موضوع: خیانت در توافقات و کارهای بدتر از خیانت جنسی!!

oخب دعوا بین خواهر برادرا پیش می یاد ولی اینکه می فرمایید برادرشون از لحاز روانی سالم نیستند خب یه موردی هست که وقتی اطرایانش خسته می شن احتمال درگیری توشون زیاد تر میشه
اما جایی گفتید خانومتون خیلی پشیمون بوده حتی می لرزیده و معذرت خواهی می کرده
شاید برادراش بدون هماهنگی با همسرتون این کارو انجام دادن
اینکه مادرشون رفته منزل مادر شما و ازشون خواسته که جدا نشید همه نشونه اینه که حتی از روی عدم آگاهی همین اجرا گذاشتن مهر و گرفتن خونه رو هم برای این انجام دادن که زندگی حفظ شه
یادمه دبیرستانی که بودم یه مستاجر داشتیم زیاد دعوا می کردن و مادرم میرفت آشتیشون می داد
یه روز آقاه به مامانم گفت اگه پول داشتم مهریه اش رو می دادم بره خونه باباش ازین زندگی راحت می شدم
خلاصه با نصیحت بزرگترا با هم آشتی کردند الان 2 تا بچه دارن و زندگیشون خیلی خوبه
مامانم می گفت مهریه تو بعضی از زندگی ها موقتا نجات دهنده زندگیه .. بعدها هم دو طرف عاقلتر و با تجربه تر می شن میگن خوب شد زندگیمونو الکی خراب نکردیم ...
هر کی یه طور فکر می کنه من فکر می کنم خانواده همسر شما فکر کردن شما به خاطر مهریه و خونه می یایید زندگی می کنید و بعدها هم مشکلاتتون حل میشه
از دید اونا به قضیه نگاه کنید

نوشته اصلی توسط zendegiye movafagh

صحبت زیاده
به نظر من بشینید با خانومتون توافقی صحبت کنید و اگر حتی قراره جدا شید با خاطره بد و اتفاقات زشت نباشه
با هم صحبت کنید و با یادآوری خاطرات خوب گذشته ازشون بخواید که دست از شکایتشون بردارن و هر کدوم بنا به زحمتی که کشیده و. پولی که گذاشته حق و حقوق خودتون رو بردارید و در نهایت چون ایشون کارمند هم نیستند شما چیزی به عنوان مهریه بهشون بدید که ادامه زندگی براشون سخت و مشقت بار نباشه
به هر حال روزی همسر شما بوده و بهشون عشق می ورزیدید

باز هم ممنون از صحبت های خوب شما.

اسفند ماه به مادر خانومم تلفنی گفتم که چرا مسائل رو به این شکل نا مناسب به خانواده من توسعه دادید؟ اگر ما نمیتونیم با هم خوب باشیم بهتره این رو بپذیریم و با احترام جدا بشیم. گفتم که نیازی نیست توی صورت هم پنجول بکشیم. . .

ایشون هم گفت بله درسته ولی 2 ماه بعد پسرانش رو فرستاد برای شبیخون. انقدر من منطقی صحبت کردم و آروم بودم که این دوستان فکر کردن از ضعف هست و با یک زهرچشم اساسی میتونن من رو کنترل کنن . . .

بعد از شبیخون به خانومم گفتم :

"من و تو قراره از هم جدا بشیم نیازی نبود 2 خانواده با هم درگیر بشن. اگر ما آدم های با فرهنگی باشیم بدون فحش و درگیری از هم جدا میشیم. تصمیم با خودت"

اون جواب نداد چون فکر می کرد که در دعوا دست بالا رو داره : 1) مهریه 2) خونه من که برده 3) برادران بزن بهادر

اینم بگم که خانواده خانومم وضع مالیشون از ما خیلی بهتره. برادر خانومم اون شب که اومده بودن بالای سر من میگفت : "اونقدر پول داریم که خودت و پدرت و برادرت رو می کشیم و بابت دیه همه شما کارت میکشیم"

باور کن اونقدر منطقی بودم که کار به اینجا رسید! خوبی که از حد بگذرد نادان خیال بد کند

حالا شما از روی حسن نیت داری میگی برم جلو و از خاطرات خوب گذشته بگم؟؟؟؟؟؟؟

شاید برادرا بدون اطلاع همسر و مادر همسرتون اومدن خونه شما
بهتره اینطور فکر کنید چون در غیر اینصورت خودتون خیلی اذیت می شید
من نمی دونم چرا
ولی فکر می کنم همسرتون دوستون داشته و داره اما راه نگه داشتن شما رو خوب بلد نبوده

نوشته اصلی توسط zendegiye movafagh

خب اگر حوصله اش رو دارید شما بفرمایید که خانومتون چه کار اشتباهی می کرده که مجازاتش کتک بوده ؟

- - - Updated - - -

من خانوم هستم آقا نیستم
برادر عزیز می دونم الان عصبانی و ناراحت هستید اما شاید اون یه لحظه یهو این سوال براش پیش اومده
به خاطر یه سوال که یهو به ذهنش رسید اینو نگید
خب خانومها طاقتشون کمتره یه دلیلش هم برای بعضی خانمها اینه که درآمد مستق ندارن
البته به هیچ عنوان تایید نمی کنم ولی احساس می کنم یهو این سوال براش پیش اومده پس اون 11 تومن چی میشه
آدما وقتی عصبانی یا ناراحت هستن بعضی وقتا یهو یه حرفایی رو می زنن که اگه تو شرایط عادی بودن نمی گفتن

قبول ولی چرا 6 ماهه که خونه من از من دریغ شده؟؟؟؟؟ بعد از شبیخون 6 ماهه که هنوز عصبانی موندن؟؟؟؟؟؟ چرا دنبال مهریه افتادن؟؟؟؟؟؟ چرا مسکن مستقل طلب می کنن؟؟؟؟؟

باشه داستان کتک زدن رو هم میگم. یک روز از روزهای مربوطه رو عیناً بازگو می کنم:

ساعت 11 صبح بود که از شهرستان می رسید راه آهن. رفتم دنبالش و برگشتیم خونه. وقتی زنگ زد که من رسیدم راه آهن من خونه بودم و داشتم شیر دستشویی رو عوض می کردم. وقتی زنگ زد آچار رو گذاشتم توی کشو و رفتم دنبالش. ولی بجای کشوی درست توی کشوی غلط گذاشتم. . .

تا رسید خونه یه نگاهی انداخت به اوضاع و بعدش متوجه شد که آچار رو در کشوی نا درست گذاشتم. بعد شروع کرد به داد زدن که تو برات مهم نیست و چرا اینکار رو کردی. با آرامش گفتم که تازه از راه رسیدی و بجای خوشحالی که 1 هفته شهرستان بودی پیش خانوادت حالا که برگشتی دعوا درست می کنی روی یک موضوع کوچیک. گفت که این موضوع کوچیک نیست تو نمیفهمی که باید مرتب باشی و به من اهمیت نمیدی که برات مهم نیست. گفتم صدات رو بیار پایین روی این موضوع بی ادب نشو من الان تازه رفتم شیر دستشویی رو که چکه می کرد درست کردم. خوب حالا یک کشو بالاتر گذاشتم همین. گفت نه الان همون آچاری رو که بردی توی دستشویی میزارم توی کیفت که بفهمی چقدر موضوع مهمی هست. اینجا بود که دیگه من ایشون رو زدم . . .

شانی برای من قائل نبود. زود گستاخ میشد. وقتی من خشمگین می شدم بجای اینکه دیگه چیزی نگه ادامه میداد وقتی میزدمش اون هم میزد . . .

- - - Updated - - -

نوشته اصلی توسط شیدا.

وقتی شما برید و نباشید، ایشون هم می تونه غیابی طلاق بگیره.

لج بازی نکنید.
من نه اون همه اعتماد بیخودی شما را درک می کنم (خونه خریدین، اونم نه به اسم خانمتون، که به اسم برادرخانمتون!!)
اونا می گن 14 سکه، شما الا و للا می گین باید هزار تا باشه ...

نه رفتار امروزتون را.

تا جایی که من می دونم خونه ای که با وام هست، می شه به نام زن و شوهر با هم زد.
شما می گی خونه را به اسم خانمم خریدم، چون وام به اسم خانم بود و نمی شد خونه با نام من بشه.
توی پست بعدی می گی خونه را به اسم برادرخانمم خریدم!

حرفهاتون خیلی واضح نیست.

تنها چیزی که من فهمیدم اینه که شما خیلی خیلی در شرایط روحی بدی هستید.
بهتره به کمک مشاور به خودتون کمک کنید.
مسائل حقوقی و مالی به کنار، الان واقعا لازمه مشاوره حضوری برین.

نه خونه به نام برادر خانومم بود که از نظر من میشه به نام خانومم چون من که بدون خانومم هیچ کاری با برادرش نداشتم. و زدم به نام برادرش که خانومم نره توی بانک و بنگاه املاک و جاهای مردونه ی دیگه . اینکه بگم به نام خانم یا برادر خانم که از نظر قانونی فرقی نمیکنه! در هر صورت چیزی دست من رو نمیگیره . در خصوص اعتماد بیجا هم که بارها گفتم. بله شما درست میگی. به هر انسانی ابزار بدی ممکنه یک روزی بر علیه خودت استفاده کنه. ناراحت نشید ها ولی بسیاری از زن ها جنبه ندارن چیزی دستشون باشه. اولاً که در زندگی گستاخ میشن و بعدش هم ممکنه با همون ابزار تیشه به ریشه زندگی خودشون بزنن و 30 سال بعد بفهمن که اشتباه بدی کردن!!!!

ممنون که به فکر هستید. شرایط روحی من خوبه! در ضمن ، اگر امریکا هم برم باز نمیتونه طلاق بگیره. وکالت تام الاختیار میدم به یکی از نزدیکانم در موضوع نکاح با همسرم و اون آدرس دقیق من در امریکا رو میده به دفتر دادگاه و همسرم هم محکوم شده به تمکین از من و تعیین محل سکونت هم طبق قانون از اختیارات مرد هست . پرونده های مشابه هم همینطور اقدام شده در قوه قضائیه و چیز عجیب و غریبی نیست. طلاق غیابی رو زنی میتونه بگیره که شوهرش واقعاً نباشه. من وکالت میدم و نماینده قانونی من هم همیشه هر 3 ماه یکبار به دادگاه سر میزنه که دوستان هوس شوهر جدید نکنن . . .

شیدا خانم عزیز! من اینهمه موضوع رو باز کردم باز شما می فرمایید رفتار امروز من رو درک نمی کنید؟

امیدوارم که خدا یه راه بهتر براتون پیش بیاره

شما می گی دکترا داری و نخبه ای و ... اما تو ساده ترین امور زندگیت اشتباه عمل کردی.

آخه برادر من،
خودت که می گی برادرش پرونده روانپزشکی داره و شرایطش روحیش حاده. شما از کسی که بیماره چه انتظاری داری؟
مگه خودتون نمی گید بدون مقدمه و دلیل با من دعوا کرد؟

در شرایط عادی اگر کسی توی خونه از دهانش چیزی بریزه، همه ناراحت می شن و اون را بی شخصیت می دونن.
اما اگر کسی بیمار هست و ناگهان بالا می آره، شما پا می شی با کتک و داد و بیداد بهش می گی چرا کار زشت کردی؟

خب برادرش بیماره!
چرا بر اساس رفتارهای اون آدم و کارهاش، خانمت را قضاوت می کنی و ازش انتظار داری؟

هر چی بیشتر می گی، بیشتر مشخص می شه که خانمت قصد برهم زدن زندگیتون را نداشته
فقط توی این لجبازیها و ندانم کاریها، گم شده.
شما هم که از اونها بدتر. به جای این که رشته امور زندگیت را در دست بگیری، با کتک کاری و داد و بیداد، همه چیز را بدتر کردی.

نوشته اصلی توسط شیدا.

شما می گی دکترا داری و نخبه ای و ... اما تو ساده ترین امور زندگیت اشتباه عمل کردی.

آخه برادر من،
خودت که می گی برادرش پرونده روانپزشکی داره و شرایطش روحیش حاده. شما از کسی که بیماره چه انتظاری داری؟
مگه خودتون نمی گید بدون مقدمه و دلیل با من دعوا کرد؟

در شرایط عادی اگر کسی توی خونه از دهانش چیزی بریزه، همه ناراحت می شن و اون را بی شخصیت می دونن.
اما اگر کسی بیمار هست و ناگهان بالا می آره، شما پا می شی با کتک و داد و بیداد بهش می گی چرا کار زشت کردی؟

خب برادرش بیماره!
چرا بر اساس رفتارهای اون آدم و کارهاش، خانمت را قضاوت می کنی و ازش انتظار داری؟

هر چی بیشتر می گی، بیشتر مشخص می شه که خانمت قصد برهم زدن زندگیتون را نداشته
فقط توی این لجبازیها و ندانم کاریها، گم شده.
شما هم که از اونها بدتر. به جای این که رشته امور زندگیت را در دست بگیری، با کتک کاری و داد و بیداد، همه چیز را بدتر کردی.

کدوم برادرش؟ 4 تا برادر داره. اونی که خونه من رو بالا کشید روانی نیست! همین آدم و اون برادری که شب اومدن بالای سر من روانی نبودن. خانومم هم مطلع و راضی بود از این کار. پدرشون هم همراه شون بود. من آدم بی فرهنگی نیستم. توی اون خونه ای که 4 سال زندگی متشرک داشتیم من 2 سالش مدیر ساختمون بودم و در کل اون 4 سال کسی صدای بلند من رو نشنید. من سال هاست که با کسی دعوایی نداشتم. مثل اینکه حرف من رو متوجه نمی شید : بعضی وقت ها زن ها کاری می کنن که مرد بدون اختیار اونها رو میزنه

اون برادری که مشکل داره با وجودی که فحش ناموسی داده بود و اومده بود و به سمت من حمله کرده بود ، اجازه دادم بیاد عذر خواهی و گذشت کردم (این مال 2 سال پیشه). بعدش شما فکر می کنی من هر روز کتک کاری و داد و بیداد کردم. اولاً من در اوج مشکلات داد نمی زنم. اون کتک زدن هم واقعاً بدون اراده و رفلکسی بود. بعدش هم مثلاً یکماه بی شعوری و لج بازی خانومم رو تحمل می کردم تا بالاخره از جا در می رفتم و می زدمش. باور کنید خیلی مردای دیگه اگه جای من بودن همچین زنی رو دار می زدن نه کتک . . .

بعد موضوع کار برادش نیست. خانومم و پدر و مادرش پشتیبانش بودن. میگفتن که شنیده شما خواهرش رو زدی ، میگفتن که توی بعضی حرفات خوب باش برخورد نکردی و کلاً تحریک شده بوده. آیا اگر من زنم رو زدم ، کوچکترین عضو خانوادش حق داره وقتی من مهمونشون هستم توی جمع با فحش ناموسی بیاد منو بزنه؟ اگه حق نداره آیا درسته که والدینش و همسر من بش حق بدن؟

ساده ترین امور زندگیت کدومه که من اشتباه عمل کردم؟ اعتماد رو اگه بفرمایی بله درسته. به کسی نباید اعتماد می کردم حالا میخاد همسر باشه یا دورتر یا نزدیکتر . . .

ولی از رو حسن نیت بود و در سن 24 سالگی. اون وقت با خودم می گفتم اگه قراره زنم هم به من خیانت کنه دیگه زندگی معنا نداره و اصلاً ممکن نیست اون از من سوء استفاده کنه. خوب اشتباه بود . . .

ولی ظرف یکی دو سال اخیر دیگه چه اشتباهی بود؟ بزارید زمان نزدیکتر رو بررسی کنیم . . .