موضوع: مصداق و مثالهای کم فروشی برای یک کارمند کدامند؟

1- فایلی را که میتونیم توی کامپیوترمون مطالعه کنیم و خیلی ضروری نیست پرینت میگیریم == دهها صفحه کاغذ هدر میشه ولی توجیهمون اینه که فایل کاری بوده .

2- وقتی برای انجام کار شخصی میخواهیم مثلا نیم ساعت بیشتر در اداره بمونیم ولی قبل از اون نیم ساعت ، خروجمون رو ثبت نمیکنیم == ساعتها اضافه کاری که حقوقش از حقوق عادی حتی بیشتر هم هست.

3- وقتی میتونیم یه مطلبی رو یاد بگیریم که خیلی به درد کارمون میخوره و میتونه زیاد بهبودش بده و یادگیریش هم سخت نیست و ما وقت آزاد زیاد داریم ولی همه وقت آزادمون برای کار شخصی استفاده کنیم.

4-وقتی میتونیم چک نویسها رو کوچیک و مربعی ببریم و داخل "جا یادداشتی " یا برگه دان قرار بدیم و ازش استفاده کنیم ولی توجیهمون اینه که استفاده شده.

6- طوری رفتار کنیم یا صحبت کنیم که کار همکار دیگری زیر سوال برود ، مثلا پیش آقای رئیس، دلیل غیبت پشت میزمون رو بگیم که پیش فلان همکار رفتم (طفلکی یه سوالی داشت!!)تا کمکش کنم وقتی چندبار این تکرار شه اینطور تلقی میشه که اون همکار ما رو به سر میزش دعوت میکنه یا اینکه حتما در مورد موضوعی ضعیفه که مدام نیاز به کمک داره.

7- گاهی وقتی نیروی جدیدی وارد سازمان میشه حقوقش با قدیمی ها ممکنه فرق کنه و چون دوره آزمایشی یا آموزشی است کمتر باشه ، و باید در اون دوره یاد بگیره ، وقتی ما وقت داریم ولی کمکش نمیکنیم در حالی که او باید از ما یاد بگیره ، تازه کاری میکنیم بیشتر اشتباهاتش به چشم بیاد.

5-کلا قوانینی که جایی ثبت نشده ولی هر کسی که منطق انسانی داره باید رعایتشون کنه.

سلام،

یک مصداق کم فروشی اینه که از محل کارمون، همدردی رو چک کنیم. و خدای نکرده، پست هم بگذاریم.

شاید گاهی فکر کنیم که وقت آزاد داریم، اما حتی وقت آزاد هم باید در جهتی صرف بشه که توانایی های حرفه ای ما رو افزایش بده. و نباید در جهتی غیر از اهداف به حق سازمانمون صرف بشه.

همدردی رو بعنوان مثال گفتم. سر زدن به هر سایتی که (کم یا زیاد) مشغله ی فکری برای ما ایجاد کنه، ما رو از نعمت روزی حلال محروم می کنه.

کارهایی که مشغله ی فکری حاصل از اونها، بعد از پایان اون کار هم ادامه پیدا می کنند، حتی در زمان ناهار هم نباید انجام بشن.

مثلا اگه من در زمان ناهار به همدردی سر بزنم و تاپیکی رو بخونم (بدون اینکه پستی بگذارم)، و بعد از پایان زمان ناهار بدون هیچ گونه اتلاف وقتی برگردم سر کارم، اما مطالعه ی اون تاپیک ذهن من رو (حتی ذره ای) مشغول کرده باشه، این کار مصداق عینی کم فروشی هست.

چون اولا زمان ناهار که باید صرف می شد که تا من رفع خستگی کنم و پرانرژی تر به کارم برگردم، کارایی خودش رو از دست داده.

دوما بعد از ناهار یک بازه ی زمانی ای صرف می شه تا ذهنم رو روی کارم متمرکز کنم، در اون بازه ی زمانی راندمان کارم به اندازه ای نیست که باید باشه، و این هم عینا کم فروشی هست.

حتی اگه ما خودمون کارفرما هستیم، مسئولیت هایی در قبال جامعه و کارمندهامون داریم. بنابراین باز هم بهتره که به خودمون و دیگران کم فروشی نکنیم. و با تمام توان در جهت تحقق اهداف به حقمون حرکت کنیم.

کم فروشی کارمند این است که صحبت های طولانی و غیرکاری با همکاران چه به طور مستقیم و چه به صورت تلفنی داشته باشد.

1- وقتی کارمندی ساعت کاری اش با قانون تمام وقت نیست بلکه ساعتی کار میکند ، خودش حساب کند و ساعت کار مفیدش را بنویسد ، در غیر این صورت اگه همه ساعتی که توی شرکت بوده را بنویسد کم فروشی است . من خودم 200 ساعت توی شرکتم ولی آخرش میرسه به 4 ساعت مفید ، باید یکم بیشتر کار کنم البته زیاد نه فقط یکم

2- مسئولیت انجام هر کار اداری چه مدیریت چه مسئول بخش چه امور دفتری مهندسی حسابرسی .... به عهده هر کسی باشد آن شخص کارمند تلقی می شود ، وقتی مدیر مسئول حسابرس و.. ، پاداش کارمندان را سلیقه ای در نظر گیرد ، کم فروشی است. یعنی به کارمندی که کار قشنگی کرده یا پروژه انجام داده ، پاداش نمیدهد ولی به کارمند دیگرش که همان کار را انجام داده پاداش میدهد چون یا شناخت بیشتری دارد (آشنایی و صمیمیت) یا کلا سلیقه ای است ، توی همین همدردی هم ، مدیر جان خیلی سلیقه ای لایک و تشکر میدهد مثال عینی از همدردی (مدیر ببخشید مزاح نمودم پیشاپیش تسلیم )

خواهر شوهر یکی از فامیل های خانومم کارمند بودش یکسال مرخصی گرفتن ایشون فامیل خانومم ازش پرسیده خوب شما یکسال میخوای بری مرخصی برات جایگزین انتخاب کردن؟برگشته میگه نه!!!
شما فکر کن این کارمند کلا بود و نبودش بی فایده بوده شما داری از کم فروشی کارمندها میگی!! نهایت 20 دقیقه کار مفید انجام میدهند البته بخش دولتی