موضوع: توقعات بیجا و زخم زبان های خانواده همسرم

سلام دوستان من یک سال و سه ماهه که عقد کردم و بهمن ماه امسال

هم عروسی میگیریم.مشکلات زیادی داریم..همسرم بهم بی اعتماده و

سعی داره نشون بده که منم اشتباه میکنم..دلیلش اینه ک خودش اوایل

عقدمون دو بار خیانت کرده و اصلا هم آدم رازداری نیست و هر چیزی که

بین ما اتفاق میفته رو به خونوادش میگه...خب من هم سرزنشش گاهی

میکنم البته بسیار با ملایمت و در شرایط مناسب و کاملا منطقی.

و عوض اینکه سعی کنه اوضاع بهتربشه مث یه جاسوس منتظر یه

موقعیته که مچ منو بگیره و ثابت کنه ک منم اشتباه میکنم و بعد بزرگوارانه

منو ببخشه!!اونم سر مسایل بسیار ناچیز...

از این مسایل ب کنار در شهر ما رسم بر اینه که چند تیکه از جهاز رو داماد

میخره.ما در عقدنامه هفت تیکه قید کردیم که این آقا قراره پنج تیکه بخره

اونم خانوادش کلی منت سر من میزارن ک ما ب دخترمون سیزده سال

پیش کلی جهاز دادیم.تو عقد پنج نوع غذا دادیم و هرروز این مساله رو

عنوان میکنن.در صورتی ک مساله جهاز توخاستگاری مطرح شده بود

و اونا میتونسن قبول نکنن.بخاطر فوت عموش گفتن عقد نگیرین.

حالا میگن چون عقد نگرفتین باید حنابندون بگیرین شام هم بدین

دویس تا هم مهمون داریم تموم خرجش با شما هر چی هم پول جمع شه

نصف نصف..در صورتی ک اونا هم با ماهمشهری هستن و در شهر ما

رسم اینه ک خرج عقد تقریبا نصفه و حداقل پول لباس و ارایشگاه و خانواده

پسر میده و شام و دختر.و همش هم میگن سیزده سال پیش همه چی

خودمون واس دخترمون خرج کردیم...علاوه بر اینکه ب جای هفت تیکه

ک توافق کرده بودیم پنج تیکه میگیرن خانوادش میگن ک باید ظرفشویی

هم بگیری.لباس عروس دختر فامیلشون و بپوشم.به جای سرویس طلا

نیم ست بخرن و یه ارایشگاه ب دلخواه خودشون برم.تمام ذوقم برای

عروسی از بین رفته.من آدمی نیسم ک ب مادیات اهمیت بدم.ولی

دوس دارم بهم احترام گذاشته بشه.همش تحقیر میشم.همسرم ده

سال ازم بزرگتره.بشدت ب مادر و خواهراش وابستس.منم ازینک خانوادشو

دوس داره خوشحالم..اما این وابستگی بیش از حد ب رابطمون ضربه

میزنه.ببخشید طولانی شد...چیکار باید بکنم..

سلام..نظر پدر مادرتون چیه؟ به نظر من که اختلاف سر جهزیه و مخارج ازدواج تو همه ی خانواده ها هست ..امابه نظرم مشکل اصلی که تو حرفاتون زدید خیانت همسرتونه ...شما چطور با همسرتون آشنا شدید و بعد از اینکه متوجه خیانتش شدید چه واکنشی داشتید هم خودتون و هم همسرتون؟ به نظرم این بیشتر نگران کننده است تا دعوا سر شام و لباس عروسی....

ازدواج ما کاملا سنتی بود.مادر و خواهرش اول ب خواستگاریم اومدن پسندیدن بعد خودشون اومدن.من برای ازدواج دو دل بودم و ایشون بسیار مصر.از نظر ظاهری وتحصیلات بالاتر هستم.ده سال هم اختلاف سنی داریم.بیست روز بعد عقد متوجه شدمبه خانومی اسمسای عاشقانه میده.بسیار ناراحت شدم گریه کردم.اونم قول داد تکرار نکنه.سه ماه بعد دوباره تکرار شد.برخوردمشدیدتر بود.میخاسم جدا شم.گریه کرد..دوستش واسطه شد گف دیگ تکرار نمیشه..الانم یه سال ازون قضیه میگذره..فک کنم بهم علاقه داره.با اینکه شهرمون هشت ساعت از هم فاصله داره هر ده روز یکبار ب دیدنم میاد.هرچیزی در توانش باشهبرام تهیه میکنه و اخلاق خوبی داره.ولی خانوادش گاهی بسیار آزار میدن.الان ک تقریبا پنج ماه ب ازدواجمون مونده و دستمون خالیهمادرش هوس کرده خونشون و بازسازی کنه و همسر من مجبور شد زیربار بدهی بره.پدرش بازنشستس و همسرم خرج خوموادشو میده.بسیار بی ملاحظه هستن.تصمیم دارن مبلا و فرشاشون و عوض کنن و اصلا ب فکر این نیستن ک همسرم ب پول نیاز دارن.همسر من هم دریغ نمیکنه.ولی از اینکه پولشو بیخودی خرج میکنه و منو مجبور میکنن از چیزایی مث لباس عروس ک بهشونگفتم با قیمتی بسیار ارزون تهیه میکنم دست بکشم..و همینطوری خرج تراشی میکنن برای همسرم

- - - Updated - - -

رابطه منو همسرم بیشتر دوستانس. خب هرکاری ک کنم واقعیت اینه ک اون دوبار خیانت کرده و قلب من شکستس.ولی خب به همدیگه علاقه داریم.همه چی عالی میشه اگ

بهم اعتماد کنه.وابستگیش ب خانوادشو کم کنه.و باور کنه ک دیگه بچه نیس و بزرگ شده.هر چیزی رو سریع ب خانوادش میگه.در عین حال هیچی ازونا ب من نمیگه.هیچوق

جدی باهام حرف نزده. از نظرمالی خیلی تو فشاره.بیشتر هم تقصیر خانوادشه ک بسیار بی ملاحظه هستن.بهم اعتماد نداره.تو عروسی ها حق ندارم لباس باز بپوشم.چن بار

بهم گف منم گفتم باشه.تا اینکه بازم اعتماد نکرد و خواهر زاده کوچیکش و ب قسمت خانوما فرستاد و گوشیشو هم بهش داد تا اگ بی حجاب بودم مدرک داشته باشه!

منم حواسم نبود ک داماد اومده داخل.مانتو تنم بود.فقط روسریم افتاده بود و خواهرزادش هم فوری از پشت سرم طوری ک متوجه نشم عکس گرفت و بهش داد.

فاصله من و داماد هم طوری بود ک من اصلا دیده نمیشدم.

خلاصه تا خواهرزادش عکس و نشونش میده حسابس قاطی میکنه.بعد ک اومدیم خونه کلی دعوام کرد.عکسونشونم داد.نمیدونسم گریه کنم یا بخندم.داد زد هرچی خاس گف

بعدش گریه کرد.بعد بغلم کرد بعدش گف باشه میبخشمت...بعد گرفت خوابید...نمیدونم چی بگم..

مشکل من بیشتر با خانوادشه تا خودش.

چه جالب راستش منم خندم گرفت ......با هم پیشه مشاوره ازدواج هم رفتید؟ راستش من فکر کنم همسر شما به اون بلوغ فکری برای ازدواج نرسیدن همینقدر که حتی خواهر زاده خودش رو هم تو مسائلتون دخالت میده خوب طبیعیه که دیگه خواهر و مادرش خودشون رو حق دار نشون بدن ...اصلا اجازه نده که پای اقوامش تو زندگی خصوصیتون باز بشه...البته الان این مساله دخالت تا حدی طبیعیه چون شما الان از هم فاصله دارید و اون اوقات بیشتری رو با خانوادش میگذرونه بعد از زدواج کم کم و ناخودآگاه این وابستگی کمتر هم میشه ...شما مدام با همسرتون با ملایمت صحبت کنید و به ایشون بگید که الان خرج ازدواجتون خیلی مهمتره و نباید نادیده گرفته بشه البته اصلا به خانوادش اشاره نکنید که چرا خرج خانوادت میکنی چون با وابستگی که همسرتون داره مطمئنا اگر اسم مادرش رو ببرید جبهه میگیره...بعدشم اصلا خودت رو دختر قانعی نشون نده وقتی شما خودت رو بیش از حد قانع نشون میدی و میگی لباس ارزون قیمت میخرم خوب معلومه که نه همسرت و نه خانوادش خیلی برای مخارج ازدواجتون به تکاپو نمیفتند...وقتایی که با همسرتون هستید خیلی باهاش درباره آیندتون صحبت کنید به همسرتون بفهمونید که فقط اون رو به خاطر خودش میخوایید نه پولش ولی در عین حال خواستههای خودت رو هم نادیده نگیر و فکر نکن اگر قناعت بیش از حد کنی پس خیلی خوبی چون اگر شما خرج نکنی یکی هستکه بجات خرج کنه

دقیقا.همسرم خیلی بچس گاهی اونقد مامانم مامانم میکنه ک دلم میخاد دستش وبگیرم ببرم دم در خونشون ب مامانش بگم بیا اینم پسرت هنوز بچس هر وق بزرگ شد برو براشزن بگیر..اصلا عصبی میشم از کاراش.گوشیمو چک میکنه.منم اوایل عقدمون بخاطر خیانتهاش حساس شده بودم و مشاور هم گفته بود میتونم گوشیش و چک کنم و عملا چیزخصوصی نباید بین زن وشوهر باشه اجازه داشتم..ولی اون اسمسای من ب دوستامو میخونه میگه تو چرا با دوستات مشورت میکنی باهاشون دردودل میکنی حتی بهم گف گوشیتو خاموش کن.یه هفته خاموش بود بعد اصرار کرد روشن کن.اصلا تکلیفش با خودش مشخص نیس...واقعا از بعضی کاراش هم خندم میگیره هم گریه.اگه اشکمو دربیاره میشینهپا بپای من گریه میکنه.میگه بزرگترین آرزوم اینه ک همیشه بخندی.از دوستام متنفره.حق ندارم باهاشون در ارتباط باشم.خانوادش بهش میگن هیچی ب اسم زنت نکنی هر مردیهر چی اسم زنش کنه زنه پولشو بالا میکشه.نسبت ب مسایل مالی حساسش کردن.با حساب کتاب بهم پول میده.گاهی تحقیرم میکنه.از دست خودش و خانوادش دارم دیوونهمیشم.معلوم نیس دوسم داره یا ازم متنفره.

به نظرم همسرت رفتارش یکم نامتعادله..عزیزم دوران عقد خیلی دوره ی حساسیه ایشالله زودتر برید سر خونه زندگیتون اینطوری هم زندگیتو و هم همسرت رو بهتر مدیریت میکنی..خیلی تو رفت و آمدت با خانواده همسرت محتاط باش البته با سیاست نه با جنگ و دعوا ..اینکه همسرت هنوز بچه است یه حسن خوب هم هست اینکه میتونی مثل بچه ها بکشونیش سمت خودت باید محبته همراه با اقتدارت طوری باشه که جذبت بشه این میشه همون سیاست ..با رفتارت و مهربونیت بهش بفهمون که خانوادش درباره تو اشتباه میکنن اگر باهاشون بجنگی یا بدگوییشون رو بکنی بیشتر واسه شوهرت عزیز میشن..اصلا بهش اجازه نده گوشیت رو چک کنه ..درسته که زن و شوهر نباید چیز پنهونی داشته باشن ولی خوبه که یه حد و مرزی تو رابطه باشه ..برای همسرت شرط بذار که بعد از ازدواج باهم بریم خونه پدرت و باهمم برگردیم خلاصه خیلی باید صبر داشته باشی ...اینا نظر منه حالا دوستان شاید بهتر بتونن راهنماییت کنن عزیز...

ممنونم رزای عزیزم.تحمل این شرایط کمی برام مشکله.گاهی ک تحقیرم میکنن ناراحت میشم.همش از خواهرشوهر بزرگترم تعریف میکنن.از زیباییش خانومیش و اخلاق خوبش.میگن باید مث اون باشم.حتی شوهرم...من از همه نظر ازخواهر شوهرام هیچی کم ندارم.هم از نظر ظاهری سرترم هم تحصیلات و روابط اجتماعی.نمیدونم مشکلشون چیه.کافیه یه جا بدون ارایش برم.شوهرم قشقرق ب پا میکنه ک تو فامیلای منو ادم حساب نمیکنی چرا ارایش نکردی.میگن همش باید بخندی وقتی اخم کنی فک میکنن ما اذیتت میکنیم.حر حرفی دوس دارن میزنن و انتظار دارن مث یه عروسک همش بخندی.زخم زبون میزنن تیکه میندازن تحقیر میکنن...

دوستان کسی نظری نداره؟

کسی نیس؟