با سلام
خیر بنده از دست شما ناراحت نشدم! نمیدونم از کجای حرفم همچین چیزی استنباط کردین!!!!!
اصلا دلیلی بر ناراحتی نداره!
فقط برام جالب بود یک روانشناس نتونه مشکل خودشو حل کنه!
خب ممکنه در آینده همچین کیسی جز مورد هایی باشن که بهتون مراجعه میکنند و ازتون بخواین با دلایل منطقی و تکنیک های روانشناسیتون ،پدر و مادرشون و راضی کنین!
خب شما تو مشکل خودتون موندین فردا چطور میخواین کمک دیگران کنین!؟
تناقضات که کم نیستند و وجود دارند!
بگذریم، فقط نکته ای که من قبلا هم گفتم ، دوباره تاکید میکنم.
فکر نمیکنین شما ، بخاطر بدست آوردن این دختر خانوم زیادی دارین از خودگذشتگی میکنین!
شاید این از خودگذشتگی در اینده توسط ایشون دیده نشه! یا اصلا دیده بشه و صرفا یک حس دلسوزی ایجاد بشه! نه حس دوست داشتن!
با حس دلسوزی که کسی همسر آینده انتخاب نمیکنه!
شما بخاطر ایشون بیخیال ادامه تحصیل رشته مورد علاقه اتون شدین!
بخاطر ایشون بیخیال کار مورد علاقه اتون شدین!
بخاطر ایشون میخواین برین سربازی!!
خب ایشون الان دارن در مقطع ارشد ادامه تحصیل میدن ، اگه هم بخواین تا دکتری ادامه بدن و.....
و اگه معیار تحصیلات همسر آینده براشون مهم باشه خب ممکنه در اینده شما رو انتخاب نکنند!
بعد اونوقت با خودتون نمیگین ، من بخاطر ایشون این راه و انتخاب کردم و بیخیال تحصیل شدم اونوقت ایشون دقیقا بخاطر انتخاب همین راه ، نمیخواین منو انتخاب کنم!
یا اینکه براتون نگران کننده نیست در آینده مدرک همسرتون از شما بالاتر باشه؟
حتی ممکنه دختر خانوم مشکلی نداشته باشن ، خانواده دختر خانوم مشکلی داشته باشند!
یا اینکه خانواده خودتون با این تفاوت تحصیلی موافقت نکنند!
بعدشم این
احتمال هم بدین که پدر و مادرتون بخواین خودشون براتون همسر انتخاب کنن و تمام حرفاشون فقط بهانه باشه و فکر کنند با این شروع مدت دار شما دیگه از علاقه اتون نسبت به این خانوم کاسته میشه و دیگه پیگیر نمیشین.
یعنی ممکنه شما این همه راه بخاطر این دختر خانوم برین بعد از آخر باز هم خانواده راضی نشند!
من نمیگم دست از تلاش بردارین، نه تلاشتون خوبه، اما بهتره راهی و انتخاب کنین که ضرر هم نبینین یا حداقل کمتر ضرر داشته باشه براتون!
اگه یوقتی دختر خانوم در این مدت ازدواج کردن ، یا اصلا دیگه شما رو نخواستن و انتخابتون نکردن ، کمتر آسیب ببینین و با خودتون نگین من این همه عمرم و هدر دادم اونم بخاطر ایشون که انتخابمم نکرد !
بنظرم اگه هدفتون ادامه تحصیله و واقعا هم این رشته و دوست دارین، ادامه بدین، خصوصا اگه فکر میکنین معیار دختر خانوم تحصیلات باشه!
خب پس از طریق این رشته سعی کنین موفق باشین، خب اگه ادامه تحصیل و دوست دارین ، ادامه بدین!
هم درس بخونین هم درکنارش این کارهای پاره وقتی که میگین و انجام بدین! خصوصا که میگین کارتون گروهی هم هست!
شما اگه از الان برین سربازی ، دیگه ممکنه بعد این دوسال اون حس علاقه و میلتون برای ادامه تحصیل از بین بره! و دیگه دوست نداشته باشین ادامه تحصیل بدین!تازه ممکنه در صورت ازدواج با این خانوم، وقتی ببینین این خانوم در رشته ی مورد علاقه اتون موفق هم شدن، و به درجات خوبی هم رسیدن!
شما بخاطر اینکه بخاطر ایشون این رشته و رها کردین ایشون و سرزنش کنین!
من که راستش از سربازی اطلاعی ندارم ، اما از دوستام شنیدم اگه در درس موفق باشین، و همینطور هرچی مدرک تحصیلی بالاتر خصوصا تا دکتری ، دوره سربازی هم کمتر میشه هم آسونتر!(من یکی از دوستام همسرشون دکتری دارند یک همچین چیزی تقریبا گفته بودن)
در مورد کار هم بنظرم اگه سعی کنین در رشته خودتون کاری پیدا کنین بهتره، هم علاقه اتون به این رشته باعث میشه انگیزه اتون برای کار کردن بالاتر بره!
هم اگه در اینده به هدفتون نرسیدین حداقل حسرت کارتون و نمیخورین چون تو این مدت در رشته مورد علاقه اتون فعالیت داشتین! و سابقه کار براتون محسوب میشود.
اگه خانواده خودتون و یا خانواده دختر خانوم ،معیار تحصیلات براتون خیلی مهمه، بهتره در این زمینه تلاشتونو بیشتر کنین، مثلا اگه تلاش کنین در یک دانشگاه خوب و با رتبه ی خوبی قبول بشین ، شرایط بنفع شما میشه! شاید پدر شما از عملکرد شما در این رشته رضایت کافی ندارند!
اگه علاقه شما رو ببینن و ببینن در این رشته موفق شدین، نظرشون عوض بشه!
بنظر من در هر رشته ای که آدم علاقه مند باشه تلاش مفیدی داشته باشه، موفق خواهد بود!
پسر عمه من ، زمانی که کنکور داد براثر انتخاب رشته اشتباه رشته ای قبول شد که علاقه ای نداشت اما اینقدر تلاش و پشتکار زیادی داشت که در مقطع ارشد اینقدر درسش خوب بود که در همون دانشگاه خودش بعنوان استاد دانشگاه مشغول بکار شد اما درسش هم رها نکرد تا مقطع دکتری پیش رفت، و رتبه ی بسیار خوبی آورد و از طریق ایران بورس شد! تقریبا چهار ساله با همسرشون در استرالیا اقامت دارند، دوره اشون تموم هم که بشه و برگردند ایران ، جایگاه شغلیشون کاملا محفوظه.
اتفاقا پسر عمه ی منم ، عاشق یکی از هم دانشگاهیاشون شدن و وقتی مقطع ارشد قبول شدن، به خواستگاری دختر مورد علاقه اشون رفتن!
میخواستم بگم اگه به درس خوندن علاقه دارین با درس خوندن هم میتونین به هدفتون برسید، نیازی نیست کارهای پاره وقتی که علاقه ای هم بهشون ندارین و انجام بدهید.یا به سربازی بروید، با خوب تلاش کردن و درس خوندن هم میتونین این مورد هم پوشش بدید.میشه کار پاره وقتتونو درکنار درس مورد علاقه اتون ادامه بدید
خصوصا گفتین بخاطر این دختر خانوم اینکارو میکنین ، گفتم خدایی نکرده آرزوهاتون و سرکوب نکنین بعد اونوقت متوجه بشین مثلا معیارهای دختر مورد علاقه اتون تغییر کرده و دیگه شما رو انتخاب نکنند.
علاقه مندی ها (Bookmarks)