موضوع: گیج شدم تو دو راهیم.جدایی بهتره یا ادامه

باسلام.
نمیدونم مشکلمو از کجا بگم.چون اینقدر مشکل هست که دارم گیج میشم.
من تقریبا یک سال پیش با ی پسر توی نت اشنا شدم.خب خیلی سختی و بالا پایینی داشت رابطمون به دلایلی که مقصرش من بودم.البته من خودم جبران کردم بعدش و سعی کردم رابطمونو درست کنم..تا جایی که توان داشتم سعی کردم و رابطمونو درست کردم.ایشون واقعا خصوصیات یک مرد واقعی رو داره.رفتارایی ازش میبینم که خیلی کم توی مردای این زمونه میبینم.
.ایشون خیلی منو دوست دارن و حاضرن همه کار واسه من بکنن ولی مشکل ما ازجایی شروع شد که چندماه پیش موضوع منو با خانوادشون در میون گذاشتن و خانوادشون به شدت مخالفت کردن به دلایل خیلی الکی مثل اینکه من غریبم و این حرفا.خانوادش حتی نمیخوان کلمه از من بشنون و فقط فامیل رو خوب میدونن.چند ماه که به شدت به عشق من فشار میارن و تا حدی اذیتش میکنن که مجبور میشه نصف شب بزنه بیرون خونه و تصمیم به خودکشی بگیره که خوشبختانه پلیس رسیده........عشقم میگه یا من یا هیچ کس و اگر خانوادش راضی نشن سه راه براش میمونه یا خودکشی یا بره خارج یا اینکه قید خانوادشو بزنه که نمیشه قید خانوادشو بزنه چون اینطور خانواده من قبول نمیکنن قطعا.اکثر اوقات عشقم دلش گرفته و پریشون.گیج شده گاهی وقتا بدخلقی میکنه که ازش دور بشم و بخواد دست به کار خطرناکی بزنه.میگه من میخوام تو نظرت بدبشم تا بتونی کنار بیای که نیستم.این نیستنش هم منظورش اینکه خودشو بکشه و یابره خارج چون به هیچ وجه حاضر نیست به کسی غیر من ازدواح بکنه.بخاطرم خیلی کارا کرده.خیلی اذیتا رو تحمل کرده.الان من موندم چیکار کنم..ادامه بدم به رابطه ای که میدونم اگر ادامش بدم خانواده منم مخالفت میکنن و بازم جنگ اعصاب پیش رو داریم.من میخوام تصمیمی بگیرم که به نفع هردومون باشه یا حتی بیشتر به نفع ان.جدایی حرفشم کمرمو خم میکنه ولی اگر ان با جدایی خوشبخت بشه من قبول میکنم در صورتی که میدونم عشقم فقط میخواد بره خارج تا از خانوادش دور بشه و انجا تنها میشه.ولیمیخوام نظر شما رو بدونم اگر ما ادامه بدیم امیدی هست به وصال؟با این شرایط جدایی بهتره یا هنوز امیدی هستدر حالی که خانوادشون نود درصد منو نمیخوان و هزار تا مشکل دیگه از جمله گذشته ناموفق و ....
.از این اتیش میگیرم که میدونم دیگه هیچ پسری مثل ایشون پیدانمیشه.وقتی پسرای این زمونه رو میبینم ومقایسه میکنم میبینم عشق من از انا خیلی سر تره ولی مثل اینکه سرنوشت مارو برای هم نمیخواد
اینو هم لازمه بگم.شاید نظرای من حرفای من اشتباه باشن و دوست دارم شما منو راهنمایی بکنید.بعضی جاهارو ویرایش کردم که مشکلی پیش نیاد.

سلام یاسی جان

فکر نمیکنم پسری تو دنیا باشه که ایده ال هر دختری باشه چون ایده ال ها خیلی باهم فرق میکنه این نظر شماست.
از طرفی من نمیدونم تعریف شما از مرد بودن چیه ولی از نظر من و خیلی ها مرد بودن با خودکشی در تناقض کامله.

یاسی جان،

خوشحالم که می بینم علیرغم بارعاطفی که پست اولت داره، جای منطق را هم توش گذاشتی.
چیزی که در پستهای ما خانمها کمتر دیده می شه.
وقتی از نظر عاطفی درگیر می شیم دیگه عقلمون توان تسلط به احساس را از دست می ده.

یاسی جان

گفتی خانواده اش اصلا شما را نمی پذیرند، حتی تا پای مرگ پسرشون هم رفتن اما موافقت نکردند.
مطمئن باش اونها که دارن باهاش زندگی می کنند خوب می شناسنش. بچه شونه، بزرگش کردن.
پس اگر اونها ترسی از خودکشی اش ندارند، شاید نگرانی شما خیلی به جا نباشه.

ازدواج بدون رضایت خانواده اش که ممکن نیست.
پس می مونه جدایی شما.
ازش جدا شو. مشکلی پیش نمی آد. خودش هم که بهت گفته می خوام کاری کنم که جدایی برات راحت بشه.
یه بار خیلی آروم و معمولی بهش بگو که من نشستم فکر کردم دیدم این رابطه سرانجامی نداره. جدا شدن تو از خانواده ات را هم هیچوقت نمی خوام.
بعد هم از صحبتهایی که با تفکر یا اعتقاداتش جور هست استفاده کن و باهاش خداحافظی کن.

مثلا اگر به تقدیر و سرنوشت معتقده، بگو شاید سرنوشت ما این بوده یا برای هم نبودیم و ...

پسرها راحت تر کنار می آن. نگران نباش.
با تحقیر و توهین و ... تمامش نکن. بهش هم یادآوری نکن که در مقابل خانواده اش قدرتی نداشته و نتونسته کاری بکنه و ...
نذار احساس ناتوانی و ... کنه.

خیلی عادی و بدون ناراحتی خداحافظی کن.

یاسی خانم،

با این صحبتهایی که در مورد این آقا و مشکلاتش و رابطه قبلی و مرگ (خودکشی ) دوست دخترش کردید، واقعا براتون ترسیدم.

این آقا مشکل شخصیتی و تربیتی داره که اینطور عاشق دلخسته می شه و کارش به خودکشی می رسه و خانواده هم هر بار مخالف و ...


این که گذشته ی بدی داشته یا خانواده همراهی و حمایتش نمی کنند یا ... همه خیلی بد و تاسف بار هست.
اما یه چیزی را یاد باشه.
ازدواج برای روان درمانی یا حل مشکلات گذشته ی یک فرد یا کمک به اون نیست.
هیچوقت هیچوقت در رابطه ات دلسوزی و ترجم نکن. به قصد درمان و حمایت جلو نرو.

کسی که بیمار هست باید درمان بشه، بعد وارد رابطه بشه.
نه به قصد درمان وارد رابطه بشه.
اون پسر خوبیه. مهربونه. دوست داره یا ... اما بیماره و همین باعث می شه تو هم اذیت بشی و در بلند مدت بیمار بشی.
فشار روانی این رابطه، بسته به ظرفیت روحی تو، تو را هم تحت تاثیر می ذاره.
کما این که دوست دختر قبلی ظرفیتش پایین بود و احتمالا خودش هم مشکلاتی داشت و کارش به خودکشی و مرگ رسید.

تو ممکنه سالم تر باشی و قوی تر و تا اون حد جلو نری،
اما این بازی با اعصاب و روان و آرامشت، باعث بشه ضربه روحی بخوری.
زودتر رابطه را تمام کن.

سلام
اگه دوروز دیگه هم از شما چیزی خواست و شما گفتی نه و اون رفت دوباره سراغ خودکشی چی؟این که نشد راه حل.
اون موقع هرچیو که مخالفت کنی میگه میرم خودکشی میکنما؟

ایشون باید درمان شه از این نظر.
خودکشی نشونه ضعفه.عدم تکامل.

گرچه خودم هم خیلی مواقع به شدت تو شرایط خیلی سختی بودم ولی زندگی همینه.
واسه مشکلات یا باید راهی پیدا کنی یا راهی بسازی دیگه.
ولی خودکشی نشونه پاک کردن صورت مساله وفرار هستش.
یعنی ایشون هنوز اماده نیستن به نظرمن حتی اگه خیلی از اخلاقیات دیگشون خوب و یکتا و کمیاب باشه.
ولی مناسب ازدواج نیست تا زمانی که این مساله خودکشی واسه مسائل مختلف از ذهنشون برای همیشه پاک شه.

ولی هر کار میکنید حمایت خونواده هاتون رو ازدست ندید.حیفه.
وقتی میگن از همون اول خونواده ها در جریان باشن واسه همین روزاست.دقیقا همین موارد...

به نظرم نتیجه اشتباه شما این راه حل میشه:یا رضایت خانواده ها یا جدایی :((
موفق باشید.