موضوع: چگونه نامزدم رو قانع کنم که چادرش رو کنار نزاره؟؟؟؟

دوست خوبم سعید عزیز.
من از دستت ناراحت نیستم که از من حلالیت می خوای. چون کاملا درکت می کنم.کاملا حسی که به طرف مقابل داری رو درک می کنم.
ای کاش اون زمان که این احساسات در وجود منم طغیان کرده بود، یکی منو به سمت مشاوره هدایت می کرد.قبل از اینکه آسیب ها بزرگتر از چیزی که شد، بشن.
دوست من ایرادات رابطه ی شما ایناست.
1- نه شما و نه طرف مقابلتون به بلوغ فکری که باید نرسیدین.
یه موقع این حرف منو توهین تلقی نکنی اما جفتتون نمی دونین از ازدواج دقیقا چی می خواین.معیار مشخصی ندارین.هنوز اصالت پیدا نکردین واسه خودتون. انتخاب شما هم اینطوری بوده که دیدی واسه دخترخالت داره خواستگار میاد، واسه همین عجله کردی انتخاب رو حداقل 5 سال جلو انداختی. البته زیبایی اش هم بی تاثیر نبوده.
2- سن کم، عدم ثبات تو این سن ،تغییر پذیری 100%.
یعنی ممکنه طرف مقابلت طوری تغییر کنه که شما نپسندی.یعنی ممکنه حتی پشیمون بشه از ازدواج با شما.یعنی شما حتی اگه مثل خدا بتونی ایشونو الان 100% بشناسی نمی تونی مطمئن باشی که همینی که هست می مونه چون واقعیتش اینه که تغییر می کنه.
بهتر بگم شما داری با آدمی ازدواج می کنی که قراره تغییر کنه.چون هنوز کارکترش شکل نگرفته و قراره شکل بگیره.حتی کارکتر خودت هم کاملا شکل نگرفته.
3- عدم تمایل نامزدت به این ازدواج.
اینطور که من از شما متوجه شدم نامزدت تمایل چندانی واسه ازدواج با شما نداره .حتی به دنبال ایراد گرفتن و بهانه جویی و فاصله گرفتن ازت هم هست. خیلیایی که تمایل دارن هم شکست می خورن .چه برسه اونهایی که تمایل ندارن و می گن حالا ازدواج کنیم ببینیم چی میشه. مخصوصا وقتی سنشون کم باشه و سنشون بره بالاتر اون موقع واقعا پشیمون میشن .همسر شلوار لی نیست که اگه خوب نبود راحت بری پس بدی یا عوض کنی. یه عمر زندگیه.


اگه من ببینم طرف مقابلم (نامزد آیندم) داره بهانه جویی های الکی راه می اندازه و میره تو مخم، خیلی راحت می گم بفرما من جفتت نیستم. کسی که با منه باید سر مسائل کوچیک اعصاب خودمو خودشو خورد نکنه. کسی که سر این مسائل (مثلا اوقات تلخی کنه که تو چرا توی جمع کم حرفی) بره رو مخ آدم یعنی به بلوغ لازم نرسیده و حاضر به پذیرش طبیعت من نیست و اون مسائل کوچیک رو مهمتر از من می بینه و ارزشی واسم قائل نیست.
البته این هم بگم ازونجایی که بنده قبل از نامزدی به مشاوره خواهم رفت، پس کار به اینجاها نخواهد کشید و اگه طرفم چنین ویژگی هایی داشته باشه و هنوز بالغ نشده باشه کاملا تو مشاوره متوجه میشم اما به هر حال مثال هم زدم واست که بدونی.


از نظر من اینها ایرادات بزرگ رابطتون بود که به فکرم می رسید.شاید باز هم باشه.وقتی جناب دکتر می گه نجواهای قبل از ازدواج، تبدیل به فریادهای بعد از ازدواج خواهد شد همین چیزاست دوست من.
اما دوست خوبم بذار یه مطلب دیگه هم بگم.
بهتره نگی رابطتون عشقه.درسته که احساس بسیار شدیدی بهش داری و حتی حاضری جونتو بدی واسش.درک می کنم.اما نامزدت حاضر به این کار نیست.
اینو هیچوقت یادت نره که رابطه اگه 0 تا 100 باشه، شما یک طرف رابطه و از 0 تا 50 هستی و طرف مقابلت هم از 50 تا 100.
شما هرچه قدر هم عاشق و دیوونه ی طرف باشی، و هر چه قدر 0 تا 50 خودتو پر کنی باز احتیاجه که طرفت هم 50 تا 100 خودشو پر کنه وگرنه رابطتون شکسته.وگرنه هیچوقت 100 نمیشه و در حد همون 50 باقی می مونه.
50 کافی نیست. هست ؟ ارزش ارتباطی که طرفین هر کدوم 35 تا پر کنن و با هم بشن 70 خیلی بیشتر از ارتباطیه که یکی بخواد عاشق باشه و کل 50 تای خودشو پر کنه اما از طرفش تلاشی نبینه و کلا همون 50 از 100 باقی بمونه.اون رابطه ی 70 موندنی تره.
نامزدت اگه شمارو می خواد، اگه به بلوغ فکری لازم رسیده، اگه زن زندگی باشه باید باهات همکاری کنه بهت انرژی و آرامش بده. هواتو داشته باشه و نذاره سرگردون شی و بیای اینجا همش بگی بلد نیستی چطور رفتار کنی.
اتفاقا شما با اینکه احساسی عمل می کنی اما اگه نامزدت درست عمل می کرد هیچ یک ازین اتفاقا نمی افتاد اما این نامزدته که محبت شمارو نمی گیره.نخ رو نمی گیره.بهت بها نمی ده.
پس لطفا در مورد انتخابش کمی تامل کن و در اولین فرصت وقت مشاوره بگیر تا با هم برین ببینین اصلا طرف می خوادت یا نه ؟
سعی نکن خیلی چیزارو خودت حل کنی چون نمی تونی.خیلی چیزارو فقط مشاور باید حل کنه یا بهتون بفهمونه.
اگه در مورد نامزدت چیزی گفتم که ناراحتت کردم عذر می خوام. امیدوارم منو ببخشی دوست خوبم.

سلام.
از برایند سه تا انتقاد سینا این طور متوجه شدم که مشکلات ما(البته مشکلات احتمالی ما چون هنوز مشکلی به وجود نیومده)به خاطر اینه که یکم زود حرف ازدواج و زدم.البته به منم حق بدید خب داشت براش خواسگار میومد.واسه منم هیچ کس بهتر از اون نبود در نگاه کلی.همین طور هم من بهترین گزینه برای اون بودم.ولی خب جفتمون تو عمل انجام شده بودیم .اولش احساس نبود فقط منطق حکم می کرد که بهتر از دختر خالم واسم نیست.چون از لحاظ آداب و رسوم سطح فرهنگی سطح اقتصادی اصن از هر نظر بگی تقریبا مثه همیم.بابا خونه ما تا خونه اونا پنج دقیقس همش.خیلی هم رفت و آمد داشتیم و داریم.می خوام بگم تو یه نگاه کلی خیلی بهم شبیهیم.خیلی بیشتر از یه خواسگار معمولی.یعنی یه جورایی یه پارتی کلفت داشتم.بعدا احساس هم وارد گود شد.الآن خیلی دلبستشم.اونم محبت می کنه.به هر حال......فکر کنم اگه یکم صبر کنم یهنی دو سه سال دیگه این بحران ها حل میشه انشاالله.اتفاقا خودش هم میگه دو سه سال دیگه عقد کنیم.خیلی فهمیدست به خدا.یعنی از یه دختر پونزده ساله انتظار نمی ره.
اما سینا جان.
مورد سومو قبول ندارم.نامزدم تمایل داره بهم.به ازدواج با هام.
بابا
اگر با دیگرانش بود میلی
چرا جام مرا بشکسته لیلی ..
شبی که رفته بودم خواستگاریش کلا همش تو اتاق بود.فکر کردم نمی خوادم و جوابش منفیه.آخر وقت که داشتیم دیگه می رفتیم دیدیم اومد دم در بدرقه.یه لبخندی هم زده بور.به جان خودم اگه بخوام دروغ بگم.همون جا من جوابمو گرفتم.یه هفته بعدش خبر دادن که بعله.عروس خانوم قبول کردن..به طور خاص هم بهم محبت کرده.لباسامو اتو کرد یه بار.واسه تولدم هدیه گرفت.هر شب پیام می دیم به هم.از این دست کاراش زیاده.دیگه بیشتر از این نمی خوام وارد جزءیات بشم.دوسم داره.ولی فقط ایراد اینه که من پسر خالشم.یه عمری منو به چشم داداشش نگاه کرده بوده(البته من کاری نکردم که همچین فکری کنه همیشه حرمت ها رو نگه می داشتم)اگه یه آدم غریبه بودم الآن واسش یه جنتلمن واقعی بودم چون انقد نمی شناختم الآن یکم دستم واسش رو شده.اشکال هم نداره.صبر می کنم تا دو تاییمون بزرگ شیم.البته ولش هم نمی کنم.کمکش می کنم راه درستو طی کنه.
در مورد شخصیت هم من معیار هامو انتخاب کردم. معیار هام رضایت خدا. و خوشبختی نامزد گلمه.تا آخرین نفس هم همینه.حالا ایشاالله نامزدم هم معیار هاشو انتخاب می کنه.ایرادی بهش نیست.هنوز سنش خیلی کمه.
ولی خداییش جالبه نه.نامزدت جلو چشمت بزرگ شه.
به هر حال
من دو تا کار می کنم.اول دو سه سال صبر می کنم
دوم می برمش پیش مشاور.اینجا که نداره.می ریم همون یزد ایشالله.
در آخر از همه به خصوص سینای گل متشکرم.سینا جان این چند تا پست آخر من خیلی عصبانی بودم.فقط در پی اثبات برتری خودم بودم.آخه روش حساسم.به قرآن الآن جند دفعه به خاطر نامزدم سر چیزای الکی با خانوادم دعوا کردم.شما که دیگه جای خود داشتی.رضا ندارم خار به دستش بره.چه برسه کسی بهش کمترین توهینو بکنه.می دونم تو هم منظوری نداشتی ولی من خیلی خیلی رو احترام بهش حساسم.هواشو اصن همه جوره دارم رو احترام بیشتر.تو هم که می دونستی من این جوریم .نباید گیر می دادی.حالا اشکال نداره.به خدا شرمنده.کاش می شد تاپیکای قبلیمو حذف می کردم.حلالم کن تو رو خدا.باز جای شکرش باقیه اینجا کسی همدیگرو نمی شناسه.به هر حال اساسی ازت عذر می خوام.تقصیر از من بود.
.
.
.
.
از باقی دوستان هم واقعا ممنونم.امیدولرم منو درک کرده باشن.فکر هم نکنید من دیوونم.نه به قرآن من فقط یه کم فقط یه کم ادعای عاشقی دارم.البته می دونم عاشق واقعی. جار نمی. زنه عاشقم.ولی خب شما که نمی دونید من کیم...بابا من دبدبه کبکبه ای دارم واسه خودم تو دانشگامون آدمیم واسه خودم.معدلم این ترمی شد نوزده.
.
.
.
.
شوخی کردم.دیوونگی که به این حرفا نیست.آدم دیوونه دیوونست دیگه.حالا حتی اگه معدلش بشه بیست اصلن..
....
.
.
.
.
خدا نکشتت سینا داشتیم زندگیمونو می کردیما.ممنون ازت



...
ممنون از همه
...یا علی


...ایشالله همه خوشبخت شن منم خوشبخت شم .

فرهنگ جان.من که یادم نمی آد بچه گیمونو ولی خب هر از گاهی بازی هم می کردیم.یه بار هم توپ والیبال و زدم تو سرش قهر کرد رفت!!!!!!!من حس مالکیت ندارم بهش که اصن نو کرشم هسم.اینکه میگم مال منه یعنی عشق منه نه این که روش تحکم داشته باشم.راستش اول کار می ترسیدم بعد جواب مثبتش حسی توم به وجود نیاد ولی الآن دوسش دارم.البته با این حرفایی که دوستان زدن دارم کم کم شک می کنم.ما از لحاظ منطقی خیلی بهم می خوریم.به جان خودم.
ولی حالا از لحاظ عاطفی باید بستش بدیم.تو اصول کلی با هم اختلافی نداریم.تو جزءیات هست که اونم فکر کنم طبیعیه.
انگشتان یک دست هم مثه هم نیستند چه برسه به دو تا آدم.
مهم ترین تفاوتمون اینه که من پسرم نامزدم دختر!!!!!!!
اگه دروغ می گم بگید دروغ می گی .!!!!!!!

خب به سلامتی گویا به خیر گذشت من واقعا ترسیدم کار به کتک کاری برسه.
سعیداطی جان برادر کوچیک من(البته اگه میشه بهت بگم داداش)من چند تا نصیحت خواهرانه برات دارم بهتر بگم توصیه نه نصیحت چون نسل ماها نصیحت تو سرشون نمیره.
اول از همه سعی کن تو دوران نامزدی بیش از حد احساسات به خرج ندی به دو دلیل:
1)اگه بیش از حد احساسات و هی دوست دارم خرجش کنی طرفت سیراب میشه و بعد ازدواج دیگه جذابیتی ندارید برای هم.رک بگم بعد ازدواج کهنه میشید .نمیگم محبت نکن نه محبت نسارش کن ولی کم نذار طرفت سیراب بشه بازم میگم یکم تشنه نگهش دار بذار بهت احساس نیاز کنه.
2)من خدا شاهد این حرف رو به برادرم هم زدم به تو هم میگم.بهش زیاد محبت نکن و حد و حدودتون رو نگه دار یه رابطه چه دوستی چه نامزدی تا وقتی خطبه عقد خونده نشه رو هواست در واقع قطعی نیست.خطبه عقد یه رابطه رو قطعی و حتمی میکنه و بعدش عروسی.تو ازدواج حتما باید نیمه های پر و خالی رو باهم ببینی.
دوم هیچ وقته هیچ وقت به خاطر هیچ فردی دل کس دیگه رو نشکون.مادر یه جایگاه خاص داره پدر یه جایگاه و همسر یه جایگاه خواهرا و برادرها هم جایگاه خودشون رو دارند.
تو باید یاد بگیری که تو دل و عقلت این جایگاهها رو مدیریت کنی و نذاری کسی دلخور بشه.درسته نامزدت دخترخاله توئه ولی یادت باشه الان تو خانواده ی تو حکم کس دیگه ای رو داره درواقع تو رابط اصلی این دو طرف هستی.تو این روابط هیچ وقت به خاطر کسی دل اون یکی رو نشکون.ببخشید ولی هیچکدوم اینها برای تو ابدی نیستن همشون رو باهم داشته باش و فدای هم نکنشون.اگر میخوای از هرکدومشون طرفداری کنی مثلا از مادرت اینکار رو جلوی مادرت انجام نده در خفای خودتون و منطقی مطرحش کن و بالعکس.میدونی چرا چون اینجوری طرفت پر رو نمیشه و حرمت شکنی نمیکنه.به قول معروف هر دو طرف رو نگهدار.
مهمترین نکته حتما با نامزدت پیش مشاور برو بذار جفتتون یاد بگیرید که باید چجوری تو مواقع بحرانی برخورد کنید و چجوری زندگیتون رو مدیریت کنید.
تو زندگی اونی برنده است که از زمان خودش به نحو احسن استفاده کنه.الان که نامزدین جای اینکه همش دوست دارم نسار هم کنید وقتتون رو بذارید سر شناخت درست هم.نه اینکه دخترخاله منه میدونم چی دوست داره نه.مثلا تو رفتاراش دقت کن ببین یه حرف رو چه جوری بهتر قبول میکنه.از چه لحنی بدش میاد و از اینجور چیزها.البته اونم باید به این چیزا دقت کنه.خلاصه سعی کن درصد سیاست وجودت رو بالا ببری جواب میده.
راستی تو پستت گفتی دختری دور و برت نبوده؟یعنی خواهر نداری؟
اگه اینجوره رو من به عنوان خواهر بزرگ حساب کن.(انقدر خواهرشوهر بازی دوست دارم کیف میده)

سلام.بعععله.جناب مدیر.این تاپیک خیلی هم رشد کرده اینقد که دمش از تو سایت زده بیرون.باور نمی کنی بغل مانیتورو نگاه کن........!!!!!
از توصیه دوستان ممنون.بله قبول دارم قبل از عقد نباید زیاد محبت کرد.منم سعی می کنم کنترل شده عمل کنم.بازم از سینا ممنونم.بزرگتری کرد در حق من.از خواهرم ستاره هم ممنون.نمردیم و یه خواهر هم پیدا کردیم!!!!!......
از جناب مدیر هم خواهش می کنم اگر نکته ای به ذهنشون می رسه که گفته نشده دریغ نکنن.
فقط خدا کنه نامزدم اینارو نبینه.دیگه آبرو نمی مونه واسم!!!!!!؟
مشاور می ریم حتما.یه دو سه سال هم باید صبر کنم.فکر کنم سال دیگه ماه عسل منو نشون بده.صبر که نیست.......اصن خود حضرت ایوبه(ص)
ولی خودمونیم زندگی هم سخته ها نمی دونستیم.
از همه دوستان ممنون.
من از نسخه موبایل استفاده می کنم نمیشه لایک کنی.باورتون میشه من همه این تاپیک هارو با موبایل با نت داغون می زارما.یه همچین آدم صبوری هستم.شکلک هم نمیشه بزاری وگرنه الآن یه شکلک روده بر شده از خنده می ذاشتم.روز همتون خوب.یا علی

بععععله.من فکر می کنم جناب مدیر منظورشون این بود که نه من فهمیدم کیو انتخاب کردم نه اون فهمیده کیو انتخاب کرده.جناب مدیر بنده شخصیت و معیار دارم.شاید اون اول احساسی انتخابش کردم ولی الآن فکر می کنم همونیه که من می خوام.حواسم بهش هست.ایشالله همین جوری باقی می مونه.من بازم دو سه سال دیگه خواستگاریش می رم.اگه خواست منو انتخاب کنه.اینم واسه اینکه معیار ها و شخصیتش شکل گرفته باشه.وگرنه دلیل دیگه ای نداره.
شماها هیچ کدوم منو درک نمی کنید.یه مشت نظرات خشک و غیر کاربردی.
می گم واسش می میرم.چند وقت پیش می خاستیم عقد کنیم.حالت یهو می گن برو کات کن بگو سه چهار سال دیگه میام.
اینه مشاوره!میخام صد سال مشاوره نرم