موضوع: نمی دونم...

سلام به همه دوستان خوبم
توی تاپیک قبلیم در مورد مشکلم صحبت کردم و با کمکهای شما تونستم تا حدودی با مسئله کنار بیام.
از احساساتم نسبت به شوهرم خسته شدم ،حاضرم هر کاری که بخواد براش انجام بدم ولی دیگه به این فکر نکنم که آیا اون هنوز دوستم داره با نه ! از خودم بدم میاد .از یک طرف می خوام که دوستم داشته باشه از طرف دیگه از عشق و علاقه و اینجور حرفا حالم بهم می خوره.نمی دونم چطور باید با این احساسات متناقضم کنار بیام ،فکر می کنم کم کم دارم دوباره به مشکل بر می خورم.

من که از اول اینطور نبودم.عاشق و دلباخته اون بودم .ولی الان با اتفاقاتی که در زندگیم افتاد عشق برام کمرنگ نه بهتره بگم بی رنگ شده.دلم می خواد احساسم ،درونم دوباره مثل قدیما بشه ،دلم لک زده واسه عشقی که به شوهرم داشتم .شاید هنوز دارم تاوان اشتباهاتم رو میدم .

نوشته اصلی توسط gloria

من که از اول اینطور نبودم.عاشق و دلباخته اون بودم .ولی الان با اتفاقاتی که در زندگیم افتاد عشق برام کمرنگ نه بهتره بگم بی رنگ شده.دلم می خواد احساسم ،درونم دوباره مثل قدیما بشه ،دلم لک زده واسه عشقی که به شوهرم داشتم .شاید هنوز دارم تاوان اشتباهاتم رو میدم .

احساس می کنم هنوز داری به اون موضوع فکر می کنی قبول دارم نمیشه خودمون رو به فراموشی بزنیم اما یا آوری گذشته تجزیه و تحلیل جدیدی به همراه داره و این با عث می شه نتونی از صمیم قلب همسرتون رو ببخشید و تا زمانی که در ذهن خود تصویر همسری خطا کار داشته باشی مانعی میشه برای عشق ورزیدن به جای اینکه به تداعی عشق ورزی قدیما بپردازید سعی در تلاش مضاعف برای بهبود زندگتون کنید مسلما هنوز دلایل با ارزشی برای گذشت و تلاش دارید مثلا فرزند نازتون .

من سعی کردم که گذشته رو فراموش کنم اما الان خونه ما پر از سکوت و آرامشیه که داره منو آزار می ده .فکر می کنم این آرامش به ظاهر آرامشه ولی در پشت خودش فریادها داره.
انگار هر دومون از همدیگه می ترسیم ،انگار به زور به هم ابراز علاقه می کنیم تا این آرامش به هم نخوره .نمی دونم شور و شوق رو چطور به زندگیم برگردونم.چند روز پیش بعد از مدتها از شوهرم درمورد علاقه اش به خودم پرسیدم،اصلا مثل مردی که واقعا همسرش رو با تمام وجود دوست داشته باشه نبود و در جواب به من گفت من همیشه در کنار تو احساس آرامش می کنم و سعی کرد به سرعت به جمع فامیل برگرده.شما خانمها می تونید بفهمید من چی می گم ،یک زن همیشه دوست داره برای شوهرش بهترین باشه و اینو می تونه از چشمها و رفتار شوهرش بفهمه. تو این اتفاقات اخیر یه جورایی بزرگ شدم ،خیلی مستقل تر از گذشته.اما نمی دونم چرا هر از گاهی باید به این عشق فکر کنم ،ای کاش زندگیم بدون علاقه شروع شده بود تا دیگه حسرت از دست دادنشو نخورم.
یادم رفت ازتون تشکر کنم واقعا توی اون روزهای سخت اگه شما دوستان نبودید نمی دونم چه اتفاقاتی منتظر منو خانواده ام بود. می خوام اینقدر در کنار شما باشم تا بزرگ فکر کردن رو یاد بگیرم .ممنونم

دوست خوبم به نظر من شما باید از خودتون شروع کنید و کارهایی رو که باعث شادی خودتون میشه رو انجام بدید و اگر هم مخالفتی از همسرتون دید واسه انجام اون کارها، این میتونه نشونه ای از توجه همسرتون به خودتون بدونید، خیلی آروم و خونسرد باهاشون برخورد کنید و بهشون نشون بدید که می خواید خوشحال باشید و ازشون حتما بخواید که ایشون هم به شما کمک کنن! به همسرتون بگید می خواید همه چیز رو عوض کنید، خودتون رو، زندگی تون رو، احساساتتون رو و برای این کار حتما به کمک همسرتون احتیاج دارید و قبل از اون به کمک خودتون احتیاج دارید و شما باید قلبا همسرتون رو بابت تموم کارهاش ببخشید، به این فکر کنید که آیا می تونید بازم دوستش داشته باشید و عاشقش باشید! می تونید گذشته رو فراموش کنید، بازم اگه یه موقع داد بزنه برای شما دوست داشتنی هست!
نمی دونم! چه جوری! اما شما باید همسرتون رو ببخشید و شروع کنید به ساختن خودتون و از کمک های همسرتون استفاده کنید، بگید می خواید مثل قبل عاشقش باشید و برای این کار نیاز به توجهات و محبتش دارید!
به خودتون، به همسرتون فرصت دوباره زندگی کردن و عاشق بودن رو بدید!

عاشق بي مدعا باش .

delعزیز،من می خوام ببخشمش چون تنها راه برای احساس خوشبختی منه ولی وقتی می بینم که به همه بیشتر از من توجه می کنه دیگه دل و دماغی برای ادامه واسم نمی مونه .هر کسی کوچکترین کاری انجام بده به چشمش میاد اما کارهای من اصلا ارزش نداره در این مورد هیچوقت به روش نیاوردم ولی همیشه دلم گرفته .خودش اگه مثلا بند ساعت منو بده درست بکنند من باید به حساب عشق بی اندازه اش بذارم اما کارهای من همیشه با یه برچسب، بی ارزش شدن.همیشه به همه گفتم دست من نمک نداره!
آنی جونم تو همیشه با راهنماییهای خوبت بهم کمک کردی ولی بهم بگو کدوم آدمی رو دیدی که به محبت اطرافیانش احتیاج نداره مخصوصا از همسرشون!نمی تونم تحمل کنم که نسبت به من بی تفاوت باشه .شاید ازم بپرسید از کجا می دونی ؟منم می گم می دونم چون طریقه محبت کردنشو دیدم واسه همینه که برام سخته!

عزيزم بين آدمي كه راه درست محبت كردن را نمي داند با كسي تعمدا محبت نمي كند چرا كه در درون خود علتهايي دارد تفاوت هست . شوهر شما جز و كدام دسته است ؟!
راه محبت كردن را بلد است و محبت نمي كند و يا تعمدا محبت تنها و تنها به شما نمي كند.
آقايان خيلي از شيوه هاي زنانه براي نشان دادن علاقه شان استفاده نمي كنند و بيشتر محبتهايشان جنبه عملياتي دارد . آيا شوهر شما به لحاظ توجهات عملياتي هم ضعيف است ؟!