موضوع: بعد از اتفاق تلخی که برام افتاده شوهرم خیلی منو تحت نظر داره

سلام عیدتون مبارک منم همتا امیدوارم منو یادتون بیاد این موضوع قبلی منه
http://www.hamdardi.net/thread-30670.html
مشکلی که با شوهرم پیدا کردم و اخیرا حاد شده حساسیتهای بیجاست بخاطر اتفاق تلخی که برام افتاده شوهرم نگرانه و این نگرانی منو عصبی میکنه حتی چند بار باهم دعوای سختی کردیم و تو دعوا شوهرم میگفت آزادت بزارم که یه حرومزاده از خدا بیخبر بیاد آزار و اذیتت کنه وقتی یادآوریش میکنه خیلی رنج میکشم.من حق ندارم تنها جایی برم یا خودش باید منو برسونه یا آژانس مورد تأیید خودش.حق ندارم بازار برم خونمونو عوض کرد و الان تو یه خونه آپارتمانی زندگی میکنیم خونش شیکه اما برام مثل زندانه فضای خونه اعصابمو خورد میکنه از این کاراش خسته شدم فقط گیر میده نمیخواد قضیه رو فراموش کنه هر بار تو اخبار یا روزنامه راجب تجاوز مطلب نشون میده بیشتر از من داغون میشه تا کی باید این وضعیت ادامه داشته باشه دیگه خسته شدم

تاپیک قبلی شما رو خوندم. اتفاق کم و کوچکی توی زندگیتون نبوده که حالا انتظار داشته باشید همه چیز به این سرعت به حالت اولش برگرده پس باید صبور باشید. شاید خیلی از مردهای دیگه حتی تحمل نمیکردن و به راحتی کار به طلاق میکشید. پس قدر همسرتون رو بدونید، صبور باشد.. فقط گذشت زمان میتونه شرایط رو بهتر کنه.

راستی یه سوال از روی کنجکاوی میپرسم.برای اون شخص مزاحم چه حکمی صادر شد؟

سلام ، خیلی اعصابم داغون شد وقتی تاپیک قبلیت رو خوندم. واقعا سخته هم واسه تو و هم شوهرت ، اینکه نمیزاره تنها جایی بری خیلی خوبه اتفاقا،توئم نیاز به مراقبت داری. اعتماد بینتون خدشه دار شده و نیاز به زمان داره تا ترمیم شه ،انتظار نداشته باش همه چی به روال اولیه برگرده اینقد سریع ، باید به شوهرت زمان بدی . یه مدت هرکاری میکنه گیر نده و بزار ازت مراقبت کنه، هضم اینجور موضوعا سخته و زمان میبره ، بهش حق بده.

روانشناس رفتین؟ هر دوتون باید یه مدت رو خودتون کار کنین. هر دوتون فشار زیادی رو تحمل کردین.
شوهرتون نمی تونه دوباره اجازه بده شرایط مشابهی فراهم شه. دست خودش نیست. نمی تونه. نمی خواد دیگه اونهمه عذاب بکشه. شما یه جورایی مثل بچه اش هم هستین الان که اسیب پذیرین. داره هر طوری از دستش برمیاد ازتون مراقبت می کنه. چیکار کنه دیگه؟
اگه می تونین اشتراک ازاد بگیرین اینجا برای بازسازی روحیه ی هر دوتون بعد از اون مشکلات از کارشناسا راهنمایی بگیرین. نیاز باشه بهتون می گن برین روانشناس و مشاوره حضوری.
شوهرتون موقع سختی شما رو درک کرد. شما هم درک کنین ایشونو. نگرانن. نمی خوان مشکلی پیش بیاد براتون. و با کمک کارشناسا این مشکلتونو سامان بدین.
موفق باشید

سلام تایپیک قبلی رو خوندم...واقعا متاسف شدم بابت اون اتفاق و بعد هم واقعا خوشحال شدم که شوهرت کنارت مونده

به نظر من حق داره نگرانت باشه مخصوصا با اون اتفاق...شمام به جبران لطفی که کرده و کنارتون مونده تحمل کنید و اصلا حساسیت روی رفتارش نشون ندین...به مرور زمان همه چیز به روال قبل برمیگرده و ایشون دوباره مثل قبل میشه....مطمئن باشید سختگیری الانش از روی دوست داشتن زیادش هست نه چیز دیگه پس تحمل کنید و صبر داشته باشین...چون اگر بخواین حساسیت نشون بدین ممکنه ایشون یه فکر دیگه ای بکنن.......البته این نظر منه..........

سلام همتا عزیز.واقعا همسرت مرد بزرگواری بهش افتخار کن..خوش بحالت که درکت کرد.عزیزم بهش حق بده و البته من هم میدونم چه فشاری رو شما هم هست که دچار محدودیت های شدی..به مرور زمان این موضوع کمرنگتر میشه اما هیچ وقت از ذهنتون پاک نمیشه کمی صبوری به خرج بده. وقتی تونستی راجب این موضوع با همسرت صحبت کنی و ایشون کمکت کرد راجب احساسی هم که داری باهاش صحبت کن مو بگو نمیخای همه ی زندگیت تحت شعاع اون موضوع باشه بگو دیگه بهت یادآوری نکنه.بازم بهت حق میدم که چه سختی تحمل کردی بگو بهت کمک کنه تا تو ذهنت کمرنگ بشه...میتونی توی خونه کارهای هنری انجامش بدی. تا سلا گرم بشه

- - - Updated - - -

سلام همتا عزیز.واقعا همسرت مرد بزرگواری بهش افتخار کن..خوش بحالت که درکت کرد.عزیزم بهش حق بده و البته من هم میدونم چه فشاری رو شما هم هست که دچار محدودیت های شدی..به مرور زمان این موضوع کمرنگتر میشه اما هیچ وقت از ذهنتون پاک نمیشه کمی صبوری به خرج بده. وقتی تونستی راجب این موضوع با همسرت صحبت کنی و ایشون کمکت کرد راجب احساسی هم که داری باهاش صحبت کن مو بگو نمیخای همه ی زندگیت تحت شعاع اون موضوع باشه بگو دیگه بهت یادآوری نکنه.بازم بهت حق میدم که چه سختی تحمل کردی بگو بهت کمک کنه تا تو ذهنت کمرنگ بشه...میتونی توی خونه کارهای هنری انجام بدی تا سرت گرم بشه

سلام بازم مثل سابق به کمکم اومدید خیلی ممنونم.منم از نظر روحی تو شرایط خوبی نیستم بخاطر همین خیلی حساس شدم شوهرم بگه بالا چشت ابروست عصبانی میشم واقعا شما راست میگید شوهرم خیلی خوبه فکر میکنم مشکل از خودمه.بدون شوهرم پیش روانشناس برم فایده داره؟یا حتما باید شوهرم باشه؟برام سخته شوهرم باشه