موضوع: ***اولين جلسه خواستگاري و اتفاقات در آن شب و بي تجربگي من***

آخ چقدم این صادق نبودن آقایون بده.
کاش همه اقایون وقتی میرن خواستگاری صادق باشن منم از همین نداشتن صداقت اولیه، ضربه خوردم.

آقایون بنظرم یه مقدار پست خانوم مصباح الهدی و بد خوندین،البته مصباح جان بیان نوهشتتنوتون یه مقدار بد بود منم اول اشتباهی متوجه شدم اما بعد با توضیحت بهتر شد.

بعدشم اقایون توجه کنین این خواستگار اولین مورد ایشون بوده الان که اینکارو نمیکنن.
تازشم خود آقای خواستگار بی میلیشونو نشون دادن دیگه ( مگه ننوشتن که ایشون خواستن برن خانوم مصباح گفتن سوالاشون تموم نشده )

خب معلوم بود خواستگار جوابش منفی بوده دیگه. خودشون هم در توضیح دوم گفتن که با معیاراشون مخالف بودن.تطابق نداشتن.
خواستگاری که جوابش منفیه و از رفتارش مشخصه حالا این وسط بخواین دو تا سوال جواب بدن کجا بازی با احساسات خواستگاره؟بعدشم میگن که نیم ساعت بیشتر نبوده.اولین خواستگار هم بوده شاید استرس داشتن هول شدن فکر کردن باید همشو بپرسن.
تازشم ما که اونجا نبودیم نمیدونیم قضیه چطوری بوده، پس زود قضاوت نکنیم.

اینجا تاپیک خانوم صبوریه مشکلشونم چیز دیگه ایه بیاین دست به دست هم بدیم تاپیک و در راستای مشکلشون هدایت کنیم.

صلوات بفرستین.

نوشته اصلی توسط دختر بیخیال

سلام صبوری جان

من درست متوحه نشدم یعنی شما میخوای ما بگیم چطور میشه مادرتون راضی کنین که خواستگار راه بدن؟

اگه اینطوره پس عنوان و متنتو درست انتخاب نکردی .
یه عنوان مناسب و متن مناسب که هردو گویای مشکلت باشن انتخاب کن که در اون راستا راهنمایی بشی.

اگه هم باز اشتباه متوجه شدم باز دوباره توضیح یده:)

واییی صبوری اشتباه متوجه شدی.اون طرز پوشش و لباس و.... مربوط به جلسه اول بود که گفتم اگه زنانه هست.
اگه نامحرم هست که اونجوری جلوشون حاضر بشی که واویلاست:))))

جلسه دوم که چادر میپوشن دیگه. یا اگه چادری نیستن ولی مقیدن لباس مناسب و پوشیده میپوشن نه تونیک و ساق:))

منم با دختر بی خیال موافقم.یکم بیشر توضیح بده چه کمکی کنم.

دختر بی خیال جان همین جوری میشه سوء تفاهم درست میشه دیگه!

منم یک خط نوشتم به طنز که صبوری فکر نکنه جلسه اول چیز حادیه!ببین چه برداشت هایی شد!!!

حالا دیگه فکر می کنند من از اون دخترام که همین جوری خواستگار راه می دن و می خوان جوون مردم را دست بندازن.دیگه نمی دونن برای مثال همین خواستگار آخریم سر سال تحویل چقدر دلم شکسته بود و از خدا فقط می خواستم خودش منصرف بشه که خدا را شکر خودش هم منصرف شد.

سلام دوستان به ويژه دختر بيخيال و مصباح الهدي عزيز.

من در پست قبل فقط مطالبي رو عنوان كردم تا مشخص بشه چرا تا حالا جلسه خواستگاري نديدم.

حالا سوالاتم.

1)گاهي از خودم ميپرسم با ازدواج ميخوام به چي برسم كه الان ندارم.

2)حالا كه با خودم به نتيجه رسيدم كه قبول كنم جلسه خواستگاري باشه در برخورد با پيشنهاد چه عكس العملي نشون بدم گاهي پيشنهاد مستقيما به خودم ميشه (از بعد از كارشناسي مادرم ديگه ابراز نگراني نكرد ولي خودم يه جورايي نتونستم قبول كنم)

3)چطور پيشنهاد خواستگاري رو به جلسه خواستگاري از طريق مادرم تبديل كنم(مادرم رو حضوري ميبينند هنوز فرهنگ شهر ما تلفن درش جايي نداره)

4)تمام مطالعاتم راجع به ازدواج از جلسه خواستگاري و شخصيت خواستگار و خانوادش و...همه خاك گرفته من تمام برنامه هاي آقاي دهنوي رو دنبال ميكردم كلي مقاله ميخوندم ولي حالا تا موضوع برنامه اي ازدواج باشه سريع شبكه رو عوض ميكردم ميخوام با اين تايپيك تمام اطلاعاتم به روز بشه و از تجربيات شما استفاده كنم.

4)من به سختي ميتونم حضور فرد جديد رو در زندگيم بپذيرم وقتي اسم اين فرد همسر بشه كه ديگه بدتر.

خلاصه رو با يك خاطره بگم .

دوستم پرسيد ازدواج نكردي
گفتم نه
گفت چرا
گفتم 50 درصد قضيه حله
گفت پس خواستگار نداري
گفتم اين 50 درصد من تازماني كه خواستگار ندارم حله وقتي خواستگار دارم50 درصد طرف مقابل(خواستگار) حله و 50 درصد من از بين رفته پس بازم50 درصدحله هنوز 100در 100 نشده

عزیز گلم نمی دونی چرا می خوای ازدواج کنی چون کسی به دلت ننشسته. وگرنه حس اینو می کردی که چه خوب بود یه همچین ادمی کنارت بود. به دل نشستن منظورم یه جس خوشایند و دلنشینه توی همون دفعه ی اول ملاقات و صحبت کردن و دیدن رفتارای طرف. عاشقی منظورم نیست و این دیگه جای خود داره.
امیدوارم این خواستگار همون همراه و همنشین خوشایندت باشه و خوشبخت کنین همدیگه رو اما احیانا اگه کسی نبود که بخوای خیلی جدی و مختصر مفید به مادرت بگو که قصد داری ازدواج کنی بنابراین دیگه کسی رو رد نکنه و جلو همه نگه به فامیل دختر نمی دم و یا الان قصد ازدواج نداره و بذاره خواستگارها بیان و روال عادی پیش بره تو هم بتونی از بین اونایی که خواستگارن به دقت یه همسر مناسب برای خودت پید کنی. با مادرت صحبت کن و بخواه ازش که مثل یه مادری رفتار کنه که می خواد دخترش ازدواج کنه اونم یه ازدواج خوب و موفق.
بعضی مامانا چون خودشون درس نخوندن می خوان دخترشون درس بخونه فقط و حواسشون می ره که دخترشون زنه و می خواد ازدواج هم بکنه. می خوان مامان خیلی خوبی باشن.
در مورد روال خود خواستگاری من چیزی نمی دونم که بخوام راهنمایی ای کنم.
موفق باشی

صبوری جان شما چقدر ماشاالله سوال داری .

اگه منو بشناسی من برای هرکدوم باید یک پست جدا بزنم برات! اما سعی می کنم مختصر جواب بدم.

فعلا سوال اول را از نظر خودم البته می گم.بعدا بقیه را به تدریج میام جواب می دم.

1)اینکه نمی دونی چرا باید ازدواج کنی:

عزیزم باید یکم تو این موضوع فکر کنی.ببین ما دخترا دوست داریم به یکی تکیه کنیم.درسته؟

اصلا خیلی حس خوشایندیه مگه نه؟

خب شما ماشالله معلومه دختر موفقی بودی ولی چقدر حست بهتر می شد که اگه یکی کنارت بود و کمکت می کرد تا با هم دیگه طعم موفقیت را می چشیدین!

فکر کن ببین دوست نداشتی یکی را داشته باشی که تو غم ها و شادی هات پیشت باشه و با هم این احساسات را تجربه می کردین.

آدم می تونه تنهایی خوشحالی کنه؟نه معلومه.من حتی تنهایی غذا خوردن را دوست ندارم دیگه چه برسه به بقیه موارد.

مثلا آدم تنهایی بره شهر بازی اصلا بهش خوش می گذره؟ خب نه .

یک چیز دیگه هم اینه که ببین صبوری جان،ما وقتی به دنیا اومدیم قدرت انتخاب نداشتیم که در چه خانواده ای به دنیا بیایم ولی این بار خدا به ما اجازه داده که خودمون یک خانواده با قدرت انتخاب و اختیار خودمون تشکیل بدیم.پس نباید این فرصت را از دست بدیم.و این خیلی حس خوبیه که آدم بتونه یک خانواده اون جور که خودش دلش می خواد تشکیل بده.

من خودم این قدر برای خودم ایده دارم.مثلا این قدر دوست دارم خانواده ای که تشکیل می دم بر اساس عشق باشه و همه چی توش دوستانه و منطقی حل بشه.دوست دارم خانواده ای که تشکیل می دم شاد و خوشحال باشه.این قدر دوست دارم از نظر مذهبی خوب باشه ولی تعصبی نباشه و یک خانواده ای باشه که نشون بدم میشه مذهبی بود و بچه های مذهبی بزرگ کرد ولی خیلی از زندگی لذت برد.چون معتقدم دین ما هم درواقع دوست داره ما آدم های شاد و سرزنده و موفقی باشیم و از زندگی به نحو احسن لذت ببریم.وگرنه این قدر حدیث برای اینکه مثلا یک لیوان آب به همسر دادن این قدر ثواب داره یا اینکه آرایش برای همسر این قدر ثواب داره یا بوسیدن همسر و... نداشتیم.

اینا معلوم می کنه خدا خیلی دوست داره که ما همیشه خوشحال باشیم و خانواده با محبتی داشته باشیم و با شوهرمون لذت ببریم.(تازه اون موقع پارک و شهر بازی و سینما و... نبوده وگرنه من مطمئنم خدا می گفت ثواب داره با همسرتون گردش برید! : ) )

ولی نمی دونم چرا بعضی وقتا آدم می بینه بعضی ها خانوادشون سرد و بیروحه و همش انگار با هم دعوا دارن.اصلا نمی دونن چه جوری میشه خوش گذروند.

من دوست دارم یک همسری انتخاب کنم که همیشه همدیگه را محترمانه صدا کنیم.همیشه و همیشه تحت هر شرایطی به هم بی احترامی نکنیم و اگه مشکلی داشتیم یا اختلاف نظری با منطق و مشاوره حل کنیم.نه مثل بچه ها با دعوا!

این قدر دوست دارم همسرم مهربون باشه و تو عملش هم نشون بده و از من حمایت کنه.

مثلا وقتی ببینه من دوست دارم تو فلان زمینه پیشرفت کنم،اون منو حمایت کنه و با اینکه ممکنه یکم سختی بکشه ولی براش مهم باشه من مثلا به اون هدفم برسم.یعنی بهم ثابت کنه واقعا منو دوست داره نه زبانی!(البته زبانی و لمسی و... هم باشه ها ولی عملی مهم تره دیگه:دی)

این قدر دوست دارم یک دختر داشته باشم که بتونم اونو به خوبی و روی اصول تربیت کنم!

مثلا دوست دارم دخترم را یه جوری تربیت کنم که همه چی تموم باشه.هم درسش خیلی خوب باشه .هم خانه داریش.هم اخلاقش.هم ...(خلاصه خیلی برای دخترم برنامه ها دارم ...مثلا از همون اول که به دنیا اومد باهاش انگلیسی حرف می زنم : دی) حالا یکی نیست بگه تو اول خواهریتو ثابت کن ازدواج بکن بعد به فکر بچه باش :دی (ولی کلا دوست دارم دختر داشته باشم تا پسر.دخترم را هم یک جوری تربیت می کنم که راحت باهام حرف دلش را بزنه و مشکلاتش را با من حل کنه و بهم کامل اعتماد کنه و اهل مشورت و مطالعه باشه.زود هم شوهرش می دم :دی)

من مادرم الان این قدر خوشحاله.میگه تو تمام عمرم این قسمت عمرم را بیشتر دوست دارم.

چون می بینم از زندگیم نتیجه گرفتم.چون می بینم بچه هام صالح شدن و برادرام ازدواج موفق داشتن و... کلا الان خیلی دارم از زندگیم لذت می برم.و حس می کنم جوان شدم!

فقط ای کاش منم ازدواج کنم تا مامانم دیگه با بابا همش برن گردش و...

ولی متاسفانه مامان بابام خیلی این جوری نیستن.ولی من دوست دارم بعدا که با همسرم پیر شدیم و بچه هامون رفتن سر خونه زندگیشون تازه باهم بریم سفر و گردش...

خلاصه خیلی احساسات خوب هست که میشه با ازدواج تجربه کرد ولی بی ازدواج خیلی نمی شه.البته به شرط اینکه آدم ازدواج درستی داشته باشه.و مثل شما مطالعه بکنه.و البته یک سری سیاست های زندگی را بلد باشه.

ای کاش اینا فقط آرزو نباشن و واقعی بشن!برای همه دخترای تالار!

الهییی آمییییییییییییین!

بقیه را بعدا میام می گم

نوشته اصلی توسط صبوري

1)گاهي از خودم ميپرسم با ازدواج ميخوام به چي برسم كه الان ندارم.

2

به آرامش
به عشق دایمی
به تکامل
به خانواده
به تجربه حس هایی که در دوران مجردی نمیتونی بهش برسی مثه حس مادر شدن, حس دوست داشتن؛ حس دوست داشته شدن؛ حس بزرگ شدن، حس مهم بودن، حس عروس بودن ، حس همسر بودن؛ حس خانوم یه خونه بودن.

نشنیدی خداوند در قران کریم به ما انسان ها چی گفتن؟

«برای شما همسرانی از جنس خودتان آفریدیم تا به واسطه آنها به آرامش برسید و بین شما محبت و دوستی برقرار کردیم.»

این متن و بخون خیلی دوستش دارم:

مارک تواین می گوید:

«ازدواج دو خط شکسته را یکی می کند، به دو زندگی بی هدف، کار می بخشد و نیروی هرکدام را برای انجام آن کار دوبرابر می کند. به دو سرشت جست و جوگر دلیلی برای زندگی کردن می دهد و چیزی که به خاطر آن زندگی کنند.»



ازدواج باعث می شود هدفمندتر زندگی کنیم. اگر پیش از ازدواج هنوز بچه مامان و بابا بودیم، حالا دیگر همسر کسی هستیم و به زودی هم ممکن است پدر یا مادر کسی شویم و این یعنی زندگی ما بیشتر از آن ارزش دارد که بخواهیم سرسری آن را بگذرانیم. بعد از ازدواج دیگر مال خودمان نیستیم بلکه مال همسر و فرزندانمان هم هستیم. به خاطر همین باید بیشتر به فکر زندگیمان باشیم. مسوولیتی که ازدواج برای فرد همراه دارد باعث می شود زودتر خودش را جمع و جور کند و آینده نگری بیشتری داشته باشد.

من هم مثه تو با این سوال مواجه شدم اما از این متن خوشم اومد کاملا قانعم کرد بد نیست تو هم یه نگاهی بهش بندازی: دانستنی های قبل از ازدواج.

2)حالا كه با خودم به نتيجه رسيدم كه قبول كنم جلسه خواستگاري باشه در برخورد با پيشنهاد چه عكس العملي نشون بدم گاهي پيشنهاد مستقيما به خودم ميشه (از بعد از كارشناسي مادرم ديگه ابراز نگراني نكرد ولي خودم يه جورايي نتونستم قبول كنم)


3)چطور پيشنهاد خواستگاري رو به جلسه خواستگاري از طريق مادرم تبديل كنم(مادرم رو حضوري ميبينند هنوز فرهنگ شهر ما تلفن درش جايي نداره)

احیانا این دوتا سوال یکی نیست؟؟؟؟؟

من اگه قصد ازدواج داشته باشم ، مستقیم میگم با خانواده ام درمیون بذارین اگه مادرم صلاح دونستن با من درمیون میذارن.(ابنجوری بیشتر ترجیح میدم)

اما اگه یسری شناخت قبلش ازشون داشته باشم مثلا همکاری باشن همکلاسی باشن خب اگه باتوجه به شناختم ازشون حتی خوشمم نیاد دیگه نمیگم با خانواده درمیون بذارین میگم قصد ازدواج ندارم (چه قصدش باشه چه نباشه) چون بالاخره میدونم که جواب خودم منفیه دیگه مسخرس به خانواده کشیدن این قضیه و بزحمت افتادن دوخانواده برای انجام جلسات خواستگاری.

4)من به سختي ميتونم حضور فرد جديد رو در زندگيم بپذيرم وقتي اسم اين فرد همسر بشه كه ديگه بدتر.

طبیعیه غصه نخور عزیزم همه مون همینطوریم:)

ما دخترا تا کسی نره تو این قلب مهربونمون( دخترا هندونه رو بگیرین نیوفته یوقت) ، نمیتونیم کسیو به عنوان یه همسر قبول کنیم همش فکر میکنیم حتی نمیتونیم تصور ذهنی ای از روابطی که پیش میاد و داشته باشیم چه برسه به واقعیت.

اما مطمعن باش به محضی اینکه کسی رفت تو قلبت دیگه همه دنیات میشه اون شخص.
دوست داری لحظه به لحظه زندگیتو باهاش بگذرونی

با ناخوشیاش نگرانش میشی.
با ناراحتیاش ناراحت میشی
با شادیاش شاد وخوشحال میشی.
قلب و روحت سرشار از محبت میشه که دوست داری فقط بهش محبت بکنی.مبادا یه لحظه ناراحت و دلخور بشه.

تاحالا نشده دلت بگیره بخوای یکی کنارت باشه ، دلداریت بده ، بخوای باهاش بری بیرون. ؟ قدم بزنی؟
بهت محبت کنه؟
نوازشت کنه؟
دوستت داشته باشه؟
بغلت کنه؟؟

من دوست دارم یه شوهر داشته باشم منو نصف شب ببره حرم امام رضا. شب رفتن حرم و خیلی دوست دارم.
گاهی میگم یه شوهرم نداریم مارو ببره حرم.(البته نصف شبا ها همینجوریش که میریم (اما شبا خلوتتره:)))

ما عاشورا تاسوعا میشه سرمون شلوغ میشه ، یبار یادمه بابام با خستگی فراوون مارو برد شام غریبان ، بعد از اون هرموقع عاشورا که میشه میگم ای بابا یه شوهرم نداریم الان بخوایم ازش مارو ببره بیرون:) (اخه مشهد که اینروزا شلوغ میشه بابا نمیذاره تنا ببریم مردا فامیل هم کار دارن:))

یا گاهی نصف شبا دلم میگیره میرم تو حیاط میشینم لب باغچه به اسمون نگا میکنم میگم بیا الان اگه یه شوهر داشتم میگفتم پاشو بریم پارکی بیرونی قدم بزنیم دلم گرفته ، اونم میگفت چشم خانوم (الان شوهر اینده دختر بیخیال معلوم نیست کجای دنیا هست داره به من میگه زهی خیال باطل من از خوابم نمیگذرم:(()

یه چیز دیگه هم دوست داشتم همیشه اما تازگیا فهمیدم نباید زیاد برام این آرزوم خواستنی بشه که انتخابامو تحت تاثیر قرار بده : من همیشه دوست داشتم شوهرم هم رشته ام باشه با هم کار کنیم ، طرح و ایده بدیم باهم گروه تشکیل بدیم و اجراش کنیم بعد موفق بشیم به تولید ملی برسونیمشون باهامون بیاین مصاحبه کنن، من ذوق مرگ بشم بگم همه ی موفقیتامو مدیون همسرمم
اون باز این جمله رو برای من بگه :)))

اما هروقت اینو میگم همه اطرافیان بهم میخندن میگن ، نه خوب نیست بینتون رقابت پیش میاد بهتره یه رشته نباشین:((((( ارزوی منم مثه یه بادبادک تو هوا بادش خالی میشه پژمرده میشه میوفته گوشه دلم:((((

میگم صبوری تو از این آرزوها نداری مگه؟؟؟


الان همه میگن چه دختریه ، چه آرزوها داره !!
ولی چه کنم همینا برام عقده شده.
چکار کنم خب:(

اااااا مصباح الهدی ایندفعه سریع عمل کردی هااااا!!!
میگن دست بالا دست بسیار است ، مصباح پستش از من جلوتر افتاد.
معلوم نیست اخر این تاپیک کدوممون زودتر میره خونه بخت(شوخی)