موضوع: یک بیت شعر زییا بنویسد

بستــــــــه راه نفســــــــم بغض و دلم شعلــــــــــه ور استـــ

چون یتیمــــــــی که به او

فحش پــــــــــــدر داده کســـــــی ...



اخوان ثالث

کمـ کمـ یاد خواهی گرفتــــ

تفاوتــــ ظریفــــ میـــــان نگه داشتن یکــــ دستــــ و زنجیــــر کردن یکــــ روح را

این کـه عشق تکیه کردن نیستــــ و رفاقتــــ اطمینان خاطــــر

کمـ کمـ یاد می گیری
که حتی نور خورشید هم می سوزاند اگر زیاد آفتابــــ بگیری

باید باغ خودتــــ را پرورش دهی

بجـــــای این که منتظـــر کسی باشی تا برایتـــــ گل بیاورد

یاد می گیری کهه می توانیتحمل کنی

که محکم باشی پای هر خداحافظی

یاد می گیری که خیلی می ارزی...

Jorge Luis Borges

- - - Updated - - -

کمـ کمـ یاد خواهی گرفتــــ

تفاوتــــ ظریفــــ میـــــان نگه داشتن یکــــ دستــــ و زنجیــــر کردن یکــــ روح را

این کـه عشق تکیه کردن نیستــــ و رفاقتــــ اطمینان خاطــــر

کمـ کمـ یاد می گیری
که حتی نور خورشید هم می سوزاند اگر زیاد آفتابــــ بگیری

باید باغ خودتــــ را پرورش دهی

بجـــــای این که منتظـــر کسی باشی تا برایتـــــ گل بیاورد

یاد می گیری کهه می توانیتحمل کنی

که محکم باشی پای هر خداحافظی

یاد می گیری که خیلی می ارزی...

Jorge Luis Borges

- - - Updated - - -

کمـ کمـ یاد خواهی گرفتــــ

تفاوتــــ ظریفــــ میـــــان نگه داشتن یکــــ دستــــ و زنجیــــر کردن یکــــ روح را

این کـه عشق تکیه کردن نیستــــ و رفاقتــــ اطمینان خاطــــر

کمـ کمـ یاد می گیری
که حتی نور خورشید هم می سوزاند اگر زیاد آفتابــــ بگیری

باید باغ خودتــــ را پرورش دهی

بجـــــای این که منتظـــر کسی باشی تا برایتـــــ گل بیاورد

یاد می گیری کهه می توانی تحمل کنی

که محکم باشی پای هر خداحافظی

یاد می گیری که خیلی می ارزی...

Jorge Luis Borges

"چو بستی در به روی من به کوی صبر رو کردم

چو درمانم نبخشیدی به درد خویش خو کردم

چرا رو درتو ارم من که خود را گم کنم در تو

به خود باز امدم نقش تو درخود جست و جو کردم"

شهریار

مزن بر دل ز نوک غمزه تیرم
که پیش چشم بیمارت بمیرم

"حيدربابا ، يوْلوم سنَّن کج اوْلدى ***عؤمروْم کئچدى ، گلممه ديم ، گئج اوْلدى
هئچ بيلمه ديم گؤزللروْن نئج اوْلدى *** بيلمزيديم دؤنگه لر وار ،‌ دؤنوْم وار
ايتگين ليک وار ، آيريليق وار ، اوْلوْم وار"


شهریار

هر كه ما را ياد كرد ايزد مر او را يار باد


هر كه ما را خوار كرد از عمر برخوردار باد




هر كه اندر ره ما خارى فكند از دشمنى


هر گلى كز باغ وصلش بشكفد بى خار باد

دیدی که چه بی رنگ و ریا بود زمستان؟

مظلومترین فصل خدا بود زمستان

دیدیم فقط سردی او را و ندیدیم
از هر چه دو رنگی است رها بود زمستان


بود هر چه ، فقط بود سپیدی و سپیدی
اسمی که به او بود سزا ، بود زمستان...

ای کارگشای هرچه هستند
نام تو کلید هرچه بستند

چــــــــــــای دم کن ...
خستـــــــــــه ام از تلخی نسکــــــــــــافه ها
چای با عطــــــــــر هل و گــــــــــــــل های قوری بهتـــــــــــــر استـــ


حامد عسگری