعه کردم و ایشان داروهای سنگینی تجویز کردند.طی این سالها افت شدید درسی هم پیدا کرده بودم،یکی از دوستان نزدیک من با مشاهده وضعیت روحی من تصمیم گرفت بدون اطلاع من به دختری که علاقه داشتم وضعیت اسفبار و علاقه من را مجدد مطرح کند و نظرش را پس از مدتی با قرار ملاقاتی با دختر مورد علاقه و صحبت با گفتن نهایتا جواب مثبت داد.وضعیت روحی من به کلی دگرگون شد و امید مجددی به زندگی یافتم ولی معشوق رفتار به شدت محتاطانه ای داشت به گونه ای که بعد از یک سال ارتباط ما به چند پیامک و تعدادی ملاقات در گوشه و کنار دانشگاه با این توجیه که دوست ندارم کسی ما را با هم ببیند سپری شد.بعد از مدتی این اندک رابطه از طرف ایشان به کلی تمام شد و مانند یک غریبه رفتار میکرد و به شدت از من فراری بود.این رفتار به شدت من را آزرده میکرد نهایتا با گفتن اینکه "دیگر به من فکر نکن با وجود اینکه به صداقت و پاکی تو ایمان دارم "تمام امیدهای من را نقش برآب کرد .پس از پایان دانشگاه قریب یک سال بعد تصمیم گرفتم ذوباره با او تماس بگیرم ولی اینبار با مطرح کردن مسئله ازدواج واینکه تصمیم دارم با خانواده ام به طور جدی در اینباره صحبت کنم ولی هیچگاه جواب مستقیم منفی از ایشان نشنیدم تا اینکه خواهرم با او صحبت کرد و او مستقیما رضایت شخصی اش را واینکه به خواستگاری من بیایید را عنوان کرد،بعد از ترتیب یک ملاقات با هزار مشکل عنوان کرد که "من هیچگاه علاقه ای به تو نداشته ام و تنها به صرف صحبتهای دوستانت و اینکه به خاطر من افسرده شده ای حاضر شدم با تو رابطه داشته باشم من به تو هیچ حسی ندارم،"من هم با گفتن خداحافظ از او جدا شدم.اکنون که چند هفته از آخرین دیدارمان گذشته به شدت احساس حقارت و بی ارزشی دارم واینکه5 سال از بهترین سالهای زندگی ام به این آرزو و شوق گذشت آزارم میدهد،برای رهایی از این حال و هوای سرد و بی روح چه پیشنهاد عملی دارید؟

سلام دوست من
باید بگم شما فقط زندگی خودتو تلف کردی جوری ب پرو پای ایشون پیچیدی ک ایشون مجبور شده از روی ترحم باشمارفتار کنه هرچند کار ایشون هم درست نبوده وقتی میدونی ک دلش پیش تو نیست فرض کن کارت بشه شک نکن ک زندگیتون طولی نمیکشه ک از هم میپاشه