موضوع: حالم از اخلاق پدر و مادرم بهم ميخوره

حالم ديگه از اخلاق پدر و مادرم بهم ميخوره ,دوتا روانى خوردن به پست همو ,سه بچه روانى هم تحويل جامعه دادن.
يه بار نديدم مثل آدم باهم حرف بزنن,هر روز شام و ناهارمون زهر ميشه و ميره تو معدمون.
خسته شدم ديگه خسته ه ه ه ه ه ه
امروز انقد داد کشيدم,انقد جيغ کشيدم,تا گلوم درد گرفت,دستام همه ميلرزيد,صورتم همه قرمز شده بود,فکر ميکردم بميرم,الانم قلبم انقد درد ميکنه ولى هيچکدوم ار عقده هام خالى نشد.
اين روانيا ,درست شدنى نيستن.دوس دارم انقد گريه کنم تا بميرم,يکى منو نجات بده.
فقط افتخارشون اينه که دزد و معتاد نيستن ولى هرچى گند اخلاق بودن ديگه اشکالى نداره.
اين نمازه آخه ميخونن,اين روزه هست که ميگيرن,هيچ پاداشى نداره اين نماز و روزه.حالم از همشون بهم ميخوره,تحمل ديدن هيچکدومشون رو ندارم.
من تاحالا هيچوقت تو دنياى واقعى و مجازى در مورد بدى هاى خانوادم هيچى نگفتم ولى ديگه روانى شدم که اومدم و اينجا نوشتم.
حالم از همشون بهم ميخوره,حالم از همه فک و فاميلام بهم ميخوره,حتى ميگم ايشالا برن بميرن,تا اين حد به تنفر رسيدم از همه.
بسه ديگه.
کاسه صبرم لبريز شده.
کم آوردم.
ديگه ميخام روشمو عوض کنم.

سلام عزیزم
نیکی جان میدونم حتما امروز و روزای مشابه خیلی اذیت شدی و میشی،
خیلی وقتا آدم توی خودش میریزه ،صبر میکنه، همه چی رو نشنیده میگیره، ندید میگیره، ولی بالاخره طاقتش کم میشه و در نهایت تمام میشه...

حتما مجردی، و خواهر وبرادر هم میگی داری، اونا هم حتما بیشتر از شما نباشه کمتر اذیت نمیشن، خیلی سخته واقعا
وقتی خوندم نوشته ات رو خیلی ناراحت شدم،امروز روز سختی بوده واست،
ولی نوشتی میخوای روشت رو عوض کنی، یعنی چیکار کنی؟
الان از خودت یه کم بیشتر بگو، از خانوادت ، اختلاف پدر و مادرت، چطوره و تا چه حده مگه؟؟
شما همیشه تو خونه هستین؟ یا کار میکنی یا درس یا...؟

نوشتی هیچوقت هیچ جا از خانوادت بد نگفتی، حق داری. چون هیچکس نمیتونه پشت سر عزیزترین کسانش بد بگه،کار خوبی هم میکنی.
چون ممکنه خیلی سریع بعد از صحبت کردن پشیمون بشی و عذاب وجدان بگیری
اما جاهایی که واسه کمک بهت لازم هست چیزی بگی،بگو . مثل مشاوره
تا حالا پدر مادرت مشاوره رفتن؟ مشکلشون قابل حل نیست؟ بزرگترا تا حالا وساطت کردن برای حل مشکل؟

(خیلی ناراحت شدم نیکی جان، چون خیلی درکت میکنم)

- - - Updated - - -

راستی شما هیچکدوم روانی نیستید فقط یه کم ممکنه مشکلات عصبی پیدا کرده باشید تو این مدت، که حتما حتما باید مواظب خودتون باشید از این لحاظ..
خیلی خوبه که اینجا هستی و دنبال حل مسائل، مطمئن باش اگه بخوای میتونی زندگی خودت رو حداقل برپایه و اساس خوب بسازی. چون شما هنوز اول زندگی هستین. نذارید مشکلات پدر مادرتون باعث بشه شخصیتی پیدا کنید که خدای نکرده نتونه یه زندگی خوب و نرمال با همسرآینده اش بسازه. و دیگران رو از خودش خسته کنه...
امیدوارم هر چه زودتر حالت بهتر بشه، و مشکلاتتون کمتر و کمتر...

نوشته اصلی توسط niki.69

يکى منو نجات بده.

سلام نیکی جان
نمیدونم منو میشناسی یا نه.من جدید یا قدیم رو.
به هر حال این جملت باعث شد لاگین کنم.نظر بدم و تصمیمی که قبلا گرفته بودم رو بشکنم.
عزیزم با بند بند بدنم حست رو درک میکنم.
فک میکنم خیلی به خونوادت اهمیت میدی مثل گذشته ی من.
من تصمیم گرفتم هر چه زودتر از همشون جدا شم.جدایی کامل.
زیاد خودتو اذیت نکن.
مطمئنا هیچ کی نمیتونه راه حلی بده خونوادت درست شن.چون نمیشن.
سعی کن بیخیال باشی.به اینده ی خودت بچسب گلم.
خودت رو فدا نکن عزیزم.
ولشون کن.
فک کنم شما دختر باشی. اگه اره خب استقلالت سخت تر میشه.ولی نا امید نشو هیچوقت.
کلا سعی کن رابطه خوبی که با خدا داری رو بیشتر کنی و بعد هم باخودت و اهدافت سرگرم شو.
میدونم سخته ولی بیا سعی کنیم به کسانی که ارزشش رو ندارن فک نکنیم.
خدا و خودت واسه خوشبختی کافیه.جای دیگه نگرد...

فقط خواستم همدردی کنم باهات عزیز.امیدوارم اروم تر شده باشی...

Reihane عزيز
من در آستانه 24 سالگى هستم.ميتونم بگم اصلا تا بيست سالگى اين چيزا حاليم نبود و دقت نميکردم ولى کم کم به خودم اومدم و ديدم چرا پدر و مادر من اينطورى هستن.
اصلا حرف همو نميفهمن,بدترين برداشت رو از حرف هم ميکنن,باز الان اوضاع نسبت به چندسال پيش بهتره,قبلا مشاجره هم ميکردن,الان همديگرو ضايع ميکنن,چقد بى احترامى که جلو ما به همديگه نميکنن.
ريشه اين عصبيت مادرم که خانوادشه چون خانواده خوبى نداشت.
پدرم هم از اون آدماست که بيرون با همه خوبه و خنده هاش واسه ديگرانه ولى به ما که ميرسه,خشک و عصبى ميشه که اينم من تقصير مادرم ميدونم چون خيلى راحت ميشد پدرم رو درست کرد.فقط بايد باهاش آروم و با توضيحات کامل حرف زد,بايد حرفارو جورى زد که بتونه برداشت خوب ازش بکنه.
من ديگه هيچ اميدى به درست شدن اينا ندارم.
اين که گفتم ميخام روشمو عوض کنم يعنى ديگه برام مهم نباشن,خودمو نجات بدم اين وسط که بيش از اين اخلاقام مثل اينا نشه,با اين اخلاق وارد زندگى متاهلى نشم و بچم مثل الان خودم نشه

Love less عزيز.من دختر هستم.
واقعا اين حرفت درسته که بهشون اهميت ميدم.
واقعا ديگه تصميم به جدايى دارم,واى جدايى کامل فعلا مقدور نيس برام.
يا بايد برم دنبال کار دو شيفت باشم که اينجورى بايد قيد خيلى چيزارو بزنم.
يا بايد ارشد راه دور قبول بشم و برم.
يا بايد صبح تا شب برم کتابخونه و درس بخونم.
فعلا قابل اجرا ترينش ,همين کتابخونست.
متاسفانه ارتباطم با خدا خيلى کمه,نمازو چندوقته گذاشتم کنار,از صميم قلب دوس دارم دوباره نماز بخونم.

سلام عزیزم ماها هممون تو زندگیمون این چیزا رو دیدیم...چون کلا فرهنگ ما ایرانیها کمی اینجوریه که زن وشوهر بلا نصبت هی باید به هم بپرند ..اصلا با عشق زندگی کردن و نه یاد گرفتیم نه برامون فرهنگ سازی کردن..بهرحال اول از همه سعی کن درگیر ماجرا نشی ولی اگه مادرتون از شما حرف شنوی داره خب همین چیزا رو به مادرتم بگو...میتونی مادرتو مدیریت کنی ....؟؟جداگانه با هر دوتاشون حرف بزن وبگو این شرایط چقدر داره شما رو اذیت میکنه وخدای نکرده شدیدا میتونه روی زندگی اینده شما وخواهر برادراتون تاثیر بزاره.......

سنجاقک آبى عزيز:
من بتونم مادرمو مديريت کنم؟؟؟ هرگز نميتونم,کار ديگه از اين حرفا گذشته,ديگه نميخام هيچى بگم,فقط ميخام تماشاچى باشم.ولى نميخام ديگه حرص هم بخورم,نميدونم چه جورى؟؟؟

love less جان
بخدا منم خيلى دوس دارم نبينم,ديگه چيزيه که وجود داره,اگه ميخاستم تغيير کنن,بايد تاحالا ميکردن.
من ديگه کارى به کارشون ندارم.
سعى ميکنم حتما جدايى ذهنى رو انجام بدم,دوباره مثل قبل بيخيال باشم.
من خيلى شخصيت متزلزلى دارم.خيلى تو هدفهام سردرگم هستم.
روزى هزار تا هدف تعيين ميکنم ولى بعد پشيمون ميشم.
ولى امروز بايد بشينم و فکراى جدى ترى بکنم,بايد تصميماى جدى بگيرم و پاش وايسم.

کمکم کنيد.
بازم منتظر کمک هاتون هستم.
آدم نصيحت پذيرى هم هستم,نصيحتم کنين,حتما گوش ميدم.

عزیزم تقریبا هم سن هم هستیم، و به قول دوستمون مشکل شما متاسفانه متاسفانه مشکل خیلی از ماها بوده و هست...
ما هم یه مدت تلاش میکردیم برای بهتر شدن روابطشون، ولی به قول خودت دیگه امیدی به درست شدن نداریم! پس تا جایی که می تونیم راهی رو میریم که کمترین آسیب رو ببینیم خودمون
واقعا یکی از بهترین راه هاش این هست که شما اهداف خودتون رو دنبال کنید و سعی کنی که روحیه وانرژی خودتون رو برگردونید.
همینطور خواهربرادراتون.
شاید با عوض شدن شرایط شما و روحیه شما تاثیری روی والدینت هم بذارید. ولی خب اول از همه و درحال حاضر فقط خودتون

و یه موضوع مهمتر اینکه میگی مشکل بیشتر بخاطر نداشتن مهارت های مادرت هست، سعی کن تو اینجور چیزا خودت یادبگیری چیزایی که مادرت نمیدونست و مهارتهایی که نداشت
یعنی هر وقت مشکلی بحثی پیش میاد، سعی کن ذهنت رو ببری به سمت درس گرفتن ازش.(اینجوری شاید هم کمتر اذیت بشی ،از طرفی خیلی خیلی میتونه به روابط آینده خودت و همسرت کمک کنه

نوشته اصلی توسط niki.69

.ميتونم بگم اصلا تا بيست سالگى اين چيزا حاليم نبود و دقت نميکردم ولى کم کم به خودم اومدم و ديدم چرا پدر و مادر من اينطورى هستن.

اين که گفتم ميخام روشمو عوض کنم يعنى ديگه برام مهم نباشن,خودمو نجات بدم اين وسط که بيش از اين اخلاقام مثل اينا نشه,با اين اخلاق وارد زندگى متاهلى نشم و بچم مثل الان خودم نشه

آفرین دقیقا کار درستی میکنی
راستش رو بخوای شرایطت رو خیلی از ماها داشتیم، مثلا خود من همین کاری رو که بهت گفتم میکردم ...
وقتی از مشکلات و بحث هاشون اذیت میشدم،سعی میکردم به جنبه نسبتا + قضیه نگاه کنم، که من الان باید یاد بگیرم، ببینم چه چیزایی باعث پیش اومدن اختلافا میشه، تا من در آینده ازش جلوگیری کنم...
الان هم مدت زیادی نیست عقد کردم، ولی دارم برای همسرم همون کارهایی رو میکنم که مادرم واسه پدرم انجام نمیداد، همون رفتارهایی که قبلا با خودم مرور میکردم که مادرم الان اشتباهش اینه اونه ، خودم دارم سعی میکنم ازش جلوگیری کنم

منم مثل شما همیشه فکر میکنم باید مراقب روح و روانم خودم باشم تو این وضعیت، که فردا زندگی متاهلی منم خراب نشه، بچه ام مثل خودم نشه...
راستش رو بخوای ناخودآگاه خیلی رفتاراشون روی ما تاثیر میذاره، ولی همین که بفهمیم ریشه مشکلمون از کجاست، پس میتونیم حلش کنیم.
کاری که پدر مادرای ما نکردن، و مشکلو رها کردن تا این همه سال ادامه پیدا کنه...

حالت رو درک میکنم، و آرزو میکنم هیچکس این حال رو تجربه نکنه واقعا
ولی مطمئنم نیکی جان ما میتونه خوشبختی رو از همین زندگی یاد بگیره....میشه درست زندگی کردن رو از کسانی که درست زندگی نکردن یاد گرفت...

گلم
خوبه تصمیمت به نظرم.
فقط یه هدیه دیگه میخام واست بیارم :
ادما معمولا جایی کم میارن که یک قدم مونده برسن به هدفشون.
خوب وقت بذار واسه خودت ببین چی میخای.هدف خوبی انتخاب کن بعد هر هدفی انتخاب کردی عزیز تا تهش برو.

درضمن به نظرم اصلا هم شخصیت متزلزلی نداری شما.

کاملا با خانم ریحانه موافقم.خوب بخون پستاشون رو.

اینده ماله توئه عزیزم.
موفق باشی بانو...

اخرین پست امروزمه :(