موضوع: امید غریبان تنها کجایی؟؟؟؟؟

Ya Emam Zaman.jpg

ندیدم شهی در دل آرایی تو ، به قربان اخلاق مولایی تو تو خورشیدی و ذره پرور ترینی ، فدای سجایای زهرایی تو
نداری به کویت ز من بی نواتر ، ندیدم کریمی به طاهایی تو
نداری گدایی به رسوایی من ، ندیدم نگاری به زیبایی تو
نداری مریضی به بد حالی من ، ندیدم دمی چون مسیحایی تو
نداری غلامی به تنهایی من ، ندیدم غریبی به تنهایی تو
نداری اسیری به شیدایی من ، ندیدم کسی را به آقایی تو
امید غریبان تنها کجایی؟ ، چراغ سر قبر زهرا کجایی؟

…


تجلی طه ، گل اشک مولا ، دل آشفته ی داغ آن کوچه ی غم
گرفتار گودال خونین ، گرفتار غم های زینب ، سیه پوش قاسم
عزادار اکبر گل باغ لیلا ، پریشان دست علم گیر سقا
نفس های سجاد ، نواهای باقر ، دعاهای صادق
کس بی کسی های شب های کاظم ، حبیب رضا و انیس غریب جواد الائمه
تمنای هادی ، عزیز دل عسکری ، پس نگارا بفرما کجایی؟
دلم جز هوایت هوایی ندارد ، لبم غیر نامت نوایی ندارد
وضو و اذان و نماز و قنوتم ، بدون ولایت بهایی ندارد
دلی که نشد خانه ی یاس نرگس ، خراب است و ویران صفایی ندارد
بیا تا جوانم بده رخ نشانم ، که این زندگانی وفایی ندارد




امام زمام (عج) در توقيعي مي فرمايند:


«تقوا پيشه کنيد، تسليم ما باشيد و کار را به ما واگذاريد که بر ماست شما را از سرچشمه سيراب بيرون آوريم چنانکه بردن شما به سرچشمه از سوي ما بود ... به سمت راست ميل نکنيد و به سوي چپ نيز منحرف نشويد.»



ايران شيعه، خانه ماست


مرحوم آيت الله ميرزا محمد حسن نائيني (ره) در دوران جنگ جهاني اول و اشغال ايران توسط قواي انگليس و روس خيلي نگران بودند از اين که کشور دوستداران امام زمان (ع) از بين برود و سقوط کند. شبي به امام عصر (ع) متوسل مي شود و در خواب مي بيند ديواري است به شکل نقشه ايران که شکست برداشته و خم شده است و در زير اين ديوار تعدادي زن و بچه نشسته اند و ديوار دارد روي سر آنها خراب مي شود. مرحوم نائيني چون اين صحنه را مي بيند بسيار نگران مي شود و فرياد مي زند: «خدايا، اين وضع به کجا خواهد انجاميد؟» در همين حال مي بيند حضرت ولي عصر (ع) تشريف آوردند و با دست مبارکشان ديوار را که در حال افتادن بود گرفتند و بلند کردند و دوباره سر جايش قرار دادند و فرمودند: «اينجا (ايران شيعه)، خانه ما است. مي شکند، خم مي شود، خطر است ولي ما نمي گذاريم سقوط کند ما نگهش مي داريم.»

راه عاقبت به خيري


از آرزوهاي مهم تک تک افراد آن است که در زندگي به گونه اي رفتار کنند که عاقبت نيکي داشته باشند. در اين زمينه رهنمودهاي بسياري از اولياي الهي نقل شده است که بي شک رعايت آنها انسان را به سعادت واقعي و عاقبت بخيري موفق مي سازد. حضرت مهدي(عج) در اين باره مي فرمايند: شيعيان ما وقتي به فرجام نيک دست مي يابند که از گناهاني که خداوند نهي کرده به طور کامل دوري کنند و هيچ يک از آنها را مرتکب نشوند.