موضوع: ۞۞ خدا و بنده اش۞۞

خدا: بنده‌ي من نماز شب بخوان و آن يازده رکعت است.
بنده: خدايا! خسته‌ام! نمي توانم.

خدا: بنده‌ي من، دو رکعت نماز شفع و يک رکعت نماز وتر بخوان.
بنده: خدايا! خسته ام برايم مشکل است نيمه شب بيدار شوم.

خدا: بنده‌ي من قبل از خواب اين سه رکعت را بخوان.

بنده: خدايا! سه رکعت زياد است.

خدا: بنده‌ي من فقط يک رکعت نماز وتر بخوان.

بنده: خدايا! امروز خيلي خسته‌ام! آيا راه ديگري ندارد؟

خدا: بنده‌ي من قبل از خواب وضو بگير و رو به آسمان کن و بگو يا الله.

بنده: خدايا! من در رختخواب هستم اگر بلند شوم خواب از سرم مي‌پرد!

خدا: بنده‌ي من همانجا که دراز کشيده اي تيمم کن و بگو يا الله

بنده: خدايا هوا سرد است! نمي توانم دستانم را از زير پتو در بياورم.

خدا: بنده‌ي من در دلت بگو يا الله ما نماز شب برايت حساب مي کنيم.

بنده اعتنايي نمي کند و مي خوابد!





خدا: ملائکه‌ي من! ببينيد من آنقدر ساده گرفته‌ام اما او خوابيده است چيزي به اذان صبح نمانده، او را بيدار کنيد دلم برايش تنگ شده است امشب با من حرف نزده.

ملائکه: خداوندا! دوباره او را بيدار کرديم، اما باز خوابيد!

خدا: ملائکه‌ي من در گوشش بگوييد پروردگارت منتظر توست.

ملائکه: پروردگارا! باز هم بيدار نمي‌شود!

خدا: اذان صبح را مي گويند هنگام طلوع آفتاب است اي بنده‌ي من بيدار شو نماز صبحت قضا مي‌شود خورشيد از مشرق سر بر مي‌آورد.

ملائکه: خداوندا نمي‌خواهي با او قهر کني؟

خدا: او جز من کسي را ندارد... شايد توبه کرد...


"بنده‌ی من تو به هنگامی که به نماز می‌ایستی من آنچنان گوش فرا می‌دهم که انگار همین یک بنده را دارم و تو چنان غافلی که گویا صدها خدا داری."

منبع