با سلام
به همدردی خوش امدید
بلوغ فکری بالایی دارم وتقریبا هفده سالم هست
وراستش مدتی هست که پسری را که ایده آل هست درضاهر برایم ، خودم پیداکرده ام
پسری مذهبی هست یعنی فوق العاده مذهبی که به واسطه ی هیأت اورادیدم
چقدر این فردو میشناسید؟قصد ازدواج داره؟از شما خوشش میاد؟شرایطش برای ازدواج مناسبه؟
چون ممکنه یک نفر تا سی سالگی هم به بلوغ فکری نرسه ولی یکی مثل حضرت زهرا (س) در نه سالگی ازدواج کنند...درکل بحث من سر سنم نیست ... من بااین قضیه دارم کنارمیام
شما نباید معیار ازدواج خودتونو بخاطر سن کم با حضرت زهر(س)مقایسه کنید،حضرت یه فرد عادی نبودن،نزد پدرشون بزرگ شدن پدری که....،با فردی بنام حضرت علی (ع)ازدواج کردن،اینجوری باشه یه بچه 10 ساله میگه من زن میخوام به سنمم توجه نکنید چون فلان امام و یا پیامبر در سن کودکی به پیامبری یا امامت مبعوث شدن!یه زن گرفتن که این حرفارو نداره...!!!
با این حرفم نمیخوام بگم سنتون کمه واسه ازدواج،نه ....
باید ازدواج اسون گرفت اما نه ساده ی ساده،فکر ایندم باید بود،نباید از تمام انرژی جوانی گذشت فقط بخاطر ازدواج کردن،جه خوبه ادم خودش به اندازه ای رشد کرده باشه(علمی،اموزشی،و...)و با همسرش شریک بشه(مثلا توی تحصیل مدرک بگیره تا وقتی کاری بهش خورد بره سر کار تا به شوهرش در تشکیل زندگی کمکی کرده باشه نه اینکه خرج تحصیل خودشو از همسر بگیره)
اینقدر به پختگی عقلی رسیدم که خانوادم هم به این درک رسیدن
چطور به این نتیجه رسیدین ؟
شما فردی مذهبی هستید و انسانی مثل خودتونو (حداقل در ظاهر) جذب خواهید کرد،این خوبه و درصد مشکلات رفتاری،عاطفی و... توی زندگیتون خیلی کم خواهد بود(به احتمال زیاد نه صد درصد) اما به مسائل دیگه باید توجه کرد
مثلا:شما 17 سال دارید و با فردی که میخوایید ازدواج کنید باید 2 سال سربازی،چن سال تحصیل،کار(مسائل مالی) و... یا همراهش باشید یا اون این مراحل رد کرده باشه که میشه اختلاف سنی نسبتا بالا...
این جمله شما یعنی انتخاب شد و تمومه؟فقط باید مخشو بزنید(ببخشید جمله بهتری از مخ زدن به ذهنم نرسید!)
ظاهر و مذهبی بودن ملاک خوبی یرای انتخاب نیست
================================================== =
ما این چیزارو در نظر نمیگیریم و نظرمونو بیشتر طبق خواسته خودتون میگیم:
واکنون سوال بنده این است که بروم و بااو از علاقه ام نسبت بهش سخن بگویم؟
من دختری مذهبی هستم که در یک خانواده ی سنتی و مذهبی رشد کرده ام
آیا اورا از علاقه ام آگاه کنم؟
توصیه نمیکنم به هیچ وجه خودتون برید مستقیم بهش بگید(حداقلش اینه که از نظر ما مردها وجهه خوبی نداره،ارزش دختر میاد پایین پیش مرد)
میتونید به طور غیر مستقیم ازش اطلاعاتی در زمینه های اخلاقی،مالی،سن،تحصیلات،وض عیت خانواده،و... کسب کنید(با احتیاط)
میتونید که فرد خیلی مورد اعتماد پیدا کنید تا اون بهش به صورت غیر مستقیم ازش بپرسه که قصد ازدواج نداره(به صورت جدی)و دویاره بهش بگه اگه فردی رو پیدا کرده بهش خبر میده ....و بعد از مدتی(چن هفته) دوباره بره پیشش شما رو یواشکی بهش پیشنهاد بده و ازش بخواد در مورد شما تحقیق کنه(ذهنش درگیر شما میشه)و بهش این اطمینانو بده که اگه جوابش اوکی هست بقیه کارارو خودش ردیف میکنه
من تقریبا خواستگارانم رو بااو مقایسه کردم
ازش یه بت نسازید که وقتی به هر دلیلی بهش نرسیدید ضربه عاطفی بهتون وارد بشه
موفق باشید
احساستون همیشه بهاری
============================================
عقل یعنی اینکه سنجیده رفتار کنی. باید در روابط اجتماعی دیگران تامل کنیم و آنچه از دید عموم بزرگان ناشایست جلوه می کند و زننده است را ما انجام ندهیم. در رفتار خود توجه کنیم و عیوب خود را بشناسیم و در رفع آن بکوشیم. مهمترین قدم، رسیدن به خودآگاهی و طی کردن مراحل خودشناسی است. فرد عاقل باید قبل از هر انتخابی، نقاط ضعف و قوت خود را به طور کامل بشناسد، هدف و ارزشهای زندگیاش را مشخص کند و با شناسایی ملاکهای یک انتخاب موفق دست به انتخابی شایسته بزند. ما معتقدیم فردی میتواند انتخاب شود که مراحل رشد عقلی را گذرانده باشد نه اینکه هنوز در دوره نوجوانی خود سیر کند. البته نمیتوان این موضوع را نادیده گرفت که هیچ انسانی کامل نیست و باید فردی را انتخاب کنیم که تا حد ممکن به ایدهآلهای ما نزدیک باشد اما هیچ صددرصدی وجود ندارد. در کنار این موضوع داشتن شرایط روانی مناسب، تطابق فرهنگی، اجتماعی و خانوادگی، داشتن شخصیتی سالم و باثبات و درک متقابل تفاوتهای میان زن و مرد از جمله پیششرطهای یک انتخاب مناسب است که میتواند به یک شناخت مناسب برسد، رنگ عشق به خود بگیرد و یک ازدواج موفق را رقم بزند. در عین حال ما باید مطمئن شویم که طرف مقابل ما در کنار یک همسر خوب بودن، میتواند یک مادر یا پدر خوب هم باشد.
پس: سعی کنید روز به روز عقل خود را افزایش دهید و عاقلانه تر از روز قبل عمل کنید در این زمینه به چند نکته (به عنوان مثال)توجه کنید:
*در کارها با افراد آگاه و با تجربه مشورت کنیم در این صورت تصمیم منطقی و عقلانی خواهیم گرفت.
*از سرزنش دیگران و ضررهای احتمالی و پشیمانی نترس و با شجاعت تصمیم عاقلانه بگیر
*پافشاری بر افکار و اجازه شنیدن نظریات دیگران را به خود ندادن می تواند بیانگر عدم رشد عقلانی باشد.
*وقتی نتوانی در کوچکترین و ابتدایی ترین امور، تصمیم گیری صحیح، بدون تزلزل و وابستگی داشته باشی، چطور می خواهی در تصمیم های کلان زندگیت مثل ازدواج موفق باشی.!
علاقه مندی ها (Bookmarks)