فقط يه چيزو ميخوام بدونم،مقصر پدر و مادرم يا اون؟
اگه يه نفر بياد و به من بگه كه تقصير اونا نيس به خدا ولش ميكنم.
ولي ميدونين،ميترسم عيب اينا باشه.
چرا هيچكس با ما رفت و امد نميكنه؟ چرا تو خونه ما همه از همه ناراحتن؟! چرا مامانم با فاميل بابام قهره بابام با فاميل مامانم؟ اينا يه عيبي دارن ديگه؟ اينا سالمن؟
فقط ترسم همينه،كه جدا بشم و برم ببينم عيب از اينا بوده و به خاطر اينا زندگيم خراب شد.اگه خونوادم خوبن چرا هنوز مثه دوتا بچه هفته به هفته با هم قهرن پدر و مادرم؟!
برا همينه كه ازشون متنفرم،چون وسط يه عده رواني گير افتادم.
شوهر رواني،پدر و مادر رواني،خودمم رواني.همينه ديگه،نيست؟!؟اين نميشه زندگيمون بعد؟!
اگه پدر و مادرم سالم بودن انقد بهونه ميدادن دست شوهرم؟
اگه شوهرم سالم بود انقد دنبال بهونه ميگشت؟
اگه يكي ابن وسط دلش به اين زندگي ميسوخت وضع من اين بود.
همشون از هم بدترن.
مدير ميگن بيخيال باش.مه نميتونم،كه نميكشم،كه من مدلم فرق داره،من خودم روانيم،اونقدر سالم نيستم كه با بيخيالي و ارامش طي كنم
يا راهي خواهم يافت
يا راهي خواهم ساخت
علاقه مندی ها (Bookmarks)