سلام
به نظر من تک فرزندا باید با فردی ازدواج کنه که اون فرد در خانواده چن فرزندی زندگی کرده و بزرگ شده!
چون تک فرزندها معمولا معایبی دارن مخصوصا در خانواده های فرزند سالار بزرگ شده باشن یا در خانواده زن سالار (به دلیل اهمیت زیادتر مادر به فرزندان به نسبت پدر) میزان انعطاف پذیری،حرف شنوی،احساس مسولیت پذیری و تعهد نسبت به احساسات دیگران، ... کمتری نسبت به فرزندانی دارن که در خانواده های چند فرزندی بزرگ شدن
اصلا روایت داریم که میگه:
یدونه یا خل میشه یا دیوونه
فردی که دارای برادر یا خواهر هست مهارت های زندگی رو در ارتباط با اونا بهتر یاد گرفته،کمتر مورد توجه افراطی والدین قرار گرفته(یکی از دلایل انحراف و مشکل بعضی از جوانان،توجه زیاد و اشتباه والدین اوناست به دلیل حساسیت زیاد به تک فرزندشون)
در ضمن ، اینکه توجه خودتونو بیشتر متوجه برادر خواهر و ... همسر ایندتون بکنید .. باید بدونید که اینها در درجه بعدی اهمیت یک زندگی مشترک قرار داره، اول باید دید که دو فرد به تنهایی با هم جور در میان یا نه
داشتن برادر و خواهر یک امتیاز مهم هست،هم برای شمایی که قصد ازدواج با فردی دارید که اون برادر یا خواهر داره و هم برای فرزندان ایندتون
برای شما چون: یه قانونی هست که میگه هر کسی که شما دوسش دارید و عاشقشید هر فردی هم که شمارو دوست داشته باشه اونم دوست خواهد داشت یعنی دوست دار شمارو دوست خواهد داشت (یاد اون جمله قدیمیه افتادم :یه دوست دارم که دوست داره با دوست تو دوست بشه،تو ...) گاها شده برادر و خواهرهای همسرتون رفتاری با شما میکنن که انگار شما هم برادر اونا هستید
برای فرزندتون چون : دارای عمو یا دایی یا خاله .. میشن و چه کسی هست که اهمیت و جایگاه این افراد رو ندونه، شاید شما با مثلا خالتون اینقدر صمیمی و ... باشید که هیچ کس دیگه ای نتونه این نقش رو داشته باشه،یعنی برای ما که به خانواده اهمیت ویژه ای میدیم،این نقش ها و جایگاه ها بسیار به تحکیم خانواده ها کمک میکنه و باعث رشد همه جانبه ما میشن
پس اینکه یکی از معیارهای اصلی انتخاب همسر این باشه که تک فرزند باشه به نظر من یه چیز اشتباه هست، چون این دلیل نمیشه که دو فرد در شرایط یکسان زندگی کردن پس دارای خصوصیات مشابه هستن و کمتر دچار تنش میشن به دلیل درک شرایط !
دوستان فقط با خوندن نظرم،نظر شما در مورد ازدواج با افرادی که تک فرزند هستن زیادی عوض نشه یوقت... صداشو در نیارید منم تک فرزندم!
شاید جاش نباشه گفتن این حرف اما بذا به زورم شده جاش کنم:
به همه شما دوستان توصیه میکنم که فرزند بیشتری تولید کنید
بزرگترین ترس از فرزند دار شدن بخاطر هزینه هاشه اما وقتی فرزندی به دنیا میاد خودش میدونه چطور هزینه های خودشو بپردازه،شاید پولی نداشته باشه اما حرکاتی میکنه که اون پدره بسیار پر تلاش تر میشه و ...
به نظر من یکی از دلایل اینکه خانواده از هم میپاشه اینه که یه زن و شوهر زیادی از هم انتظار دارن،مخصوصا خانوما(گرچه این به حقه) ، اما ارضای این نیازها خیلی سخته و ما انسانها هم سیری ناپذیر
اما اگه زن و شوهری زودتر دارای فرزند بشن توجه اونا به مقدار زیادی میره به سمت فرزندشون که با اومدنش عشق پدر و مادرشو معطوف به خودش کرده و با یه نگاه خودش پاسخ انتظاراتشونو میده!
به یه فرزندم بسنده نکنید! یا چنتا یا هیچی !
فرزند بیشتر،زندگی شیرین تر
علاقه مندی ها (Bookmarks)